‌رأی وحدت رویه شماره ۵۲۶ – ۱۳۶۸/۲/۱۹ هیأت عمومی دیوان عالی کشور: تجدید نظر احکام دادگاه‌ها قبل از لازم‌الاجرا شدن قانون‌ تجدید نظر احکام دادگاه‌ها

تاریخ انتشار: ۱۳۶۸/۰۴/۱۵

‌نظر به ماده 4 قانون مدنی که مقرر می‌دارد: اثر قانون نسبت به آتیه است و قانون نسبت به ماقبل خود اثر ندارد مگر این که در خود قانون مقررات خاصی‌ اتخاذ شده باشد و نظر به این که در قانون تعیین موارد تجدید نظر احکام دادگاهها و نحوه رسیدگی به آنها مصوب مهر ماه 1367 مقررات خاصی برای‌ رسیدگی به درخواست تجدید نظر محکوم علیه نسبت به احکام سابق دادگاههای کیفری قید نشده و بر طبق بند ب از مواد الحاقی به قانون آیین دادرسی‌ مصوب آذر ماه 1349 آراء دادگاهها از حیث قابلیت اعتراض و پژوهش و فرجام تابع قانون مجری در زمان صدور آن می‌باشد لذا محکوم علیه حکم‌کیفری که قبل از لازم‌الاجرا شدن قانون موارد تجدید نظر احکام دادگاهها (67.9.4) صادر گردیده نمی‌تواند رأساً به استناد قانون مزبور درخواست‌ تجدید نظر نماید.
این رأی بر طبق ماده 3 از مواد الحاقی به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1337 برای دادگاهها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.