مصوب ۲۰ جون ۱۹۸۷
نشست ۲۷۵۰
شورای امنیت،
با تأیید مجدد قطعنامه ۵۸۲ (۱۹۸۶)،
با ابراز نگرانی عمیق از این که با وجود درخواست‌هایش برای آتش‌بس، منازعه بین ایران و عراق به شدت سابق با تلفات شدید انسانی و تخریب مادی ادامه دارد،
با ابراز تأسف از آغاز و ادامه منازعه،
همچنین با ابراز تأسف از بمباران مراکز صرفاً مسکونی غیرنظامی، حملات به کشتیرانی بی‌طرف یا هواپیماهای کشوری، نقض قوانین بین‌المللی انسان‌دوستانه و دیگر قوانین ناظر بر درگیری مسلحانه، به ویژه کاربرد سلاح‌های شیمیایی برخلاف الزامات پروتکل ۱۹۵۲ ژنو،
با ابراز نگرانی عمیق نسبت به احتمال تشدید و گسترش بیشتر منازعه،
مصمم گردید به تمامی اقدامات نظامی بین ایران و عراق خاتمه بخشد.
همچنین معتقد شد که می‌بایست یک راه‌حل جامع، عادلانه، شرافتمندانه و پایدار بین ایران و عراق به‌دست آید.
با یادآوری مفاد منشور سازمان ملل متحد، به ویژه تعهد همه دولت‌های عضو به حل اختلافات بین‌المللی خود از راه‌های مسالمت‌آمیز به نحوی که صلح و امنیت بین‌المللی و عدالت به مخاطره نیفتد،
با حکم به اینکه در منازعه ایران و عراق زمینه صلح حاصل شده است،
با اقدام بر اساس مواد ۳۹ و ۴۰ منشور سازمان ملل متحد،
۱. درخواست می‌شود که به عنوان یک اقدام اولیه جهت حل و فصل (مناقشه) از راه مذاکره، ایران و عراق یک آتش‌بس فوری را رعایت کرده، به تمامی عملیات‌های نظامی در زمین، دریا و هوا خاتمه داده و تمامی نیروهای خود را بدون درنگ به مرزهای شناخته شده بین‌المللی بازگردانند.
۲. از دبیرکل درخواست می‌شود که یک تیم ناظر از سازمان ملل متحد را برای بررسی، تأیید و نظارت بر آتش‌بس و عقب‌نشینی نیروها اعزام نماید و همچنین از دبیرکل درخواست می‌نماید با مشورت طرفین درگیر، تدابیر لازم را اتخاذ نموده، گزارش آن را به شورای امنیت ارائه دهد.
۳. مصرّانه می‌خواهد اسرای جنگی آزادشده و پس از قطع مخاصمه فعال کنونی، براساس کنوانسیون سوم ژنو (۱۲ اوت ۱۹۴۹)، بدون تأخیر به کشور خود بازگردانده شوند.
۴. از ایران و عراق خواسته با دبیرکل در اجرای این قطعنامه و تلاش‌های میانجی‌گرانه برای حصول یک راه‌حل جامع، عادلانه و شرافتمندانه مورد قبول دو طرف در خصوص تمام موضوعات موجود، منطبق با اصول مندرج در منشور سازمان ملل متحد، همکاری نمایند.
۵. از تمامی کشورهای دیگر خواسته می‌شود حداکثر خویشتنداری را مبذول نمایند و از هرگونه اقدامی که می‌تواند منجر به تشدید و گسترش بیشتر منازعه گردد احتراز کنند و بدین ترتیب اجرای قطعنامه حاضر را تسهیل نمایند.
۶. از دبیرکل درخواست می‌شود که با مشورت با ایران و عراق، مسأله تفویض اختیار به یک هیأت بی‌طرف برای تحقیق راجع به مسئولیت منازعه را بررسی نموده و در اسرع وقت به شورای امنیت گزارش دهد.
۷. ابعاد خسارات وارده در خلال منازعه و نیاز به تلاش‌های بازسازی با کمک‌های مناسب بین‌المللی پس از خاتمه درگیری تصدیق می‌گردد و در این خصوص از دبیرکل درخواست می‌شود که هیأت کارشناسان را برای مطالعه موضوع بازسازی و گزارش به شورای امنیت تعیین نمایند.
۸. همچنین از دبیرکل درخواست می‌شود که با مشورت با ایران و عراق و دیگر کشورهای منطقه، راه‌های افزایش امنیت و ثبات منطقه را مورد مدافه قرار دهد.
۹. از دبیرکل درخواست می‌شود که شورای امنیت را در مورد اجرای این قطعنامه مطلع نماید.
۱۰. مصمم است برای بررسی اقدامات بیشتر جهت رعایت و اجرای این قطعنامه در صورت ضرورت جلسات دیگری مجدداً تشکیل شود.
در رای‌گیری غیرعلنی تصویب شد.