ماده واحده – موافقتنامه همکاری و فنی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری تونس مشتمل بر یک مقدمه و شش ماده که در تاریخ ۲۰ آذرماه ۲۵۳۵ (۱۱ دسامبر ۱۹۷۶) در تونس به امضاء رسیده است تصویب و اجازه مبادله اسناد تصویب آن داده می‌شود.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و متن موافقتنامه ضمیمه پس از تصویب مجلس شورای ملی در جلسه روز یکشنبه ۱۸ اردیبهشت ماه ۲۵۳۶ در جلسه روز شنبه نوزدهم آذرماه دو هزار و پانصد و سی و شش شاهنشاهی به تصویب مجلس سنا رسید.
رییس مجلس سنا – جعفر شریف‌امامی
موافقتنامه همکاری اقتصادی و فنی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری تونس
دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری تونس که از این پس طرفین متعاهد نامیده می‌شوند با علاقه به تحکیم و اعتلای بیشتر مناسبات موجود بین دو ملت بر اساس احترام متقابل تساوی حقوق و رعایت حق حاکمیت و استقلال ملی دو کشور و با اذعان به فوائد همکاری اقتصادی نزدیکتر به شرح ذیل موافقت نمودند:
ماده ۱ – طرفین متعاهد موافقت نمودند که همکاری اقتصادی و فنی خود را به منظور افزایش و تحکیم روابط دوستی بین دو کشور توسعه دهند.
ماده ۲ – همکاری اقتصادی و فنی شامل موارد زیر می‌باشد:
1 – صنایع و معادن.
2 – کشاورزی.
3 – سایر رشته‌های مورد علاقه دو کشور.
ماده ۳ – به منظور تأمین هدفهای فوق طرفین متعاهد می‌توانند موافقتنامه‌های ویژه همکاری در زمینه‌های مختلف منعقد نمایند.
ماده ۴ – کمیسیون مشترک همکاری بین دو کشور با ادامه مرتب جلسات خود بر اجرای صحیح موافقتنامه حاضر نظارت خواهد نمود.
ماده ۵ – موافقتنامه حاضر به مدت ۵ سال از تاریخ لازم‌اجراشدن معتبر بوده و پس از آن نیز هر پنج سال یک بار به طور ضمنی تمدید می‌گردد مگر آن‌که یکی از طرفین به طور کتبی و یک سال قبل از انقضای اعتبار قصد خود را دال بر فسخ موافقتنامه به طرف دیگر ابلاغ نماید.
ماده ۶ – این موافقتنامه از تاریخ مبادله اسناد تصویب لازم‌الاجرا خواهد گردید.
تونس به تاریخ ۱۱ دسامبر ۱۹۷۶
در دو نسخه اصلی به زبان فرانسه که هر دو نسخه متساویاً معتبر است.
موافقتنامه فوق مشتمل بر یک مقدمه و شش ماده منضم به قانون موافقتنامه همکاری اقتصادی و فنی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری تونس می‌باشد.
رییس مجلس سنا – جعفر شریف‌امامی