تاریخ ۴ اکتبر ۱۹۸۲
نشست ۲۳۹۹ به اتفاق آرا
شورای امنیت،
بعد از رسیدگی مجدد به موضوع دارای عنوان «وضعیت بین ایران و عراق»،
با اظهار تأسف درباره طولانی و وخیم شدن منازعه بین دو کشور که منجر به تلفات سنگین انسانی و خسارات مادی قابل توجه گردیده و صلح و امنیت را دچار مخاطره کرده‌است،
با بیان مجدد این نکته که بازگشت صلح و آرامش در منطقه نیازمند پایبندی تمام کشورهای عضو به تعهداتشان تحت منشور ملل متحد می‌باشد،
با یادآوری قطعنامه‌ی ۴۷۹ (۱۹۸۰) خود که با اتفاق آرا در تاریخ ۲۸ سپتامبر ۱۹۸۰ به تصویب رسید و همچنین بیانات رئیس شورا مورخ ۵ نوامبر ۱۹۸۰،
همچنین با یادآوری قطعنامه‌ی ۵۱۴ (۱۹۸۲) که با اتفاق آرا در تاریخ ۱۲ ژوئیه ۱۹۸۲ به تصویب رسید و همچنین بیانات رئیس شورا مورخ ۱۵ ژوئیه ۱۹۸۲،
با در نظر گرفتن گزارش دبیر کل مورخ ۱۵ ژوئیه ۱۹۸۲،
- مجدداً خواهان آتش‌بس و خاتمه‌ی فوری کلیه‌ی عملیات‌های نظامی می‌شود؛
- مجدداً بر خواسته‌ی خود مبنی بر عقب‌نشینی نیروها به مرزهای شناخته‌شده‌ی بین‌المللی تأکید می‌کند؛
- از این موضوع که یکی از طرفین آمادگی خود را برای همکاری به منظور اجرای قطعنامه ۵۱۴ (۱۹۸۲) اعلام کرده است استقبال کرده و از طرف دیگر می‌خواهد همین کار را انجام دهد؛
- بر لزوم اجرای بدون معطلی تصمیم خود مبنی بر اعزام ناظران سازمان ملل متحد به منظور بازرسی، تأیید و نظارت بر روند آتش‌بس و عقب‌نشینی تأکید می‌کند؛
- مجدداً بر ضرورت تداوم تلاش‌های میانجیگری فعلی تأکید می‌نماید؛
- مجدداً بر خواسته‌ی خود از دیگر کشورها مبنی بر خودداری از اقداماتی که می‌تواند به ادامه‌ی درگیری کمک نماید تأکید کرده و از آن‌ها می‌خواهد که اجرای این قطعنامه را تسهیل نمایند؛
- به علاوه از دبیر کل می‌خواهد ظرف ۷۲ ساعت گزارشی از اجرای این قطعنامه به شورا ارائه کند.