ماده واحده – به استناد ماده ۱۴۹ قانون استخدام کشوری مواد و تبصره‌های زیر از قانون استخدام کشوری مصوب ۱۳۴۵.۳.۳۱ اصلاح یا حذف و مواد و تبصره‌هایی به شرح زیر به آن اضافه می‌گردد.
۱ – به آخر ماده ۳۵ حکم زیر الحاق می‌شود:
به مستخدمی که خدمات برجسته‌ای انجام داده باشد به جای یک پایه می‌توان دو پایه اعطاء کرد خدمات برجسته با ضوابطی که در آیین‌نامه موضوع تبصره ماده ۲۸ تعیین می‌شود تشخیص خواهد شد.
۲ – تبصره زیر به ماده ۳۵ اضافه می‌شود:
تبصره – در نقاطی از کشور که سازمان امور اداری و استخدامی کشور پیشنهاد می‌کند و به تصویب هیأت وزیران می‌رسد هر یک سال اشتغال مستخدمین رسمی از لحاظ ترفیع هجده ماه تا دو سال محسوب می‌شود.
۳ – تبصره ۲ – ماده ۳۶ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
تبصره ۲ – مستخدمینی که تغییر گروه می‌دهند در پایه‌ای از گروه جدید قرار خواهند گرفت که حقوق آن پایه با تقریب اضافی با حقوق دو پایه بالاتر از حقوق پایه‌ای که مستخدم در گروه قبلی دارا بوده است نزدیکتر باشد.
در صورتی که مستخدم در پایه ماقبل آخر یا آخرین پایه گروه شغل خود باشد و تغییر گروه یابد دو پایه در گروه جدید بعد از پایه‌ای که حقوق آن با تقریب اضافی با حقوق پایه گروه قبلی نزدیکتر است اعطاء می‌شود و اگر در گروه جدید یک یا دو پایه مزبور وجود نداشته باشد آخرین پایه گروه جدید به او اعطاء خواهد شد.
۴ – تبصره ۲ ماده ۴۳ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
تبصره ۲ – پرداخت حق تدریس – حق تألیف و تصنیف و ترجمه – حق تحقیق حق تهیه و تنظیم و رهبری و گویندگی و اجرای برنامه‌های آموزشی و فرهنگی و هنری – حق حضور در جلسه – حق‌الزحمه کارشناس – حق‌العلاج و حق‌الزحمه صاحبان حرف پزشکی مشروط بر آنکه امور راجعه به آنها‌در غیر ساعات اداری و علاوه بر وظیفه مستخدم انجام شود. همچنین پرداخت هزینه پذیرایی و عیدی پایان سال و کمک خواربار از شمول این ماده مستثنی است.
آیین‌نامه اجرایی موضوع این تبصره به وسیله سازمان امور اداری و استخدامی کشور تهیه می‌شود و پس از تصویب هیأت وزیران قابل اجرا است.
تبصره ماده ۲۹۲ قانون اصلاح پاره‌ای مواد قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۴۵.۱۲.۲۸ و الحاق موادی به قانون مذکور به قوت خود باقی است.
۵ – تبصره زیر به عنوان تبصره ۳ به ماده ۴۴ اضافه می‌شود:
تبصره ۳ – سازمان امور اداری و استخدامی کشور مکلف است طبق ضوابط و برنامه‌ای که تنظیم خواهد نمود مؤسسه‌ای برای آموزش مدیریت و فنون اداری مستخدمین دولت تأسیس کند.
مؤسسه مزبور می‌تواند برای این منظور در حدود قوانین و مقررات مربوط بابت آموزش کمک و یا شهریه دریافت کرده و آن را طبق تصویبنامه هیأت وزیران به مصرف برساند.
۶ – تبصره ۲ ماده ۵۸ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
تبصره ۲ – مستخدمین مشمول این قانون که در وزارت جنگ و یا ژاندارمری کل کشور و یا شهربانی کل کشور شاغل خدمت هستند از لحاظ تقصیر و‌تخلف اداری و قصور تابع حکم تبصره ماده ۵ قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی خواهند بود.
۷ – تبصره ۲ ماده ۵۹ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
تبصره ۲ – وزیر و رییس مؤسسه دولتی و رؤسایی که در سلسله مراتب اداری از طرف این مقامات مجاز باشند می‌توانند بدون مراجعه به دادگاه اداری کتباً با ذکر دلیل مجازات بند “ب” این ماده را در مورد مستخدم خاطی وزارتخانه یا مؤسسه دولتی تابع خود معمول دارند.
۸ – تبصره زیر به عنوان تبصره ۵ به ماده ۵۹ اضافه می‌شود:
تبصره ۵ – وزراء و رؤسای مؤسسات دولتی می‌توانند مستخدمینی را که به اتهام تقصیر – تخلف و قصور به موجب کیفرخواست دادستان اداری تحت تعقیب دادگاه اداری قرار می‌گیرند آماده به خدمت نمایند.
مستخدمی که از اتهام منتسب برائت حاصل نماید در پستهای ثابت سازمانی وزارتخانه یا مؤسسه متبوع به کار گمارده خواهد شد.
۹ – ماده ۶۵ و تبصره آن به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۶۵ – در صورتی که مستخدم رسمی مدت دو ماه بدون اطلاع و عذر موجه در محل خدمت خود حاضر نشود از تاریخ ترک خدمت از خدمت وزارتخانه یا مؤسسه دولتی اخراج می‌شود مگر آنکه مشمول مقررات مواد ۷۴ یا ۷۵ این قانون باشد که در آن صورت بازنشسته خواهد شد.
تبصره – هر گاه مستخدم مذکور مدعی شود به عللی که خارج از حدود قدرت و اختیار او بوده نتوانسته است در محل خدمت حاضر شود و یا عدم‌حضور خود را اطلاع دهد و ادعای او مورد قبول وزارتخانه یا مؤسسه متبوع قرار نگیرد می‌تواند شکایت خود را به ضمیمه مدارک مورد استناد به دادگاه‌اداری وزارتخانه یا مؤسسه متبوع خود تسلیم کند.
دادگاه اداری مکلف است در اسرع وقت به شکایت مزبور رسیدگی و حکم مقتضی صادر کند در صورتی که حکم دادگاه اداری حاکی از موجه بودن عذر مشارالیه باشد به خدمت مراجعت و حقوق غیبت به وی پرداخت خواهد شد و اگر پست‌سازمانی او به دیگری داده شده باشد از تاریخی که اخراج یا بازنشسته شده آماده به خدمت محسوب و مانند مستخدم آماده به خدمت با وی رفتار می‌شود.
حکم دادگاه بدوی در این مورد چنانچه بر رد شکایت صادر شده باشد ظرف یک ماه از تاریخ ابلاغ قابل رسیدگی پژوهشی در دادگاه تجدید نظر اداری خواهد بود و حکم دادگاه تجدید نظر اداری در این مورد قطعی است.
۱۰ – عبارت “طبق ماده ۶۴” از سطر اول ماده ۶۷ حذف می‌شود.
۱۱ – کلمه “متوالی” از کلیه بندهای ماده ۷۵ و عبارت “یا بیست و پنج سال سابقه خدمت متناوب” از بند “د” ماده ۷۵ حذف می‌شود.
۱۲ – تبصره زیر به ماده ۷۵ اضافه می‌شود:
تبصره – مقصود از سابقه خدمت در ماده ۷۵ و بندهای آن سابقه خدمت رسمی است.
۱۳ – عبارت زیر به قسمت اول تبصره ۳ ماده ۷۸ پس از عبارت “… مقام مربوط تجاوز نکند” و قبل از شروع عبارت “اگر متصدیان مقامات…”الحاق می‌شود.
برقراری حقوق بازنشستگی به ترتیب فوق درباره استاندار و معاون نخست‌وزیر و معاون وزیر منوط بر آن است که مستخدم در دوران خدمت خود‌حداقل دو سال تصدی مقامات دولتی مذکور را به عهده داشته و یا قبل از تصدی مقامات مزبور یکی از مشاغل مندرج در گروه‌های یازده یا دوازده را عهده‌دار بوده باشد و در صورتی که شغل مزبور جزو
مشاغل گروه‌های دوازده‌گانه نباشد تشخیص همطراز بودن آن با مشاغل گروه‌های یازده و دوازده با‌شورای سازمان امور اداری و استخدامی کشور است.
۱۴ – تبصره زیر به عنوان تبصره ۵ به ماده ۷۸ اضافه می‌شود:
تبصره – در تعیین حقوق بازنشستگی مستخدمین رسمی مشمول قانون استخدام کشوری که در دوران خدمت به نمایندگی یکی از مجلسین انتخاب یا منصوب شده و می‌شوند به ازاء هر دوره نمایندگی حقوق یک گروه بالاتر از حقوق پایه بالاترین گروه مربوط به شغلی که قبل از نمایندگی تصدی آن را داشته‌اند مبنای محاسبه قرار می‌گیرد.
در تعیین مبنای محاسبه حقوق بازنشستگی این قبیل مستخدمین حداکثر در دوره نمایندگی قابل احتساب است و مبنای مزبور به جای متوسط حقوق موضوع تبصره یک این ماده محسوب می‌شود.
هر گاه مستخدمین مزبور مشمول حکم این ماده یا تبصره ۳ آن نیز باشند مخیرند فقط از یکی از حقوق بازنشستگی مربوط استفاده کنند.
۱۵ – ماده ۸۷ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۸۷ – حقوق وظیفه به تساوی بین وراث قانونی مستخدم تقسیم می‌شود و سهم هر یک از وراث قانونی که قطع می‌شود به تساوی به سهام بقیه وراث افزوده می‌شود.
حکم این ماده از تاریخ تصویب قانون استخدام کشوری (۱۳۴۵.۳.۳۱) قابل اجرا است.
همچنین حکم مندرج در بند ج ماده ۸۶ درباره وراث مستخدمین رسمی که بر اساس قوانین و مقررات سابق حقوق وظیفه آنان برقرار نشده و یا قطع شده است از این تاریخ قابل اجرا خواهد بود.
۱۶ – ماده ۱۰۰ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۱۰۰ – درآمد صندوق بازنشستگی از وجوهی که از حقوق و مزایای مستخدمین رسمی و آزمایشی کسر می‌شود منحصر است به وجوه مذکور در مواد ۷۱ و ۷۲ و تبصره ۵ ماده ۱۳۷ این قانون و تبصره ۷۰ قانون بودجه سال ۱۳۴۲ کل کشور و مبلغ ماه اول هر گونه تفاوت حقوق مستخدم. در صورت عدم کفایت وجوه صندوق بازنشستگی دولت مکلف است کمبود آن را در بودجه کل کشور از محل درآمد عمومی تأمین و پرداخت کند.
۱۷ – تبصره زیر به ماده ۱۰۰ اضافه می‌شود:
تبصره – فوق‌العاده موضوع بند “ب” ماده ۳۹ از تاریخ ۱۳۴۹.۱.۱ و فوق‌العاده موضوع بند “ت” ماده مزبور از تاریخ اجرای مرحله اول قانون استخدام کشوری به مستثنیات مندرج در ماده ۷۱ اضافه می‌شود.
۱۸ – تبصره زیر به ماده ۱۱۱ اضافه می‌شود:
تبصره – دبیر کل می‌تواند قسمتی از وظائف خود را به معاونان خود تفویض نماید. معاونان دبیر کل و معاونان وزراء مشاور مشمول مقررات مربوط به معاونان وزارتخانه‌ها خواهند بود.
۱۹ – تبصره زیر به عنوان تبصره ۴ به ماده ۱۱۶ اضافه می‌شود:
تبصره ۴ – هر گاه پست ثابت سازمانی مستخدم رسمی که در اختیار وزارتخانه یا مؤسسه دولتی متبوع خود نیست به دیگری واگذار شده باشد و مستخدم مجدداً در اختیار آن وزارتخانه یا مؤسسه دولتی قرار گیرد تا زمانی که به پست ثابت سازمانی منصوب نشده است آماده به خدمت خواهد بود.
۲۰ – متن ماده ۱۱۷ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۱۱۷ – به مستخدمین رسمی که به حال آماده به خدمت در می‌آیند شش ماه اول تمام حقوق گروه و پایه مربوط و تفاوت تطبیق حقوق و پس از آن تا پایان دوران آمادگی به خدمت نصف مبلغ مزبور پرداخت خواهد شد.
۲۱ – ماده ۱۱۹ به شرح زیر اصلاح و تبصره آن حذف می‌شود:
ماده ۱۱۹ – با مستخدم آماده به خدمتی که تا دو ماه از تاریخ ابلاغ حکم رسمی انتصاب مجدد که با رعایت مقررات تبصره ماده ۱۱۸ صادر شده باشد در محل خدمت خود حاضر نشود طبق حکم ماده ۶۵ این قانون رفتار خواهد شد.
۲۲ – بند “ز” از ماده ۱۲۴ به شرح زیر اصلاح و بند “س” به آن اضافه می‌شود:
بند ز – حال استعفا و آن وضع مستخدمی است که طبق ماده ۶۴ این قانون از خدمت مستعفی شده است.
بند س – حال اخراج و آن وضع مستخدمی است که به موجب حکم قطعی دادگاه اداری به مجازات مقرر در بند ث ماده ۵۹ محکوم یا طبق ماده ۶۵ اخراج شده باشد.
۲۳ – گروه یک ماده ۱۳۳ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
گروه یک – مستخدمین جزء که عملاً متصدی مشاغل خدمتگزاری جزء هستند و متصدیان مشاغل نظیر خدمتگزاری جزء به تشخیص سازمان امور اداری و استخدامی کشور با هر قدر تحصیل.
۲۴ – تبصره زیر به عنوان تبصره ۳ به ماده ۱۳۳ اضافه می‌شود:
تبصره ۳ – مستخدمین رسمی مشمول این قانون در موقع تغییر گروه موقت به گروه قطعی در پایه‌ای از گروه بالاتر قرار خواهند گرفت که در گروه قبلی دارا بوده‌اند و در صورتی که پایه مزبور در گروه جدید وجود نداشته باشد آخرین پایه گروه جدید به آنان اعطاء خواهد شد.
۲۵ – تبصره ۵ از ماده ۱۳۶ حذف می‌شود.
۲۶ – متن ماده ۱۳۷ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۱۳۷ – وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی مشمول این قانون مکلفند طبق سازمان و پستهای ثابت سازمانی مصوب خود مستخدمین غیر رسمی از قبیل دون پایه، حکمی، پیمانی و روزمزد را که در تاریخ ۴۵.۳.۳۱ در استخدام دارند و همچنین افرادی را که طبق قوانین خاص خود کارگر شناخته شده و در تاریخ مذکور به مشاغل غیر کارگری اشتغال داشته‌اند با رعایت تبصره‌های زیر به مستخدم رسمی تبدیل کنند.
۲۷ – گروه یک ماده ۱۳۷ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
گروه یک – مستخدمین جزء که عملاً متصدی مشاغل خدمتگزاری جزء هستند و متصدیان مشاغل نظیر خدمتگزاری جزء به تشخیص سازمان امور‌اداری و استخدامی کشور با هر قدر تحصیل.
۲۸ – به آخر تبصره ۳ ماده ۱۳۷ حکم زیر الحاق می‌شود:
همچنین در رشته‌های مشاغل دبیری و آموزگاری و پزشکی و مشاغل نظیر که سلسله مراتب اداری در آنها ملحوظ نیست تجربه و تخصص بر اساس آیین‌نامه‌ای که از طرف سازمان امور اداری و استخدامی کشور تهیه و به تصویب شورا خواهد رسید ملاک طبقه‌بندی قرار می‌گیرد و متصدیان اینگونه مشاغل در صورت احراز شرایط بدون تغییر شغل با رعایت ماده ۳۰ به گروه‌های بالاتر ارتقاء خواهند یافت.
۲۹ – قسمت آخر تبصره ۴ ماده ۱۳۷ از عبارت “ولی اگر مجموع حقوق ….” تا پایان تبصره مذکور حذف می‌شود.
۳۰ – تبصره ۱۰ ماده ۱۳۷ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
تبصره ۱۰ – ملاک تعیین گروه موقت مستخدمین رسمی و غیر رسمی موضوع دو ماده ۱۳۳ و ۱۳۷ بالاترین مدرک تحصیلی است که در تاریخ تطبیق یا تبدیل دارا می‌باشند و هر گاه قبل از اجرای ماده ۳۰ این قانون مدرک تحصیلی بالاتری اخذ و ارائه کنند گروه موقت آنان بر اساس مدرک تحصیلی جدید تغییر خواهد کرد.
۳۱ – تبصره زیر به عنوان تبصره ۱۱ به ماده ۱۳۷ اضافه می‌شود:
تبصره ۱۱ – آثار مالی مترتب بر اجرای این اصلاحیه به استثنای تبصره الحاقی به ماده ۱۰۰ از تاریخ تصویب این اصلاحیه معتبر و قابل اجرا خواهد بود.
۳۲ – تبصره زیر به عنوان تبصره یک به ماده ۱۳۹ اضافه می‌شود و تبصره ذیل ماده ۱۳۹ به عنوان تبصره ۲ ذیل تبصره یک قرار می‌گیرد.
تبصره ۱ – مستخدمین غیر رسمی موضوع این ماده را که در اختیار وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی هستند می‌توان به پستهای موقت منصوب نمود مشروط بر اینکه حقوق پست موقت آنان کمتر از حقوق آماده به خدمت نباشد که در این صورت در مدت تصدی تابع مقررات مربوط به مستخدمین پیمانی خواهند بود و حقوق آماده به خدمت دریافت نخواهند داشت.
۳۳ – کلمه “آخرین” مندرج در تبصره ۳ ماده ۱۴۰ حذف و به جای آن کلمه “بالاترین” گذاشته می‌شود.
۳۴ – تبصره زیر به ماده ۱۴۴ اضافه می‌شود:
تبصره – مستخدمین موضوع این ماده به جز از نظر تعیین گروه و پایه مرحله اول و بازنشستگی تابع مقررات مؤسسه محل خدمت خود خواهند بود.
لایحه قانونی فوق مشتمل بر یک ماده پس از تصویب کمیسیون استخدام مجلس سنا در تاریخ ۱۳۴۹.۸.۳ در تاریخ روز سه‌شنبه دوازدهم آبان ماه یک هزار و سیصد و چهل و نه به استناد ماده ۱۴۹ لایحه قانونی استخدام کشوری به تصویب کمیسیون امور استخدام و سازمانهای اداری مجلس شورای ملی رسیده است.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی