هیأت وزیران دولت موقت جمهوری اسلامی ایران در جلسه مورخ ۵۸.۲.۲۴ بنا به پیشنهاد شماره ۲۹۹ مورخ ۱۳۵۸.۲.۱۹ سازمان امور اداری و استخدامی کشور و پیرو بخشنامه شماره ۱۶۷۸ مورخ ۱۳۵۸.۱.۲۱ جناب آقای نخست وزیر مقررات زیر را در مورد پرداخت اضافه کار ساعتی تصویب نمودند که از اول فروردین ماه سال ۱۳۵۸ به موقع اجراء گذاشته شود.
۱ – حداکثر اضافه کار ساعتی برای هر مستخدم ۴۰ ساعت در ماه است مشروط بر این که مبلغ آن قبل از کسور قانونی از ده هزار ریال تجاوز ننماید.
۲ – در هر دستگاه دولتی حداکثر ۵۰% کارکنان شاغل کار اضافی انجام خواهند داد و مشمول دریافت اضافه کار ساعتی می‌شوند.
۳ – رعایت بند الف ماده ۳۹ قانون استخدام کشوری در مورد پرداخت فوق‌العاده اضافه‌کار برای کلیه دستگاه‌های دولتی الزامی است.
۴ – منظور از دستگاه دولتی در این تصویبنامه، وزارتخانه‌ها، مؤسسات دولتی، شرکتهای دولتی و مؤسسات انتفاعی وابسته به دولت، دستگاه‌های اجرائی محلی، مؤسسات عمومی عام‌المنفعه، شهرداریها و هر دستگاه دیگری که بیش از ۵۰ درصد هزینه‌های خود را از محل بودجه عمومی دولتی دریافت می‌نماید می‌باشد.
۵ – هر مدیر و مسئول دستگاه دولتی مسئولیت اجرای دقیق این مقررات را بر عهده دارد.