ماده واحده – موافقتنامه حمل و نقل بین‌المللی از طریق جاده بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری مردم لهستان مشتمل بر یک مقدمه و پانزده ماده که در تاریخ ۱۳ آذر ماه ۲۵۳۵ (۴ دسامبر ۱۹۷۶) در ورشو به امضاء رسیده است تصویب و اجازه مبادله آن داده می‌شود.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و متن موافقتنامه ضمیمه پس از تصویب مجلس سنا در جلسه روز شنبه ۲۵۳۶.۹.۱۹ در جلسه روز یکشنبه بیست و یکم اسفندماه دو هزار و پانصد و سی و شش شاهنشاهی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی
موافقتنامه حمل و نقل بین‌المللی از طریق جاده
بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری مردم لهستان
دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری مردم لهستان با تمایل به تسهیل حمل و نقل مسافر و کالا از طریق جاده بین دو کشور و همچنین به صورت ترانزیت از سرزمین آنها در موارد ذیل توافق نمودند:
ماده ۱ – حوزه اجراء
مواد موافقتنامه حاضر در مورد حمل و نقل مسافر و کالا اجرا می‌گردد که در آن مبدأ یا مقصد مسیر حمل و نقل در سرزمین یکی از دو طرف متعاهد واقع بوده، یا از آن سرزمین با وسائل نقلیه‌ای که در سرزمین طرف متعاهد دیگر به ثبت رسیده به صورت ترانزیت عبور نمایند.
ماده ۲ – تعاریف
1 – اصطلاح “متصدی حمل و نقل” عبارت است از یک شخص حقیقی یا حقوقی مقیم ایران یا
لهستان که حق دارد بر طبق قوانینی که در کشورش‌لازم‌الاجراء است حمل و نقل
بین‌المللی مسافر و کالا را از طریق جاده انجام دهد.
2 – اصطلاح “وسیله نقلیه” عبارت است از وسیله نقلیه‌ای که مخصوص جاده‌ها ساخته
شده، با نیروی محرکه مکانیکی و نیز در صورت اقتضاء دارای‌یدک‌کش بزرگ یا کوچک یا
نیمه یدک مربوط به آن برای حمل و نقل:
الف – بیش از هشت نفر شخص نشسته بدون احتساب راننده، یا
ب – کالا.
3 – اصطلاح “اجازه” عبارت است از هر گونه جواز، امتیازنامه یا اجازه‌نامه‌ای که
بنا بر مقررات جاری هر یک از طرفهای متعاهد مطالبه می‌گردد.
ماده ۳ – حمل و نقل مسافر.
1 – حمل و نقل مسافر طبق شرایط ذیل از تحصیل اجازه معاف است.
الف – حمل و نقل اشخاص معین با وسایل نقلیه معین در طول تمام مسافرتی که در آن
نقاط مبدأ و مقصد در سرزمین طرف متعاهدی که وسیله نقلیه در‌آنجا به ثبت رسیده است
واقع بوده و در طول مسیر یا به هنگام توقف در خارج از کشور مزبور هیچ مسافری به
وسیله نقلیه سوار و یا پیاده نشود(مسافرت دربست) یا،
ب – حمل و نقل یک گروه اشخاص از محلی واقع در کشور محل ثبت وسیله نقلیه به محلی
واقع در سرزمین طرف متعاهد دیگر به شرطی که وسیله‌نقلیه، سرزمین طرف متعاهد
اخیرالذکر را بدون مسافر ترک کند، یا،
ج – مسافرت به صورت ترانزیت از سرزمین طرف متعاهد دیگر به استثنای رفت و برگشت‌های
مکرر که به طور منظم به فاصله زمانی کمتر از ۱۶ روز‌انجام می‌گیرد.
به هنگام ترانزیت بدون مسافر، متصدی حمل و نقل باید ثابت کند که وسیله نقلیه از
سرزمین طرف متعاهد دیگر خالی و بدون مسافر عبور می‌کند.
2 – غیر از حمل و نقلهایی که در بند ۱ این ماده مذکور است در مورد سایر انواع حمل
و نقل باید بر طبق قوانین ملی و مقررات دو طرف متعاهد اجازه‌تحصیل شود.
