[به موجب ماده واحده قانون راجع به الغای اجازه فروش خانه‌های سازمانی مصوب 58.7.17 شورای انقلاب و اصلاحیه‌های بعدی آن، مصوب ۱۳۶۱/۴/۳ لغو شده است.]
مصوب ۱۳۵۸/۱۱/۲۹
چنانچه کارمند دولت حداقل 4 سال در خانه سازمانی ساکن بوده و در همان خانه به افتخار بازنشستگی نائل شده باشد و از مدت ساختمان خانه مذکور حداقل ده سال گذشته باشد و کارمند بازنشسته خود و همسر و اولاد تحت تکلف وی فاقد خانه مسکونی باشند وزیر سازمانی که خانه سازمانی متعلق به آن یا سازمانهای وابسته به آن می‌باشد می‌تواند بنا به گزارش اداره کل محل و تأیید استاندار اجازه فروش خانه سازمانی را به کارمند بازنشسته مذکور صادر نماید.
تبصره 1 – قیمت خانه سازمانی وسیله کارشناس رسمی تعیین و 0.050 نقداً اخذ و بقیه در مدت سه سال با اقساط ماهیانه مساوی گرفته خواهد شد.
تبصره 2 – وجوه حاصل از فروش خانه‌های سازمانی به شرح فوق باید صرف ایجاد خانه‌های سازمانی جدید گردد.
تبصره 3 – آن دسته از خانه‌های سازمانی متعلق یا مورد استفاده سازمانهای زیر که فروش آنها به علل امنیتی یا موقعیت محلی ممکن نبوده و یا به مصلحت نمی‌باشد از شمول این قانون مستثنی می‌باشند:
الف – نیروهای سه‌گانه ارتش و نیروهای انتظامی.
ب – وزارت نیرو، سازمان آب و برق منطقه‌ای، سدها و نیروگاه‌ها.
ج – مخابرات.
د – گمرکات.
ه – [الحاقی ۱۳۵۹/۱/۶]
راه‌آهن دولتی ایران.
و – [الحاقی ۱۳۵۹/۱/۱۶]
سازمان هواپیمایی کشوری.