30322 – 1362.06.20 – 627
هیأت وزیران در جلسه مورخ 1362.6.9 بنا به پیشنهاد شماره 2987.31 مورخ 1362.4.26
وزارت راه و ترابری آیین‌نامه استخدامی مستخدمین شرکت خدمات هوایی کشور "آسمان"
مشتمل بر 50 ماده و 34 تبصره را به شرح زیر تصویب نمودند.
فصل اول ـ کلیات
ماده 1 ـ تعاریف
الف ـ منظور از کلمه شرکت در این آیین‌نامه شرکت خدمات هوایی کشور "آسمان" است
که به موجب لایحه قانونی راجع بهتشکیل شرکت خدمات هوایی‌کشور "آسمان" مصوبه
59.4.5 شورای انقلاب اسلامی ایران تأسیس گردیده است.
ب ـ استخدام شرکت عبارت از پذیرفتن شخص حقیقی به خدمت رسمی در شرکت است.
پ ـ خدمت شرکت عبارت از اشتغال به کاری است که مستخدم به موجب حکم رسمی مکلف به
انجام آن می‌گردد.
ت ـ حکم رسمی عبارت از دستور کتبی مقامات صلاحیتدار شرکت به عنوان مستخدم در حدود
قوانین و مقررات مربوطه.
ث ـ شغل عبارت است از یک سلسله وظایف و مسئولیت‌های مرتبط و مستمر و مشخص است که
از طرف شرکت به عنوان کار واحد شناخته شده باشد.
ج – پست ثابت سازمانی عبارت از محلی است که در تشکیلات شرکت به طور مستمر برای یک
شغل و ارجاع آن به یک مستخدم درنظر گرفته شده اعم از اینکه‌دارای متصدی یا بدون
متصدی باشد.
ج ـ شغل موقت ـ شغل‌هایی که جنبه استمرار دارند به عنوان شغل موقت شناخته شده و
استخدام اشخاص به طور رسمی برای تصدی این مشاغل ممنوع است.
ح ـ ارتقای رتبه (ارتقای گروه) عبارتست از انتصاب به شغلی که طبقه شغلی آن در
رتبه بالاتر قراردارد یا براساس طرح طبقه‌بندی به سبب احراز شرایط تحصیلی‌یا تجربه
مقرر در طرح طبقه‌بندی مشاغل در طبقه شغلی که رتبه آن بالاتر است قرار بگیرد.
خ ـ ترفبع (اعطای پایه) ـ عبارتست از احراز پایه بالاتر.
د ـ انتقال عبارت است از تغییر واحد محل خدمت یا تغییر محل خدمت (انتقال به شعب
داخلی یا خارج شرکت) مستخدم است که در هر مورد با تغییر پست‌سازمانی وی توأم خواهد
بود.
ز ـ مأموریت عبارتست از:
1 ـ محول شدن وظیفه موقت به مستخدم غیر از وظیفه اصلی که در پست ثابت سازمانی خود
دارد
2 ـ اعزام مستخدم به طور موقت به وزارت خانه‌ها و سایر مؤسسات یا اعزام به
سازمانهای بین‌المللی که دولت ایران عضویت آنها را پذیرفته یا سازمان‌هایی
که‌دولت ایران در شرکت در آنها را مقتضی بداند.
3 ـ اعزام مستخدم برای طی دوره‌های آموزشی یاکارآموزی در داخل یا خارج کشور.
ماده 2 ـ کارکنانی که از سایر سازمانهای دولتی به این شرکت مأمور می‌شوند در
صورت حفظ پست سازمانی قبلی ودریافت حقوق از سازمان متبوع تابع مقررات‌استخدامی
سازمان متبوع خود خواهند بود و در صورتی که بدون حفظ پست سازمانی به این شرکت
مأمور و در مدت مأموریت از این شرکت حقوق دریافت‌نمایند از لحاظ پرداخت حقوق و
مزایا برابر مقررات استخدامی شرکت با آنان رفتار خواهد شد.
ماده 3 ـ مستخدمینی که برای تصدی یکی از پستهای ثابت سازمانی شرکت استخدام شده
یا می‌شوند مشمول مقررات این آیین‌نامه خواهند بود.
ماده 4 ـ مستخدمینی که برای تصدی مشاغل موقت و مدت معین به خدمت شرکت درآیند به
موجب قراردادهایی استخدام خواهند شد که نمونه آن به تصویب‌مجمع عمومی شرکت می‌رسد.
ماده 5 ـ تشکیلات و پستهای ثابت سازمانی شرکت وهر نوع تغییرات بعدی در آن و حذف
یا ایجاد مشاغل مستمر با تصویب هیأت مدیره شرکت خواهد بود.
ماده 6 – استخدام اتباع بیگانه تابع مقررات مربوط در قانون اساسی جمهوری اسلامی
ایران خواهد بود. این افراد به طور قراردادی استخدام خواهند شد و تابع‌قرارداد
استخدامی خود با شرکت خواهند بود.
