ماده واحده – موافقتنامه فرهنگی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری متحده تانزانیا مشتمل بر یک مقدمه و شانزده ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
موافقتنامه فرهنگی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری متحده تانزانیا دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری متحده تانزانیا نظر به علاقه‌ای که به تحکیم مبانی دوستی فیمابین و بسط و توسعه روابط و‌همکاریهای متقابل فرهنگی بین دو کشور دارند و با اعتقاد به این که این همکاری در تشیید روح تفاهم و تقویت مناسبات مودت‌آمیز بین دو ملت مؤثر خواهد بود، تصمیم به انعقاد موافقتنامه فرهنگی حاضر گرفتند.
ماده ۱ – طرفین متعاهدین کوشش خواهند نمود مناسبات و روابط فرهنگی فیمابین را در حدود قوانین و مقررات یکدیگر توسعه دهند.
ماده ۲ – طرفین متعاهدین تسهیلات لازم را جهت شناساندن فرهنگ و هنر و تمدن طرف مقابل به مردم خود فراهم نموده و بدین منظور اقدامات زیر را معمول خواهند داشت.
الف – مبادله کتب و نشریات، روزنامه‌ها، مجلات و عکسها و اسلایدها، پوسترها، میکروفیلمها، فیلمها و نوارها در زمینه‌های فرهنگی و علمی و هنری و آموزشی.
ب – مبادله هنرمندان و گروههای هنری در زمینه‌های مورد توافق طرفین.
ج – ایجاد تسهیلات ممکن برای بازدید دانشمندان و پژوهشگران و دانشجویان و اعضای انجمنهای فرهنگی و سازمانهای جوانان دو کشور از آثار تاریخی و اماکن دیدنی و کتابخانه‌ها و موزه‌ها و مؤسسات فرهنگی یکدیگر.
د – مبادله برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی.
ه – تشکیل نمایشگاههایی از هنرهای ملی و سنتی و اسلامی و آثار علمی و ادبی و تاریخی.
و – برگزاری هفته‌های فرهنگی و فیلم.
ز – ترتیب مجالس سخنرانی و سمینارهای فرهنگی.
ح – گنجاندن اطلاعات مفید و صحیح درباره فرهنگ و تاریخ و جغرافیای طرف مقابل در کتب درسی و در برنامه‌های آموزشی خود.
ماده ۳ – طرفین متعاهدین همکاری نزدیک بین دانشگاهها و مؤسسات و سازمانهای فرهنگی
و آموزشی و علمی و هنری و کتابخانه‌ها و موزه‌های موجود در دو کشور را از طریق
مبادله استادان دانشگاهها و دانشمندان و علما و محققان و سخنرانان و نویسندگان و
روزنامه‌نگاران و خبرنگاران و متخصصان امور فرهنگی و علمی و آموزشی و تربیتی و روش
کتابداری و نگاهداری موزه‌ها در کشورهای یکدیگر را تشویق نموده و تسهیلات لازم
را‌جهت مسافرت آنها به کشور خود فراهم خواهند نمود.
ماده ۴ – طرفین متعاهدین همکاری بین سازمانها و مؤسسات رادیویی و تلویزیونی و سینمایی و مطبوعاتی و خبری یکدیگر را تشویق و تسهیل خواهند نمود.
ماده ۵ – طرفین متعاهدین همکاری بین سازمانهای ورزشی دو کشور را تشویق نموده و موجبات برگزاری مسابقات دوستانه بین تیمهای ورزشی دو کشور را فراهم خواهند ساخت.
ماده ۶ – طرفین متعاهدین اعطای بورسهای تحصیلی و تحقیقاتی و کارآموزی به اتباع یکدیگر را بر طبق آیین‌نامه داخلی مؤسسات پذیرنده تشویق می‌نمایند.
ماده ۷ – هر یک از طرفین متعاهدین بر طبق قوانین داخلی خود با تأسیس مراکز فرهنگی و آموزشی طرف دیگر در قلمرو خود موافقت نموده و تسهیلات لازم را در اختیار یکدیگر قرار خواهند داد.
ماده ۸ – طرفین متعاهدین در زمینه مبارزه با بیسوادی همکاریهای لازم را بالاخص از طریق مبادله اطلاعات و تجربیات و اعزام کارشناسان یکدیگر معمول خواهند داشت.
ماده ۹ – طرفین متعاهدین فعالیت و همکاری در امور مذهبی از طریق سازمانهای مربوطه را اجازه خواهند داد.
ماده ۱۰ – طرفین متعاهدین تدابیر لازم را به منظور تشویق جهانگردی بین دو کشور که
وسیله مؤثری برای ایجاد تفاهم متقابل بین دو ملت است از طریق فراهم آوردن تسهیلات
و کاهش تشریفات و اعطای روادید بر طبق قوانین و مقررات داخلی دو کشور اتخاذ خواهند نمود.
ماده ۱۱ – طرفین متعاهدین به منظور تسهیل در اجرای این موافقتنامه و انجام کلیه امور مربوط به همکاری فرهنگی دو کشور نمایندگان فرهنگی به کشورهای یکدیگر اعزام خواهند نمود.
ماده ۱۲ – طرفین متعاهدین با چاپ و انتشار نشریه به زبانهای محلی از طرف نمایندگیهای خود در کشورهای یکدیگر موافقت نموده و تسهیلات لازم را در اختیار یکدیگر قرار خواهند داد.
ماده ۱۳ – به منظور اجرای این موافقتنامه کمیسیون مشترکی هر دو سال یک بار
متناوباً در پایتختهای دو کشور تشکیل خواهد گردید. کمیسیون مذکور از جمله تنظیم و
انعقاد برنامه‌های مبادلات فرهنگی فیمابین را بررسی خواهد نمود.
ماده ۱۴ – طرفین متعاهدین موافقتنامه حاضر را طبق قوانین داخلی خود به تصویب
می‌رسانند و این موافقتنامه از تاریخ آخرین اطلاعیه هر یک از طرفین به طرف دیگر
مبنی بر تصویب آن لازم‌الاجرا خواهد گردید.
ماده ۱۵ – موافقتنامه حاضر از تاریخ لازم‌الاجرا شدن برای مدت پنج سال اعتبار
دارد و در پایان این مدت خودبخود برای دوره‌های پنج‌ساله دیگر تمدید خواهد شد مگر
این که یکی از طرفین حداقل شش ماه قبل از انقضاء مدت مزبور کتباً تمایل خود را نسبت
به فسخ موافقتنامه و یا تجدید نظر در آن به‌طرف دیگر اعلام نماید.
ماده ۱۶ – هر نوع اختلاف نظر در مورد تفسیر این موافقتنامه از مجاری دیپلماتیک حل و فصل خواهد شد.
این موافقتنامه در تاریخ ۲۷ دی ۱۳۶۴ هجری شمسی برابر با ۱۷ ژانویه ۱۹۸۶ میلادی در شهر دارالسلام در دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی و انگلیسی تنظیم گردیده و هر دو متن از اعتبار یکسان برخوردار خواهند بود.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و یک مقدمه و شانزده ماده در جلسه روز پنج شنبه بیست و چهارم مهر ماه یک هزار و سیصد و شصت و پنج مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۶۵.۷.۳۰ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رییس مجلس شورای اسلامی – اکبر هاشمی