ماده واحده – به استناد ماده ۱۴۹ قانون استخدام کشوری مواد و تبصره‌های زیر از قانون استخدام کشوری مصوب ۱۳۴۵.۳.۳۱ اصلاح یا حذف و مواد و تبصره‌هایی به شرح زیر به آن اضافه می‌گردد.
۱ – تبصره ۲ ماده ۸ حذف و تبصره ۳ ماده مزبور به شرح زیر اصلاح و به عنوان تبصره ۲ ماده مزبور خواهد بود.
تبصره ۲ – وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی مشمول این قانون مکلفند سازمان تفصیلی خود را با قید تعداد پستهای ثابت سازمانی کلیه واحدهای تابع خود تهیه و به سازمان امور اداری و استخدامی کشور تسلیم کنند. سازمان موظف است بعد از دریافت طرح سازمانهای تفصیلی نظر خود را مشعر بر موافقت یا اصلاح آنها به وزارتخانه‌ها یا سازمانهای دولتی اعلام کند.
هر نوع تغییرات در سازمان تفصیلی وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی مشمول این قانون منوط به موافقت سازمان امور اداری و استخدامی کشور خواهد بود.
در صورت بروز اختلاف نظر در این مورد بین وزارتخانه یا مؤسسه مربوط یا سازمان امور اداری و استخدامی کشور هیأت وزیران تصمیم مقتضی اتخاذ خواهد کرد.
۲ – بند (ب) ماده ۱۱ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ب – اعزام مستخدم به طور موقت به وزارتخانه‌ها و مؤسساتی که فهرست آنها به تصویب هیأت وزیران می‌رسد و همچنین اعزام به سازمانهای بین‌المللی که دولت شاهنشاهی ایران عضویت آنها را پذیرفته یا سازمانهایی که دولت شاهنشاهی ایران شرکت در آنها را مقتضی بداند.
۳ – تبصره ماده ۱۲ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
تبصره – آیین‌نامه نحوه اجرای مواد ۱۱ و ۱۲ همچنین ترتیب اعزام مستخدم رسمی مشمول قانون استخدام کشوری برای اشتغال در پستهای ثابت سازمانی خارج از کشور و تعیین مدت آن به وسیله سازمان امور اداری و استخدامی کشور تهیه می‌شود و به تصویب هیأت وزیران می‌رسد.
۴ – تبصره زیر به عنوان تبصره ۲ به ماده ۱۳ اضافه می‌شود و عنوان تبصره ۲ به تبصره ۳ تغییر می‌یابد.
تبصره ۲ – وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی مشمول قانون استخدام کشوری می‌توانند مستخدمین پیمانی را که در تاریخ تصویب این اصلاحیه در استخدام دارند با رعایت مقررات مربوط از طریق امتحان به طور رسمی استخدام کنند.
۵ – بند (ج) ماده ۱۴ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ج – حداقل داشتن گواهینامه پایان دوره ابتدایی.
۶ – تبصره‌ای به شرح زیر به عنوان تبصره ۲ به ماده ۱۴ اضافه می‌شود و عنوان تبصره این ماده به تبصره (۱) تغییر می‌یابد.
تبصره ۲ – حداکثر سن مذکور در بند الف این ماده در مورد افرادی که داوطلب استخدام در مشاغل تخصصی عالی از گروه هشت به بالا هستند ۴۵ سال تمام می‌باشد.
۷ – جدول ماده ۳۲ قانون استخدام کشوری در گروههای ۹ و ۱۰ و ۱۱ و ۱۲ به نسبت مقرر در هر گروه به شرح زیر اصلاح می‌شود:
گروه نه ۶۱۹ به عنوان پایه پانزده
گروه ده ۶۸۵ به عنوان پایه پانزده
گروه یازده ۷۵۲ و ۷۸۰ به عنوان پایه‌های چهارده و پانزده
گروه دوازده ۸۲۸ و ۸۶۳ به عنوان پایه‌های دوازده و سیزده
۸ – تبصره‌ای به شرح زیر به ماده ۳۳ اضافه می‌شود:
تبصره – به منظور استقرار نظام هماهنگ در تعیین حقوق و مزایای مستخدمین دولت شورای حقوق و دستمزد از وزیر دارایی و یکی از وزراء به انتخاب نخست وزیر و دبیر کل سازمان امور اداری و استخدامی کشور تشکیل می‌شود.
وزارتخانه‌ها و کلیه مؤسسات دولتی اعم از اینکه مشمول مقررات این قانون باشند یا نباشند همچنین مؤسسات موضوع بند (ت) ماده ۲ مکلفند قبل از هر نوع تغییر میزان حداقل و حداکثر حقوق و مزایای مستخدمین خود قبلاً موافقت شورای مذکور را کسب کنند.
کلیه مؤسسات دولتی که به موجب قانون خاص خود شمول قوانین و مقررات عمومی نسبت به آنها مستلزم ذکر نام آن مؤسسات در قانون مربوط می‌باشد با تصویب هیأت وزیران مشمول حکم این تبصره خواهند بود و قوانین و مقررات کلیه مؤسسات دولتی در مواردی که با مقررات این تبصره مغایر است ملغی خواهد بود.
وظایف دبیرخانه شورای حقوق و دستمزد به عهده سازمان امور اداری و استخدامی کشور خواهد بود. آیین‌نامه اجرایی این تبصره به وسیله شورای مذکور تهیه می‌شود و به تصویب هیأت وزیران می‌رسد.
۹ – تبصره ماده ۳۶ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
تبصره – مستخدمینی که ارتقاء گروه می‌یابند در پایه‌ای از گروه جدید قرار خواهند گرفت که حقوق آن پایه با تقریب اضافی به حقوق دو پایه بالاتر از حقوق پایه‌ای که مستخدم در گروه قبلی دارا بوده است نزدیکتر باشد.
در صورتی که مستخدم در پایه ما قبل آخر یا آخرین پایه گروه شغل خود باشد و ارتقاء گروه یابد دو پایه در گروه جدید بعد از پایه‌ای که حقوق آن با تقریب اضافی به حقوق پایه گروه قبلی نزدیکتر است اعطا می‌شود.
۱۰ – تبصره زیر به عنوان تبصره ۲ به ماده ۳۶ اضافه و عنوان تبصره ماده به تبصره (۱) تبدیل می‌شود.
تبصره ۲ – در صورت ضرورت و یا رضایت مستخدم می‌توان پستی در گروه پایین‌تر به او ارجاع کرد در این صورت مستخدم در پایه‌ای از گروه جدید قرار می‌گیرد که در گروه قبلی داشته است ولی تفاوت حقوق پایه گروه قبلی را به اضافه ترفیعات گروه جدید به شرط آنکه مجموع آن از آخرین پایه بالاترین گروهی که داشته است تجاوز نکند دریافت خواهد کرد. و در تعیین حقوق آمادگی به خدمت و حقوق بازنشستگی و وظیفه او مبنای محاسبه قرار می‌گیرد و در غیر این صورت مستخدم آماده به خدمت خواهد شد.
ارتقاء گروه مجدد مستخدمی که به ترتیب فوق در گروه پایین‌تر منصوب می‌شود تا بالاترین گروهی که قبلاً دارا بوده است بدون گذراندن امتحان مقرر در بند (پ) این ماده مجاز است و در این صورت در پایه‌ای از گروه بالاتر قرار می‌گیرد که در گروه پایین‌تر داشته است و تفاوت حاصل از ارتقاء گروه از بابت تفاوت حقوق مذکور در فوق محسوب خواهد شد.
مستخدمین رسمی که از حقوق مقامات مذکور در تبصره ماده ۳۲ استفاده می‌کنند چنانچه پس از تصدی آن مقامات به یکی از مشاغل گروههای دوازده‌گانه منصوب شوند حقوق مقام مربوط کماکان به آنان پرداخت خواهد شد و در تعیین حقوق بازنشستگی و وظیفه آنان مبنای محاسبه قرار می‌گیرد.
۱۱ – بند (ب) ماده ۳۹ حذف و بندهای ب و پ و ت به شرح زیر به ماده ۳۹ اضافه و عنوان بندهای پ و ت و ث و ج ماده مزبور به ترتیب به‌بندهای ث و ج و چ و ح تبدیل می‌یابد.
ب – فوق‌العاده بدی آب و هوا به مستخدمینی که در نقاط بد آب و هوا انجام وظیفه می‌کنند قابل پرداخت است.
پ – فوق‌العاده محرومیت از تسهیلات زندگی به مستخدمینی که در نقاطی خدمت می‌کنند که فاقد تسهیلات لازم زندگی است قابل پرداخت است.
ت – فوق‌العاده محل خدمت که فقط به مستخدمینی که محل جغرافیایی خدمت آنان تغییر میکند حداکثر به مدت پنج سال در هر محل قابل پرداخت است.
۱۲ – تبصره زیر به ماده ۳۹ اضافه می‌شود:
تبصره – حداکثر مدتی که مستخدم در طول خدمت خود در یک نقطه بد آب و هوا خدمت خواهد کرد نباید از پنج سال تجاوز کند مگر با رضایت مستخدم که در هر حال فوق‌العاده‌های موضوع بندهای ب و پ این ماده طبق مقررات مربوط به او پرداخت خواهد شد.
دولت مکلف است ترتیبات و ضوابطی برای تغییر محل جغرافیایی خدمت مستخدمین تعیین کند.
۱۳ – تبصره زیر به ماده ۴۵ اضافه می‌شود:
تبصره – دوره تحصیلات عالی که طبق برنامه‌های رسمی به منظور خدمت در رشته‌های مربوط به رسته آموزشی وزارت آموزش و پرورش طی می‌شود از لحاظ بازنشستگی و وظیفه با پرداخت کسور مربوط جزو سابقه خدمت مستخدم محسوب می‌گردد.
۱۴ – تبصره ۲ ماده ۴۹ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
تبصره ۲ – حداکثر مدتی که مستخدم رسمی در طول خدمت خود می‌تواند از مرخصی بدون حقوق با موافقت سازمان متبوع استفاده نماید سه سال خواهد بود ولی برای ادامه تحصیلات عالی مستخدمینی که در رشته‌های مشاغل دبیری و آموزگاری خدمت می‌کنند و فاقد دانشنامه لیسانس هستند همچنین برای ادامه تحصیلات عالی تخصصی در رشته مربوط به شغل مستخدم حداکثر این مرخصی تا دو سال دیگر قابل تمدید خواهد بود.
ت – برکناری از خدمت از سه ماه تا یک سال.
۱۵ – بند زیر به عنوان بند (ت) به ماده ۵۹ اضافه و عنوان بندهای ت و ث و ح ماده مزبور به بندهای ث و ح و ج تبدیل می‌شود:
تبصره ۲ ماده ۵۹ به شرح زیر اصلاح می‌گردد:
تبصره ۲ – وزراء و رؤسای مؤسسات دولتی می‌توانند به تشخیص خود بدون مراجعه به دادگاه اداری مجازاتهای مندرج در بندهای الف – ب – پ و ت این ماده را در مورد مستخدم خاطی وزارتخانه یا مؤسسه دولتی تابع خود معمول دارند.
در صدر تبصره ۳ ماده ۵۹ عبارت “شقوق ت – ث و ج” به عبارت “شقوق ث – ج و چ” تغییر می‌یابد.
در ذیل تبصره ۴ ماده ۵۹ عبارت “بندهای ت یا ث یا ج” به عبارت “بندهای ث یا ج یا چ” تغییر می‌یابد.
تبصره‌های زیر به عنوان تبصره ۶ و ۷ به ماده ۵۹ اضافه می‌شود:
تبصره ۶ – در مواردی که مستخدم طبق بند (ت) این ماده از خدمت برکنار می‌شود وزارتخانه یا مؤسسه دولتی مربوط در خاتمه مدت برکناری در صورت وجود پست سازمانی بلامتصدی او را منصوب میکند و اگر مستخدم مذکور در محل خدمت خود حاضر نشود طبق ماده ۶۵ این قانون با او رفتار خواهد شد و در صورت نبودن پست سازمانی بلا متصدی مستخدم مذکور به حال آماده به خدمت در می‌آید.
دوران برکناری از خدمت با پرداخت کسور مربوط به مأخذ تمام حقوق فقط از لحاظ بازنشستگی وظیفه جزو سابقه خدمت مستخدم محسوب می‌شود.
حقوق دوران برکناری از خدمت به تشخیص وزیر یا رییس مؤسسه دولتی از نصف حقوق دریافتی قبل از برکناری کمتر نخواهد بود ولی در مواردی که مدت برکناری از خدمت بیش از شش ماه باشد برای مدت زائد بر آن در هر حال تمام حقوق پرداخت می‌شود.
تبصره ۷ – مستخدمینی که به موجب حکم قطعی دادگاه اداری به مجازاتهای مذکور در بندهای ج و چ این ماده محکوم شوند در صورتی که در تاریخ محکومیت به سن پنجاه و پنج سالگی رسیده باشند از نصف حقوق بازنشستگی مقرر در این قانون استفاده خواهند کرد.
در مورد مستخدمینی که به موجب حکم قطعی دادگاه اداری به مجازات مذکور در بند ج این ماده محکوم شوند و به سن پنجاه و پنج‌سالگی نرسیده باشند هرگاه مجدداً در وزارتخانه یا مؤسسه دولتی دیگری به استخدام رسمی پذیرفته شوند نصف سوابق خدمت آنان از لحاظ بازنشستگی و وظیفه محسوب خواهد شد.