فصل دوم ـ ورود به خدمت و آموزش و انتصابات
ماده 7 ـ پستهای خالی مستمر شرکت که دارای بودجه مصوبه باشند در صورت امکان به
وسیله مستخدمین شاغل و یا آماده به خدمت واجد شرایط اشغال‌می‌گردد و شرکت فقط در
صورتی اقدام به استخدام مستخدم جدید می‌نماید که در یکی از واحدها پست خالی با
بودجه مصوبه موجودبوده ونتوان از بین‌مستخدمین شاغل کسی را که واجد شرایط احراز
لازم باشد برای تصدی آن برگزید.
ماده 8 ـ داوطبان استخدام برای تصدی مشاغل شرکت باشد دارای شرایط زیر باشند:
الف ـ داشتن حداقل سن 18 سال تمام و حداکثر 40 سال تمام برای کلیه مشاغل و حداکثر
45 سال تمام سن در مورد مشاغل تخصصی
ب ـ تابعیت ایران
پ ـ دارا بودن یکی از ادیان رسمی کشور
ت ـ نداشتن سابقه محکومیت جزایی مؤثر قانونی
ث ـ دارا بودن حداقل، مدرک تحصیلی پایان دوره ابتدایی
ج ـ دارا بودن شرایط برای احراز شغل مورد نظر براساس ضوابط تعیین شده طبق طرح
طبقه‌بندی مشاغل شرکت.
چ – داشتن صحت مزاج و توانایی انجام کاری که برای آن استخدام می‌شود بر اساس
معیارها و ضوابط مدون شرکت.
ح ـ انجام خدمت زیر پرچم در صورت مشمول بودن یا معافیت قانونی
خ – عدم اعتیاد به استعمال مواد مخدر ومبتلا نبودن به امراض ساری
ماده 9 ـ استخدام اشخاص برحسب احتیاج از طریق امتحان یا مسابقه یا هر دو بنابر
روش و صلاحدید شرکت با توجه بهاصل شایستگی به عمل می‌آید.
ماده 10 ـ داوطلبانی که درامتحان یا مسابقه قبول شوند، یک دوره آزمایشی به مدت 3
ماه تا شش‌ماه را طی خواهندکرد ودر پایان دوره آزمایشی خدمت آنان‌تثبیت شده تلقی
گردیده و دوره آزمایشی جزو دوران خدمت آنها محسوب می‌شود مگر آنکه ضمن دوره
آزمایشی صالح برای ابقا در خدمت مورد نظر تشخیص‌داده نشوند که در این صورت به خدمت
آزمایشی آنان خاتمه داده می‌شود. به افرادی که به خدمت آزمایشی آنان خاتمه داده
می‌شود حقوق و مزایای مرخصی‌استحقاقی استفاده نشده پرداخت خواهد شد.
تبصره 1 ـ دوره آزمایشی افرادی که می‌باید قبل از تصدی پست ثابت سازمانی مربوط به
برنامه‌های آموزشی یا کارآموزی بگذرانند پس از پایان برنامه‌های مذکور‌شروع خواهد
شد و در صورت تثبیت خدمت آنان، دوران آموزشی یا کارآموزی نیز جزو دوران خدمت آنان
محسوب می‌شود.
تبصره 2 ـ مدت دوره آزمایشی موضوع این ماده در مورد مستخدمین مشاغل خلبانی، کمک
خلبانی ومهندسی پرواز براساس ضوابط واستانداردهای بین‌المللی‌پرواز و با توجه به
انواع هواپیماها، بر طبق نظامنامهای تعیین و پس از تصویب هیأت مدیره شرکت قابل
اجرا خواهد بود.
ماده 11 ـ شرکت با توجه یه احتیاجات خود ودر حدود خط‌مشی مصوب هیأت مدیره و طبق
نظامنامه‌های که به تصویب هیأت مدیره می‌رسد برنامه‌های‌آموزشی و یا کارآموزی لازم
را تنظیم و به هزینه خود به مورد اجرا خواهد گذاشت.
ماده 12 ـ شرکت موظف است در مواقع معین که کمتر از یک بار در سال نباشد شایستگی و
استعداد مستخدمین خود را موردارزیابی قرارداده و نتیجه رادر‌پرونده استخدامی آنان
منعکس سازد. این سنجش به نحوی صورت خواهد گرفت که موجب ارشاد و معرف استحقاق
مستخدم برای تغییر شغل، ارتقای رتبه یا‌تغییر پایه دریافت پاداش، لزوم گذرانیدن
دوره کارآموزی و یا آموزش جدید باشد.
تبصره ـ اجرای مفاد این ماده طبق نظامنامهای خواهد بود که توسط شرکت تهیه و به
تصویب هیأت مدیره می‌رسد.
فصل سوم – حقوق و مزایا
ماده 13 ـ شرکت مکلف است با هماهنگی سازمان امور اداری و استخدامی کشور براساس
اهمیت وظایف، مسئولیت‌ها و شرایط احراز شغل از لحاظ معلومات‌و تجربه کلیه مشاغل
مستمر خود را ارزیابی و طبقه بندی نموده و در رتبه‌های مربوطه قرار دهد.
تبصره 1 ـ طرح طبقه‌بندی مشاغل که شامل شرح وظایف و شرایط احراز طبقات مشاغل و
فهرست تخصیص طبقات مشاغل به رتبه‌ها و نحوه ارزیابی مشاغل و‌دستورالعمل اجرایی طرح
طبقه‌بندی مشاغل می‌باشد توسط شرکت تهیه و پس از تصویب هیأت مدیره شرکت به مورد
اجرا گذاشته می‌شود.
تبصره 2 ـ در مواردیکه ضرورت ایجاب کند که در طرح طبقه‌بندی مشاغل و یا قسمتی از
آن اصلاح به عمل آید و یا مشاغل مستمر جدید ایجاد شود اصلاحیه و‌طرح طبقه‌بندی
مشاغل مستمر جدید باید به ترتیب مندرج در تبصره (1) بالا تهیه و به تصویب برسد.
ماده 14 ـ حقوق مستخدمین غیرپروازی و کادر عملیاتی پرواز (خلبان ـ کمک خلبان ـ
مهندس پرواز) و خدمات پروازی (مهمانداران) طبق جداولی که با رعایت‌ماده 1 لایحه
قانونی حداقل و حداکثر حقوق مستخدمین دولت مورخ 1358.2.4 تعیین می‌گردد به پیشنهاد
هیأت مدیره و تصویب شورای حقوق و دستمزد‌قابل پرداخت است.
ماده 15 ـ چنانچه نوع کار ووظایف ومسئولیت‌های بعضی مشاغل ایجاب نماید که مبالغی
علاوه بر حقوق به کارکنان پرداخت شود مبلغی به عنوان فوق‌العاده‌شغل به شاغلین آن
مشاغل با رعایت مقررات لایحه قانونی مربوط به حداکثر و حداقل حقوق مستخدمین دولت و
براساس مقررات مربوطه قابل پرداخت‌می‌باشد.
تبصره 1 ـ چنانچه شرایط بازار کار و تخصص برخی مشاغل ایجاب کند که مبلغی بیش از
حداکثر مندرج در لایحه مذکور به مستخدمین شاغل مذکور پرداخت‌شود بایستی بر اساس
مقررات تبصره 2 الحاقی به ماده 1 لایحه قانونی مربوط به حد اکثر و حداقل حقوق
مستخدمین دولت مصوب جلسه 1358.10.15شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران دراین مورد
کسب مجوز به عمل آید.
تبصره 2 ـ فوق‌العاده شغل مادامی قابل پرداخت است که مستخدم در شغلی که مزایدی
مزبور به آن تعلق می‌گیرد انجام وظیفه کند.
تبصره 3 – تعیین مشاغل مستحق دریافت فوق‌العاده شغل موضوع این ماده و همچنین
میزان حداقل و حداکثر فوق‌العاده شغل قابل پرداخت به هر یک از مشاغل‌مورد نظر به
پیشنهاد هیأت مدیره و تصویب شورای حقوق و دستمزد خواهد بود.
تبصره 4 – تشخیص مزایای مستمر که به اقتضای شغل مورد تصدی در زمان تصویب این
آیین‌نامه در شرکت مورد عمل است و یا باید به مستخدم پرداخت شود‌با پیشنهاد هیأت
مدیره و تصویب مجمع عمومی شرکت خواهد بود و تا زمان تعیین فوق‌العاده شغل مزایای
مستمر جایگزین آن خواهد بود.
ماده 16 – افرادی که به استخدام شرکت در می‌آیند به استناد شغلی که برای آن
استخدام می‌شوند در پایه یک رتبه شغلی مربوطه قرار می‌گیرند و می‌توانند با‌رعایت
شرایط این آیین‌نامه تا آخرین پایه رتبه شغلی خود را ارتقا یابند. مگر آنکه دارای
سوابق خدمت مؤثر در رشته شغلی مربوطه باشند که در این صورت پایه‌مناسب با سوابق
خدمت قبلی به آنها داده می‌شوند.
تبصره – نحوه احتساب سوابق خدمت قبل از استخدام مستخدمین بر طبق نظامنامهای
تعیین و پس از تصویب هیأت مدیره قابل اجرا خواهد بود.
ماده 17 – در صورت رضایت‌بخش بودن خدمات هر یک از مستخدمین مشمول این آیین‌نامه
شرکت مکلف است به ازای هر یک سال خدمت یک پایه به آنان‌ترفیع دهد و چنانچه مستخدم
خدمات برجسته انجام داده باشد بجای یک پایه می‌توان استثنائاً دو پایه به وی ترفیع
داد.
تبصره – خدمات رضایت‌بخش و برجسته با ضوابطی که در نظامنامه موضوع تبصره ذیل ماده
12 این آیین‌نامه تعیین می‌شود سنجش خواهد شد.
ماده 18 – ارتقای مستخدم از یک رتبه به رتبه بالاتر با رعایت شرایط زیر خواهد
بود:
الف – در رتبه جدید پست ثابت سازمانی بدون متصدی وجود داشته باشد
ب – مستخدم شرایط احراز شغل رتبه جدید را دارا باشد.
