‌قانون راجع به اصلاح ماده ۱۶ قانون گذرنامه مصوب دهم اسفندماه ۱۳۵۱

تاریخ تصویب: ۱۳۶۲/۰۸/۰۳
تاریخ انتشار: ۱۳۶۲/۰۸/۱۴

‌ماده واحده – ماده ۱۶ قانون گذرنامه مصوب ۱۳۵۱ و تبصره‌ها و بندهای آن به شرح ذیل اصلاح می‌شود:
‌ماده ۱۶ – به اشخاص زیر هیچ نوع گذرنامه برای خروج از کشور داده نمی‌شود.
1 – کسانی که به موجب اعلام کتبی مقامات قضایی حق خروج از کشور را ندارند.
2 – کسانی که در خارج از ایران به سبب تکدی و یا ولگردی و یا ارتکاب سرقت و کلاهبرداری و یا به عنوان دیگر دارای سوء شهرت باشند.
3 – کسانی که مسافرت آنها به خارج کشور به تشخیص مقامات قضایی مخالف مصالح جمهوری اسلامی ایران باشد.

‌تبصره ۱ – رسیدگی و تشخیص افراد مذکور در بند ۲ این ماده واحده به عهده کمیسیونی مرکب از نمایندگان
1 – وزارت امور خارجه.
2 – وزارت دادگستری.
3 – وزارت کشور.
4 – شهربانی جمهوری اسلامی.
5 – وزارت اطلاعات که به دعوت وزارت کشور تشکیل خواهد شد می‌باشد.

‌تبصره ۲ – از تاریخ تصویب این ماده واحده، ماده ۱۶ قانون گذرنامه مصوب ۱۳۵۱ و تبصره و بندهای آن و همچنین لایحه قانونی اصلاح ماده ۱۶‌ قانون گذرنامه مصوب ۱۳۵۸.۱۲.۴ شورای انقلاب نسخ می‌شود.


‌قانون فوق مشتمل بر ماده واحده در جلسه روز سه شنبه سوم آبان ماه یک هزار و سیصد و شصت و دو مجلس شورای اسلامی تصویب و به تأیید‌ شورای نگهبان رسیده است.

‌رئیس مجلس شورای اسلامی – اکبر هاشمی