۱۶ – ماده ۶۰ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۶۰ – مستخدمین رسمی و مستخدمین مشمول مقررات استخدامی موضوع بند (پ) ماده ۲ قانون استخدام کشوری می‌توانند در مورد تضییع حقوق استخدامی خود به سازمان امور اداری و استخدامی کشور شکایت کنند.
۱۷ – ماده ۶۲ به شرح زیر اصلاح و تبصره‌های آن کماکان به قوت خود باقی است.
ماده ۶۲ – مرجع رسیدگی به شکایات استخدامی مستخدمین مذکور در ماده ۶۰ شورای سازمان امور اداری و استخدامی کشور است.
۱۸ – ماده ۶۳ به شرح زیر اصلاح می‌گردد و تبصره آن به قوت خود باقی است.
ماده ۶۳ – هرگاه رأی به نفع مستخدم شاکی صادر شود در مورد وزارتخانه یا مؤسسه مربوط قطعی و لازم‌الاجرا است و هرگاه شاکی به رأی صادره معترض باشد می‌تواند ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ رأی به شورای دولتی و در غیاب شورای دولتی به دیوان عالی کشور شکایت کند.
۱۹ – تبصره‌ای به شرح زیر به ماده ۷۴ اضافه می‌شود:
تبصره – مستخدمین رسمی مشمول قانون استخدام کشوری می‌توانند از تاریخ تصویب این اصلاحیه تا تنظیم لایحه نهایی قانون استخدام کشوری با داشتن بیست سال سابقه خدمت درخواست بازنشستگی خود را به وزارتخانه یا موسسه دولتی مربوط خود تسلیم کنند. این درخواست به هیأت‌سه‌نفری مرکب از یکی از معاونان وزارتخانه یا مؤسسه دولتی و رییس دادگاه تجدید نظر اداری و مدیر کل و یا مسئول امور کارگزینی که به موجب حکم وزیر یا رییس مؤسسه دولتی مربوط منصوب می‌شوند ارسال می‌گردد. درخواست بازنشستگی طبق این تبصره فقط برای یک‌بار قابل رسیدگی در هیأت‌مذکور است و اگر درخواست مستخدم پذیرفته نشود در هیچ حال مستخدم بر اساس مقررات این تبصره بازنشسته نخواهد شد.
بازنشستگی این مستخدمین پس از بررسی و تأیید هیأت مذکور با تصویب وزیر یا رییس مؤسسه دولتی مربوط قابل اجرا است.
به مدت خدمت این قبیل مستخدمین فقط در احتساب حقوق بازنشستگی حداکثر ده سال به شرط پرداخت کسور بازنشستگی افزوده می‌شود و خدمت زائد بر سی سال قابل محاسبه نخواهد بود و در تعیین حقوق بازنشستگی آنان به جای متوسط حقوق آخرین حقوق قبل از بازنشستگی مبنای محاسبه قرار می‌گیرد.
۲۰ – تبصره‌های ۱ و ۲ و ۵ ماده ۷۸ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
تبصره ۱ – متوسط حقوق از لحاظ این قانون عبارت از معدل حقوق پایه مستخدم رسمی در سه سال آخر خدمت است ولی در صورتی که مجموع سنوات خدمت رسمی مستخدم از سه سال کمتر باشد متوسط حقوق معدل حقوق سنوات خدمت رسمی خواهد بود.
در مورد مستخدمی که بر اساس حقوق گروه و پایه موضوع ماده ۳۰ این قانون بازنشسته شده یا می‌شود در صورتی که مدت استفاده از حقوق گروه و پایه مذکور از سه سال کمتر باشد معدل حقوق این مدت متوسط حقوق محسوب می‌شود. برای تعیین میزان بدهی بازنشستگی موضوع تبصره ۷۰ قانون بودجه سال ۱۳۴۲ کل کشور متوسط حقوق مبنای محاسبه قرار می‌گیرد.
تبصره ۲ – تفاوت تطبیق حقوق (بدون احتساب مدد معاش همسر و فرزند) در احتساب متوسط حقوق به منظور برقراری حقوق بازنشستگی و وظیفه منظور و محسوب می‌شود.
تبصره ۵ – در تعیین حقوق بازنشستگی مستخدمین رسمی مشمول قانون استخدام کشوری که در دوران خدمت به نمایندگی یکی از مجلسین انتخاب یا منصوب شده و بشوند به ازاء هر دوره نمایندگی حقوق یک گروه بالاتر از حقوق پایه گروه مربوط به بالاترین شغلی که قبل از نمایندگی تصدی آن را داشته‌اند مبنای محاسبه قرار می‌گیرد و مبنای مزبور به جای متوسط حقوق موضوع تبصره یک این ماده محسوب می‌شود.
هرگاه مستخدمین مزبور مشمول حکم این ماده یا تبصره ۳ آن نیز باشند مخیرند فقط از یکی از دو حقوق بازنشستگی مربوط استفاده کنند.
حقوق بازنشستگی مستخدمین رسمی که برابر مدت یک دوره کامل قانونگذاری به ریاست یکی از مجلسین انتخاب شده یا می‌شوند اعم از شاغل یا‌بازنشسته بر اساس بند (ت) تبصره ماده ۳۲ قانون استخدام کشوری و با رعایت مقررات این قانون تعیین می‌شود.
۲۱ – ماده ۸۵ و تبصره‌های آن به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۸۵ – سوابق خدمت دولتی مستخدمین غیر رسمی وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی که طبق مقررات این قانون به مستخدم رسمی تبدیل وضع یافته و می‌یابند از لحاظ بازنشستگی و وظیفه جزو سابقه خدمت آنان محسوب و منظور خواهد شد.
تبصره ۱ – مستخدم غیر رسمی موضوع این ماده می‌تواند وجهی بابت کسور بازنشستگی سنوات خدمت غیر رسمی خود به صندوق بازنشستگی پرداخت نکند در این صورت حقوق بازنشستگی و یا حقوق وظیفه موضوع ماده ۷۹ او بر اساس یک چهلم متوسط حقوق ضربدر سنوات خدمت غیر‌رسمی به علاوه یک سی‌ام متوسط حقوق ضربدر سنواتی که با عنوان مستخدم رسمی خدمت کرده است احتساب خواهد شد و فقط آن مدت از‌خدمت غیر رسمی مستخدم محاسبه می‌شود که به علاوه مدت خدمت او در استخدام رسمی به سی سال برسد و زائد بر آن مورد احتساب واقع نخواهد شد.
تبصره ۲ – در صورتی که مستخدم کسور بازنشستگی مدت خدمت غیر رسمی موضوع این ماده را بر مبنای ۸.۵ درصد حقوق پایه رسمی که در تاریخ اول فروردین ماه یک هزار و سیصد و چهل و هفت به او تعلق داشته است پرداخت کند سوابق مذکور از لحاظ بازنشستگی و وظیفه جزو سابقه خدمت رسمی او محسوب خواهد شد.
تبصره ۳ – سابقه خدمت مستخدمین در کادر ثابت نیروهای مسلح شاهنشاهی در صورتی که کسور بازنشستگی مربوط به این خدمت طبق مقررات قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی به صندوق بازنشستگی کشوری قابل انتقال باشد جزو خدمت رسمی محسوب و در غیر این صورت در‌حکم خدمت غیر رسمی تلقی می‌شود و تابع حکم این ماده خواهد بود.
۲۲ – صدر ماده ۸۶ به شرح زیر اصلاح می‌شود و بندهای الف و ب و پ و ت و ث و ج آن کماکان به قوت خود باقی است.
“وراث قانونی از لحاظ این قانون عبارتند از: فرزندان و زوج یا زوجه دائمی و مادر و پدری که در کفالت متوفی بوده‌اند همچنین نوادگانی که پدرشان فوت شده و در کفالت مستخدم متوفی بوده‌اند با دارا بودن شرایط زیر:
۲۳ – تبصره ماده ۸۹ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
تبصره – مستخدم رسمی که در مؤسسات دولتی خارج از شمول این قانون خدمت میکند می‌تواند نسبت به مدت خدمت خود در مؤسسات مذکور از مقررات بازنشستگی و وظیفه همان مؤسسه استفاده کند و در این صورت مشمول پرداخت کسور بازنشستگی به صندوق بازنشستگی کشوری نخواهد‌بود. حقوق بازنشستگی یا وظیفه چنین مستخدمی به تناسب ایام خدمت در هر یک از مؤسسات مشمول یا مؤسسات مستثنی شده از این قانون که در‌آن خدمت کرده است طبق مقررات مربوط به آن مؤسسات پرداخت می‌شود و در هر حال برای ایام واحد خدمت پرداخت دو حقوق بازنشستگی یا حقوق بازنشستگی و بازخرید خدمت و امثال آن توأماً ممنوع است و برای صندوق بازنشستگی کشوری از لحاظ تعیین میزان حقوق بازنشستگی و وظیفه اینگونه مستخدمین زائد بر سی سال خدمت قابل احتساب نیست.