ماده ۴ – حمل و نقل کالا.
1 – متصدیان حمل و نقل یک طرف متعاهد حق دارند وسائل نقلیه خود را که خالی یا
دارای بار است برای حمل و نقل کالا به یکی از طرق زیر به طور‌موقت به سرزمین طرف
متعاهد دیگر وارد کنند:
الف – از هر نقطه موافقت شده واقع در سرزمین یک طرف متعاهد به هر نقطه موافقت شده
واقع در سرزمین طرف متعاهد دیگر، یا
ب – به صورت ترانزیت از سرزمین طرف متعاهد دیگر.
ماده ۵ – اجرای قوانین ملی
در تمام مواردی که مشمول مواد این موافقتنامه نمی‌شوند، متصدیان حمل و نقل و
رانندگان وسائل نقلیه یک طرف متعاهد باید قوانین و مقررات طرف‌متعاهد دیگر از جمله
مقررات مربوط به طول، عرض و ارتفاع بار و همچنین فشار وارده از محور را به هنگام
عبور از سرزمین طرف متعاهد دیگر رعایت‌نمایند.
ماده ۶ – ممنوعیت حمل و نقل داخلی
مواد این موافقتنامه به هیچ یک از متصدیان حمل و نقل هر طرف متعاهد اجازه نمی‌دهد
که که در داخل سرزمین طرف متعاهد دیگر مسافر یا کالا را از‌نقطه‌ای به نقطه دیگر
واقع در همان سرزمین حمل و نقل نمایند مگر این که مقامات صلاحیتدار طرف متعاهد
مربوط اجازه دهند.
ماده ۷ – معافیت از حقوق و عوارض
وسائل نقلیه‌ای که در سرزمین یکی از طرفین متعاهد به ثبت رسیده و در سرزمین طرف
متعاهد دیگر به منظور حمل و نقل مسافر و کالا طبق مواد این‌موافقتنامه مورد
استفاده قرار می‌گیرد بر اساس عمل متقابل از پرداخت کلیه عوارض و مالیاتهایی که به
وسائل نقلیه خارجی تعلق می‌گیرد معاف خواهد‌بود.
دریافت حق‌الامتیاز و نیز عنداللزوم حق عبور و عوارض پل و تونل و عوارض مربوط به
کسب اجازه عبور و مرور در مواقع اضافه وزن و ابعاد وسیله‌نقلیه از حدود مقرر یا
ممنوعیت حرکت در روزهایی که حمل و نقل ممنوع می‌باشد همچنین دریافت حق‌الزحمه بابت
خدمات رعایت و پرداخت‌خواهد شد.
ماده ۸ – تشریفات گمرکی
مواد سوختی و نفتی موجود در مخازن معمول وسائل نقلیه یک طرف متعاهد که به طور
موقت وارد سرزمین طرف متعاهد دیگر می‌گردند از پرداخت‌حقوق و عوارض ورودی معاف
بوده و مشمول ممنوعیت و محدودیت وارداتی نمی‌باشد.
ورود موقت قطعات یدکی برای تعمیر یک وسیله نقلیه معین که قبلاً به طور موقت وارد
شده از پرداخت حقوق و عوارض وارداتی معاف بوده و‌مشمول ممنوعیت یا محدودیت وارداتی
نمی‌باشد دو طرف متعاهد بایستی تقاضا نمایند که برای این قطعات یک سند ورود موقت
ارائه گردد. قطعات‌تعویض شده تحت نظارت مقامات گمرکی ترخیص یا منهدم یا مجدداً صادر
خواهند شد.
ماده ۹ – تخلفات
1 – مقامات صلاحیتدار دو طرف متعاهد نظارت خواهند کرد که متصدیان حمل و نقل مقررات
این موافقتنامه را رعایت نمایند.
2 – مقامات طرف متعاهد در سرزمینی که وسیله نقلیه در آن جا به ثبت رسیده است
موظفند بنا بر تقاضای مقامات صلاحیتدار از طرف متعاهد دیگر در‌مورد متصدیان حمل و
نقل و رانندگان وسائل نقلیه‌ای که در سرزمین طرف متعاهد اخیرالذکر از مقررات این
موافقتنامه یا از قوانین و مقررات مربوط به‌حمل و نقل یا عبور و مرور که در آن
سرزمین لازم‌الاجرا است تخطی نموده‌اند اقدامات ذیل را معمول دارند.
الف – اخطار.
ب – سلب اجازه حمل و نقل در سرزمین طرف متعاهدی که تخلف در آنجا وقوع یافته است به
طور موقت، جزئی یا کلی.
3 – مقامات صلاحیتدار از طرف متعاهدی که چنین تدابیری را طبق بند ۲ این ماده اتخاذ
نموده‌اند مقامات صلاحیتدار از طرف متعاهد دیگر را از‌اقدامات معموله مطلع خواهند
کرد.
4 – هر طرف متعاهد مجازاتهایی را که ممکن است بنا بر قوانین و مقررات ملی توسط
محاکم یا مقامات صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر که تخلفات در‌سرزمین آن طرف متعاهد
وقوع یافته اعمال گردد، محترم خواهند شمرد.
ماده ۱۰ – مقامات صلاحیتدار
دو طرف متعاهد مقاماتی را که مسئول اجرای این موافقتنامه هستند به یکدیگر اعلام
خواهند نمود.
مقامات مذکور مستقیماً با یکدیگر تماس خواهند گرفت.
ماده ۱۱ – نحوه اجراء
مقامات صلاحیتدار دو طرف متعاهد در مورد نحوه اجرای این موافقتنامه به وسیله
پروتکلی که همزمان با این موافقتنامه منعقد خواهد گردید، توافق‌خواهند نمود.
ماده ۱۲ – کمیسیون مشترک.
یک کمیسیون مشترک از نمایندگان دو طرف متعاهد به منظور رسیدگی به جزییات و نظارت
بر اجرای صحیح این موافقتنامه و همچنین حل مشکلاتی که‌ممکن است بروز نماید تشکیل
خواهد شد. کمیسیون جلسات خود را بنا به تقاضای یکی از دو طرف متعاهد متناوباً در
ایران و لهستان برگزار خواهد‌نمود.این کمیسیون حق دارد پروتکل مذکور در ماده ۱۱
را اصلاح نماید.
ماده ۱۳ – پرداختها
کلیه پرداختهای ناشی از اجرای این موافقتنامه طبق موافقتنامه پرداختهای موجود بین
دو کشور تسویه خواهد شد.
ماده ۱۴ – نمایندگی‌ها
نمایندگی مؤسسات و شرکتهای حمل و نقل ایرانی در لهستان و همچنین نمایندگی مؤسسات
و شرکتهای حمل و نقل لهستان در ایران به یکی از‌مؤسسات یا شرکتهای حمل و نقل که
می‌بایستی مورد تأیید مقامات صلاحیتدار طرف متعاهد مربوط باشد، واگذار خواهد شد.
ماده ۱۵ – لازم‌الاجراء شدن و مدت اعتبار
1 – این موافقتنامه از تاریخ مبادله یادداشت کتبی مبنی بر تأیید تصویب موافقتنامه
مذکور از طرف مقامات مربوط دو طرف متعاهد لازم‌الاجراء خواهد‌گردید.
2 – این موافقتنامه به مدت یک سال منعقد می‌شود و پس از آن اعتبارش برای هر سال
خود به خود تمدید خواهد شد مگر این که یکی از دو طرف‌متعاهد قصد خود را مبنی بر
فسخ آن حداقل سه ماه قبل از تاریخ انقضای موافقتنامه کتباً اعلام نماید.
به تاریخ ۴ دسامبر ۱۹۷۶ در ورشو در دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی و لهستانی و
انگلیسی تنظیم گردید، که هر دو نسخه دارای اعتبار یکسان‌می‌باشد و در صورت بروز
اختلاف در تفسیر متن انگلیسی معتبر خواهد بود.
از طرف دولت شاهنشاهی ایران – مرتضی زمانی – از طرف دولت جمهوری مردم لهستان
ولادیمر آگوست
موافقتنامه فوق مشتمل بر یک مقدمه و پانزده ماده منظم به قانون موافقتنامه حمل و نقل بین‌المللی از طریق جاده بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری مردم لهستان می‌باشد.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی