شماره ۱۱۰۱۴ – ۱۳۶۳/۲/۲۵
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۳/۲/۱۶ بنا به پیشنهاد شماره ۱۸۶۹۵.۱.۴.۴۳.۴۱۷ مورخ ۱۳۶۲.۱.۱۸ وزارت کشور و به استناد بند ۱ ماده ۲۹ قانون گذرنامه مصوب ۱۰ اسفند ماه ۱۳۵۱، آیین‌نامه اجرائی پروانه گذر زیارتی را بشرح ذیل تصویب نمودند.
ماده ۱ – پروانه گذر زیارتی سندی است به قطع ۱۵.۵ در ۹.۵ سانتیمتر دارای جلد پلاستیکی و ۱۲ صفحه با جلدی به رنگ زرشکی با آرم جمهوری اسلامی ایران در وسط هر صفحه که در متن صفحات عبارت “پروانه گذر زیارتی دولت جمهوری اسلامی ایران” چاپ شده است.
ماده ۲ – پروانه گذر زیارتی مانند سایر انواع گذرنامه طبق روال معمول به درخواست وزارت امور خارجه و از طریق وزارت امور اقتصادی و دارائی به عمل آمده و هزینه‌های مربوط به چاپ آن از محل اعتبار تهیه و توزیع اوراق بهادار دولتی تأمین خواهد شد.
ماده ۳ – [اصلاحی ۱۳۷۷/۵/۷]
پروانه گذر زیارتی برای زائرانی که از طریق و یا با معرفی سازمان حج و زیارت به حج و عتبات مقدسه و اماکن متبرکه مسافرت می‌نمایند صادر می‌گردد و برای مدت یک سال و یک مرتبه مسافرت به کشور مربوطه اعتبار دارد.
ماده ۴ – پروانه گذر زیارتی فقط بوسیله شهربانی جمهوری اسلامی ایران صادر می‌گردد و ترتیب صدور آن مانند گذرنامه عادی است و پروانه مزبور قابل تمدید نمی‌باشد.
ماده ۵ – برای صدور هر جلد پروانه زیارتی مبلغ ۳۰۰۰ ریال و جهت پروانه گذر حج ۵۰۰۰ ریال دریافت خواهد شد.
ماده ۶ – در صورتی که پروانه گذر زیارت در ایران مفقود گردد یا قابل استفاده نباشد المثنی صادر نخواهد شد و باید مجدداً تحصیل پروانه زیارت با پرداخت بهای آن بشود و هر گاه در خارج از کشور پروانه مذکور مفقود شود توسط نمایندگی‌های جمهوری اسلامی ایران برای صاحب پروانه گذر برگ عبور مجانی جهت مراجعت به ایران صادر خواهد شد.
تبصره – چنانچه غیر قابل استفاده شدن پروانه ناشی از عمل متصدیان صدور باشد برای صدور پروانه مجدد وجهی دریافت نخواهد شد.
ماده ۷ – پروانه گذر زیارتی باید ملصق به عکس متقاضی و همراهان بوده و به مهر مرجع صدور ممهور شده و توسط مسئولین مربوطه مهر و امضاء گردد.
ماده ۸ – در صورتی که دارنده پروانه گذر زیارتی قبل از خروج از کشور منصرف شده یا فوت نماید و یا به هر علتی مسافرت وی امکان‌پذیر نباشد همراهان او نمی‌توانند با پروانه گذر مزبور مسافرت نمایند و لازم است پروانه جدید تحصیل کنند.
ماده ۹ – پروانه گذر زیارتی را مأمورین مرزی جمهوری اسلامی ایران هنگام مراجعت زائران به مهر ورود به کشور ممهور می‌نمایند.
ماده ۱۰ – در پروانه گذر زیارتی باید جمله زیر درج گردد:
“پروانه گذر زیارتی فقط برای زیارت حج و عتبات مقدسه و اماکن متبرکه معتبر است و دارنده آن به غیر از سفر به کشور ذیربط حق مسافرت به کشور دیگری را ندارد.
ماده ۱۱ – آیین‌نامه فوق مشتمل بر یازده ماده و یک تبصره در جلسه مورخ ۱۳۶۳.۲.۱۶ به تصویب هیأت وزیران رسید.
میرحسین موسوی – نخست‌وزیر