ماده ۱ – [لغو ۱۳۵۰/۱۲/۲۱]
[از تاریخ تصویب این اساسنامه سازمانی به نام دانشسرای عالی به منظور تربیت معلم و تحقیقات تربیتی تأسیس می‌شود.]
ماده ۲ – [لغو ۱۳۵۰/۱۲/۲۱]
[رییس سازمان از طرف وزیر آموزش و پرورش از بین اساتید انتخاب می‌شود و با فرمان همایونی به این سمت منصوب می‌گردد.]
ماده ۳ – [لغو ۱۳۵۰/۱۲/۲۱]
[دانشسرای عالی برای تربیت معلم دارای مؤسسات زیر است:
1 – مؤسسه تربیت دبیر.
2 – مؤسسه تربیت مدیر و راهنمایان تعلیماتی.
3 – مؤسسه مدرسی ریاضیات.
4 – مؤسسه تحقیقات تربیتی.
رؤسای این مؤسسات به پیشنهاد رییس دانشسرای عالی و تصویب وزیر آموزش و پرورش منصوب می‌شوند.]
ماده ۴ – [لغو ۱۳۵۰/۱۲/۲۱]
[دانشسرای عالی دارای شورایی خواهد بود که از اشخاص زیر تشکیل می‌گردد:
1 – رییس دانشسرای عالی.
2 – رؤسای مؤسسات مذکور در ماده ۳.
3 – چهار نفر از استادان دانشسرای عالی به انتخاب رییس دانشسرای عالی.
4 – یک نفر نماینده وزیر آموزش و پرورش. ریاست شوری با رییس دانشسرای عالی خواهد بود.
تبصره – امور علمی و فنی و تحقیقاتی و اداری و استخدامی دانشسرای عالی بنا به تشخیص رییس دانشسرای عالی در شورای مذکور مورد مطالعه و رسیدگی قرار خواهد گرفت و در موارد لازم برای تصویب نهایی به شورای مرکزی دانشگاه‌ها ارسال خواهد گردید.]
ماده ۵ – وزارت آموزش و پرورش موظف است که فارغ‌التحصیلان مؤسسه مدرسی ریاضی را پس از گذرانیدن پایان‌نامه تحصیلی و دریافت دانشنامه مدرسی به منظور تدریس در دانشکده‌های علوم شهرستانها با حقوق و مزایای استادیاری به خدمت بگمارد.
فارغ‌التحصیلان دوره مدرسی موظفند دو سال در دانشگاه‌های شهرستانها تدریس نمایند پس از این مدت و در صورت احراز درجه معادل دکترا با تصویب شورای مرکزی دانشگاه‌ها به مقام رسمی استادیاری نائل شوند باقیمانده تعهد پنج‌ساله این قبیل فارغ‌التحصیلان به حساب خدمت رسمی استادیاری آنان منظور و محسوب می‌شود.
تبصره ۱ – دانشسرای عالی برای تکمیل دستگاه تعلیماتی خود می‌تواند هر سال شاگردان اول و دوم فارغ‌التحصیلان مؤسسه ریاضیات را تا مدتی که به استادیار نیازمند است برای تدریس در آن سازمان استخدام نماید. این قبیل فارغ‌التحصیلان از پنج سال اول خدمت در شهرستانها معاف خواهند بود.
تبصره ۲ – تبصره ۲ ماده واحده مصوب ۴۳.۳.۱۱ در مورد فارغ‌التحصیلان دانشسرای عالی و خدمت آنها در شهرستانها به قوت خود باقی است.
ماده ۶ – [لغو ۱۳۵۰/۱۲/۲۱]
[دولت همه‌ساله بودجه دانشسرای عالی و شعب آن در شهرستانها را به تفکیک در بودجه کل کشور تحت عنوان کمک منظور خواهد نمود. وزارت دارایی در اول هر سه ماه اعتبار سه‌ماهه را به مأخذ (۱۲).(۳) بودجه مصوب در اختیار دانشسرای عالی و شعب آن خواهد گذاشت که با اطلاع خزانه‌داری کل در حساب یا حسابهای مخصوصی متمرکز و بر طبق آیین‌نامه‌هایی که به تصویب شورای مذکور در ماده ۴ می‌رسد به مصارف لازم برسانند.]
ماده ۷ – حقوق و مزایای قانونی معلمان و راهنمایان تعلیماتی و راهنمایان سپاهیان دانش که با اجازه وزارت آموزش و پرورش برای طی دوره‌های تکمیلی مدرسی و کارآموزی در دانشسرای عالی مشغول تحصیل می‌شوند در طی دوره تحصیل و کارآموزی قابل پرداخت خواهد بود.
