ماده ۱ – افراد مسلح گارد صنعت نفت هنگام نگهبانی در موارد زیر حق استعمال اسلحه خواهند داشت:
الف – در صورتی که جان نگهبان در خطر باشد.
ب – موقعی که محل یا حوزه نگهبانی به وسیله متجاوز در خطر باشد.
ج – در مواقع اضطراری به منظور اعلام خطر یا شلیک تیر هوایی.
د – هرگاه عابری در محوطه تحت حفاظت به سه اخطار (ایست) نگهبان توجه ننماید.
ه – وقتی که دستور استعمال اسلحه وسیله سلسله مراتب از پاس‌بخش به بالا به نگهبان صادر و ابلاغ گردد.
تبصره – در موارد فوق نگهبان باید سعی کند حتی‌المقدور به نقاط غیر حساس بدن تیراندازی نماید.
ماده ۲ – در مواردی که طبق بند (ه) ماده ۱ به کار بردن اسلحه و تیراندازی لزوم پیدا می‌کند سلسله مراتب زیر مجاز به صدور دستور استعمال اسلحه می‌باشد.
الف – پاس‌بخش.
ب – رییس پاسدار یا رییس پاسگاه.
ج – افسر نگهبان (که از بین افسران – همافران – افسریاران – ستوانیاران – استوار
شاغل یا بازنشسته ارتش و یا افراد گارد صنعت نفت که به‌موجب ضوابط و شرایط خاص و
آموزشهای لازم برای این منظور انتخاب و تعیین می‌شوند).
د – رییس حفاظت مؤسسه (در صورتی که افسر شاغل یا بازنشسته باشد).
ه – رییس حفاظت منطقه (در صورتی که افسر شاغل یا بازنشسته باشد).
و – رییس کل حفاظت صنعت نفت (در صورتی که افسر شاغل یا بازنشسته باشد).
تبصره – در مورد خدمات پاسداری و نگهبانی کلیه قوانین و مقررات و آیین‌نامه‌های نیروهای مسلح شاهنشاهی درباره سلسله مراتب مذکور در ماده ۲ در مورد افراد گارد صنعت نفت اجرا می‌گردد.
سایر ترتیبات راجع به پاسداری و نگهبانی طبق دستورالعملهایی خواهد بود که به وسیله شرکت ملی نفت ایران تهیه و به موقع اجراء گذارده می‌شود.
آیین‌نامه فوق مشتمل بر دو ماده و دو تبصره به استناد قانون تشکیل گارد صنعت نفت پس از تصویب کمیسیونهای دادگستری و جنگ مجلس سنا در جلسات روز چهارشنبه ۱۳۵۳.۱۱.۲۳ و روز یکشنبه ۱۳۵۳.۱۱.۲۷، به ترتیب در جلسات روز شنبه سوم و یکشنبه چهارم اسفندماه یک هزار و سیصد و پنجاه و سه شمسی به تصویب کمیسیونهای دادگستری و نظام مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی