‌قانون اصلاح فصل سوم قانون گذرنامه مصوب 10 اسفند ماه 1351

تاریخ انتشار: ۱۳۶۲/۰۴/۱۱

‌ماده واحده – از تاریخ تصویب و لازم‌الاجرا شدن این قانون فصل سوم قانون گذرنامه مصوب 10 اسفند ماه 1351 ملغی و مقررات زیر به عنوان‌ فصل سوم این قانون جایگزین آن می‌گردد.

‌ماده 10 – برای شخصیت‌های زیر گذرنامه سیاسی صادر می‌شود:
1 – رهبر یا اعضاء شورای رهبری.
2 – رئیس جمهور.
3 – رئیس مجلس شورای اسلامی، نخست‌وزیر، اعضای شورای عالی قضایی، اعضای شورای
نگهبان و وزراء دولت جمهوری اسلامی ایران.
4 – نمایندگان مجلس شورای اسلامی و نمایندگان مجلس خبرگان.
5 – دادستان کل انقلاب، رئیس بازرسی کل کشور، رئیس دیوان عدالت اداری، رئیس ستاد
مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران و جانشین وی،‌فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
و قائم مقام وی و رئیس کل بانک مرکزی.
6 – معاونان نخست‌وزیر با موافقت نخست‌وزیر، معاونان وزراء با موافقت وزیر مربوطه،
استانداران و شهردار مرکز با موافقت وزیر کشور و سرپرست‌بنیاد شهید و رئیس جمعیت
هلال احمر.
7 – فرماندهان نیروهای سه‌گانه زمینی، هوایی و دریایی و جانشینان فرماندهان
نیروهای سه‌گانه.
8 – رئیس شهربانی کل و فرمانده ژاندارمری جمهوری اسلامی ایران و سرپرست کمیته
مرکزی انقلاب اسلامی.
9 – کسانی که مستقیماً از طرف رهبر یا شورای رهبری، ریاست جمهوری و نخست‌وزیر به
مأموریت‌های خاص اعزام می‌شوند.
10 – اشخاصی که طبق تصویب هیأت وزیران به نمایندگی از طرف دولت جمهوری اسلامی
ایران به مأموریت‌های ویژه اعزام می‌شوند.
11 – سفرا و مأموران ثابت سیاسی و کنسولی و رمز و مخابرات و معاونین، مدیران کل و
رؤسای ادارات وزارت امور خارجه و کسانی که با معرفی‌دولت عهده‌دار مقامی در مؤسسات
و سازمانهای بین‌المللی می‌شوند با معرفی وزیر امور خارجه.
12 – شخصیتهای عالی‌مقام علمی و فرهنگی با معرفی رئیس جمهور.
13 – رؤسای جمهور سابق، نخست‌وزیران سابق و رؤسای سابق مجلس شورای اسلامی بعد از
1357.11.22 با موافقت وزیر امور خارجه.
14 – پیک سیاسی و کسانی که به مأموریت موقت سیاسی اعزام می‌شوند، با موافقت وزیر
امور خارجه.
‌تبصره 1 – همسران مشمولین بندهای 1 و 2 و 3 این ماده می‌توانند از گذرنامه سیاسی
جداگانه استفاده نمایند.
‌تبصره 2 – نام همسران افراد موصوف در بندهای 4 تا 14 این ماده در صورتی که همراه
دارنده گذرنامه باشند به تقاضای دارنده گذرنامه در گذرنامه‌سیاسی ثبت و از همان
گذرنامه استفاده خواهند نمود و تفکیک گذرنامه و صدور گذرنامه سیاسی جهت آنان با
موافقت وزیر امور خارجه امکان پذیر‌خواهد بود.
‌تبصره 3 – نام فرزندان کمتر از 18 سال مشمولین این ماده در صورتی که همراه دارنده
گذرنامه باشند، به تقاضای دارنده در گذرنامه سیاسی ثبت و از‌همان گذرنامه استفاده
خواهند نمود و در صورت نیاز به تفکیک پس از استعلام از وزارت امور خارجه و در صورت
موافقت طبق مقررات این قانون‌برای آنها گذرنامه عادی صادر خواهد شد.
‌ماده 11 – برای اشخاص زیر گذرنامه خدمت صادر می‌گردد:
1 – اشخاصی که به عنوان همراه با رهبر یا یکی از اعضای شورای رهبری به خارج از
کشور مسافرت می‌نمایند.
2 – اشخاصی که به عنوان همراه در ارتباط با مأموریت با ریاست جمهور یا نخست‌وزیر
به خارج از کشور مسافرت می‌نمایند با معرفی مقام مربوطه.
3 – اشخاصی که به موجب تصویبنامه هیأت وزیران برای انجام مأموریت به خارج از کشور
اعزام می‌شوند، با معرفی دفتر نخست‌وزیر.
4 – کارمندان وزارتخانه‌ها و سازمانها و ارگانهای وابسته به دولت و ارگانهای نظامی
که به خارج از کشور اعزام می‌گردند با معرفی وزیر مربوطه و ذکر‌علت مأموریت.
5 – مأموران اداری و فنی وزارت امور خارجه و همسران آنها با موافقت وزیر امور
خارجه.
‌تبصره 1 – نام همسر و فرزندان کمتر از 18 سال مشمولین این ماده در صورتی که همراه
دارنده گذرنامه باشند به تقاضای دارنده گذرنامه خدمت در همان‌گذرنامه ثبت می‌شود.
‌تبصره 2 – نمایندگیهای جمهوری اسلامی ایران در خارج نمی‌توانند برای همسر و
فرزندان همراه، گذرنامه خدمت جداگانه صادر نمایند ولی در صورت‌نیاز به تفکیک پس از
استعلام از وزارت امور خارجه و در صورت موافقت طبق مقررات این قانون برای آنها
گذرنامه عادی صادر خواهد شد.
‌ماده 12 – صدور گذرنامه سیاسی و خدمت به عهده وزارت امور خارجه است.
‌ماده 13 – مدت اعتبار گذرنامه سیاسی و خدمت یک سال است مگر در مورد مأموران ثابت
دولت در نمایندگیهای جمهوری اسلامی ایران در خارج از‌کشور که اعتبار گذرنامه تا
خاتمه مدت مأموریت آنان خواهد بود.
‌تبصره 1 – تمدید مدت گذرنامه‌های سیاسی و خدمت طبق مقررات این قانون با موافقت
وزارت امور خارجه در مرکز توسط اداره گذرنامه و روادید و در‌خارج از کشور توسط
نمایندگیهای جمهوری اسلامی ایران انجام خواهد شد.
‌تبصره 2 – کلیه دارندگان گذرنامه‌های سیاسی و خدمت در موقع ورود به کشور باید
گذرنامه خود را به وزارت امور خارجه تحویل دهند.


‌قانون فوق مشتمل بر ماده واحده در جلسه روز سه شنبه سی و یکم خرداد ماه یک هزار و
سیصد و شصت و دو مجلس شورای اسلامی تصویب و به‌تأیید شورای نگهبان رسیده است.
‌رئیس مجلس شورای اسلامی – اکبر هاشمی