هیأت وزیران دولت موقت جمهوری اسلامی ایران در جلسه مورخ ۵۸.۳.۷ بنا به پیشنهاد شماره ۷۹۹۹ مورخ ۱۳۵۸.۲.۳۱ وزارت کار و امور اجتماعی تصویب نمودند:
ماده ۱ – به منظور نگاهبانی روابط کار بر اساس قوانین و مقررات مربوط نیروئی به نام نیروی ویژه تنظیم روابط کار در وزارت کار و امور اجتماعی و تحت نظارت و سرپرستی آن وزارت تشکیل می‌شود.
ماده ۲ – وظایف نیروی ویژه عبارت است از:
1 – مراقبت در نظم و انتظام کارگاه‌ها و کارخانه‌ها.
2 – ممانعت از دخالت افراد و سازمانهای غیر مسئول در امور کارگاه‌ها.
3 – اجرای دستورهای مقامات صلاحیتدار وزارت کار و امور اجتماعی در تأمین مقاصد مذکور در ماده ۱.
4 – جلوگیری از تحریک عوامل ضد انقلاب و تعطیل کارگاه‌ها.
5 – جلوگیری از دخالتهای کمیته‌های اعتصاب یا شوراهای کارکنان و نظایر آن در مدیریت مؤسسات و انتصابات.
ماده ۳ – افراد عضو نیروی ویژه جزء ضابطین دادگستری محسوب می‌شوند.
ماده ۴ – افراد عضو نیروی ویژه از طریق خرید خدمت به کار گمارده می‌شوند تعداد و دستمزد آنان بر اساس مقررات مربوط با تصویب وزیر کار و امور اجتماعی تعیین و پرداخت می‌شود.
ماده ۵ – مدت خدمت این گروه شش ماه از تاریخ تصویب این تصویبنامه خواهد بود. و در پایان این مدت در صورت احساس نیاز به خدمات آنان و نیز در صورت پادار بودن اعتبار به پیشنهاد وزیر کار و امور اجتماعی و تصویب هیأت وزیران می‌توان خدمت آنان را تمدید نمود.*
*>>پاورقی: به موجب تصویبنامه‌ای که در تاریخ ۵۸.۱۰.۵ به تصویب مشترک شورای انقلاب و هیأت وزیران رسیده و در صفحه ۸۱ این مجموعه درج شده است مدت استقرار “نیروی ویژه روابط کار” تا پایان سال ۵۸ تمدید گردیده است.<<
ماده ۶ – به وزیر کار و امور اجتماعی اجازه داده می‌شود افرادی را که تا تاریخ تصویب این تصویبنامه در وزارت کار و امور اجتماعی عملاً به اجرای وظایف مذکور در ماده ۱ اشتغال داشته‌اند در شماره افراد نیروی ویژه بر اساس این تصویبنامه به خدمت بگمارد و دستمزد آنان را از تاریخی که عملاً به‌کار پرداخته‌اند تعیین و از محل اعتبارات وزارت کار و امور اجتماعی پرداخت نمایند.
ماده ۷ – سازمان برنامه و بودجه مکلف است اعتبار اجرای این تصویبنامه را بر حسب اعلام وزارت کار و امور اجتماعی تأمین و واریز نماید.
ماده ۸ – وزارت کار و امور اجتماعی مأمور اجرای این تصویبنامه است.
نخست‌وزیر – مهندس مهدی بازرگان