هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۳.۶.۷ بنا به پیشنهاد شماره ۲۰۴۴.۵.۵۲.۲۵۰۹ مورخ ۱۳۶۳.۳.۱۹ وزارت کشور و به استناد تبصره ۷۶ قانون بودجه سال ۱۳۶۳ آیین‌نامه اجرائی و نحوه مصرف اعتبار موضوع بند ب تبصره مذکور را به شرح زیر تصویب نمودند.
ماده ۱ – سازمان ثبت احوال کشور مکلف است وجوه مقرر در بند الف تبصره ۷۶ قانون بودجه سال ۱۳۶۳ را در قبال ارائه خدمات سجلی برابر مقررات این آیین‌نامه اخذ نماید.
ماده ۲ – اخذ وجه در قبال ارائه خدمات سجلی و به میزان تعیین شده در بند الف تبصره (۷۶) قانون بودجه سال ۶۳ از طریق الصاق و ابطال تمبرهای مخصوص که با رعایت مقررات مربوط برای این منظور تهیه، چاپ و توزیع خواهد شد بر روی اصل اوراق و اسناد انجام می‌شود.
ماده ۳ – گواهی‌های مندرج در بند ۸ ردیف الف تبصره ۷۶ قانون بودجه سال ۶۳ (صدور گواهی از روی مندرجات اسناد ولادت و یا فوت ۱۰۰ ریال) عبارتند از:
1 – گواهی ولادت اتباع خارجه و یا المثنی آن.
2 – گواهی فوت اتباع خارجه.
3 – گواهی بذل مدت و رجوع.
4 – گواهی عدم تأهل و یا تجرد.
5 – گواهی ثبت و یا عدم ثبت ازدواج و یا طلاق.
ماده ۴ – نمایندگیهای دولت جمهوری اسلامی ایران موظفند در قبال انجام خدمات سجلی ایرانیان مقیم خارج از کشور معادن هم‌ارز ریالی وجوه تعیین شده در تبصره (۷۶) قانون بودجه سال ۱۳۶۳ را با رعایت مفاد این آیین‌نامه و به ترتیب مورد عمل در مورد حقوق کنسولی به نرخ روز تعیین و دریافت نمایند.
ماده ۵ – وزارت امور اقتصادی و دارائی، وزارت امور خارجه، وزارت دادگستری و سایر وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی یا نهادهای انقلاب اسلامی که به نحوی از انحاء در اجرای این آیین‌نامه در حالت دارنده مکلف به همکاریهای لازم با سازمان ثبت احوال کشور می‌باشند.
ماده ۶ – این آیین‌نامه مشتمل بر ۶ ماده است و از اول سال ۱۳۶۳ قابل اجراء است.
میرحسین موسوی – نخست‌وزیر