۲۴ – ماده ۹۱ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۹۱ – اشتغال بازنشستگان در مؤسسات مذکور در بند (ت) ماده ۲ و مؤسسات دولتی که مشمول این قانون نیستند و عضویت هیأت عامل برنامه و ریاست دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی علمی دولتی و مؤسسات غیر دولتی که بیش از ۲۵ درصد سرمایه یا بودجه سالانه آنها از محل درآمد‌عمومی و یا درآمد برنامه به تشخیص دولت تأمین می‌شود همچنین تصدی یکی از مقامات مذکور در ماده ۳ موجب قطع حقوق بازنشستگی آنان در‌مدت اشتغال یا تصدی مقام مربوط خواهد شد.
۲۵ – تبصره ماده ۱۰۰ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
تبصره – فوق‌العاده‌های موضوع بندهای ب و پ و ت اصلاحی ماده ۳۹ از تاریخ ۱۳۴۹.۱.۱ و فوق‌العاده موضوع بند (ج) اصلاحی ماده مزبور از تاریخ اجرای مرحله اول قانون استخدام کشوری به مستثنیات مندرج در ماده ۷۱ اضافه می‌شود و تا زمانی که آیین‌نامه اجرایی بندهای ب و پ و ت اصلاحی‌ماده ۳۹ به تصویب نرسیده است فوق‌العاده اشتغال خارج از مرکز و بدی آب و هوا به ترتیبی که در مقررات سابق پیش‌بینی شده است قابل پرداخت و‌مشمول معافیت موضوع این تبصره خواهد بود.
۲۶ – بند (پ) ماده ۱۰۸ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
پ – رسیدگی به شکایات استخدامی مستخدمین رسمی و مستخدمین مشمول مقررات استخدامی موضوع بند (پ) ماده ۲ قانون استخدام کشوری.
۲۷ – عبارت زیر به آخر متن ماده ۱۱۷ اضافه می‌شود:
“و در هیچ مورد حقوق دوران آمادگی به خدمت از حقوق پایه یک گروه یک جدول حقوق ماده ۳۲ کمتر نخواهد بود”.
۲۸ – تبصره ۲ ماده ۱۱۷ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
تبصره ۲ – مستخدم رسمی که به یکی از مقامات دولتی موضوع ماده ۳ منصوب شده یا بشود اگر پس از تصدی مقام مذکور متصدی پستی نشود و یا پست ارجاعی را نپذیرد آماده به خدمت محسوب و در دوران آمادگی به خدمت از تمام حقوق مقام مورد تصدی استفاده خواهد کرد. و هرگاه پس از تصدی پست دیگری نیز آماده به خدمت شد در هیچ مورد حقوق آمادگی به خدمت وی از حقوق مذکور در این تبصره کمتر نخواهد بود.
۲۹ – تبصره‌های ۳ و ۴ به شرح زیر به ماده ۱۱۷ اضافه می‌شود:
تبصره ۳ – مستخدمین رسمی که به نمایندگی مجلسین انتخاب یا منصوب شوند در صورتی که پس از پایان نمایندگی متصدی پستی نشوند آماده به‌خدمت محسوب شده و در دوران آمادگی به خدمت از تمام حقوق پایه رسمی یا حقوق مقام موضوع تبصره ماده ۳۲ این قانون استفاده خواهند کرد.
در مورد مستخدمین رسمی مشمول قانون استخدام کشوری که موضوع این تبصره قرار می‌گیرند ابتدا گروه بالاترین شغل قبل از نمایندگی آنان تعیین سپس به ازاء هر دوره نمایندگی یک گروه ارتقاء می‌یابند و حقوق گروه و پایه مربوط ملاک محاسبه حقوق آمادگی به خدمت آنان قرار می‌گیرد و در دوران آمادگی به خدمت از تمام آن استفاده خواهند کرد و در هیچ مورد حقوق آمادگی به خدمت آنان از حقوق مذکور در این تبصره کمتر نخواهد بود.
حقوق گروه و پایه‌ای که به ترتیب فوق در مورد مستخدمین مذکور در قسمت آخر این تبصره تعیین می‌شود در صورت اشتغال نیز ملاک محاسبه قرار می‌گیرد.
تبصره ۴ – مستخدمین رسمی که به مستشاری دیوان محاسبات انتخاب می‌شوند در پایان دوره عضویت در صورتی که مجدداً به عضویت دیوان مذکور انتخاب نشوند به پست سازمانی دیگری منصوب می‌شوند و هرگاه پست سازمانی بلامتصدی موجود نباشد آماده به خدمت خواهند شد و در دوران آمادگی به خدمت از تمام حقوق پایه گروه مربوط استفاده خواهند کرد.
۳۰ – تبصره ماده ۱۱۸ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
تبصره – استفاده از مستخدمین آماده به خدمت در پستهایی که جدیداً ایجاد می‌شود یا بدون متصدی است مشروط به آن است که پست مزبور از لحاظ رسته و گروه مشاغل و شرایط احراز با سوابق و تحصیلات مستخدم متناسب و در سلسله مراتب اداری لااقل همطراز آخرین پست مورد تصدی مستخدم مزبور باشد. ولی در صورتی که پست سازمانی بلامتصدی در همان گروه یا گروه بالاتر برای ارجاع به وی موجود نباشد می‌توان با وی طبق تبصره ۲ ماده ۳۶ رفتار کرد.
۳۱ – بند (س) ماده ۱۲۴ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
س – حال اخراج و آن وضع مستخدمی است که به موجب حکم قطعی دادگاه اداری به مجازات مقرر در بند (ج) ماده ۵۹ محکوم یا طبق ماده ۶۵ اخراج شده باشد.
بند زیر به عنوان بند (ش) به ماده ۱۲۴ اضافه می‌شود:
ش – حال برکناری و آن وضع مستخدمی است که مجازات مقرر در بند (ت) ماده ۵۹ درباره او اجرا شده باشد.
۳۲ – ماده ۱۳۰ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۱۳۰ – در صورتی که مستخدم رسمی فوت شود و استحقاق مرخصی داشته باشد حداکثر چهار ماه حقوق و فوق‌العاده‌های مربوط به او بابت مرخصی استحقاقی به وراث قانونی وی پرداخت خواهد شد.
۳۳ – تبصره‌های ۱ و ۲ و ۳ ماده ۱۳۳ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
تبصره ۱ – مستخدمین رسمی مشمول این قانون در موقع تغییر گروه موقت به گروه قطعی در صورتی که شرایط احراز طبقه شغلی پست مورد تصدی را دارا باشند در پایه‌ای از گروه قطعی قرار می‌گیرند که در گروه موقت دارا بوده‌اند و چنانچه پایه مزبور در گروه قطعی وجود نداشته باشد آخرین پایه گروه جدید به آنان اعطا می‌شود و هرگاه واجد شرایط طبقه شغلی پست مورد تصدی نباشند در گروه قطعی ابقاء می‌شوند و پایه آنان به شرح زیر تعیین‌می‌گردد:
ابتدا گروه بالاترین طبقه شغلی در رشته مربوط یا رشته‌های مشابه که مستخدم شرایط احراز آن را دارد تعیین و در این گروه پایه مستخدم همان پایه او در گروه موقت در نظر گرفته می‌شود سپس پایه مستخدم در گروه قطعی برابر یا تقریب اضافی نزدیکترین مبلغ به حقوق پایه‌ای تعیین می‌شود که به‌ترتیب مذکور مشخص شده است و تا پایه‌ای در گروه قطعی ترفیع می‌یابد که حقوق آن با تقریب اضافی به حقوق آخرین پایه گروه طبقه شغلی که مستخدم واجد شرایط آن است نزدیکتر باشد.
تبصره ۲ – سنوات خدمت غیر رسمی مستخدمین رسمی از لحاظ بازنشستگی و وظیفه با رعایت تبصره‌های ماده ۸۵ این قانون جزو سابقه خدمت آنها منظور می‌شود و در مورد مستخدمین رسمی مشمول این قانون در مرحله تطبیق فقط سوابق خدمت بلاانقطاع غیر رسمی آنان برای تخصیص پایه محسوب می‌شود.
تبصره ۳ – مستخدمین رسمی که به منظور اشتغال به مشاغل مدیریت عامل یا بازرس (حسابرس) یا عضویت در هیأت‌های مدیره و یا هیأت‌ها و‌شوراهای قانونی دیگر به طور موظف و تمام وقت به مؤسسات دولتی غیر مشمول مأمور می‌شوند مشاغل مورد تصدی آنان با مشاغل گروههای دوازده‌گانه موضوع ماده ۳۰ این قانون تطبیق و گروه قطعی شغل آنان بر این اساس تعیین می‌شود.
تشخیص همطراز بودن مشاغل موضوع این تبصره با مشاغل گروههای دوازده‌گانه این قانون با شورای سازمان امور اداری و استخدامی کشور است.
۳۴ – در تبصره ۴ ماده ۱۳۷ بعد از عبارت “مابه‌التفاوت به عنوان مزایای موقت شغل” عبارت “تا زمانی که متصدی پست مزبور باشد” اضافه می‌شود. حکم این تبصره از تاریخ اجرای مرحله موقت قابل اجرا است.
