ماده واحده – استخدام کسانی که متدین به یکی از ادیان اسلام، زرتشتی، کلیمی و مسیحی نیستند در نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران مطلقاً ممنوع است.
تبصره ۱ – کسانی که متدین به یکی از ادیان مصرح در این قانون نبوده و قبلاً به استخدام نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران پذیرفته شدهاند در صورتی که ارشاد شده و صادقانه اسلام را قبول نمایند کماکان در خدمت ابقاء والا از خدمت اخراج خواهند شد.
تبصره ۲ – بازنشستگان، موظفین و مستمریبگیران نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در صورتی که متدین به یکی از ادیان مصرح در این قانون نباشند از دریافت حقوق مربوط محروم خواهند بود مگر آن که ارشاد شده و صادقانه اسلام را قبول نمایند.
تبصره ۳ – درجهداران و کارمندان غیر نظامی همطراز آنان و افراد بازنشسته، موظف و مستمریبگیران آنان به علت استضعاف از شمول تبصره ۲ این قانون مستثنی میباشند.
تبصره ۴ – ملاک تشخیص ارشاد و قبول دین اسلام ارائه مدرک کتبی از یکی از مراجع تقلید مبنی بر تبری از عقاید قبلی و تشرف به دین مبین اسلام و درج مراتب در یک از روزنامههای کثیرالانتشار کشور میباشد.
تبصره ۵- [الحاقی ۱۳۵۸/۱۰/۵]
چنانچه به تشخیص وزارت دفاع ملی افراد مشمول تبصره ۱ این قانون در مدت خدمت تبلیغ مرامی ننموده و صادقانه انجام وظیفه نموده باشند با سپردن تعهد به عدم تبلیغ و فعالیت مرامی به نسبت سنوات خدمت بازنشسته و یا بازخرید خدمت خواهند شد.
در مورد افراد مشمول تبصره ۲ در صورت واجد بودن شرایط فوق کماکان حقوق مربوطه را دریافت خواهند نمود.