تبصره: مستخدمینی که ارتقای رتبه یافته یا می‌یابند در پایه‌ای از رتبه جدید
قرارخواهند گرفت که در رتبه قبلی دارا بوده‌اند. در مواردیکه پایه قبلی مستخدم
در‌رتبه جدید وجود نداشته باشد، آخرین پایه رتبه جدید به آنان اعطا می‌شود
ماده 19 – هر گاه شغلی بلاتصدی وجود داشته و مستخدم واجد شرایط احراز مقرر در طرح
طبقه‌بندی مشاغل برای تصدی آن وجود نداشته شرکت می‌تواند از‌میان مستخدمین شاغل در
رشته شغلی مربوطه یک نفر را با رعایت موارد زیر جهت تصدی آن شغل برگزیند و تا
زمانیکه مستخدم شرایط احراز شغل مذکور را‌نداشته باشد او را در شغل مورد تصدی با
عنوان کفالت ابقا نماید.
الف – تفاوت طبقه شغلی موجود مستخدم با طبقه شغلی بلاتصدی بیش از دو رتبه نباشد.
مگر در مواقع ضروری و نیاز مبرم که در این صورت باید مراتب به‌تصویب هیأت مدیره
برسد.
ب – در صورت نداشتن مدرک تحصیلی لازم (عمومی و تخصصی) مقرر در طرح طبقه‌بندی
مشاغل به ازای هر یک سال کمبود تحصیلات تا دیپلم دارای یکسال تجربه و تحصیلات
بالاتر از دیپلم و تخصصی دو سال تجربه در رسته شغلی بلاتصدی باشد.
پ – در صورت تصدی شغل بلامتصدی مستخدم از مزایای شغل جدید برخوردار خواهد بود ولی
طبقه و پایه شغلی او تغییر نخواهد کرد مگر با احراز شرایط‌شغل جدید.
ماده 20 – در صورت ضرورت و با رضایت مستخدم می‌توان پستی در رتبه پایین‌تر به او
ارجاع کرد در این صورت مستخدم در پایه‌ای از رتبه جدید قرار می‌گیرد‌که در رتبه
قبلی دارا بوده‌است و تفاوت حقوق پایه رتبه قبلی با پایه رتبه جدید را دریافت
خواهد کرد و در تعیین حقوق آمادگی به خدمت و حقوق بازنشستگی و‌وظیفه او مبنای
محاسبه قرار می‌گیرد و در غیر این صورت مستخدم آماده به خدمت خواهد شد. هر نوع
افزایش حقوق ناشی از ترفیع پایه اینگونه مستخدمین‌بابت تفاوتهای مذکور در فوق
محسوب خواهد شد. ارتقای رتبه مجدد مستخدمی که به ترتیب فوق در رتبه پایین‌تر منصوب
می‌شود تا بالاترین رتبه‌ایکه قبلا‌دارا بوده است مجاز می‌باشد در این صورت در
پایه‌ای از رتبه بالاتر قرار می‌گیرد که در رتبه پایین‌تر داشته است و تفاوت حاصله
از ارتقا رتبه او بابت تفاوت‌حقوق مذکور در فوق محسوب خواهد شد.
تبصره: مستخدمین مشاغل خلبانی، کمک خلبانی، مهندسی پرواز و مهمانداری را در صورت
ضرورت و با موافقت مستخدم می‌توان در مشاغل غیر پروازی‌گماشت. در این صورت مستخدم
از حقوق و مزایای مربوط به شغل جدید برخوردار خواهد شد.
ماده 21 – فوق‌العاده اضافه کار در قبال انجام کار اضافی تابع تصمیم کلی دولت در
دستگاه‌های دولتی است. هر گاه چنین مجوزی وجود داشته باشد با رعایت‌حدود آن قابل
پرداخت خواهد شد.
تبصره – میزان اضافه کار ساعتی و نحوه محاسبه آن در مورد مستخدمین مشاغل خلبانی،
کمک خلبانی، مهندسی پرواز و مهمانداران از شمول این ماده خارج و‌بر اساس
آیین‌نامه‌ای خواهد بود که به پیشنهاد هیأت مدیره شرکت به تصویب شورای حقوق و
دستمزد می‌رسد.
ماده 22 – برقراری فوق‌العاده روزانه و فوق‌العاده‌های بدی آب و هوا، محرومیت از
تسهیلات زندگی و محل خدمت، اشتغال خارج از کشور، کسر صندوق،تضمین، نوبت کاری و
همچنین پرداخت هزینه‌های رفت و برگشت، سفر، نقل مکان و هزینه پذیرایی به مستخدمین
شرکت بر طبق آیین‌نامه‌هایی خواهد بود که‌به پیشنهاد هیأت مدیره و تصویب شورای
حقوق و دستمزد می‌رسد.
ماده 23 – پرداخت پاداش پایان سال و عیدی به مستخدمین و همچنین پرداخت پاداش
پایان خدمت آنان تابع مقررات عمومی دولت است.
فصل چهارم – رفاه مستخدمین
ماده 24 – مستخدمین شرکت سالی سی روز تقویمی به تناسب مدت خدمت حق مرخصی با
استفاده از حقوق و مزایای شغل و فوق‌العاده های بدی آب و هوا،محرومیت از تسهیلات
زندگی و محل خدمت، خارج از کشور و تضمین ماهانه را خواهند داشت.
