قانون اصلاح بند (۱) ماده (۱۸) قانون گذرنامه مصوب ۱۳۵۱/۱۲/۱۰

تاریخ تصویب: ۱۳۷۰/۰۵/۲۳
تاریخ انتشار: ۱۳۷۰/۰۶/۲۸

[به موجب بند الف ماده واحده قانون تغییر قانون اصلاح بند (۱) ماده (۱۸) قانون گذرنامه – مصوب ۱۳۷۰ – و اصلاح ماده (۳۳) قانون گذرنامه -‌ مصوب ۱۳۵۱، مصوب ۱۳۸۰ لغو شده است.]

‌ماده واحده ـ

بند ۱ ماده ۱۸ قانون گذرنامه به شرح ذیل اصلاح می‌گردد:

‌بند ۱ ـ صدور گذرنامه و تمدید و صدور اجازه خروج انفرادی اشخاص کمتر از هجده سال تمام و کسانی که تحت ولایت یا قیمومیت می‌باشند با اجازه‌ کتبی ولی یا قیم آنان فقط در موارد ذیل امکان‌پذیر خواهد بود:

‌الف ـ بیماران با معرفی شورای عالی پزشکی.

ب ـ افرادی که یکی از والدین یا قیم قانونی آنها مقیم خارج از کشور باشد.

ج ـ همسر و فرزندان کارکنان دولت جمهوری اسلامی ایران که مدت مأموریت آنان بیش از شش ماه باشد با تأیید بالاترین مقام وزارتخانه نهاد یا سازمان‌ دولتی. ‌

د ـ گروههای کارآموزی و یا گردش علمی و یا شرکت در سمینارها و مسابقات علمی و فرهنگی و تیم‌های ورزشی با معرفی بالاترین مقام ارگان و نهاد‌ مربوطه.

هـ ـ جانبازان و مجروحین انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی با معرفی بالاترین مقام نهاد مربوطه در مرکز یا امضاء مجاز معرفی شده توسط مقام مذکور‌ برای معالجه. ‌

و ـ همسر و فرزندان کسانی که برای فرصت‌های مطالعاتی بیش از شش ماه اعزام شده یا می‌شوند و نیز همسر و فرزندان دانشجویان شاغل به تحصیل‌ در خارج از کشور با تأیید وزارت فرهنگ و آموزش عالی یا وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی. ‌

ز ـ کسانی که با پروانه گذر زیارتی عازم مسافرت خارج از کشور می‌باشند. ‌

تبصره ۱ ـ افراد مزبور به جز موارد فوق‌الذکر در مواقع اضطراری با تشخیص کمیسیونی مرکب از نمایندگان وزارتخانه‌های کشور، اطلاعات، امور‌خارجه و شهربانی و نماینده دادستانی کل کشور که به دعوت وزارت کشور و در محل این وزارتخانه تشکیل می‌گردد، مجاز به خروج انفرادی خواهند‌ بود. متقاضیان این تبصره مکلفند مدارک مربوط را به اداره گذرنامه تحویل و از آن طریق به کمیسیون مزبور ارسال گردد.

‌تبصره ۲ ـ صدور گذرنامه و اجازه خروج از کشور برای افراد کمتر از هجده سال که والدین آنها فوت شده یا به حکم دادگاه محجور تشخیص داده شود.‌ و باتفاق قیم یا سرپرست قانونی خود قصد خروج از کشور را دارند، بلامانع می‌باشد. ‌

تبصره ۳ ـ صدور، تمدید، تفکیک و تجدید گذرنامه برای افراد کمتر از هجده سال به وسیله نمایندگیهای جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور به‌ جز در موارد استثناء در بندهای این قانون ممنوع می‌باشد. ‌

تبصره ۴ ـ افرادی که ولی آنها فوت شده و طبق حکم دادگاه به حد رشد رسیده و یا به ولی یا قیم دسترسی ندارند و دارای شرایط فوق‌الذکر باشند‌ می‌توانند با ارائه موافقت دادستان شهرستان محل درخواست گذرنامه، گذرنامه و اجازه خروج دریافت دارند.


قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و چهار تبصره در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ بیست و سوم مردادماه یک هزار و سیصد و هفتاد مجلس شورای‌ اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۷۰.۶.۶ به تأیید شورای نگهبان رسیده است. ‌

رئیس مجلس شورای اسلامی ـ مهدی کروبی