ماده ۱ – عبارت “برگ ولادت” از مواد ۱و ۸ و ۹ و ۳۷ و ۵۱ و قانون مذکور حذف و در بند ۱ ماده ۳ و تبصره ذیل ماده ۱۳ و بند ۲ ماده ۲۳ به “شناسنامه” تبدیل می‌شود.
ماده ۲ – کلمه “فوت یا مرگ” در کلیه مواد مندرج در قانون فوق به کلمه “وفات” تبدیل می‌شود.
ماده ۳ – ماده ۵ قانون مذکور و تبصره آن به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۵ – سازمان ثبت احوال کشور در اجرای وظایفی که بر عهده دارد می‌تواند از وجود کاردانان سازمانهای دولتی و ارگانها و نهادهای انقلاب اسلامی موجود در محل استفاده نماید.
تبصره ۱ – مأموران دولت و کارکنان بیمارستانها و گورستانها مکلفند با سازمان ثبت احوال کشور در اجرای وظایف قانونی همکاری نمایند.
تبصره ۲ – نحوه استفاده از خدمات افراد و سازمانها و ارگانها و نهادها به موجب آیین‌نامه اجرایی این قانون خواهد بود.
ماده ۴ – ماده ۱۰ به شرح زیر اصلاح و تبصره‌های آن به قوت خود باقی است:
ماده ۱۰ – وقایع حیاتی هر فرد (ولادت، ازدواج، طلاق، رجوع و بذل مدت، وفات) در دفاتری به شرح زیر ثبت می‌رسد:
الف – دفتر ثبت کل وقایع – که در آن بدواً ولادت هر فرد ثبت و وقایع مربوط به ازدواج، طلاق، رجوع و بذل مدت و وفات همسر، ولادت و وفات اولاد و وفات صاحب سند از روی مندرجات اعلامیه‌ها و مدارک در آن ثبت می‌گردد.
ب – دفتر ثبت وفات – که در آن واقعه مربوط به وفات هر فرد به ثبت می‌رسد.
ماده ۵ – عبارت “اسناد ولادت” در بند ۱ ماده ۳، تبصره ماده ۳، مواد ۸ و ۱۱ و ۱۶ و ۲۱ و همچنین بند”د” ماده ۴۹ به دفتر ثبت کل وقایع تبدیل می‌شود.
ماده ۶ – ماده ۱۳ قانون ثبت احوال به شرح ذیل اصلاح و تبصره آن به قوت خود باقی است:
ماده ۱۳ – ولادت واقع در ایران به وسیله نماینده یا مأمور ثبت احوال و ولادت واقع در خارج از کشور به وسیله مأموران کنسولی ایران در دفتر ثبت کل وقایع به ثبت می‌رسد. در این دفتر اطلاعات زیر قید می‌شود:
۱ – ساعت، روز، ماه، سال و محل ولادت – استان – شهرستان – بخش – دهستان (شهر. روستا) و تاریخ ثبت آن.
2 – نام و نام خانوادگی صاحب سند و جنس.
3 – نام و نام خانوادگی و شماره شناسنامه یا پروانه اقامت و یا گذرنامه و محل صدور شناسنامه یا پروانه اقامت و یا گذرنامه و محل اقامت پدر و مادر.
4 – نام و نام خانوادگی و محل اقامت و شماره شناسنامه و محل صدور شناسنامه و نسبت اعلام‌کننده در صورتی که غیر از پدر و مادر صاحب سند باشد.
5 – نام و نام خانوادگی و شماره شناسنامه و محل صدور شناسنامه و محل اقامت گواهان.
6 – نام و نام خانوادگی و امضاء نماینده یا مأمور و مهر ثبت احوال.
7 – شماره و سری برگ مخصوص دفتر ثبت کل وقایع.
8 – محل مخصوص ثبت و شماره کلاسمان آثار انگشتان صاحب سند.
9 – محل مخصوص ثبت خلاصه اطلاعات راجع به ازدواج، طلاق و یا وفات همسر.
10 – محل مخصوص ثبت شماره مسلسل و سری شناسنامه‌های صادره.
11 – محل مخصوص ثبت خلاصه اطلاعات راجع به اولاد.
12 – محل مخصوص ثبت وفات.
13 – محل توضیحات.
ماده ۷ – بند ۱ ماده ۱۶ به شرح ذیل اصلاح و بند ۳ آن حذف می‌گردد:
1 – پدر یا جدی پدر.
ماده ۸ – عبارت “شماره شناسایی” ماده ۱۴ در بندهای ۲ و ۴ و ۵ و ۶ ماده ۲۳ و بندهای ۱ و ۲ ماده ۲۸ به عبارت “شماره شناسنامه” تبدیل می‌شود.
ماده ۹ – ماده ۲۰ قانون مذکور به شرح زیر اصلاح و ۶ تبصره به آن الحاق می‌گردد:
ماده ۲۰ – انتخاب نام با اعلام‌کننده است، برای نامگذاری یک نام ساده یا مرکب
(حسین، محمد مهدی و مانند آن) که عرفا یک نام محسوب می‌شود‌انتخاب خواهد شد.
تبصره ۱ – انتخاب نامهایی که موجب هتک حیثیت مقدسات اسلامی می‌گردد و همچنین
انتخاب عناوین و القاب و نامهایی زننده و مستهجن یا‌نامتناسب با جنس ممنوع است.
تبصره ۲ – تشخیص نامهای ممنوع با شورای عالی ثبت احوال می‌باشد و این شورا
نمونه‌های آن را تعیین و به سازمان اعلام می‌کند.
تبصره ۳ – انتخاب نام در مورد اقلیتهای دینی شناخته شده در قانون اساسی تابع زبان و فرهنگ دینی آنان است.
تبصره ۴ – در اسناد سجلی اقلیتهای دینی شناخته شده در قانون اساسی کشور نوع دین آنان قید می‌شود.
تبصره ۵ – ذکر سیادت در اسناد سجلی ساداتی که سیادت آنان در اسناد سجلی پدر و یا
جد پدری مندرج باشد و یا سیادت آنان به دلائل شرعی ثابت‌گردد الزامی است مگر کسانی
که خود را سید ندانند و یا عدم سیادت آنان شرعاً احراز شود.
تبصره ۶ – مراتب تشرف پیروان ادیان دیگر به دین مبین اسلام همراه با تغییرات
مربوط به نام و نام خانوادگی آنان در اسناد سجلی ثبت می‌شود.
ماده ۱۰ – ماده ذیل جایگزین ماده ۳۵ قانون قبلی می‌گردد:
ماده ۳۵ – صدور شناسنامه و سایر خدمات سجلی در مقابل دریافت وجه انجام خواهد شد که نحوه اخذ وجوه و میزان و نوع این خدمات به موجب‌آیین‌نامه اجرایی این قانون خواهد بود.
ماده ۱۱ – ماده ۳۶ قانون مذکور و تبصره و بندهای آن به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۳۶ – شناسنامه از روی دفاتر ثبت کل وقایع صادر و دارای مشخصات و اطلاعات زیر می‌باشد:
1 – آرم جمهوری اسلامی ایران.
2 – محل مخصوص انگشت‌نگاری و شماره کلاسمان آن.
3 – محل الصاق عکس.
4 – شماره شناسنامه.
5 – نام و نام خانوادگی و جنس دارنده آن.
6 – تاریخ تولد به ترتیب روز و ماه و سال هجری شمسی و قمری.
تبصره – ذکر تاریخ هجری قمری از هنگام اجرای طرح تعویض شناسنامه برای نوزادان الزامی است.
7 – محل تولد به ترتیب شهرستان، بخش، دهستان (شهر. روستا).
8 – نام و شماره شناسنامه و محل صدور شناسنامه ابوین.
9 – تاریخ تنظیم سند و به ترتیب روز و ماه و سال هجری شمسی.
10 – محل تنظیم سند به ترتیب حوزه، شهرستان، بخش، دهستان (شهر. روستا).
11 – نام و نام خانوادگی مأمور تنظیم‌کننده سند و امضاء مأمور صدور و مهر اداره،
12 – شماره مسلسل و سری مخصوص شناسنامه.
13 – محل مخصوص ثبت ازدواج، طلاق و وفات همسر، ولادت فرزندان و وفات صاحب شناسنامه.
14 – محل توضیحات.
15 – محل مخصوص مهر انتخابات.
تبصره ۱ – شناسنامه‌های نمونه جدید افرادی که به سن ۱۵ سال تمام می‌رسند باید ملصق به عکس همان سال و اثر انگشت و کلاسمان انگشت‌نگاری صاحب آن باشد.
تبصره ۲ – شناسنامه اولیه باید در سی‌سالگی تمام با عکس همان سال صاحب آن تجدید شود.
صاحب شناسنامه پس از رسیدن به سن سی سال مکلف است ظرف یک سال برای تجدید آن مراجعه نماید.
تبصره ۳ – صدور شناسنامه مجدد و یا گواهی ولادت اتباع خارجه مطابق مقررات آیین‌نامه اجرایی این قانون خواهد بود.
تبصره ۴ – به استثنای سازمان ثبت احوال کشور، دفاتر اسناد رسمی ازدواج و طلاق، نمایندگی‌های دولت جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور، اداره تشخیص هویت و پلیس بین‌المللی و اداره کل انتخابات، هیچیک از ارگانها و نهادها و مؤسسات دولتی و بخش خصوصی حق نقش مهر و درج هیچگونه مطلب و یا آثار دیگری بر روی شناسنامه را ندارند. متخلف از این امر تحت پیگرد قانونی قرار خواهد گرفت.
ماده ۱۲ – یک تبصره به شرح ذیل به ماده ۴۳ قانون مذکور الحاق می‌گردد:
تبصره – چنانچه در طول اجرای طرح، اشخاصی اعلام فقدان و یا درخواست تعویض شناسنامه نمایند که مشمول دوره تجدید آن گروه نباشد برای آنان طبق مقررات گواهی موقت صادر خواهد شد.
ماده ۱۳ – ماده ۴۵ حذف می‌شود و تبصره آن با اصلاحاتی به شرح ذیل همراه با یک تبصره جایگزین آن می‌گردد:
ماده ۴۵ – هر گاه “هویت و تابعیت” افراد مورد تردید واقع گردد و مدارک لازم جهت
اثبات آن ارائه نشود مراتب برای اثبات “هویت” به مراجع انتظامی و برای اثبات
“تابعیت” به شورای تأمین شهرستان ارجاع و در صورت تأیید طبق مقررات اقدام خواهد شد.
تبصره – در جلسات شورای تأمین شهرستان که به منظور فوق تشکیل می‌گردد رییس اداره
ثبت احوال محل نیز با داشتن حق رأی شرکت خواهد‌داشت.
ماده ۱۴ – ماده ۴۶ و تبصره آن به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۴۶ – سازمان ثبت احوال کشور، پایان مهلت تعویض شناسنامه هر دوره را از طریق وسایل ارتباط جمعی آگهی خواهد کرد و پس از پایان مهلت اعلام شده شناسنامه و گواهیهای صادره قبلی از درجه اعتبار ساقط خواهد شد و منحصراً شناسنامه‌های جدید جمهوری اسلامی ایران سند رسمی هویت و تابعیت افراد خواهد بود.
تبصره – افرادی که در مهلت‌های مقرر مراجعه نکنند پس از تشخیص تخلف مراتب به دادگاه اعلام و طبق مقررات با آنان رفتار خواهد شد.
قانون فوق مشتمل بر چهارده ماده در جلسه روز سه‌شنبه هیجدهم دی ماه یک هزار سیصد و شصت و سه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۶۳.۱۰.۲۴ به تأیید شورای محترم نگهبان رسیده است.
رییس مجلس شورای اسلامی – اکبر هاشمی