ماده 25 – ادامه خدمت در مشاغل پروازی (خلبان، کمک خلبان و مهندس پرواز) منوط به
حفظ سلامت مستخدمین مشمول این آیین‌نامه در طول مدت خدمت‌خواهد بود تا زمانی در
مشاغل محوله باقی خواهند ماند که از سلامت جسمی و روحی لازم برای انجام وظیفه
محوله برخوردار باشند.
تبصره 1 – تشخیص و تصدیق سلامت جسمی و روحی مستخدمین متصدی مشاغل مذکور در این
ماده با کمیسیون پزشکی شرکت خواهد بود. ضوابط مربوط‌به تشخیص و تصدیق سلامت جسمی و
روحی اینگونه مستخدمین با تبعیت از معیارهای بین‌المللی پزشکی هوایی توسط شرکت
تدوین و تعیین خواهد شد.
تبصره 2 – شرکت مکلف است از پزشک یا پزشکانی که واجد شرایط قانونی صلاحیت تشخیص و
تصدیق سلامت جسمی و روحی مشاغل خلبانی، کمک‌خلبانی و مهندسی پرواز بر اساس
معیارهای بین‌المللی پزشکی هوایی باشند استفاده نماید.
تبصره 3 – هرگاه رأی صادره کمیسیون پزشکی شرکت در مورد مستخدمین مشاغل خلبانی،
کمک خلبانی و مهندسی پرواز مورد قبول مستخدم قرار نگیرد‌مستخدم می‌تواند با رعایت
موازین قانونی موضوع را به سازمان هواپیمایی کشوری ارجاع نماید و رأی سازمان مذکور
در این مورد قطعی خواهد بود.
ماده 26 – مستخدمین شرکت که مشمول قانون تأمین اجتماعی می‌باشند در صورت ابتلا به
بیماری تابع مقررات مذکور در قانون تأمین اجتماعی خواهند بود.
تبصره 1 – چنانچه مدت بیماری مستخدم موضوع این ماده سه روز یا کمتر باشد مستخدم
می‌تواند با تأیید پزشک معتمد شرکت از مرخصی استعلاجی با‌دریافت حقوق و
فوق‌العاده‌های مربوط استفاده نماید. مجموع مرخصی استعلاجی مذکور در هر سال تقویمی
حداکثر 15 روز خواهد بود که این مدت قابل‌ذخیره برای سال بعد نخواهد بود.
تبصره 2 – مستخدمین رسمی مشمول قانون استخدام کشوری که به شرکت مأمور یا منتقل
می‌شوند از لحاظ مرخصی استعلاجی تابع مقررات قانون مذکور‌خواهند بود.
تبصره 3 – حفظ پست سازمانی مستخدمی که از مرخصی استعلاجی با غرامت دستمزد استفاده
می‌کند بیش از چهار ماه الزامی نیست و چنانچه مدت استفاده از‌مرخصی استعلاجی با
غرامت دستمزد از چهار ماه تجاوز نماید و پس از بهبودی و مراجعت مستخدم شغلی برای
ارجاع به وی وجود نداشته باشد مستخدم به‌حال آماده به خدمت در خواهد آمد.
تبصره 4 – ترتیب تشکیل و تعیین اعضای کمیسیون پزشکی موضوع تبصره 1 ماده 25 این
آیین‌نامه و ترتیب رسیدگی و صدور رأی بر اساس نظامنامهای خواهد‌بود که به تصویب
هیأت مدیره شرکت می‌رسد. ولی در هر صورت چنانچه مستخدم بیمار مایل باشد و هزینه آن
را تقبل نماید پزشک معتمد وی به عنوان یکی از‌اعضا در کمیسیون پزشکی شرکت خواهد
کرد.
ماده 27 – با مستخدمین مشاغل خلبانی، کمک خلبانی و مهندسی پرواز و مهمانداری که
مشمول شرایط مذکور در ماده 25 این آیین‌نامه می‌گردند و یا قابلیت‌فنی پرواز را از
دست می‌دهند بر طبق نظامنامهای که به تصویب هیأت مدیره شرکت و تأیید مراجع
صلاحیتدار قانونی خواهد رسید، رفتار می‌شود.
ماده 28 – بانوان مستخدم مشاغل مهمانداری که باردار می‌شوند از تاریخی که قسمت
پزشکی تعیین می‌کند از ادامه پرواز معاف خواهند بود و از تاریخ معافیت‌از پرواز تا
هنگامی که طبق این ماده مشمول استفاده از مرخصی زایمان می‌شوند بر طبق نظامنامهای
که به تصویب هیأت مدیره شرکت خواهد رسید با آنان رفتار‌می‌شود.
ماده 29 – مستخدم می‌تواند با موافقت مدیر عامل شرکت از مرخصی بدون حقوق که
حداکثر آن در هر بار از یکسال تجاوز نخواهد کرد استفاده کند و در هر‌حال حداکثر
مدتی که مستخدم شرکت در طول مدت خدمت خود می‌تواند از مرخصی بدون حقوق استفاده کند
سه سال است.
