به طوری که از اطلاق و عموم ماده (۲۶۲) قانون کیفر عمومی مستفاد می‌گردد ارتکاب اعمال مذکور در آن ماده در صورتی که مقرون به قصد اضرار یا جلب منافع غیرمجاز با سوء نیت باشد قابل تعقیب و مجازات است هر چند مالکیت اموال موضوع جرم مشمول ماده فوق به طور اشتراک و اشاعه باشد.
این رأی طبق ماده واحده قانون وحدت رویه مصوب سال ۱۳۰۸ در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.
