شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران در جلسه مورخ ۱۳۵۸/۹/۲۴ بنا به پیشنهاد شماره 310.1135.37456 مورخ 58.8.22 وزارت کشاورزی و عمران روستایی و در اجرای تبصره ماده 2 لایحه قانونی نحوه واگذاری و احیاء اراضی در حکومت جمهوری اسلامی ایران حداکثر مساحت زمین قابل واگذاری به هر متقاضی فعالیتهای کشاورزی در نقاط مختلف کشور را به شرح زیر تصویب نمودند:
الف – اراضی قابل کشت آبی
1 – منطقه گرگان و دشت 45 هکتار
2 – استان کرمان (جیرفت – ارزوئیه – بم و نرماشیر) اراضی دارای شبکه آبیاری در خوزستان – مناطق شمالی خراسان 40 هکتار
3 – استانهای تهران – مرکزی، آذربایجان شرقی – آذربایجان غربی – اراضی غیر شالیکاری مازندران و گیلان – اصفهان (به استثناء شهرستان فریدن) کرمانشاهان – مناطق سردسیر فارس – کردستان – همدان – لرستان 35 هکتار
4 – استانهای ایلام – مناطق گرمسیری فارس – مناطق شمال شرقی خوزستان (به استثناء پمپاژ از رودخانه) – سمنان، چهارمحال و بختیاری 30 هکتار
5 – اراضی مستعد شالیکاری و شالیزارهای استانهای مازندران و گیلان – استانهای هرمزگان – یزد – زنجان – منطقه بلوچستان - فریدن در استان اصفهان 20 هکتار
6 – استان بوشهر 15 هکتار
7 – استان کهکیلویه و بویراحمد و منطقه سیستان 10 هکتار
8 – اراضی دشت خوزستان با پمپاژ از رودخانه 150 هکتار
ب – حداکثر اراضی قابل واگذاری برای کشت دیم به هر متقاضی در هر منطقه تا دو برابر حداکثر اراضی قابل واگذاری در کشت آبی در همان منطقه خواهد بود.
مشروط بر این که وزارت کشاورزی و عمران روستایی کشت در اراضی مورد تقاضا را از نظر نوع محصول و شرایط اقلیمی تجویز نماید.
ج – اراضی قابل واگذاری برای تولید مواد پروتئینی حیوانی
1 – برای واحدهای گاوداری صنعتی تولید شیر با توجه به ظرفیت کارخانجات پاستوریزه منطقه و استعداد کشت علوفه مورد نیاز بر اساس طرح توجیهی 100 هکتار
2 – برای احداث واحدهای مرغداری صنعتی ( در اراضی غیر قابل کشاورزی و طرح‌های دامداری طبق طرح مصوب تا حداکثر پیش‌بینی شده در منطقه
3 – برای پرورش ماهی به تشخیص کمیسیون ماده 12 قانون
تبصره 1 – از نظر اجرای این آیین‌نامه یک خانوار در حکم یک متقاضی است لیکن در صورتی که متقاضیان طبق تبصره 1 ماده 10 قانون تشکیل بنه یا شرکت دهند، میزان اراضی قابل واگذاری با رعایت این آیین‌نامه و در صورت وجود زمین قابل واگذاری در منطقه برای هر یک از شرکاء جداگانه تعیین می‌شود ولی به هر حال اراضی قابل واگذاری به بنه با شرکتها از ده برابر حداکثر مندرج در این آیین‌نامه در منطقه تجاوز نخواهد کرد.
تبصره 2 – کمیسیون مندرج در ماده 12 قانون مساحت اراضی قابل واگذاری به هر متقاضی فعالیتهای کشاورزی و دامپروری را بر حسب شرایط اقلیمی و جهات عرفی و اقتصادی و امکانات و نوع فعالیت تا حداکثر مساحت‌های مذکور در هر منطقه تعیین خواهد نمود.
تبصره 3 – اراضی قابل واگذاری مصارف غیر کشاورزی بر اساس آیین‌نامه جداگانه معین خواهد شد.
تبصره 4 – مناطق شمالی استان خراسان شامل شهرستانهای بجنورد، قوچان، شیروان، دره‌گز، نیشابور، سبزوار، اسفراین، و مشهد می‌باشد.
تبصره 5 – مناطق گرمسیر فارس شامل شهرستانهای جهرم، فسا، لار، کازرون، فیروزآباد، و داراب می‌باشد.