تبصره 1 – نحوه استفاده از مرخصی بدون حقوق متناسب با سنوات خدمت و در ازای هر یک
سال تمام خدمت دو ماه خواهد بود.
تبصره 2 – برای ادامه تحصیلات عالی و یا تحصیلات تخصصی در زمینه صنعت هواپیمایی
حداکثر مرخصی بدون حقوق مقرر در این آیین‌نامه با تصویب هیأت‌مدیره تا دو سال دیگر
قابل تمدید بوده و می‌تواند به طور یک جا پس از سه سال تمام خدمت مورد استفاده
قرار گیرد.
ماده 30 – مدت مرخصی بدون حقوق جزو سابقه خدمت مستخدم محسوب نمی‌شود و مستخدمی که
بر حسب مورد از مرخصی بدون حقوق بیش از مدت‌مقرر در تبصره 1 این ماده استفاده کند
در صورتی که پس از پایان مرخصی شغلی برای ارجاع وی موجود نباشد شرکت می‌تواند او را
آماده به خدمت نماید.
تبصره – حفظ سمت ثابت سازمانی مستخدمی که بر حسب مورد بیش از مدت مقرر ذیل از
مرخصی بدون حقوق استفاده کند الزامی نیست:
الف – مستخدم با سابقه خدمت 5 سال تمام و کمتر در شرکت تا 2 ماه.
ب – مستخدم با سابقه خدمت بیش از 5 سال تمام تا ده سال تمام در شرکت تا 4 ماه.
پ – مستخدم با سابقه خدمت بیشتر از 10 سال تمام در شرکت تا 6 ماه.
ماده 31 – نحوه استفاده از مرخصی‌های مندرج در این آیین‌نامه بر
اساسنظامنامه‌هایی خواهد بود که به تصویب هیأت مدیره شرکت می‌رسد.
ماده 32 – شرکت به طرق مقتضی در تأمین شرایط بهداشتی و ایمنی و ایجاد محیط مناسب
کار و همچنین کمک به امور تعاونی و رفاه مستخدمین اقدامات لازم‌را به عمل خواهد
آورد. نحوه اجرای این ماده به موجب طرحی خواهد بود که با توجه به مقررات مربوطه به
تصویب مجمع عمومی می‌رسد.
فصل پنجم – بازنشستگی و وظیفه
ماده 33 – مستخدمین شرکت مشمول کلیه حمایتهای مقرر در قانون تامین اجتماعی و
تغییرات و اصلاحات بعدی آن خواهند بود.
فصل ششم – پایان خدمت
ماده 34 – مستخدم شرکت می‌تواند با اعلام قبلی از خدمت شرکت استعفا کند مدت اعلام
قبلی برای قبول استعفای مستخدم با توجه به شغلی که به او ارجاع‌شده است توسط شرکت
تعیین می‌شود که در هر حال از سه ماه بیشتر نخواهد بود مگر در مورد متصدیان برخی
از مشاغل تخصصی و مسئولان واحدهای‌شرکت که ممکن است با تصویب مدیر عامل مدت اعلام
قبلی برای قبول استعفا حداکثر تا شش ماه به مستخدم اعلام شود. در هیچ موردی
استعفای مستخدم‌رافع تعهدات او در برابر شرکت نخواهد بود. استعفا از تاریخی تحقق
می‌یابد که شرکت کتباً با آن موافقت کند و مستخدمی که استعفا داده است موظف است
در‌مدت مقرر اعلام قبلی و در محل خدمت خود حاضر شود و در پایان این مدت استعفای او
قبول شده تلقی می‌گردد. چنانچه مستخدمی که استعفا داده است در‌مدت مقرر اعلام قبلی
در محل خدمت خود حاضر نشود عدم حضور مستخدم مزبور ترک خدمت محسوب و با او طبق ماده
35 این آیین‌نامه رفتار می‌شود.
تبصره 1 – به مستخدمی که طبق مفاد این ماده مستعفی شناخته شود کلیه حقوق و مزایای
شغل او بابت مدت مرخصی استحقاقی استفاده نشده پرداخت‌می‌شود.
تبصره 2 – مستخدمی که طبق مقررات این آیین‌نامه از خدمت شرکت معاف گردد و یا
مستعفی شناخته شود در صورت احتیاج استخدام مجدد او در شرکت‌فقط برای یک بار دیگر
با اجازه مدیر عامل شرکت بلامانع است.
ماده 35 – در صورتی که مستخدم شرکت مدت یک ماه تمام بدون اطلاع و عذر موجه در محل
خدمت خود حاضر نشود از تاریخ ترک خدمت از خدمت شرکت‌اخراج می‌شود و استخدام مجدد
او به هر عنوان ممنوع است.
تبصره 1 – هرگاه مستخدم مذکور در این ماده مدعی شود به عللی که خارج از حدود قدرت
و اختیار او بوده و نتوانسته است در محل خدمت حاضر شود و یا‌عدم حضور خود را اطلاع
دهد و ادعای او مورد قبول شرکت قرار نگیرد مستخدم می‌تواند شکایت خود را به ضمیمه
مدارک مورد استناد به دادگاه بدوی اداری‌شرکت تسلیم کند.
دادگاه بدوی اداری مکلف است در اسرع وقت به شکایت مزبور رسیدگی و رأی مقتضی صادر
نماید. در صورتی که رای دادگاه بدوی اداری حاکی از موجه بودن‌عذر مشارالیه باشد
شرکت مکلف است مستخدم را به شغل قبلی و یا مشاغلی در ردیف شغل قبلی بازگردانیده و
ایام غیبت را بر حسب مورد جزو ایام مرخصی‌استحقاقی و استعلاجی یا بدون حقوق وی
منظور نماید و در صورتی که شغلی برای ارجاع به مستخدم موجود نباشد وی را از تاریخ
پایان مرخصی آماده به‌خدمت نماید. رای دادگاه بدوی اداری در این مورد اگر بر رد
شکایت مستخدم صادر شده باشد ظرف سی روز از تاریخ صدور و ارسال ابلاغیه به آخرین
نشانی‌محل سکونت مستخدم توسط مستخدم قابل ارجاع به دادگاه تجدید نظر اداری خواهد
بود.
تبصره 2 – مفاد این ماده و تبصره 1 آن در صورتی قابل اجرا است که قوانین و مقررات
عمومی در این موارد وجود نداشته باشد.
ماده 36 – در صورتی که به تشخیص مجمع عمومی تقلیل فعالیت شرکت یا استفاده از
روشهای فنی و اداری جدید ایجاب کند که پستهای ثابت سازمانی شرکت‌محدود شود و این
محدودیت منجر به حذف پستهای ثابت سازمانی در شرکت شود و پستی برای ارجاع به
متصدیان این قبیل پستها موجود نباشد مستخدمین‌مذکور به حال آماده به خدمت در
می‌آیند.
تبصره – شرکت مکلف است طبق نظامنامهای که به تصویب هیأت مدیره شرکت خواهد رسید
فهرست مستخدمین آماده به خدمت را تنظیم و به سازمان امور‌اداری و استخدامی کشور
اعلام دارد و تا زمانی که مستخدم آماده به خدمت در اختیار دارد برای تصدی پستهائی
که جدیداً ایجاد می‌شود و یا بدون تصدی است‌از مستخدمین مزبور استفاده نماید و از
لحاظ تخصصی برای احراز مشاغل دیگر امکانات آموزشی در اختیار آنان قرار دهد و
درصورتی مجاز به استخدام جدید‌است که مستخدم آماده به خدمت واجد شرایط نداشته
باشد.
ماده 37 – به مستخدمین شرکت که به حال آماده به خدمت درمی‌آیند تا مدت شش ماه
تمام حقوق رتبه و پایه مربوطه و به مدت شش ماه دیگر نصف مبلغ‌مزبور پرداخت خواهد
شد.
ماده 38 – شرکت مکلف است در صورتی که نتواند در مدت یک سال دوران آمادگی به خدمت،
شغلی به مستخدمین آماده به خدمت ارجاع کند یا امکان انتقال‌آنان به سایر مؤسسات و
سازمانهای دولتی فراهم نشود، اگر شروط بازنشسته شدن با دریافت حقوق بازنشستگی را
طبق مقررات مربوطه دارا باشند آنان را‌بازنشسته کند و در غیر این صورت از خدمت
معاف نماید.
ماده 39 – هرگاه شرکت منحل شود و امکان انتقال مستخدمین شرکت به سایر موسسات و
سازمانهای دولتی یا بازنشسته نمودن آنها با پرداخت حقوق‌بازنشستگی طبق مقررات
مربوطه میسر نباشد مستخدمین مذکور از خدمت معاف و حقوق دوران آمادگی به خدمت موضوع
ماده 37 به طور یک جا به آنان‌پرداخت خواهد شد.
ماده 40 – به مستخدمینی که طبق مواد فوق‌الذکر از خدمت شرکت معاف می‌شوند، مبلغی
معادل یک ماه آخرین حقوق ماهانه در ازاء هر یک سال خدمت در‌شرکت به عنوان
فوق‌العاده پایان خدمت به علاوه حقوق و فوق‌العاده شغل مرخصی استحقاقی استفاده
نشده بر مبنای دریافتی قبل از آمادگی به خدمت پرداخت‌خواهد شد. در احتساب سالهای
خدمت موضوع این ماده کسر دوازده ماه خدمت یک سال تمام محاسبه خواهد شد.
تبصره – در صورتی که سابقه خدمت مستخدم موضوع این ماده در شرکت کمتر از سه سال
باشد سه سال تمام محسوب می‌شود.
ماده 41 – اشتغال افرادی که از حقوق بازنشستگی و وظیفه سایر سازمانهای اعم از
دولتی و غیردولتی برخوردار هستند به عنوان مستخدم رسمی شرکت ممکن‌نیست.