ماده ۸ – [لغو ۱۳۵۰/۱۲/۲۱]
[وسایل و لوازم آزمایشگاهی علمی و تربیتی و آموزش سمعی و بصری که به تصویب شورای دانشسرای عالی خرید آن از خارج برای استفاده مؤسسات دانشسرای عالی ضروری است با موافقت وزیر آموزش و پرورش مانند سایر دانشگاه‌های کشور از معافیتهای عوارض گمرکی و‌هزینه‌های مربوط در موقع ترخیص برخوردار خواهد بود.]
ماده ۹ – [لغو ۱۳۵۰/۱۲/۲۱]
[به وزارت آموزش و پرورش اجازه داده می‌شود که در صورت احتیاج استادان و متخصصین خارجی که دارای سابقه تدریس در دانشگاه‌های خارج می‌باشند برای تدریس رشته‌های علمی در دانشسرای عالی با رعایت قانون مصوب ۲۳ عقرب ۱۳۰۱ شمسی استخدام نماید. حقوق اینگونه استادان به تناسب سوابق خدمت و تخصص آنان بر طبق موازین
“نرم” بین‌المللی پس از تصویب وزیر آموزش و پرورش قابل پرداخت خواهد بود.]
ماده ۱۰ – [لغو ۱۳۵۰/۱۲/۲۱]
[دانشسرای عالی می‌تواند در مواقع ضروری با تصویب شورای مذکور در ماده ۴ به دانشجویان رشته‌های مختلف علوم کمک هزینه تحصیلی پرداخت نماید.]
ماده ۱۱ – هیچیک از وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی حق ندارند به فارغ‌التحصیلان دانشسرای عالی قبل از انجام تعهد پنج سال شغل ارجاع نمایند.
ماده ۱۲ – [لغو ۱۳۵۰/۱۲/۲۱]
[وزارت آموزش و پرورش نمی‌تواند هیچیک از فارغ‌التحصیلان مؤسسه تربیت دبیر دانشسرای عالی را قبل از ۱۰ سال تدریس به خدمت اداری بگمارد.]
ماده ۱۳ – وزارت آموزش و پرورش موظف است تدریجاً مدیران مدارس و راهنمایان تعلیماتی را از میان فارغ‌التحصیلان مؤسسه تربیت مدیر و راهنمایان تعلیماتی انتخاب نماید.
ماده ۱۴ – [لغو ۱۳۵۰/۱۲/۲۱]
[کلیه اموال و دارایی و بودجه و مطالبات و دیون دانشسرای عالی سابق عیناً به دانشسرای عالی که بر طبق موازین این قانون تشکیل می‌شود منتقل می‌گردد.]
ماده ۱۵ – [لغو ۱۳۵۰/۱۲/۲۱]
[وزارت آموزش و پرورش مکلف است به تدریج شعب دانشسرای عالی و یا بعضی از مؤسسات آن را در مراکز شهرستانهایی که مقتضی بداند در حدود اعتبار مصوب مربوط ایجاد و بر اساس مقررات فوق اداره کند.]
ماده ۱۶ – [لغو ۱۳۵۰/۱۲/۲۱]
[برنامه‌های تعلیماتی کلیه شعب دانشسرای عالی توسط دانشسرای عالی مرکز تهیه خواهد شد.]
ماده ۱۷ – [لغو ۱۳۵۰/۱۲/۲۱]
[امور سازمانی و استخدامی کارکنان و کارمندان هیأت آموزشی دانشسرای عالی طبق مقررات دانشگاه‌ها خواهد بود.]
ماده ۱۸ – [لغو ۱۳۵۰/۱۲/۲۱]
[قوانین و مقررات مربوط به دانشسرای عالی سابق که با این قانون مغایر باشد لغو می‌گردد.]
قانون بالا مشتمل بر ۱۸ ماده و ۳ تبصره که لایحه آن به موجب ماده واحده مصوبه بیستم آذرماه ۱۳۴۲ تقدیم شده بود در جلسه روز سه‌شنبه شانزدهم خردادماه یک هزار و سیصد و چهل و شش شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی – مهندس عبدالله ریاضی
قانون فوق در تاریخ روز دوشنبه ۱۳۴۶/۴/۲۶ به تصویب مجلس سنا رسیده است.