ماده واحده: قانون استخدام کشوری به شرح زیر اصلاح می‌شود:
الف – شرح زیر به عنوان تبصره ۳ به ماده ۳۶ اضافه می‌شود:
تبصره ۳ – استفاده مستخدم رسمی از حقوق شغل مورد تصدی، بر اساس جدول حقوق موضوع ماده ۳۲ و تبصره آن در موقع تنزل گروه و یا تغییر شغل در دوران آمادگی به خدمت و بازنشستگی یا برقراری حقوق وظیفه ازکارافتادگی و فوت مشروط بر آن است که حداقل شش ماه تمام تصدی پست مربوط را داشته باشد.
این حکم در مورد مستخدمین موضوع تبصره ۲ این ماده که به علت عدم قبول پست در گروه پایین‌تری آماده به خدمت شده می‌شوند نیز جاری است.
ب – در قسمت آخر تبصره ۷ ماده ۵۹ عبارت “و تعیین پایه” بعد از عبارت “از لحاظ بازنشستگی و وظیفه” اضافه می‌شود و از تاریخ ۱۳۵۷.۷.۱ قابل اجراء می‌باشد.
ج – شرح زیر به آخر ماده ۶۵ اضافه می‌شود:
مستخدمین مشمول این ماده حق استخدام مجدد در همان وزارتخانه یا مؤسسه دولتی را نخواهند داشت و در صورتی که مجدداً در سایر وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی مشمول این قانون به استخدام رسمی پذیرفته شوند در مورد احتساب سوابق خدمت آنان برابر مقررات مندرج در این قانون رفتار خواهد شد.
د – شرح زیر به قسمت آخر ماده ۱۵۱ اضافه و از تاریخ ۱۳۵۷.۷.۱ به مورد اجرا گذارده می‌شود:
احتساب سنوات خدمت تمام وقت بازخرید شده مستخدمین در دستگاه‌های موضوع این ماده به استثنای مستخدمین مشمول ماده ۱۲۰ این قانون که دولت در قبال سنوات خدمت آنان هیچگونه تعهدی ندارد از لحاظ تعیین پایه و بازنشستگی و وظیفه مشروط بر این است که کلیه وجوه دریافتی مربوط‌به بازخرید سنوات مزبور را به صندوق بازنشستگی کشوری پرداخت نمایند.
ه – شرح زیر به آخر ماده ۹۱ قانون استخدام کشوری اضافه می‌شود:
وزراء و نخست‌وزیران که از تاریخ ۲۲ بهمن ماه ۱۳۵۷ به این مقامات منصوب شده‌اند بدون رعایت شرط سن بازنشستگی اجباری اعاده به خدمت خواهند شد.