فصل هفتم – تطبیق وضع
ماده 42 – شرکت مکلف است رتبه و پایه مستخدمین رسمی خود را که در تاریخ تصویب این
آیین‌نامه در خدمت دارد پس از اجرای مواد 13 و 15 این آیین‌نامه‌به استناد شغل
مورد تصدی با احتساب کلیه سنوات خدمت دولتی و شرکتهایی که به موجب لایحه مصوب
1359.4.5 شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران‌ادغام شده‌اند به ازاء هر یک سال یک
پایه تعیین کند.
تبصره 1 – در صورتی که جمع حقوق ماهانه و مزایای مستمر مستخدم شرکت بیش از حقوق
رتبه و پایه و فوق‌العاده شغلی باشد که طبق مقررات به وی تعلق‌می‌گیرد
مابه‌التفاوت به عنوان تفاوت تطبیق حقوق و مزایا به او پرداخت می‌شود و در صورت
افزایش حقوق و فوق‌العاده شغل به همان میزان از تفاوت تطبیق‌حقوق و مزایای او کسر
می‌شود.
تبصره 2 – مستخدمینی که هنگام اجرای مقررات این فصل عهده‌دار شغلی نباشند آماده
به خدمت می‌شوند.
فصل هشتم – مقررات مختلف
ماده 43 – مستخدمین شرکت مکلفند در ساعات تعیین شده از طرف شرکت در محل خدمت خود
حضور یافته و وظائف محوله را انجام دهند. مقررات مربوط‌به حضور و غیاب مستخدمین به
موجب نظامنامهای تعیین و پس از تصویب هیأت مدیره شرکت به موقع اجرا گذارده خواهد
شد.
ماده 44 – شرکت می‌تواند به تشخیص خود و براساس نظامنامه‌هایی که به تصویب هیأت
مدیره شرکت خواهد رسید نسبت به اخذ یا تعیین میزان تضمین‌مستخدمینی که به صاحب
جمعی نقدی یا جنسی شرکت منصوب می‌شوند و یا در برابر هزینه‌های آموزشی تعهد و
تضمین خدمت می‌سپارند تصمیم مقتضی‌اتخاذ کند.
ماده 45 – مقررات و ضوابط مربوط به انتقال و همچنین اعزام مستخدمین شرکت به
مأموریت با رعایت مقررات مربوط به موجب نظامنامه‌هایی تعیین و پس از‌تصویب هیأت
مدیره شرکت به موقع اجرا گذارده خواهد شد.
ماده 46 – مستخدمینی که به خدمت زیر پرچم و احتیاط احضار می‌شوند، هرگاه ظرف مدت
2 ماه پس از پایان خدمت خود را برای خدمت در شرکت معرفی‌نمایند. شرکت مکلف است
مستخدمین مذکور را به کار گمارد و در صورتی که شغلی برای آنها وجود نداشته باشد
آماده به خدمت خواهند شد. چنانچه مدت‌خدمت زیر پرچم و احتیاط این قبیل مستخدمین
براساس قانون تأمین اجتماعی از لحاظ بازنشستگی و وظیفه جزو سابقه خدمت مستخدم
محسوب گردد‌شرکت مکلف است حق بیمه سهم خود را از این بابت به سازمان تأمین اجتماعی
پرداخت کند.
ماده 47 – رسیدگی به تقصیر و تخلف اداری و یا قصور مستخدمین در انجام وظیفه و
تعیین مجازات آنها طبق نظامنامهای خواهد بود که براساس مقررات‌عمومی در این زمینه
به پیشنهاد هیأت مدیره به تصویب مجمع عمومی شرکت خواهد رسید.
تبصره – مفاد این ماده در صورتی قابل اجرا است که قانون و مقررات عمومی شامل شرکت
در این زمینه وجود نداشته باشد.
ماده 48 – در کلیه مواردی که مستخدم شرکت در مراجع صلاحیتدار قانونی کشور تحت
تعقیب قرار گرفته و از اتهامات منتسب برائت حاصل نماید شرکت او را‌مرجحاً در شغل
قبلی و یا مشاغلی در ردیف شغل قبلی باز می‌گرداند. مدت عدم اشتغال مستخدم مذکور از
این بابت جزء سابقه خدمت وی محسوب و حقوق‌ایام مزبور به او پرداخت می‌گردد و
چنانچه شغلی برای ارجاع به مستخدم وجود نداشته باشد به حال آماده به خدمت
درمی‌آید.
ماده 49 – شرکت مکلف است حداکثر ظرف مدت یک سال از تاریخ تصویب این آیین‌نامه
نظامنامه‌ها و طرحها و دستورالعملهای اجرایی مذکور در این آیین‌نامه‌را تهیه و
تسلیم مقامات تصویب کننده نماید.
تبصره – تا زمانی که هر یک از نظامنامه‌ها و طرحها و دستورالعملهای اجرایی مربوط
به تصویب مقامات مذکور در این آیین‌نامه نرسیده است مقررات سابق‌شرکت در آن مورد
کماکان معتبر و قابل اجرا خواهد بود.
ماده 50 – هرگونه تغییرات بعدی در این آیین‌نامه با پیشنهاد هیأت مدیره شرکت و
تصویب هیأت وزیران قابل اجرا خواهد بود.
میرحسین موسوی – نخست‌وزیر