ماده واحده – مواد زیر به عنوان ماده ۱۸ و ۱۹ به قانون تأسیس دانشسراهای مقدماتی و عالی الحاق می‌شود:
ماده ۱۸ – وزارت آموزش و پرورش می‌تواند داوطلبان ورود به مراکز آموزشی تربیت معلم را از قبیل مراکز تربیت مربی کودک و دانشسراهای عشایری- مقدماتی – راهنمایی تحصیلی و دانشسراهای عالی و هنرسراهای مقدماتی و مراکز تربیت دبیر حرفه‌ای که در امتحانات ورودی قبول می‌شوند و یا‌هر مؤسسه آموزشی که وزارت آموزش و پرورش برای تربیت معلم و دانش‌آموز یا دانشجو معرفی کند از تاریخ اشتغال به تحصیل به عنوان کارآموز در‌رشته‌ای که تحصیل می‌کنند بپذیرد و به آنان حقوقی برابر پایه یک گروه مربوط به مدرک تحصیلی لازم جهت ورود به رشته مورد نظر بپردازد، مشروط بر اینکه سن داوطلب در موقع ثبت نام با احتساب دوران رسمی تحصیل از ۱۸ سال تمام کمتر نباشد.
تبصره ۱- مفاد ماده فوق از اول مهر ماه سال ۱۳۵۴ قابل اجرا است.
تبصره ۲- هزینه سرانه شبانه‌روزی داوطلبان تحصیل در دانشسراهایی که به طور شبانه‌روزی اداره می‌شوند از حقوق کارآموزی آنان کسر خواهد شد.
تبصره ۳- مدت تحصیل این کارآموزان در صورت استخدام در حکم خدمت آزمایشی محسوب و حکم استخدام قطعی آنان پس از فراغ از تحصیل صادر خواهد شد و در صورتی سالهای تحصیل جزء سابقه خدمت رسمی آنان منظور خواهد شد که دو برابر آن خدمت نموده باشند که در هر حال این مدت از پنج سال کمتر نخواهد بود.
تبصره ۴- فارغ‌التحصیلان مراکز تربیت معلم باید دو برابر مدت سالهای تحصیلی خود
در وزارت آموزش و پرورش خدمت نمایند و در غیر این صورت موظفند حقوق کارآموزی را که
درمدت تحصیل دریافت داشته‌اند به نسبت مدتی که تعهد خدمت خود را انجام نداده‌اند به خزانه دولت واریز نمایند.
تبصره ۵- وزارت آموزش و پرورش کارآموزانی را که به هر علت ترک تحصیل نموده و یا
رفتار آنان در مدت کارآموزی و تحصیل طبق ضوابطی که به تصویب شورای عالی آموزش و
پرورش می‌رسد مورد رضایت نباشد اخراج می‌کند این افراد ملزم به بازپرداخت هزینه تحصیل و حقوق دریافتی مدت تحصیل می‌باشند.
ماده ۱۹ – از تاریخ تصویب این قانون نحوه پرداخت وام مسکن و وام ضروری با بهره یا بدون بهره به مستخدمین وزارت آموزش و پرورش همچنین نحوه پرداخت و میزان کمک بهره وام مسکن و پرداخت هزینه درمان دانش‌آموزان از محل اعتبارات مربوط بر اساس آیین‌نامه‌ای خواهد بود که به‌پیشنهاد وزارت آموزش و پرورش و موافقت وزارت امور اقتصادی و دارایی به تصویب هیأت وزیران می‌رسد.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده پس از تصویب مجلس شورای ملی در جلسه روز سه‌شنبه ۱۳۵۴.۲.۲۳ در جلسه روز شنبه سی و یکم خردادماه یک‌هزار و سیصد و پنجاه و چهار شمسی به تصویب مجلس سنا رسید.
رییس مجلس سنا- جعفر شریف‌امامی