ماده ۱ – به وزارت کشاورزی و عمران روستایی اجازه داده می‌شود:
الف – [اعلام نسخ ۱۴۰۳/۶/۲۷]
عرضه خانه‌ها کارگران کشاورزی و خوش‌نشینان شهرکهایی را که در اراضی خریداری دولت واقع در آبخور سد دز در خوزستان احداث شده است به بهایی که خریداری شده نقداً یا به اقساط ده ساله به صاحبان اعیانی خانه‌های مزبور بفروشد.
ب – عرصه باغهای واقع در اراضی خریداری شده مزبور را که قابل بهره‌برداری تشخیص گردیده است و اعیان آنها از صاحبان آنان خریداری نشده به ترتیب مذکور در بند الف این ماده به صاحبان اعیان باغهای مزبور بفروشد.
ج – به کسانی که در قراء قدیمی واقع در اراضی خریداری شده ساکن بوده و برای سکونت آنها محلی در شهرک اختصاص داده نشده است تا ۷۵۰ متر مربع از اراضی مجاور شهرکها و یا از قطعاتی که برای احداث شهرک در نظر گرفته شده است برای احداث خانه مسکونی آنان به ترتیب فوق بفروشد.
ماده ۲ – زمینهایی که طبق مقررات این قانون واگذار می‌شود جز در مورد انتقال قهری قابل تفکیک و تقسیم نخواهد بود و این موضوع باید در اسناد انتقال قید شود.
ماده ۳ – تبدیل نوع استفاده از اراضی باغهای مذکور در این قانون بدون اجازه و موافقت کتبی وزارت کشاورزی و عمران روستایی ممنوع است.
ماده ۴ – در صورتی که فروش باغهای مندرج در بند ب ماده ۱. مانع اجرای برنامه‌های کشت و صنعت و بهره‌برداری از اراضی خریداری دولت تشخیص بشود و یا مواردی که مالکان باغها بر خلاف ماده ۳ این قانون عمل کنند وزارت کشاورزی و عمران روستایی می‌تواند حسب مورد اعیان باغها و یا عرصه و اعیانی آنها را طبق ماده ۵۰ قانون برنامه و بودجه کشور تملک نماید.
ماده ۵ – نحوه اجرای این قانون و شرایط و ترتیب فروش زمینها به موجب آیین‌نامه‌ای که از طرف وزارت کشاورزی و عمران روستایی تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید تعیین می‌شود.