‌قانون الحاق یک تبصره به بند ۲ لایحه تأمین منافع کارگران مشمول قانون سهیم کردن در منافع کارگاههای صنعتی و‌ تولیدی مصوب ۱۳۴۱ و لغو قوانین سابق مشتمل بر ماده واحده و یک تبصره راجع به لغو بند ۳ لایحه تأمین منافع‌ کارگران مشمول قانون سهیم کردن در منافع کارگاه

تاریخ تصویب: ۱۳۵۹/۱۲/۲۶
تاریخ انتشار: ۱۳۵۹/۱۲/۲۶

[به موجب بند ۵۷ پیوست ماده واحده قانون فهرست قوانین و احکام نامعتبر در حوزه کار، اعلام نسخ شده است.]

ماده واحده – تبصره زیر به عنوان تبصره ۳ به بند ۲ لایحه قانونی تأمین منافع کارگران (‌مصوب ۵۹.۴.۲۳ شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران)‌ اضافه می‌شود

‌تبصره ۳ – کارگاههای مشمول این قانون موظف‌اند به ازاء هر یک درصد افزایش تولید سرانه در سال ۵۹ نسبت به متوسط تولید سرانه سالهای ۵۶ و ۵۷‌ و ۵۸ معادل یک روز دستمزد ثابت پرداختی و حداکثر تا ۲۰ روز به عنوان پاداش افزایش تولید به کارکنان کارگاه پرداخت نمایند، نحوه پرداخت بدین‌ شرح است:
‌در مورد کارگرانی که قبل از سال ۵۹ در کارگاه کار می‌کرده‌اند پرداخت به طور مساوی انجام می‌گیرد. پرداخت به کارگرانی که در سال جاری به کار گمارده شده‌اند نسبت به روزهای کارکرد می‌باشد.

‌تبصره – بند ۳ قانون مذکور برای سال جاری ۱۳۵۹ کان‌لم‌یکن اعلام می‌گردد.


‌قانون فوق مشتمل بر ماده واحده در جلسه روز سه‌شنبه بیست و ششم اسفندماه یک هزار و سیصد و پنجاه و نه شمسی با حضور شورای محترم‌ نگهبان به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است.

‌رئیس مجلس شورای اسلامی – اکبر هاشمی