چون آرای شمارههای 645-5 مورخ 7/10/ 1349 موجود در پرونده 16/5022 ک و 184/10 مورخ 1/3/1350 موجود در پرونده شماره 14/ 4799 ک که از شعب محترم دهم و پنجم دیوان کشور در موضوع واحد صادر شده متعارض هستند با اعلام ملخص موضوع دو حکم تقاضا دارد در موضوع مختلف مستنداً به ماده واحده قانون وحدت آن هیأت اظهار رأی و نظر فرمایند.
الف- به دلالت دادنامه شماره 645-5 مورخ 7/10/1349 شعبه پنجم دیوان کشور آقای
«الف» کارمند اداره دخانیات دادخواستی به خواسته مطالبه مبلغ 302000 ریال علیه
اداره دخانیات به دادگاه شهرستان تقدیم کرده است ملخص توضیحات وی این است که
مستنداً به ماده (3) از قانون استخدام مهندسی و کمک مهندسین و تکنیسینهای اداره
دخانیات باید به وی از تاریخ 23/10/1338 الی 26/9/1343 که در کارگاه انجام وظیفه
مینموده معادل 40% از اصل حقوق فوقالعادهای به عنوان حق کارگاه بپردازد چون
اداره دخانیات از پرداخت آن امساک میکند حکم به الزام دخانیات به پرداخت مبلغ
مذکور صادر شود مستندات دعوی حکم هیأت تجدید نظر استخدامی است که به دلالت آن دعوی
وی موجه تشخیص شده است.
دادگاه شهرستان پس از رسیدگی حکم به سود آقای «الف» داده و این حکم در مرحله
پژوهشی استوار و در شعبه پنجم دیوان کشور به موجب دادنامه فرجامی فوقالذکر ابرام
شده است.
ب- به حکایت دادنامه شماره 184-10 مورخ 1/3/1350 شعبه دهم دیوان کشور آقای «م»
کارمند دخانیات دادخواستی علیه اداره مزبور به خواسته مطالبه مبلغ 314000 ریال
بابت حق کارگاه از تاریخ 23/10/1338 الی 26/9/1346 به مأخذ 40% از اصل حقوق خود به
دادگاه شهرستان تقدیم داشته است شرح و وصوف دعوی وی همان است که فوقاً درباره دعوی
آقای «الف» بیان شده و مستند دعوی نیز حکم هیأت تجدید نظر استخدامی است.
دادگاههای بدوی و پژوهشی با احراز صحت دعوی آقای «م» حکم به الزام دخانیات به
پرداخت مبلغ مورد مطالبه وی دادهاند ولی شعبه دهم دیوان کشور به استدلال اینکه
حکم هیأت تجدید نظر دلالت بر استحقاق آقای «م» در مورد فوقالعاده حق کارگاه از
تاریخ 23/1/1338 تا 26/9/1343 ندارد و در مورد وضع استخدامی و میزان حقوق وی در
این مدت بین طرفین مناقشه وجود دارد حکم پژوهشی را نقض و دعوی را برای رسیدگی به
سازمان امور استخدامی کشور محول و ارجاع نموده است.
به تاریخ روز چهارشنبه 25/7/1352 هیأت عمومی دیوانعالی کشور تشکیل گردید پس از
طرح و بررسی اوراق پرونده و قرائت گزارش و کسب نظریه جناب آقای دادستان کل کشور
مبنی بر تأیید رأی شعبه پنجم دیوانعالی کشور مشاوره نموده چنین رأی میدهند:
رأی اکثریت هیأت عمومی دیوان عالی کشور
نظر به اینکه عدهای از کارمندان اداره انحصار دخانیات قبل از وضع قانون استخدام کشوری مصوب سال 1345 برای اثبات استحقاق خود به دریافت حق کارگاهی که در قانون نحوه استخدام مهندسین و تکنیسینها مصوب دی ماده 1338 پیشبینی شده است به مرجع صالح وقت (دیوان عالی کشور) مراجعه کردهاند و از هیأت تجدیدنظر استخدامی رأی بر استحقاق آنان صادر شده است و بنا به صراحت ماده (5) آییننامه رسیدگی به شکایات مستخدمین رسمی مصوب دیماه 1345 هرگاه شکایت شاکی قبلاً در مرجع قانونی رسیدگی و منتهی به صدور حکم شده باشد قابل رسیدگی مجدد در شورای سازمان امور اداری و استخدامی کشور نخواهد بود رأی شعبه پنجم دیوانعالی کشور در این زمینه صحیح و مطابق با موازین قانونی است.
این رأی به موجب ماده واحده قانون وحدت رویه مصوب 1328 برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاهها در موارد مشابه لازمالاتباع است.