ماده واحده – قانون راجع به ورود و اقامت اتباع خارجه در ایران مصوب ۱۳۱۰ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
۱ – دو تبصره زیر به ماده دو قانون اضافه می‌شود:
تبصره ۱ – مأموران مرزی مجاز از طرف شهربانی کل کشور می‌توانند برای خارجیان روادید عبور صادر نمایند.
تبصره ۲ – شهربانی کل کشور در مرکز و شهربانیهای مراکز استان و شهرستان می‌توانند برای خارجیان مقیم روادید بازگشت به ایران صادر نمایند.
۲ – ماده ۶ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۶ – اجازه اقامت دائمی از طرف شهربانی مرکز ناحیه‌ای که خارجی می‌خواهد در آن ناحیه اقامتگاه اختیار کند با رعایت مقررات ماده ۳ داده خواهد شد. خارجی ممکن است این اجازه را قبل از ورود خود به ایران به وسیله نمایندگان ایران در خارجه تحصیل کند. جواز اقامت دائمی باید هر سه سال تجدید شود.
۳ – ماده ۸ قانون به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۸ – هر خارجی که بخواهد در ایران اقامت نماید مکلف است ظرف ۸ روز پس از ورود به ایران خود را برای تحصیل پروانه اقامت به شهربانی محل معرفی نماید.
تبصره – مسئولین اماکن عمومی و خصوصی و صاحبان یا متصرفان اماکن شخصی حسب مورد موظفند توقف هر تبعه خارجی را که یک شب یا بیشتر نزد آنها توقف می‌نماید ظرف ۲۴ ساعت پس از ورود خارجی به کلانتری یا ژاندارمری محل اطلاع دهند. فهرست اسامی خارجیان در دفتری که در شهربانی کل کشور تنظیم می‌شود تمرکز خواهد یافت.
۴ – ماده ۱۶ قانون به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۱۶ – هر خارجی که مقررات این قانون و آیین‌نامه‌های مربوط به آن را رعایت نکند به جزای نقدی از دویست و یک ریال تا ده هزار ریال محکوم خواهد شد. مگر این که عمل او به موجب این قانون یا قوانین دیگر مجازات شدیدتری داشته باشد همین مجازات درباره مسئولین اماکن عمومی و خصوصی و صاحبان یا متصرفان اماکن شخصی که به تکلیف مقرر در ماده ۸ عمل نکنند مجری خواهد بود.
۵ – ماده ۱۹ قانون به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۱۹ – در مورد کارکنان وسایط نقلیه هوایی و قطارهای ترانزیتی و کشتیها و مسافرینی که قصد ورود و اقامت در ایران را نداشته و اسناد لازم را که به‌موجب این قانون باید دارا باشند ندارند و در موقع توقف موقت کشتیها و هواپیماها و قطارها در ایران پیاده می‌شوند وزارت کشور با موافقت وزارت امور خارجه و وزارت دارایی آیین‌نامه مخصوصی تدوین و برای اجراء به شهربانی کل کشور و سازمانهای مربوط ابلاغ خواهد نمود.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده پس از تصویب مجلس شورای ملی در جلسه روز یکشنبه ۱۳۵۰.۳.۲۳ در جلسه روز دوشنبه سی و یکم خردادماه یک‌هزار و سیصد و پنجاه شمسی به تصویب مجلس سنا رسید.
رییس مجلس سنا – جعفر شریف‌امامی