ماده واحده – موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری اندونزی که مشتمل بر یک مقدمه و ده ماده می‌باشد و در تاریخ هفتم اردیبهشت ماه ۱۳۵۰ برابر با ۲۱ آوریل ۱۹۷۱ در تهران به امضای نمایندگان مختار دو دولت رسیده است تصویب و اجازه مبادله اسناد تصویب آن داده می‌شود.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و متن موافقتنامه ضمیمه پس از تصویب مجلس سنا در تاریخ روز دوشنبه هشتم آذرماه ۱۳۵۰ در جلسه روز سه‌شنبه چهاردهم دی ماه یک هزار و سیصد و پنجاه شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی
موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری اندونزی
نظر به علائق دوستی فیمابین و به پیروی از اصول منشور ملل متحد و هدفهای سازمان تربیتی و علمی و فرهنگی ملل متحد “یونسکو” و به منظور تشیید مناسبات فرهنگی و ایجاد حسن تفاهم بیشتر میان دولت ایران و اندونزی و تحکیم روابط دوستانه موجود تصمیم به امضاء موافقتنامه فرهنگی گرفته و بدین منظور نمایندگان تام‌الاختیار خود را به شرح زیر تعیین نمودند:
از طرف دولت شاهنشاهی ایران:
جناب آقای اردشیر زاهدی وزیر امور خارجه.
از طرف دولت جمهوری اندونزی:
جناب آقای ح. زین‌العارفین عثمان سفیر جمهوری اندونزی در ایران.
نمایندگان نامبرده در فوق پس از مبادله اختیارنامه‌های خود که در عین صحت و اعتبار بود نسبت به مواد زیر موافقت نمودند:
ماده اول – طرفین متعاهدین کوشش خواهند کرد برای شناسایی کشورهای خود و تحکیم مناسبات فیمابین از دیدارهای متقابل هیأتهای فرهنگی و آموزشی و علمی استفاده نمایند.
ماده دوم – طرفین متعاهدین کوشش خواهند کرد که به طرق ذیل تفاهم متقابل بین مردم ممالک خود را افزایش دهند:
الف – ایجاد تسهیلات برای مبادله کتب و سایر انتشارات مربوط به فرهنگ و آموزش و علوم.
ب – مبادله و پخش برنامه‌های فرهنگی از طریق رادیو و تلویزیون.
ج – تشویق برگزاری نمایشگاهها و نمایشات و برنامه‌های هنری بین دو کشور.
د – تشویق مسافرت روزنامه‌نگاران و جهانگردان به کشورهای یکدیگر.
ماده سوم – طرفین متعاهدین موجبات تشویق و تعمیم موارد ذیل را فراهم خواهند ساخت.
الف – مبادله استادان دانشگاه و معلمین سایر مؤسسات آموزش عالی و نیز مبادله متخصص و محقق در امور فرهنگی و آموزشی و علمی.
ب – کوشش در ایجاد بورسهای تحصیلی و تحقیقاتی برای دانش‌پژوهان طرف دیگر.
ماده چهارم – طرفین متعاهدین مبادله مربیان تربیت بدنی و نیز انجام مسابقات ورزشی را تشویق خواهند کرد.
ماده پنجم – طرفین متعاهدین تأسیس انجمنهای روابط فرهنگی را طبق قوانین و مقررات جاری در کشور خود تسهیل خواهند نمود.
ماده ششم – طرفین متعاهدین نشر اطلاعات منطبق با سوابق و حقایق تاریخی و جغرافیایی را در کلیه انتشارات منجمله کتب درسی و اسناد و مطبوعات خود نسبت به کشور طرف متعاهد دیگر ملحوظ خواهند داشت تا اتباع دو طرف تصور ذهنی صحیحی درباره کشورهای یکدیگر تحصیل کنند.
ماده هفتم – طرفین متعاهدین همکاریهای لازم را در زمینه مبارزه با بیسوادی علی‌الخصوص از طریق مبادله اطلاعات و مطالعه نتایج حاصله از تجربیات هر طرف توسعه خواهند داد.
ماده هشتم – طرفین متعاهدین تسهیلات لازمه را جهت تعیین ارزش و مدارک تحصیلی و دانشنامه‌های علمی صادره از طرف دانشگاهها و مؤسسات آموزشی دو کشور فراهم خواهند ساخت.
ماده نهم – هر یک از موضوعات این موافقتنامه از طریق ترتیبات خاصی که توسط نمایندگان طرفین متعاهدین مورد توافق قرار خواهد گرفت به مرحله اجراء گذارده خواهد شد.
ماده دهم – هر یک از طرفین متعاهدین انجام تشریفاتی را که طبق قوانین داخلی خود برای لازم‌الاجرا شدن موافقتنامه حاضر ضروری است به اطلاع طرف دیگر خواهد رسانید و این موافقتنامه از تاریخ آخرین اطلاعیه اعتبار خواهد یافت و به مدت پنج سال معتبر خواهد بود.
چنانچه هیچیک از طرفین شش ماه قبل از انقضای مدت مذکور طرف مقابل را از قصد خود دائر بر پایان دادن به موافقتنامه مطلع ننماید موافقتنامه همچنان به اعتبار خود باقی خواهد ماند. ولی از آن پس هر یک از طرفین می‌تواند با اخطار قبلی شش‌ماهه به طرف دیگر موافقتنامه را خاتمه دهد.
بنا به مراتب نمایندگان تام‌الاختیار دو دولت موافقتنامه حاضر را در دو نسخه اصلی هر یک به زبانهای فارسی و اندونزی و انگلیسی امضاء نمودند. در‌صورت بروز اختلاف در تفسیر متن انگلیسی مناط اعتبار خواهد بود.
تهران – به تاریخ هفتم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و پنجاه.
از طرف دولت شاهنشاهی ایران – از طرف دولت جمهوری اندونزی
اردشیر زاهدی
موافقتنامه فوق مشتمل بر یک مقدمه و ده ماده منضم به قانون موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری اندونزی می‌باشد.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی