ماده واحده – موافقتنامه حمل و نقل بین‌المللی از طریق جاده‌ها بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری سوسیالیستی رومانی مشتمل بر یک مقدمه و ۱۴ ماده و یک پروتکل ضمیمه که در تاریخ ۳۰ اردیبهشت ماه ۲۵۳۵ برابر ۲۰ مه ۱۹۷۶ در تهران به امضای نمایندگان مختار دو دولت رسیده‌است تصویب و اجازه مبادله آن داده می‌شود.
هیأت وزیران می‌تواند بنا به پیشنهاد وزارت راه و ترابری که به تأیید وزارت امور خارجه رسیده باشد تغییرات پروتکل ضمیمه موافقتنامه را که در اجرای ماده ۱۱ موافقتنامه در پروتکل مذکور به عمل می‌آید تصویب و اجرای آن اصلاحات را اجازه دهد.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و متن موافقتنامه ضمیمه پس از تصویب مجلس شورای ملی در جلسه روز سه‌شنبه ۱۰ اسفندماه ۲۵۳۵ در جلسه روز دوشنبه سی‌ام آبان ماه دو هزار و پانصد و سی و شش شاهنشاهی به تصویب مجلس سنا رسید.
رییس مجلس سنا – جعفر شریف‌امامی
موافقتنامه حمل و نقل بین‌المللی از طریق جاده
بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری سوسیالیستی رومانی
دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری سوسیالیستی رومانی با تمایل به تسهیل حمل و نقل مسافر و کالا از طریق جاده بین دو کشور همچنین به صورت ترانزیت از سرزمین آنها در موارد ذیل توافق نمودند:
ماده ۱ – حوزه اجراء:
مواد موافقتنامه حاضر در مورد حمل و نقل مسافر و کالایی اجرا می‌گردد که در آن مبدأ یا مقصد مسیر حمل و نقل در سرزمین یکی از طرفهای متعاهد واقع و وسیله نقلیه مورد استفاده در سرزمین طرف متعاهد دیگر به ثبت رسیده باشد.
ماده ۲ – تعاریف:
1 – اصطلاح “متصدی حمل و نقل” عبارت است از یک شخص حقیقی یا حقوقی که خواه در ایران خواه در رومانی حق دارد بر طبق قوانینی که در کشورش لازم‌الاجرا است حمل و نقل بین‌المللی مسافر و کالا را از طریق جاده انجام دهد.
2 – اصطلاح “وسیله نقلیه” عبارت است از وسیله نقلیه‌ای که مخصوص جاده‌ها ساخته شده، با نیروی محرکه مکانیکی و نیز در صورت اقتضاء دارای یدک‌کش بزرگ یا کوچک مربوط به آن برای حمل و نقل:
الف – بیش از هشت نفر شخص نشسته بدون احتساب راننده، یا
ب – کالا.
3 – اصطلاح “اجازه” عبارت است از هر گونه جواز، امتیازنامه یا اجازه‌نامه‌ای که بنا بر مقررات جاری هر یک از طرفهای متعاهد مطالبه می‌گردد.
ماده ۳ – حمل و نقل مسافر:
1 – حمل و نقل مسافر طبق شرایط ذیل از تحصیل اجازه معاف است:
الف – حمل و نقل اشخاص معین با وسایل نقلیه معین در طول تمام مسافرتی که در آن نقاط مبدأ و مقصد در سرزمین طرف متعاهدی که وسیله نقلیه در آنجا به ثبت رسیده است واقع بوده و در طول مسیر یا به هنگام توقف در خارج از کشور مزبور هیچ مسافری به وسیله نقلیه سوار و یا پیاده نشود(مسافرت دربست) یا
ب – حمل و نقل یک گروه اشخاص از محلی واقع در کشور محل ثبت وسیله نقلیه به محلی واقع در سرزمین طرف متعاهد دیگر به شرطی که وسیله نقلیه، سرزمین طرف متعاهد اخیرالذکر را بدون مسافر ترک کند، یا
ج – مسافرت به صورت ترانزیت از سرزمین طرف متعاهد دیگر به استثنای رفت و برگشت‌های مکرر که به طور منظم به فاصله زمانی کمتر از ۱۶ روز انجام می‌گیرد.
به هنگام ترانزیت بدون مسافر، متصدی حمل و نقل باید ثابت کند که وسیله نقلیه از سرزمین طرف متعاهد دیگر خالی و بدون مسافر عبور می‌کند.
2 – غیر از حمل و نقلهایی که در بند ۱ این ماده مذکور است در مورد سایر انواع حمل و نقل باید قوانین ملی و مقررات طرفهای متعاهد اجازه تحصیل شود.
ماده ۴ – حمل و نقل کالا:
متصدیان حمل و نقل یک طرف متعاهد حق دارند وسائل نقلیه خود را که خالی یا دارای بار است برای حمل و نقل کالا به یکی از طرق زیر به طور موقت به سرزمین طرف متعاهد دیگر وارد کنند.
الف – از هر نقطه موافقت شده واقع در سرزمین یک طرف متعاهد به هر نقطه موافقت شده واقع در سرزمین طرف متعاهد دیگر ، یا
ب – به صورت ترانزیت از سرزمین طرف متعاهد دیگر.
ماده ۵ – اجرای قوانین ملی:
در تمام مواردی که مشمول مواد این موافقتنامه نمی‌شوند، متصدیان حمل و نقل و رانندگان وسائل نقلیه یک طرف متعاهد باید قوانین و مقررات طرف متعاهد دیگر از جمله مقررات مربوط به طول، عرض و ارتفاع بار همچنین فشار وارده از محور را به هنگام عبور از سرزمین طرف متعاهد دیگر رعایت نمانید.
ماده ۶ – ممنوعیت حمل و نقل‌های داخلی:
مواد این موافقتنامه به متصدیان حمل و نقل هیچ طرف متعاهدی اجازه نمی‌دهد که که در داخل سرزمین طرف متعاهد دیگر مسافر یا کالا را از نقطه‌ای به نقطه دیگر واقع در همان سرزمین حمل و نقل نمایند.
ماده ۷ – معافیت از حقوق و عوارض:
وسائل نقلیه‌ای که در سرزمین یکی از طرفین متعاهد به ثبت رسیده و در سرزمین طرف
متعاهد دیگر به منظور حمل و نقل مسافر و کالا طبق مواد این موافقتنامه مورد
استفاده قرار می‌گیرد بر اساس عمل متقابل از پرداخت کلیه عوارض و مالیاتهایی که به
وسائل نقلیه خارجی تعلق می‌گیرد معاف خواهد‌بود.
دریافت حق‌الامتیاز و نیز عنداللزوم حق عبور و عوارض پل و تونل و عوارض مربوط به
کسب اجازه عبور و مرور در مواقع اضافه وزن و ابعاد وسیله نقلیه از حدود مقرر یا
ممنوعیت حرکت در روزهای معین همچنین حق‌الزحمه بابت خدمات رعایت و پرداخت خواهد شد.
ماده ۸ – تخلفات:
1 – مقامات صلاحیتدار از طرفهای متعاهد نظارت خواهند کرد که متصدیان حمل و نقل مقررات این موافقتنامه را رعایت نمایند:
2 – مقامات طرف متعاهد که وسیله نقلیه در آن جا به ثبت رسیده است موظفند بنا بر
تقاضای مقامات صلاحیتدار از طرف متعاهد دیگر در مورد متصدیان حمل و نقل و رانندگان
وسائل نقلیه‌ای که در سرزمین طرف متعاهد اخیرالذکر از مقامات این موافقتنامه یا از قوانین و مقررات مربوط به حمل‌و نقل یا عبور و مرور از طریق جاده‌ها که در آن سرزمین لازم‌الاجرا است تخطی نموده‌اند اقدامات ذیل را معمول دارند:
الف – اخطار.
ب – سلب اجازه حمل و نقل در سرزمین طرف متعاهدی که تخلف در آنجا وقوع یافته است به طور موقت، جزئی یا کلی.
3 – مقامات صلاحیتدار طرف متعاهدی که چنین تدابیری را طبق بند ۲ این ماده اتخاذ نموده‌اند مقامات صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر از این امر مطلع خواهند کرد.
4 – هر طرف متعاهد مجازاتهایی را که ممکن است بنا بر قوانین و مقررات ملی توسط
محاکم یا مقامات صلاحیتدار متعاهد دیگر که تخلفات در سرزمین آن طرف متعاهد وقوع
یافته اعمال گردد، محترم خواهند شمرد.
ماده ۹ – مقامات صلاحیتدار:
طرفهای متعاهد مقاماتی را که مسئول اجرای این موافقتنامه هستند به یکدیگر اعلام خواهند نمود.
مقامات مذکور مستقیماً با یکدیگر مکاتبه خواهند کرد.
ماده ۱۰ – نحوه اجراء.
مقامات صلاحیتدار طرفهای متعاهد در مورد نحوه اجرای این موافقتنامه به وسیله پروتکلی که همزمان با این موافقتنامه منعقد خواهد گردید، توافق خواهند نمود.
ماده ۱۱ – کمیسیون مختلط.
مقامات صلاحیتدار یکی از طرفهای متعاهد می‌تواند تقاضا نماید کمیسیون مختلطی از نمایندگان دو طرف متعاهد برای رسیدگی به مسائل ناشی از‌اجرای این موافقتنامه تشکیل گردد.
این کمیسیون صلاحیت دارد پروتکل مذکور در ماده ۱۰ را اصلاح نماید و اصلاحات را
جهت تصویب به مقامات صلاحیتدار که در بند ۴ پروتکل پیش‌بینی شده است تقدیم نماید.
ماده ۱۲ – کلیه پرداختهای ناشی از اجرای این موافقتنامه طبق موافقتنامه پرداختهای موجود بین دو کشور تسویه خواهد شد.
ماده ۱۳ – نمایندگی مؤسسات و شرکتهای حمل و نقل ایرانی در رومانی همچنین نمایندگی
مؤسسات و شرکتهای حمل و نقل رومانی در ایران به یکی از مؤسسات یا شرکتهای حمل و
نقل واگذار خواهد شد مشروط بر این که توسط مقامات صلاحیتدار طرف متعاهد مربوط تأیید گردد.
ماده ۱۴ – لازم‌الاجراء شدن و مدت اعتبار.
1 – این موافقتنامه و پروتکل ضمیمه از تاریخ مبادله یادداشت کتبی مبنی بر تأیید تصویب موافقتنامه و پروتکل مذکور از طرف مقامات مربوط دو طرف متعاهد لازم‌الاجراء خواهد گردید.
2 – این موافقتنامه به مدت یک سال منعقد می‌شود و همه‌ساله خود به خود تمدید خواهد شد مگر این که یکی از دو طرف تمایل خود را کتباً سه ماه قبل از تاریخ انقضای موافقتنامه برای فسخ آن اعلام نماید.
این موافقتنامه به تاریخ ۲۰ مه ۱۹۷۶ در تهران در دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی، رومانی و انگلیسی تنظیم و امضاء گردید که هر دو نسخه دارای اعتبار یکسان می‌باشد. در صورت بروز اختلاف در تفسیر، متن انگلیسی معتبر خواهد بود.
از طرف دولت شاهنشاهی ایران از طرف دولت جمهوری سوسیالیستی رومانی
مرتضی زمانی مارین مارویو
پروتکل
بر طبق ماده ۱۰ موافقتنامه بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری سوسیالیستی رومانی در مورد حمل و نقل بین‌المللی از طریق جاده که به‌تاریخ امروز به امضاء رسید، دو طرف متعاهد در موارد ذیل توافق حاصل کردند:
۱ – حمل و نقل مسافر (ماده ۳).
(بند ۲ اضافی)
تقاضاهای اجازه برای حمل و نقل مسافر که منطبق با شرایط مذکور در بند ۱ ماده ۳
این موافقتنامه نباشند (مثلاً ورود بدون مسافر و یا رفت و برگشت مکرر) باید کتباً
به مقامات صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر ارائه گردد. مقامی که اجازه را صادر می‌کند
رونوشتی از این سند را برای اطلاع طرف متعاهد دیگر ارسال خواهد داشت. اجازه باید
همراه وسیله نقلیه باشد و در صورت تقاضای مقامات نظارت‌کننده ارائه گردد.
۲ – حمل و نقل کالا (ماده ۴).
در مواقعی که وسیله نقلیه دارای یدک‌کش بزرگ یا کوچک است، ثبت طی تنها در مورد نیروی کشش ( قسمت‌کشنده) مطالبه خواهد گردید.
۳ – اجرای قوانین ملی (ماده ۵).
طرفهای متعاهد به این نکته توجه خواهند نمود که ماده ۵ موافقتنامه به خصوص ناظر
است به قوانین مربوط به حمل و نقل و عبور و مرور در جاده‌ها، وزن و ابعاد وسایل
نقلیه، مدت کار و استراحت خدمه آنها و مدتی که راننده می‌تواند به طور پیوسته وسیله نقلیه را هدایت نماید.
۴ – مقامات صلاحیتدار.
مقامات صلاحیتدار برای اجرای این موافقتنامه عبارتند از:
در مورد دولت شاهنشاهی ایران:
وزارت راه و ترابری – سازمان هماهنگی ترابری کشور.
در مورد دولت جمهوری سوسیالیستی رومانی.
وزارت حمل و نقل و ارتباطات – مرکز حمل و نقل جاده‌ای.
۵ – وزن و ابعاد وسائل نقلیه.
در مورد وزن و ابعاد وسائل نقلیه مخصوص جاده‌ها، هر یک از طرفهای متعاهد تعهد
می‌نمایند که وسیله نقلیه‌ای را که در سرزمین طرف متعاهد دیگر ثبت شده بیش از
وسائل نقلیه ثبت شده در سرزمین خود تحت شرایط سخت‌تری قرار ندهد. وسائل نقلیه هر
یک از طرفهای متعاهد موظفند که هنگام ورود به سرزمین طرف متعاهد دیگر وزن و ابعاد خود را با قوانین و مقررات طرف متعاهد دیگر تطبیق دهند.
۶ – تشریفات گمرکی.
مواد سوختی و نفتی موجود در مخازن معمول وسائل نقلیه یک طرف متعاهد که به طور
موقت وارد سرزمین طرف متعاهد دیگر می‌گردد از پرداخت حقوق و عوارض ورودی معاف بوده
و مشمول ممنوعیت و محدودیت وارداتی نمی‌باشد. ورود موقت قطعات یدکی برای تعمیر یک
وسیله نقلیه معین‌که قبلاً به طور موقت وارد شده از پرداخت حقوق و عوارض وارداتی
معاف بوده مشمول ممنوعیت یا محدودیت وارداتی نمی‌باشد.
طرفهای متعاهد درخواست خواهند نمود که برای این قطعات یک سند ورود موقت ارائه گردد. قطعات تعویض شده تحت نظارت مقامات گمرک ترخیص یا منهدم یا مجدداً صادر خواهد شد.
به تاریخ ۲۰ مه ۱۹۷۶ در تهران در دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی، رومانی و انگلیسی تنظیم و امضاء گردید که هر دو نسخه دارای اعتبار یکسان می‌باشند و در صورت بروز اختلاف در تفسیر، متن انگلیسی معتبر خواهد بود.
از طرف دولت شاهنشاهی ایران مرتضی زمانی
از طرف دولت جمهوری سوسیالیستی رومانی مارین مارویو
موافقتنامه فوق مشتمل بر یک مقدمه و چهارده ماده و یک پروتکل منضم به قانون موافقتنامه حمل و نقل بین‌المللی از طریق جاده‌ها بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری سوسیالیستی رومانی می‌باشد.
رییس مجلس سنا – جعفر شریف‌امامی