در تبصره ۶ ماده ۱۳۷ عبارت “تفاوت تطبیق” به عبارت “مزایای موقت شغل” تغییر می‌یابد.
۳۵ – تبصره ماده ۱۴۳ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
تبصره – تعیین گروه قطعی مستخدمین موضوع این ماده موکول به اشتغال آنان در یکی از وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی مشمول این قانون است.
هرگاه اینگونه مستخدمین قبل از اشتغال در یکی از سازمانهای مشمول این قانون بازنشسته یا ازکارافتاده یا فوت شوند آخرین شغل قبل از بازنشستگی یا ازکارافتادگی یا فوت آنها با مشاغل گروههای دوازده‌گانه این قانون مقایسه و حقوق گروه و پایه تعیین شده بدون رعایت تبصره ۱ ماده ۷۸ مبنای تعیین حقوق بازنشستگی یا وظیفه‌ای که به آنان یا وراث قانونی آنها تعلق می‌گیرد خواهد بود.
تشخیص همطراز بودن شغل مورد تصدی چنین مستخدمی با مشاغل گروههای دوازده‌گانه قانون استخدام کشوری با شورای سازمان امور اداری و استخدامی کشور است.
۳۶ – ماده ۱۴۴ و تبصره آن به شرح زیر اصلاح و تبصره‌هایی به عنوان تبصره ۲ و ۳ به آن اضافه می‌شود.
ماده ۱۴۴ – مستخدمین رسمی مشمول این قانون که در یکی از مؤسسات دولتی مستثنی شده یا مؤسسات مذکور در بند (ت) ماده ۲ این قانون به‌صورت رسمی استخدام شده و یا طبق مقررات قانونی مربوط به آن مؤسسات منتقل شده یا بشوند به خدمت در آن مؤسسات ادامه خواهند داد و مدت خدمت اینگونه مستخدمین جزو سابقه خدمت رسمی آنان محسوب خواهد شد.
گروه و پایه این مستخدمین فقط در مرحله اول اجرای قانون استخدام‌کشوری تعیین می‌شود و تعیین گروه قطعی آنان موکول به اشتغال در یکی از وزارتخانه‌ها یا مؤسسات دولتی مشمول قانون خواهد بود.
تبصره ۱ – مستخدمین موضوع این ماده از نظر تعیین گروه و پایه جدول حقوق ماده ۳۲ و بازنشستگی و وظیفه همچنین در هر مورد که در مقررات استخدامی مؤسسه مربوط حکمی برای تعیین تکلیف آنان وجود نداشته باشد مشمول مقررات این قانون خواهند بود.
تبصره ۲ – گروه و پایه قطعی مستخدمین موضوع این ماده طبق مقررات استخدامی مؤسسات مربوط آنان که از جدول حقوق ماده ۳۲ و تغییرات بعدی آن تبعیت خواهند کرد بر اساس طبقه‌بندی مشاغل مقررات استخدامی مربوط که به تأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور رسیده باشد تعیین خواهد شد.
تبصره ۳ – مستخدم موضوع این ماده در صورت تمایل می‌تواند درخواست کند مشمول مقررات بازنشستگی مؤسسه محل خدمت خود شود که در این صورت صندوق بازنشستگی کشوری مکلف است کلیه کسور بازنشستگی پرداختی مستخدم را به صندوق بازنشستگی مربوط واریز کند.
سوابق خدمت قابل احتساب چنین مستخدمی از لحاظ بازنشستگی و وظیفه در حکم سوابق خدمت در مؤسسه مربوط منظور می‌شود و به شرط آنکه حقوق بازنشستگی از حداکثر حقوق بازنشستگی مقرر در قانون استخدام کشوری تجاوز نکند مشمول مقررات بازنشستگی و وظیفه مؤسسه محل‌خدمت خواهد بود.
هرگاه صندوق بازنشستگی مؤسسه محل خدمت بابت پرداخت حقوق بازنشستگی و وظیفه مربوط به اینگونه مستخدمین با کسری مواجه شود دولت کمبود آن را تأمین و پرداخت خواهد نمود.
لایحه قانونی فوق مشتمل بر یک ماده و ۳۶ بند به استناد ماده ۱۴۹ لایحه قانونی استخدام کشوری پس از تصویب کمیسیون استخدام مجلس سنا در‌تاریخ روز یکشنبه ۱۳۵۱.۱۲.۲۰ در جلسه روز پنجشنبه بیست و چهارم اسفند ماه یک هزار و سیصد و پنجاه و یک شمسی به تصویب کمیسیون امور استخدام و سازمانهای اداری مجلس شورای ملی رسیده است.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی