ماده واحده – به موجب ماده واحده (قانون نحوه خرید ماشین آلات و سایر لوازم برای اجرای طرح‌های مصوب برنامه‌های عمرانی کشور) مصوب ۲۴ خرداد ماه ۱۳۴۵ موافقتنامه همکاری اقتصادی و فنی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی را که در تاریخ اول تیر ماه ۱۳۴۷ برابر با ۲۲ ژوئن ۱۹۶۸ به امضای نمایندگان دولت شاهنشاهی ایران و دولت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی رسیده و مشتمل بر یک مقدمه و هیجده ماده و دو نامه ضمیمه است تصویب و به دولت اجازه داده می‌شود مفاد آن را به مورد اجرا بگذارد.
تصمیم فوق مشتمل بر یک ماده و موافقتنامه ضمیمه آن که به استناد قانون نحوه خرید ماشین آلات و سایر لوازم برای اجرای طرح‌های مصوب برنامه‌های عمرانی کشور در تاریخ روز پنجشنبه هیجدهم مهر ماه ۱۳۴۷ از طرف کمیسیون دارایی مجلس سنا اتخاذ گردیده بود در جلسه روز چهارشنبه هشتم آبان ماه یک هزار و سیصد و چهل و هفت کمیسیون دارایی مجلس شورای ملی به تصویب رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی
موافقتنامه بین دولت شاهنشاهی ایران و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی راجع به همکاری اقتصادی و فنی
دولت شاهنشاهی ایران و دولت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی با توجه به مناسبات حسن همجواری و همکاری موجود و با پیروی از تمایل طرفین به بسط و تحکیم همکاری اقتصادی و فنی بر اساس تساوی حقوق و عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر و احترام کامل به حق حاکمیت ملی‌هر دو کشور تصمیم گرفتند این موافقتنامه را به شرح زیر منعقد کنند:
ماده ۱ – ایران و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی در احداث تأسیساتی که در برنامه عمرانی پنج‌ساله چهارم ایران (سالهای ۱۳۴۷ – ۱۳۵۱) از ماه مارس سال ۱۹۶۸ تا ماه مارس سال ۱۹۷۳ پیش‌بینی شده‌اند به شرح زیر همکاری خواهند نمود:
توسعه کارخانه ذوب‌آهن اصفهان و منجمله توسعه متناسب تکیه‌گاه سنگ آهن و معادن سنگ آهک و دولومیت و گل نسوز و همچنین ساختن کانهای ذغال سنگ با کارخانه‌های تغلیظ برای به دست‌آوردن ذغال‌های قابل کک شدن.
ساختن کارخانه ذوب سرب و روی و اجراء عملیات اکتشافی زمین‌شناسی و مجهز نمودن معادن مقتضی و احداث کارخانه تغلیظ برای کارخانه مذکور.
و نیز ترمیم و تجدید ساختمان راه‌آهن جلفا – تبریز و ایستگاه جلفای ایران.
قدرت تولیدی و ترکیب تأسیسات مذکور و انواع کمکهای فنی و حجم و مواعد کمکهایی که سازمانهای شوروی در ساختن آن تأسیسات خواهند کرد با توافق سازمانهای صلاحیتدار طرفین پس از تنظیم گزارشهای فنی و اقتصادی که برای هر یک از تأسیسات تهیه می‌گردد تعیین خواهند شد.
ماده ۲ – به منظور اجرای همکاری که در ماده یکم این موافقتنامه پیش‌بینی شده است:
1 – سازمانهای اتحاد جماهیر شوروی انجام امور زیر را عهده‌دار خواهند شد:
– انجام کارهای ضروری اکتشافی و طراحی.
– تهیه و تحویل تجهیزات و ماشینها و مصالح و وسائل مکانیکی ساختمانی که در ایران یافت نمی‌شود.
– اعزام کارشناسان شوروی به ایران برای جمع‌آوری اطلاعات لازم اولیه و انجام عملیات اکتشافی، نظارت در اجراء و مشاوره هنگام ساختن تأسیسات، تعلیم فنی افراد ایرانی برای کمک در نصب و تنظیم و به کار انداختن تجهیزات و ماشینها به منظور بهره‌برداری از آن.
– پذیرفتن افراد ایرانی در مؤسسات اتحاد شوروی برای کسب تعلیمات فنی در امور تولیدی به منظور به کار گماردن این افراد در تأسیساتی که در این موافقتنامه پیش‌بینی شده است.
– تسلیم اسناد و مدارک فنی ضروری برای تأمین بهره‌برداری عادی از تأسیسات پیش‌بینی شده در این موافقتنامه به طرف ایرانی.
– اسناد و مدارک فنی مذکور که سازمانهای شوروی به سازمانهای ایرانی تسلیم می‌نمایند از طرف ایران منحصراً در تأسیسات ایران مورد استفاده واقع خواهد شد.
اسناد و مدارک فنی مذکور بدون موافقت قبلی سازمانهای شوروی به شخصیتهای حقوقی خارجی یا اتباع خارجه تسلیم نخواهد شد.
2 – سازمانهای ایرانی انجام اقدامات زیر را عهده‌دار خواهند شد:
– دادن اطلاعات اولیه که طرف ایرانی در اختیار دارد و برای طراحی ضروری است به
سازمانهای شوروی و همکاری با سازمانهای شوروی در‌جمع‌آوری و تنظیم سایر اطلاعات مورد لزوم.
– بررسی و در صورت موافقت با آن تصویب طرح‌هایی که از طرف شوروی تسلیم گردیده در ظرف دو ماه از تاریخ تسلیم.
– ساختن تأسیسات و انجام کارها بر طبق طرحها با کمک فنی سازمانهای شوروی.
– تهیه و تأمین نیروی انسانی و نیروی برق و آب و گاز و وسائل نقلیه و مصالح مورد
لزوم که در ایران یافت می‌شود برای ساختن تأسیسات و انجام‌کارها و همچنین ساختن
راه و ابنیه فرعی و احداث لوله گاز و آب و خطوط لازم برق و ارتباطات و مخابرات تا محوطه تأسیسات.
– خریداری برخی تجهیزات ماشینی و مصالحی که در ایران و اتحاد شوروی ساخته نمی‌شود
از کشورهای ثالث – تأمین اعتبارات مالی لازم برای ساختن تأسیسات و انجام سایر
کارها در ایران و تهیه محل سکونت و تأمین کمکهای پزشکی و ایجاد تسهیلات لازم برای
رفاه عادی کارشناسان شوروی و تأمین وسائل نقلیه لازم برای انجام مأموریتهای داخلی
در ایران برای کارشناسان شوروی که به موجب این موافقتنامه برای کمکهای فنی به ایران اعزام می‌شوند به هزینه ایران.
– در صورت لزوم خریداری پروانه‌های روش‌های تکنولوژیک و تجهیزات از هر جا که لازم باشد.
– تأمین بهره‌برداری از تأسیسات ساخته شده و رساندن مواد اولیه به آنها.
ماده ۳ – برای بهره‌برداری از تمام قدرت تولیدی پیش‌بینی شده در طرحها و تأسیسات
موضوع این موافقتنامه و قراردادهای اجرایی ناشی از آن، در صورتی که طرف ایرانی
مایل باشد سازمانهای شوروی به وسیله اعزام کارشناسان و تحویل قطعات یدکی و تجهیزات
و ماشینهای تعویضی و مصالح ضروری با شرائطی که مورد موافقت بعدی طرفین واقع شود به
سازمانهای ایرانی مساعدت خواهند کرد.
ماده ۴ – دولت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی به دولت شاهنشاهی ایران اعتباری به مبلغ یک صد و شصت میلیون روبل (یک روبل محتوی ۹۸۷۴۱۲% گرم طلای خالص است) با بهره ۲.۵ درصد در سال برای پرداخت هزینه کمکهای فنی که از طرف سازمانهای شوروی به ایران در اجرای طرح‌های موضوع ماده اول این موافقتنامه داده می‌شود واگذار می‌نماید. دولت شاهنشاهی ایران از اعتبار مذکور برای مصارف زیر استفاده خواهد کرد:
– پرداخت بهای تجهیزات و ماشینها و وسائل ساختمانی و مصالحی که در ایران یافت نمی‌شود و به وسیله شوروی سیف بنادر ایران یا فرانکو – مرز‌ایران و شوروی تحویل می‌گردد.
– پرداخت هزینه‌های مأموریت کارشناسان شوروی که برای کمک فنی در ساختن تأسیسات و
انجام کارهای موضوع این موافقتنامه به ایران اعزام می‌شوند به استثنای هزینه‌های
آنان در داخل ایران که از جانب ایران به ریال پرداخته می‌شود.
– پرداخت هزینه زندگی و اقامت افراد ایرانی که برای کارآموزی در امور فنی و تولیدی
در مؤسسات مربوطه اتحاد شوروی به آن کشور اعزام می‌گردند.
در صورتی که مبلغ کل هزینه‌های سازمانهای شوروی مربوط به کمکهای فنی موضوع این
موافقتنامه از مبلغ اعتبار مذکور تجاوز نماید مبلغ اضافی بر‌طبق موافقتنامه‌های
بازرگانی و پرداخت معتبر بین ایران و شوروی پرداخت خواهد شد.
ماده ۵ – دولت شاهنشاهی ایران مبالغی را که از اعتبار مذکور در این موافقتنامه در
طی هر سال تقویمی مورد استفاده قرار می‌دهد ظرف مدت دوازده سال به اقساط متساوی
سالیانه مستهلک خواهد نمود. سررسید پرداخت اولین قسط مبالغ استفاده شده در هر سال
اول اکتبر مطابق دهم مهر ماه سال‌بعد از استفاده از آن خواهد بود.
بهره اعتبارات استفاده شده در هر سال از تاریخ استفاده از قسمت مربوطه اعتبار
احتساب پرداخته خواهد شد.و بهره هر سال ظرف ماه اول بعد از سال احتساب پرداخته خواهد شد.
آخرین قسط بهره با آخرین قسط بازپرداخت اصل اعتبار استفاده شده همزمان خواهد بود.
تاریخ استفاده از اعتبار به منظور پرداخت بهای تجهیزات و ماشینها و مصالح روز
هفتم از تاریخ صدور بارنامه کشتی یا از تاریخ مهر ایستگاه راه‌آهن مرزی ایران روی بارنامه تلقی خواهد شد.
(تاریخ مذکور ممکن است در اعلامیه ورود کالا به مرز ایران که به گواهی گمرک مربوطه رسیده باشد مشخص گردد) اما برای پرداخت هزینه انجام سایر انواع کمکهای فنی تاریخ استفاده از اعتبار تاریخ صورت حساب تلقی خواهد شد.
ماده ۶ – به منظور نگاهداری حساب استفاده از اعتباری که به موجب این موافقتنامه
داده می‌شود و همچنین نگاهداری حساب استرداد اصل و پرداخت بهره آن بانک مرکزی
ایران و بانک دولتی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی (و یا به دستور بانک اخیرالذکر
بانک بازرگانی خارجی اتحاد‌جماهیر شوروی سوسیالیستی) برای یکدیگر حسابهای مخصوص
اعتباری به روبل بازکرده و ترتیب فنی محاسبه و نگاهداری حسابهای اعتبار مذکور را متفقاً خواهند نمود.
ماده ۷ – در صورت تغییر محتوی طلای روبل موضوع ماده چهار این موافقتنامه بانک
مرکزی ایران و بانک دولتی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی (و یا به دستور بانک
اخیرالذکر بانک بازرگانی خارجی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی) در روز تغییر محتوی
طلای روبل مانده حسابهای مربوط به اعتبار را که طبق ماده شش این موافقتنامه باز
شده و همچنین مبلغ استفاده نشده از اعتبار را به تناسب تغییر حاصله ارزیابی خواهند کرد.
ماده ۸ – برای بازپرداخت مبالغ استفاده شده از اعتبار مذکور و پرداخت بهره آنکه
ایران به ریال می‌پردازد بانک مرکزی ایران حساب جداگانه‌ای به ریال (یک ریال محتوی
117316% گرم طلای خالص است) به نام بانک دولتی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی (یا
به دستور بانک اخیرالذکر به نام بانک بازرگانی خارجی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی) باز خواهد نمود.
تسعیر روبل به ریال بر اساس محتوی طلای روبل و ریال در روز پرداخت خواهد بود.
مبالغی که به حساب فوق منظور می‌شود تحت شرایط موافقتنامه تحویل گاز طبیعی از
ایران به اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی مورخ ۱۳ ژانویه ۱۹۶۶ و همچنین تحت شرایط
موافقتنامه‌های بازرگانی و پرداخت بین ایران و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی که
در زمان خرید دارای اعتبار می‌باشد به مصرف خرید گاز و سرب و روی و کالاهای صنعتی
و ساخته شده و سایر کالاهای ایرانی مورد توافق طرفین و همچنین سایر
پرداختهای مؤسسات شوروی خواهد رسید. و در صورتی که خرید کالاهای مذکور از ایران به
مقادیر کافی و برابر موجودی حساب مذکور ممکن نگردد مبلغ مانده ممکن است بر طبق
تقاضای بانک دولتی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی (و یا به دستور بانک اخیرالذکر
به بانک بازرگانی خارجی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی) به ارز قابل تبدیل تسعیر و
انتقال داده شود. تسعیر ریال به ارز قابل تبدیل بر اساس محتوی طلای ریال ایران و
ارز قابل تبدیل مربوطه در روز پرداخت خواهد بود.
خرید کالاهای مذکور در فوق اضافه بر سهمیه‌هایی خواهد بود که در موافقتنامه‌های معتبر مبادله کالا بین ایران و اتحاد شوروی پیش‌بینی شده است.
در صورت تغییر محتوی طلای ریال ایران بانک مرکزی ایران و بانک دولتی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی (یا به دستور آن بانک بازرگانی خارجی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی) در روز تغییر محتوی طلای ریال ایران مانده حساب مذکور در این ماده را به تناسب تغییر حاصله ارزیابی خواهند‌کرد.
ماده ۹ – دولت شاهنشاهی ایران هزینه‌های سازمانهای شوروی را برای اقامت کارشناسان شوروی در ایران به ریال با واریز نمودن مبالغ مقتضی به‌حساب جداگانه‌ای که در ماده ۸ این موافقتنامه پیش‌بینی شده است به طرف شوروی خواهد پرداخت.
ماده ۱۰ – به منظور انجام عملیات طراحی و تهیه و تحویل تجهیزات و ماشینها و مصالح
و اجرای انواع دیگر کمکهای فنی سازمانهای شوروی می‌توانند با سازمانهای مربوطه
کشورهای ثالث همکاری کنند لکن در صورتی که اعزام کارشناسان از کشورهای مذکور ضروری
تشخیص داده شود‌سازمانهای شوروی قبلاً موافقت طرف ایرانی را کسب خواهند کرد.
ماده ۱۱ – دولتین ایران و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی در کوتاهترین مدت ممکنه
پس از امضای این موافقتنامه سازمانهای مجاز ایران و شوروی را که قبلاً برای اجرای
هر یک از طرح‌های موضوع این موافقتنامه تعیین نموده‌اند به یکدیگر معرفی خواهند کرد.
هر یک از دولتین مذکور می‌توانند یک یا چند سازمان مربوطه را برای این منظور انتخاب و معرفی نمایند.
هر یک از طرفین حق دارد سازمانهایی را که قبلاً تعیین شده و بر طبق این ماده مسئول اجرای مفاد این موافقتنامه بوده‌اند تغییر بدهد و طرف دیگر را از‌این تغییر مطلع سازد.
هر یک از دولتین این حق را برای خود محفوظ می‌دارد که تمام یا قسمتی از حقوق و تعهدات ناشی از این موافقتنامه را که لازم بداند به هر یک از سازمانهای تابعه خود که مقتضی بداند واگذار کند.
ماده ۱۲ – سازمانهای ایران و شوروی که مسئول اجرای مفاد این موافقتنامه و
قراردادهای مربوطه هستند کلیه اطلاعات مورد لزوم سازمانهای مذکور را‌که مربوط به
اجرای موافقتنامه و قراردادهای اجرایی که متعاقباً بر اساس آن امضاء خواهد شد
متقابلاً مبادله خواهند نمود و کمکهای لازم را نسبت به‌یکدیگر معمول خواهند داشت.
سازمانهای ایرانی و شوروی مخصوصاً اطلاعات راجع به پیشرفت جریان کار و اطلاعات
دیگر مربوط به برنامه‌های اجرای کارها و ساختن تأسیسات‌موضوع این موافقتنامه و
قراردادهای اجرایی مربوطه را که بر اساس آن امضاء می‌شود در اختیار یکدیگر خواهند گذاشت.
ماده ۱۳ – طرفین ایرانی و شوروی مساعدت خواهند کرد که در انجام کارهای تحقیقاتی و
اکتشافی و طراحی و همچنین تهیه و تحویل تجهیزات و ماشینها و مصالح برای ساختن
تأسیسات موضوع این موافقتنامه سازمانهای ایرانی بتوانند حداکثر کارهای مقدور را عهده‌دار گردند.
ماده ۱۴ – سازمانهای شوروی تضمین می‌نمایند که:
1 – طرح‌های تأسیساتی که تهیه می‌نمایند با قدرتهای تولیدی پیش‌بینی شده در قراردادهای اجرایی مطابقت خواهند داشت.
2 – تجهیزات و ماشینها و مصالحی که از اتحاد شوروی تهیه و تحویل می‌شود با اسناد طراحی فوق‌الذکر مطابقت خواهد داشت.
3 – کار ماشینها و تجهیزاتی که اتحاد شوروی تحویل می‌دهد با قدرت تولیدی اعلام شده در طرحها مطابق خواهد بود.
مدتهای تضمین و ترتیب اجرای آنها و سایر شرایط به موجب قراردادهای اجرایی خواهد بود که بر طبق این موافقتنامه منعقد می‌شود.
ماده ۱۵ – انجام کارهای تحقیقاتی و طراحی و تهیه و تحویل تجهیزات و ماشینها و
مصالح و کارآموزی فنی و تولیدی افراد ایرانی و انواع دیگر کمکهای فنی مندرج در این
موافقتنامه بر اساس قراردادهای اجرایی خواهد بود که بین سازمانهای صلاحیتدار
ایرانی و شوروی که بر طبق ماده یازده این‌موافقتنامه معرفی شده و دارای اختیار
می‌باشند منعقد خواهد گردید و ضمناً قراردادهای مذکور حداکثر ظرف دو ماه از تاریخ
تسلیم آنها از طرف‌سازمانهای شوروی به وسیله طرفین مورد مذاکره و توافق واقع شده و به امضای طرفین خواهد رسید.
سازمانهای شوروی ظرف دو الی سه ماه پس از تصویب طرحها از طرف سازمانهای ایرانی
پیشنهادهای خود را به صورت پیش‌نویس قراردادهای تحویل ماشینها و تجهیزات و مصالح تسلیم سازمانهای ایرانی خواهند نمود.
در قراردادهای اجرایی حجم‌ها و مواعد و قیمتها و ترتیب تحویل ماشینها و تجهیزات و
مصالح و فهرست اسناد لازم برای پرداخت بهای آنها و همچنین ترتیب کارآموزی فنی و
تولیدی افراد ایرانی و جریمه ناشی از تأخیر انجام تعهدات و سایر شرایط تفصیلی
مربوط به کمکهای فنی پیش‌بینی شده در این‌موافقتنامه که به سازمانهای ایرانی داده
می‌شود تعیین خواهد شد. ضمناً قیمت تجهیزات و ماشینها و مصالحی که از اتحاد شوروی
برای ایجاد تأسیسات موضوع ماده یک این موافقتنامه تحویل داده می‌شود با موافقت
طرفین بر اساس قیمتهای بین‌المللی تعیین خواهد گردید.
به علاوه تعهدات سازمانهای ایرانی درباره جمع‌آوری اطلاعات اولیه و آماده نمودن
محل ساختمانها و تأمین مسکن کارشناسان شوروی با شرایط ضروری زندگی عادی و کمکهای
پزشکی و وسائل نقلیه برای مأموریتهای داخلی و بررسی و تصویب طرحها وعده لازم
کارگران و کارشناسان و کارهای‌دیگر و همچنین مواعد قطعی انجام این تعهدات در قراردادهای اجرایی تعیین خواهد گردید.
ماده ۱۶ – اگر به علت هر حادثه‌ای که جلوگیری از آن از قدرت هر یک از طرفین خارج
باشد اجرای این موافقتنامه برای مدتی مختل گردد نمایندگان دولت شاهنشاهی ایران و
دولت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی با یکدیگر مشورت و درباره اقدامات ضروری
موافقت خواهند نمود. ضمناً در‌صورت عدم توافق در مدت مناسبی سازمانهای ایرانی مختار
خواهند بود کارهای ساختمانی تأسیسات را رأساً ادامه بدهند. لیکن در چنین صورتی
کلیه حقوق و تعهدات طرفین که بر طبق این موافقتنامه تا موقع بروز حادثه ایجاد شده بوده به قوه خود باقی خواهد ماند.
ماده ۱۷ – در صورت بروز هر گونه اختلاف بین سازمانهای ایرانی و شوروی درباره هر
یک از مسائل ناشیه از این موافقتنامه یا قراردادهای اجرایی مربوطه نمایندگان دولت
شاهنشاهی ایران و دولت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی با یکدیگر مشورت خواهند کرد و برای رفع اختلاف کوشش‌خواهند نمود.
ماده ۱۸ – این موافقتنامه که شامل ۱۸ ماده می‌باشد بر طبق ترتیبات قانونی مقرره
در هر یک از دو کشور به تصویب خواهد رسید و از روز مبادله اسناد تصویب که در مسکو انجام خواهد شد دارای اعتبار خواهد بود.
این موافقتنامه در تاریخ اول تیر ماه سال ۱۳۴۷ مطابق با ۲۲ ماه ژوئن سال ۱۹۶۸ در
شهر تهران در دو نسخه اصلی هر کدام به زبانهای فارسی و روسی امضاء گردید و هر دو متن دارای اعتبار یکسان است.
از طرف دولت شاهنشاهی ایران – از طرف دولت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی
تهران اول تیر ماه ۱۳۴۷ مطابق ۲۲ ژوئن ۱۹۶۸
تهران ۲۲ ژوئن سال ۱۹۶۸
جناب آقای وزیر محترم
افتخار دارم تصدیق نمایم که بین ما موافقت شده که ترتیب تعیین تاریخ استفاده از
اعتبار معین شده در ماده ۵ موافقتنامه‌ای که در این تاریخ بین دولت اتحاد جماهیر
شوروی سوسیالیستی و دولت شاهنشاهی ایران به امضاء رسیده است همچنین برای تعیین
تاریخ استفاده از اعتبارهایی که بر طبق موافقتنامه‌های همکاری اقتصادی و فنی مورخه
27 ژوئیه سال ۱۹۶۳ و ۱۳ ژانویه سال ۱۹۶۶ و ۱۲ آوریل و ۱۰ ژوئیه سال ۱۹۶۷ از طرف
دولت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی به دولت شاهنشاهی ایران واگذار شده است معمول خواهد گردید.
جناب آقای وزیر لطفاً احترامات فائقه این جانب را بپذیرید.
رئیس هیأت نمایندگی اقتصادی اتحاد شوروی و رئیس کمیته دولتی شورای وزیران
ا.ج.ش.س برای روابط اقتصادی با ممالک خارجه.
س.آ.اسکاچکوف
جناب آقای علینقی عالیخانی
رئیس هیأت نمایندگی اقتصادی
دولت شاهنشاهی ایران و وزیر
اقتصاد ایران.
جناب آقای رئیس محترم کمیته دولتی.
با کمال افتخار وصول نامه آن جناب را به شرح زیر و موافقت خود را اعلام می‌نمایم:
” افتخار دارم تصدیق نمایم که بین ما موافقت شده که ترتیب تعیین تاریخ استفاده از
اعتبار معین شده در ماده ۵ موافقتنامه‌ای که در این تاریخ بین دولت‌شاهنشاهی ایران
و دولت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی به امضاء رسیده است همچنین برای تعیین تاریخ
استفاده از اعتبارهایی که بر طبق‌موافقتنامه‌های همکاری اقتصادی و فنی مورخه ۲۷
ژوئیه سال ۱۹۶۳ و ۱۳ ژانویه سال ۱۹۶۶ و ۱۲ آوریل و ۱۰ ژوئیه سال ۱۹۶۷ به دولت
شاهنشاهی ایران از طرف دولت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی واگذار شده است معمول خواهد گردید ”
جناب آقای رئیس محترم کمیته دولتی لطفاً احترامات فائقه این جانب را بپذیرید.
رئیس هیأت نمایندگی اقتصادی دولت شاهنشاهی ایران و وزیر اقتصاد ایران.
علینقی عالیخانی
جناب آقای س. آ. اسکاچکوف
رئیس هیأت نمایندگی اقتصادی اتحاد شوروی و رئیس کمیته دولتی شورای وزیران اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی برای روابط اقتصادی با ممالک‌خارجه.
موافقتنامه فوق مشتمل بر یک مقدمه و هیجده ماده و دو نامه ضمیمه آن منضم به تصمیم متخذه کمیسیون دارایی مجلسین در مورد موافقتنامه همکاری اقتصادی و فنی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی است.
رئیس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی