[به موجب ماده ۱۱۰ آیین‌نامه استخدامی مشترک شرکتهای بیمه و بیمه مرکزی ایران، مصوب ۱۳۸۱ لغو شده است.]
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۸/۴/۲۱ بنا به پیشنهاد شماره ۱۸۱۹م مورخ ۱۳۶۸.۴.۷ وزارت امور اقتصادی و دارایی و با توجه به ماده ۵ قانون اداره امور شرکتهای بیمه مصوب ۱۳۶۷/۹/۱۳ مجلس شورای اسلامی آیین‌نامه استخدامی مشترک شرکتهای بیمه و بیمه مرکزی ایران را به شرح زیر تصویب نمودند:
فصل اول: کلیات
مقررات این آیین‌نامه که در اجرای ماده ۵ قانون اداره امور شرکتهای بیمه مصوب ۱۳۶۷/۹/۱۳ تدوین گردید است شامل کلیه کارمندان رسمی ثابت و یا نظایر آن در شرکتهای بیمه ایران، آسیا، البرز، دانا و بیمه مرکزی ایران می‌باشد.
ماده ۱ – به منظور ایجاد هماهنگی و نظارت بر حسن اجرای مقررات این آیین‌نامه و انجام وظایفی که در آن پیش‌بینی شده است کمیته‌ای مرکب از رییس کل بیمه مرکزی ایران و مدیران عامل شرکتهای بیمه تحت عنوان کمیته امور استخدامی تشکیل می‌گردد.
تبصره: آیین‌نامه داخلی کمیته مزبور و تغییرات بعدی آن به تصویب (۵).(۴) اعضا خواهد رسید.
ماده ۲ – تعاریف:
الف – کلمه “شرکت” در این آیین‌نامه عبارت از هر یک از شرکتهای بیمه ایران، آسیا، البرز، دانا و بیمه مرکزی ایران می‌باشد.
ب – حکم رسمی عبارت از اعلام یا دستور کتبی مدیر عامل و یا نمایندگان مجاز ایشان در حدود آیین‌نامه مقررات مربوطه است.
پ – استخدام عبارت است از پذیرفتن شخص به خدمت شرکت برای انجام کارهایی که به موجب
حکم رسمی مکلفند به انجام آن می‌گردد و بر دو قسمت استخدام رسمی و قرارداد است.
ت – شغل مستمر عبارت از یک سلسله وظائف و مسئولیتهای است که در شرکت به طور مستمر
به عنوان کار واحد برای ارجاع به یک کارمند رسمی در نظر‌گرفته شده باشد اعم از آن
که دارای متصدی و با بلاتصدی باشد.
ث – شغل موقت:
شغلهایی که جنبه استمرار ندارند شغل موقت نامیده می‌شوند و استخدام اشخاص به طور رسمی برای تصدی این مشاغل ممنوع است.
ج – انتصاب عبارت از واگذاری یکی از شغلهای مستمر شرکت به یکی از کارمندان رسمی است.
چ – [اصلاحی ۱۳۷۲/۲/۲۹]
ارتقا عبارت است از احراز یک گروه بالاتر
ح – [اصلاحی ۱۳۷۲/۲/۲۹]
ترفیع عبارتست از برخورداری از افزایش سنواتی
خ – تغییر محل خدمت عبارت است از تغییر محل خدمت کارمندان از مجلسی به محل دیگر و یا از شهری به شهر دیگر.
د – مأموریت عبارت است از:
– محول شدن وظیفه موقت به کارمند غیر از وظیفه اصلی که در شغل مستمر خود دارد.
– اعزام کارمند برای طی دوره‌های آموزشی و با کارآموزی در داخل با خارج کشور.
– اعزام کارمند به طور موقت به مؤسسات وابسته به شرکت و یا دستگاه‌های دولتی و نهادهای انقلاب اسلامی و یا اعزام به سازمان‌های بین‌المللی که دولت ایران عضویت آنها را پذیرفته و یا سازمانهایی که دولت ایران شرکت در آنها را مقتضی بداند.
ماده ۳ – وضع استخدامی کارمندان رسمی منحصراً در یکی از حالات زیر است و نمی‌توان کارمندی را در حال استخدامی دیگری قرار داد.
الف – حالت اشتغال:
وضع کارمندی است که در یکی از شغلهای مستمر انجام وظیفه می‌کند.
ب – حالت مرخصی:
وضع کارمندی است که از مرخصی استحقاقی و یا بدون حقوق و یا سایر مرخصی‌ها باربر مقررات استفاده می‌کند.
ب – حالت معذوریت:
وضع کارمندی است که برای آیین‌نامه از مرخصی استعلاجی استفاده می‌کند.
ت – حالت آماده به خدمت:
وضع کارمندی است که شغلی را به عهده نداشته و در انتظار ارجاع شغل است.
ث – حالت مأموریت:
وضع کارمندی است که به طور موقت متصدی وظیفه‌ای غیر از وظیفه اصلی خود گردیده و
یا از طرف شرکت برای طی دوره آموزشی یا کارآموزی و یا خدمت در یکی از مؤسسات موضوع
بند د ماده ۲ اعزام گردیده است.
ج – حالت خدمت زیر پرچم:
وضع کارمندی است که مطابق قانون وظیفه عمومی به خدمت دوره ضرورت با احتیاط فرا
خوانده شده است.
چ – حالت خدمت آزمایشی:
وضع کارمندی است که آزمون با مصاحبه‌های ورودی شرکت را با موفقیت گذرانیده و دوره
آزمایشی را طی می‌نماید.
ح – حالت بازنشستگی:
وضع کارمندی است که به موجب حکم رسمی از حقوق بازنشستگی برابر این آیین‌نامه و یا
قانون تأمین اجتماعی استفاده می‌کند.
خ – حالت ازکارافتادگی:
وضع کارمندی است که طبق مقررات این آیین‌نامه و یا قانون تأمین اجتماعی قادر به
کار نموده و از مستمری ازکارافتادگی استفاده می‌کند.
د – حالت تعلیق:
وضع کارمندی است که طبق مقررات و حکم مقامات صلاحیتدار از ادامه خدمت برای مدتی برکنار می‌شود.
ذ – حالت استعفا:
وضع کارمندی است که برابر این آیین‌نامه از خدمت شرکت مستعفی شده است.
ر- حالت اخراج:
وضع کارمندی است که طبق مقررات به موجب حکم صادره از طرف مراجع ذیصلاح از خدمت
شرکت اخراج شده باشد.
ز – حالت انفصال موقت:
وضع کارمندی است که طبق مقررات به موجب حکم صادره از طرف مراجع ذیصلاح اصالتاً یا تبعاً برای مدت معنی از اشتغال به خدمت ممنوع ده است.
ژ – حالت انفصال دائم:
وضع کارمندی است که طبق مقررات و به موجب حکم صادر از طرف مراجع ذیصلاح اصالتاً یا تبعاً برای همیشه از خدمت شرکت محروم شده است.
ش – حالت غیبت موجه:
وضع کارمندی است که به عللی خارج از حدود قدرت و اختیار خود نتوانسته است در محل خدمت حاضر شود و موج بودن ذر او توسط مراجع صلاحیتدار‌محرز شده باشد.
س – حالت غیبت غیر موجه:
وضع کارمندی است که بدون اطلاع و موافقت قبلی شرکت در محل خدمت حاضر نشده است.
ماده ۴ – کارمندان شرکت به دو دسته به شرح زیر تقسیم می‌شوند.
الف – کارمندان رسمی: که برای تصدی یکی از مشاغل مستمر شرکت استخدام شده یا
می‌شوند و مشمول مقررات این آیین‌نامه خواهند بود.
ب – کارمندان قراردادی: که برای مدت معین به خدمت شرکت در می‌آیند. مقررات
بکارگیری و پرداخ دستمزد این قبیل کارمندان مطابق آیین‌نامه‌ای خواهد بود‌که به
تصویب کمیته امور استخدامی خواهد رسید.
تبصره ۱: مستخدمین رسمی مشمول قانون استخدام کشوری و سایر دستگاه‌های دولتی و
نهادهای انقلاب اسلامی که به شرکت مأمور شده یا بشوند مادام که در شرکت به خدمت
اشتغال دارند به استثنای بازنشستگی می‌تواند مشمول مقررات این آیین‌نامه باشند.
تبصره ۲: افرادی که برای تصدی مشاغل کارگری استخدام شده یا بشوند مشمول مقررات قانون کار خواهند بود. تعیین مشاغل کارگری به عهده کمیته امور استخدامی می‌باشد.
تبصره ۳ – [الحاقی ۱۳۷۲/۲/۲۹]
افرادی که در قبال حق‌الزحمه ساعتی و به طور موقت خدمات مورد نیاز شرکت را انجام می‌دهند مشمول مقررات آیین‌نامه‌های مربوط به کارمندان رسمی و قراردادی نمی‌باشند.
ماده ۵ – تصویب تشکیلات شرکت و هر نوع تغییرات بعدی در آن طبق مقررات اساسنامه خواهد بود.
تبصره: تشکیلات و سطوح سازمانی و مشاغل مستمر شرکت حداکثر ظرف مدت شش ماه از تاریخ تصویب این آیین‌نامه تهیه و تصویب خواهد شد.
ماده ۶ – مدیر عامل و اعضای هیأت مدیره که به طور موظف و تمام وقت در شرکت انجام
وظیفه می‌نمایند در هر مور که مقرراتی برای تعیین وضعیت آنان وجود نداشته باشد در
دوره تصدی این مشاغل مشمول مقررات این آیین‌نامه خواهند بود و هر گاه کارمندان سمی
به این عناوین منصوب شوند مدت خدمت آنان در سمتهای مذکور از هر لحاظ جزو سوابق
خدمت در شرکت محسوب می‌شود و می‌توانند از حقوق و مزایای مربوطه طبق مقررات
استفاده نمایند.
ماده ۷ – انتقال کارمندان رسمی به دستگاه‌های دولتی و نهادهای انقلاب اسلامی و
همچنین انتقال مستخدمین رسمی یا ثابت مؤسسات مذکور به شرکت یا رعایت قوانین و
مقررات مربوط مجاز خواهد بود.
تبصره: به طور از دستگاه دولتی در این آیین‌نامه کلیه وزارتخانه‌ها سازمانها،
مؤسسات، شرکتهای دولتی، بانکها و شرکتهای بیمه می‌باشد.
ماده ۸ – مأموریت کارمندان شرکت به دستگاه‌های دولتی و نهادهای انقلاب اسلامی و
همچنین قبول مأمور از مؤسسات مذکور با رعایت قوانین و مقررات مربوط مجاز می‌باشد.
ماده ۹ – استخدام اتباع بیگانه و شرایط آن با رعایت قوانین و مقررات مربوط خواهد بود.
فصل دوم: استخدام
ماده ۱۰ – در شغلهای مستمر بلاتصدی شرکت که دارای بودجه مصوب باشند در درج اول
از وجود کارمندان رسمی شاغل و یا آماده به خدمت واجد شرایط استفاده می‌گردد و شرکت
در صورتی اقدام به استخدام کارمند جدید می‌نماید که در تشکیلات، شغل مستمر بلاتصدی
با بودجه مصوب، موجود داشته و‌اشتغال آن به وسیله کارمندان رسمی شاغل و آماده به
خدمت امکانپذیر نگردیده باشد.
ماده ۱۱ – برای ورود به خدمت رسمی شرکت شرایط عمومی زیر لازم است.
الف – تابعیت جمهوری اسلامی ایران.
ب – اعتقاد به مبانی نظام جمهوری اسلامی
پ – تدین به اسلام و عاملیت به احکام آن و با پیروزی از دیگر ادیان شناخت شده در قانون اساسی.
ت – داشتن حداقل ۱۸ سال تمام و نداشتن بیش از ۴۰ سال تمام سن.
ث – داشتن حداقل گواهینامه پایان تحصیلات دوره ابتدایی.
ج – نداشتن سابقه محکومیت مؤثر که موجب محرومیت از حق استخدام دولتی باشد.
چ – انجام خدمت زیر پرچم “دوره ضرورت” با داشتن معافیت قانونی.
ح – داشتن شرایط تحصیلی و تجربی لازم و توانایی و شایستگی انجام وظایف شغلی که برای آن استخدام می‌شوند.
خ – عدم محکومیت به فساد عقیده و عدم اشتهار به فساد اخلاق و تجاهر به فسق و معتاد نمودن به استعمال مواد مخدر.
د – داشتن صحت مزاج و مبتلا نبودن به امراض مسری.
ذ – داشتن سایر شرایط اختصاصی مورد نیاز برای تصدی مشاغل مربوط.
ماده ۱۲ – انتخاب اشخاص برای استخدام در شرکت از طریق امتحان یا مسابقه و یا هر
دو بنابر روش و صلاحدید شرکت یا توجه به اصل شایستگی و مراحل گزینش به عمل می‌آید.
ماده ۱۳ – [اصلاحی ۱۳۷۵/۷/۸]
ارادی که در امتحان یا مسابقه و مراحل گزینش قبول می‌شوند قبل از پیشرفته شدن به خدمت رسمی شرکت، یک دوره آزمایشی را طی خواهند کرد که حداقل شش ماه و حداکثر از دو سال تجاوز نخواهد کرد.
ماده ۱۴ – حقوق و مزایای کارمند آزمایشی مطابق کارمند رسمی تعیین و پرداخت
می‌گردد و همانند کارمند رسمی از مزایای مرخصی استحقاقی و استعلاجی برخوردار خواهد
شد.
ماده ۱۵ – کسانی که در طی و یا حداکثر در پایان دوره آزمایشی به پیشنهاد مدیریت
مربوط و تأیید گزینش صالح برای ایفاء در خدمت شرکت شناخته می‌شوند به موجب حکم
رسمی به استخدام رسمی شرکت پذیرفته خواهند شد و مدت خدمت آزمایشی از هر جهت جزء
سابقه خدمت رسمی آنان محسوب می‌گردد.
ماده ۱۶ – به خدمت کسانی که در طی یا حداکثر در پایان دوره آزمایشی صالح برای
ادامه خدمت در شرکت تشخیص داده نشوند بدون هیچگونه تعهد استخدامی خاتمه داده خواهد شد.
تبصره: به کارمندان موضوع این ماده حقوق و فوق‌العاده‌های ایام مرخصی استحقاقی استفاده نشده پرداخت خواهد شد.
ماده ۱۷ – شرکت می‌تواند کارمندان رسمی مستعفی خود و مستخدمین رسمی یا ثابت
دستگاه‌های دولتی و یا نهادهای انقلاب اسلامی را پس از موفقیت در امتحان یا مسابقه
و گزینش از گذراندن دوره آزمایشی معاف دارد.
ماده ۱۸ – استخدام کسانی که سابقه خدمت در دستگاه‌های دولتی و یا نهادهای انقلاب
اسلامی دارند یا استخدام مجدد کارمندان مستعفی شرکت در صورتی که سن آنان پس از کسر
سابقه خدمت مورد بول تا حداکثر ۴۰ سال تمام برسد با رعایت سایر شرایط مقرر در این
آیین‌نامه مجاز است مشروط بر آن که سن آنان بیش از ۵۰ سال نباشد.
ماده ۱۹ – استخدام کارکنان دستگاه‌های دولتی و یا نهادهای انقلاب اسلامی که از
سوی هیأتهای پاکسازی یا بازسازی و تخلفات ادای و یا هیأتهای مشابه اخراج یا
بازخرید شده‌اند ممنوع است.
فصل سوم: آموزش و ارزشیابی
بخش اول: آموزش
ماده ۲۰ – شرکت می‌تواند به منظور بالا بردن سطح مهارت و معلومات حرفه‌ای و عمومی
کارمندان و همچنین آماده نمودن کارمندان شایسته و لایق برای احراز مشاغل بالاتر و
انجام دادن وظایف و مسئولیتهای محوله به نحو احسن با رعایت مقررات این آیین‌نامه
برنامه‌های آموزشی یا کارآموزی لازم را برای کارمندان خود تنظیم و به مورد اجرا گذارد.
ماده ۲۱ – آموزش کارمندان ممکن است به صورت قبل یا ضمن خدمت از طریق برگزاری دوره‌های آموزشی یا سمینار انجام شود.
ماده ۲۲ – شرکت مجاز است کارمندان خود را برای آموزش یا کارآموزی با هزینه خود در رشته‌های مورد نیاز با شرایط زیر به خارج از کشور اعزام دارد.
الف – برگزاری دوره کارآموزی یا آموزشی مورد نظر در داخل کشور میسر نباشد،
ب – کارمند اعزامی متعهد گردد که بلافاصله پس از اتمام دوره مربوط مراجعت نموده و
به مدت سه برابر طول دوره برای شرکت خدمت نماید.
تبصره: کارآموزی یا آموزش به شرح این ماده مأموریت آموزش تلقی می‌گردد.
ماده ۲۳ – شرکت می‌تواند با اخذ تعهد خدمت به مدت سه برابر ایام تحصل به
دانشجویانی که در رشته‌های مورد نیاز در داخل و خارج از کشور تحصیل می‌نمایند
هزینه تحصیلی پرداخت نماید.
ماده ۲۴ – دستورالعمل مربوط به نحوه آموزش و یا کارآموزی کارمندان در داخل و یا
خارج از کشور و همچنین استفاده از بورسهای اعطایی از طرف مؤسسات داخلی و یا خارجی
و نیز نحوه و میزان پرداخت هزینه تحصیلی با در نظر گرفتن کیفیت دوره به تصویب
کمیته امور استخدامی می‌رسد.
بخش دوم: ارزشیابی
ماده ۲۵ – شرکت موظف است در فواصل معینی که حداقل کمتر از یکبار در سال نباشد
استعداد، لیاقت، کاردانی، تعهد و عملکرد کارمندان خود را از نظر تخصص، تجربه و
آگاهی‌های سیاسی و اجتماعی مورد ارزشیابی قرار داده و میزان کیفی و کمی خدمات آنان
را در طول دور ارزیابی برای استفاده در انتصابات، ترفیعات و طی دوره‌های آموزی و
یا بورسهای داخلی و خاجی مشخص نماید.
ماده ۲۶ – ارزشیابی در دوره‌های زمانی متناوب توسط مسئول بلافصل کارمند انجام و به تأیید مدیر مربوط خواهد رسید تا پس از تأیید شرکت در پرونده کارمند درج شود.
ماده ۲۷ – دستورالعمل اجرایی این بخش شامل عوامل و معیارها و نحوه ارزشیابی کارمندان به تصویب کمیته امور استخدامی می‌رسد.
فصل چهارم: حقوق و مزایا
ماده ۲۸ – [اصلاحی ۱۳۷۲/۲/۲۹]
حقوق ماهانه کارمندان که در این آیین‌نامه حقوق نامیده شده و در مواد آتی جایگزین “حقوق رتبه و پایه” می‌شود عبارت از وجهی است که در ازای خدمت ارائه شده از طرف آنان با توجه به تحصیلات و سابقه خدمت تحت عناوین حقوق و مبنا و افزایش سنواتی تعیین و پرداخت می‌شود.
ماده ۲۹ – جدول حقوق ماهانه کارمندان بر اساس مدرک تحصیلی و سوابق خدمت در شش رتبه و شش پایه بر مبنای حداقل عدد ۲۵۰ و حداکثر عدد ۱۶۰۰ به شرح جدل ضمیمه این آیین‌نامه تعیین می‌گردد. تغییرات بعدی در حداقل و حداکثر این جدول یا موافقت شورای حقوق و دستمزد به تصویب مجمع عمومی خواهد رسید.
ماده ۳۰ – ضریب ریالی جدول ماهانه کارمندان، ضریب ریالی جدول حقوق مستخدمین رسمی
مشمول قانون استخدام کشوری و تغییرات و اصلاحات بعدی‌آن تعیین می‌شود.
ماده ۳۱ – حداقل و حداکثر رتبه و پایه‌ای که کارمندان می‌توانند با مقاطع تحصیلی مختلف احراز نمایند به شرح زیر می‌باشد.
مدارک تحصیلی ورود به خدمت (حداقل) حداکثر
1 – پایان دوره ابتدایی پایه یک رتبه یکم پایه شش رتبه چهارم
2 – پایان دوره اول متوسطه (راهنمایی تحصیلی) پایه سه رتبه یکم پایه شش رتبه چهارم
3 – پایان دوره کامل متوسطه پایه یک رتبه دوم پایه شش رتبه پنجم
4 – دوره کاردانی (فوق دیپلم) پایه سه رتبه دوم پایه شش رتبه ششم
5 – دوره کارشناسی (لیسانس) پایه یک رتبه سوم پایه شش رتبه ششم
6 – دوره کارشناسی ارشد پایه سه رتبه سوم پایه شش رتبه ششم (فوق لیسانس)
7 – دوره دکترا پایه شش رتبه سوم پایه رتبه ششم
تبصره: ارتقاء کارمند به رتبه بالاتر منوط به رضایت بخش بودن خدمات آنان بر اساس نتایج حاصل از ارزشیابی خواهد بود.
ماده ۳۲ – کارمندان شرکت در بدو ورود به خدمت و با توجه به مدرک تحصیلی ارائه نموده در حداقل رتبه و پایه مقرر در ماده ۳۱ قرار می‌گیرند و در صورتی که دارای سابقه خدمت تمام وقت در دستگاه‌های دولتی و یا نهادهای انجام داده باشند به ازاء هر سال سابقه خدمت یک پایه ترفیع به آنان داده می‌شود و رتبه استحقاقی آنان بر اساس این سابقه خدمت معین می‌گردد.
ماده ۳۳ – در صورتی که کارمندان در حین خدمت موفق به اخذ مدرک تحصیلی بالاتر گردند پایه و رتبه آنان به یکی از دو طریق زیر مشخص می‌گردد:
الف – کارمند با توجه به مدرک تحصیلی جدید در حداقل رتبه تحصیلی مقرر در ماده ۳۱ مستقر و دو سوم سوابق خدمت گذشته وی ملا تعیین پایه و رتبه جدید او قرار خواهد گرفت.
ب – اعطای دو پایه جدید (در صورتی که اعطای این دو پایه مستلزم تغییر رتبه باد رتبه وی نیز تغییر خواهد یافت).
ماده ۳۴: در صورت رضایت‌بخش بودن خدمات کارمندان بر اساس نتایج حاصل از ارزشیابی به ازاء هر سال خدمت یک پایه ترفیع به آنان اعطا می‌شود.
تبصره: به کارمندانی که خدمات برجسته انجام می‌دهند می‌توان به جای یک پایه، دو پایه ترفیع اعطاء نمود مشور بر آن که تعداد آنان در هر سال از پنج درصد کارمندان شرکت تجاوز ننماید.
تبصره ۲ – [الحاقی ۱۳۷۰/۹/۱۷]
شرکت می‌تواند در حدود مقررات مربوط به مستخدمین جانباز و آزاده مشمول قانون استخدام کشوری، در مورد کارکنان رسمی جانباز و آزاده شرکت امتیازات ویژه برقرار نماید. میزان، ضوابط اجرایی و تطبیق این امتیازات با پیشنهاد کمیته امور استخدامی به تصویب مجمع عمومی خواهد رسید.
ماده ۲۵ – مشاغل شرکت بر اساس اهمیت وظائف و مسئولیتها و شرایط تصدی از لحاظ معلومات و تجربه به منظور تخصیص آنها در جدول یا جداول مزایای شغل در رسته‌های:
الف – مشاغل فنی
ب – مشاغل اداری
ج – مشاغل خدمات
طبقه‌بندی می‌گردد.
ماده ۳۶ – طرح طبقه‌بندی مشاغل شرکت شامل شرح طبقات مشاغل، نمونه‌ای از وظائف و مسئولیتها، شرایط احراز مشاغل و جدول یا جداول مزایای شغل و فوق‌العاده حق مقام و تغییرات بعدی آنها به پیشنهاد کمیته امور استخدامی به تصویب مجمع عمومی خواهد رسید.
ماده ۲۷ – تغییر شغل و رسته کارمندان در صورت وجود شغل مستمر بلاتصدی و احراز شرایط آن مجاز می‌باشد.
ماده ۳۸ – شرکت می‌تواند به کارمندان خود با توجه به تخصص، مسئولیت و کارآیی آنان مبلغی تحت عنوان مزایای شغل پرداخت نماید. میزان این مزایا از ۵۰ درصد حداکثر حقوق مقرر در ماده ۲۹ تجاوز نخواهد کرد.
ماده ۳۹-
[اصلاحی ۱۳۷۲/۲/۲۹]
[اصلاحی ۱۳۷۳/۵/۲]
[اصلاحی ۱۳۷۳/۱۲/۲۴]
شرکت می‌تواند در اجرای ماده (۶) قانون نظام هماهنگ به منظور جذب و نگهداری نیروهای متخصص و مدیریت و تطبیق وضع کارمندان خود مبلغی را حداکثر تا صد درصد (۱۰۰%) حقوق مبنا و فوق‌العاده شغل گروه مربوط تحت عنوان فوق‌العاده خاص بر اساس طرحی که به پیشنهاد مدیران عامل به تصویب کمیته امور استخدامی می‌رسد پرداخت نماید. تغییر و اصلاح مبلغ مذکور با پیشنهاد کمیته امور استخدامی به تصویب شورای حقوق و دستمزد به تأیید هیأت وزیران خواهد رسید.
ماده ۴۰ – در صورتی که کرامند در ساعات غیر اداری و برای انجام وظائف محوله حس دستور مقام مافوق انجام وظیفه کند. فوق‌العاده اضافه کاری به میزان (۱۵۰).(۱) حقوق و مزایای شغل و فوق‌العاده حق مقام ماهانه در ازای هر ساعت دریافت خواهد نمود.
تبصره: میانگین اضافه کار ساعتی قابل پرداخت در هر ماه از ۱۲۰ ساعت تجاوز نخواهد کرد.
ماده ۴۱ – شرکت به کارمندان خود علاوه بر حقوق و مزایای شغل و فوق‌العاده حق مقام، فوق‌العاده‌ها و هزینه‌هایی نیز به شرح زیر پرداخت خواهد نمود.
الف – فوق‌العاده محل سکونت:
برای کارمندانی که خارج از محل اقامت خود به مأموریت دائم اعزام می‌شوند.
ب – فوق‌العاده بدی آب و هوا و محرومیت از تسهیلات زندگی:
برای کارمندانی که در نقاط بد آب و هوا و محروم خدمت می‌نمایند.
پ – فوق‌العاده سختی شرایط محیط کار:
برای انجام کار در محیط‌های غیر متعارف و مشکل.
ت – فوق‌العاده خارج از کشور:
برای کارمندانی که به خارج از کشور برای مأموریت دائم اعزام می‌شوند.
ث – فوق‌العاده کسر صندوق و حق‌التضمین:
برای کارمندانی که به امور تحویلداری و تحصیلداری و یا صاحب‌جمعی نقدی و با جنی اشتغال دارند.
ج – فوق‌العاده نوبت کاری و کشیک:
برای کارمندانی که به کارهای نوبتی و یا شیفتی و یا کشیک اشتغال دارند.
چ – فوق‌العاده روزانه:
برای کارمندانی که به خارج از محل خدمت خود به مأموریت موقت اعزام می‌شوند.
ح – هزینه سفر و نقل مکان:
برای کارمندانی که به خارج محل خدمت خود به مأموریت موقت و یا دائم اعزام می‌شوند.
خ – هزینه ایاب و ذهاب:
برای کارمندانی که در داخل محدوده شهری بدون استفاده از وسیله نقلیه شرکت به مأموریت می‌روند.
تبصره ۱: ضوابط و دستورالعملهای پرداخت فوق‌العاده‌های بندهای الف تا ج بنا به
پیشنهاد میته امور استخدامی به تصویب مجمع عمومی خواهد رسید.
تبصره ۲: ضوابط و دستورالعملهای پرداخت فوق‌العاده و هزینه‌های بندهای ج تا خ به
تصویب کمیته امور استخدامی می‌رسد.
ماده ۴۲ – به کارمندانی که متکفل اولاد غیر می‌باشند فوقالعادهای علاوه بر حقوق
و مزایای شغل و فوق‌العاده حق مقام برای هر یک از فرزندان معادل ۱۰ درصد حداقل
حقوق رتبه یکم مادام که به سن هجده سال تمام نرسیده‌اند پرداخت خواهد شد.
ماده ۴۳ – شرکت به کارمندان خود کمکهای غیر نقدی طبق قوانین و مقررات عمومی کشور پرداخت خواهد نمود.
ماده ۴۴ – رکت می‌تواند کارمندانی را که خدمات برجسته انجام دهند و یا لیاقت فوقالعادهای ابراز نمایند طبق موارد زیر مورد تقدیر قرار دهد.
الف – پرداخت حداکثر دو ماه حقوق و مزایای شغل و فوق‌العاده حق مقام ماهانه، در طول سال به عنوان پاداش.
ب – تأمین هزینه مسافرت به اماکن مقدس و زیارتگاه‌های مسلمین و اعطای مرخصی تشویقی علاوه بر مرخصی استحقاقی حداکثر به مدت یک ماه در سال.
تبصره: ضوابط اجرای این ماده مطابق دستورالعملی است که بنا به پیشنهاد کمیته امور استخدامی به تصویب مجمع عمومی خواهد رسید.
ماده ۴۵ – شرکت می‌تواند در صورت وجود اعتبار به هر یک از کارمندان شاغل خود
حداکثر معادل یک ماه حقوق و مزایای شغل و فوق‌العاده حق مقام در پایان سال به
عنوان عیدی متناوب مدتی که در آن سال خدمت کرده‌اند پرداخت کند.
ماده ۴۶ – به کارمندانی که علاوه بر وظیفه اصلی به انجام امور کارشناسی موارد بیمه در رشته‌های مختلف می‌پردازند حق‌الزحمه کارشناسی پرداخت خواهد شد.
تبصره: میزان و ضوابط پرداخت این حق‌الزحمه مطابق دستورالعملی است که به تصویب کمیته امور استخدامی خواهد رسید.
فصل‌پنجم: مرخصی
ماده ۴۷ – هدف از مرخصی داد فرصت مناسبی به کارمندان شرکت به منظور استراحت و یا
انجام سایر امور ضروری زندگی برای یک دوره خدمت می‌باشد.
ماده ۴۸ – کارمندان شرکت در مقابل هر سال خدمت حق استفاده از ۲۶ روز مرخصی استحقاقی را خواهند داشت.
تبصره ۱: تعطیلات آخر هفته و تعطیلات رسمی جزو مرخصی استحقاقی محسوب نخواهد شد.
تبصره ۲: در صورتی که خدمت کارمندان کمتر از یک سال باشد به تناسب ماه‌های خدمت
از مرخصی استحقاقی استفاده خواهد کرد.
تبصره ۳ – مرخصی استحقاقی از نخستین ماه استخدام کارمندان و به نسبت مدت خدمت به او تعلق می‌گیرد.
ماده ۴۹ – در ایام مرخصی استحقاقی حقوق و مزایای شغل و فوقالعادهای حق مأموریت،
بدی آب و هو و محرومیت از تسهیلات زندگی، کسر صندوق و تضمین، سختی شرایط محیط کار
و نوبت کاری و کشکی پرداخت خواهد شد.
ماده ۵۰ – هر یک از کارمندان موظف هستند که لااقل نیمی از مرخصی استحقاقی خود را
در همان سال استفاده نمایند و چنانچه بخواهند می‌توانند نیمی از آن را برای سالهای
آینده ذخیره کنند.
تبصره: شرکت موظف است برنامه کار واحدهای خود را به نحوی تنظیم کند که کارمند بتواند هر سال از مرخصی خود استفاده کند.
ماده ۵۱ – چنانچه استفاده از مرخصی به علت نیاز شرکت به کارمند امکانپذیر نباشد
اعطای آن با توافق او به وقت دیگری موکول می‌گردد و در صورت عدم امکان استفاده از
این مرخص به علت ادامه احتیاج شرت، مرخصی استفاده نشده به نسبت هر ۲۶ روز معادل یک
ماه و به میزان حقوق و فوق‌العاده‌های مقرر در ماده ۴۹ حسب درخواست کارمند هر چهار
سال یک بار مازاد بر ۲۶ روز بازخرید خواهد شد و در غیر این صورت این مرخصی ذخیره می‌گردد.
ماده ۵۲ – تمدید مرخصی کارمندی که در حال استفاده از مرخصی است بلامانع می‌باشد
که در این صورت تاریخ شروع مرخصی اخیر بلافاصله بعد از انقضای مرخصی قبلی خواهد بود.
تبصره: در صورتی که موافقت با تمدید مرخصی به کارمند ابلاغ نگردد مکلف است در
پایان مرخصی در محل خدمت حاضر شود.
ماده ۵۳ – حفظ شغل مستمر کارمندی که در حال استفاده از مرخصی استحقاقی است الزامی
می‌باشد، در این مدت وظایف او موقتاً به کارمند دیگری محول می‌گردد.
ماده ۵۴ – حداکثر مدتی که کارمند در یک سال تقویمی می‌تواند از مرخصی همان سال و
مرخصی ذخیره شده استفاده نماید جمعاً از ۶۰ روز کاری تجاوز نخواهد کرد. استفاده از
باقیمانده مرخصی ذخیره شده چنین کارمندی موکول به سه سال تمام خدمت می‌باشد.
ماده ۵۵ – به ایام مرخصی استعلاجی بیش از چهار ماه و به دوران مرخصی بدون حقوق، آمادگی به خدمت، تعلیق، انفصال موقت خدمت زی پرچم مرخصی استحقاقی تعلق نمی‌گیرد.
ماده ۵۶ – موافقت با تمام یا قسمتی از مرخصی استحقاقی استفاده نشده کارمندی که بازنشسته می‌شود بر حس تقاضای او الزامی است.
تبصره: حفظ شغل مستمر کارمندی که در حال استفاده از مرخصی قبل از بازنشستگی است ضرورت نمی‌باشد.
ماده ۵۷ – مرخصی کمتر از یک روز کاری جزو مرخصی استحقاقی منظور می‌شود و حداکثر مدت این مرخصی در هر سال تقویمی ۱۲ روز می‌باشد.
تبصره: نحوه استفاده از این مرخصی مطابق دستورالعملی است که به تصویب کمیته امور استخدامی می‌رسد.
ماده ۵۸ – در صورتی که کارمند فوت شود و مرخصی استحقاقی ذخیره شده داشته باشد
حقوق و فوق‌العاده‌های مذکور در ماده ۴۹ از بابت ایام مرخصی ذخیره‌شده به وزارت
قانونی وی پرداخت خواهد شد.
ماده ۵۹ – به کارمندانی که برای حج تمتع عازم بیت‌الله‌الحرام هستند در طول خدمت
فقط یک بار به مدت یک ماه مرخصی علاوه بر مرخصی استحقاقی اعطاء می‌شود.
ماده ۶۰ – در صورت فوت همسر، اولاد، پدر، مادر، برادر و خواهر، کارمند می‌تواند
علاوه بر مرخصی استحقاقی سالانه به مدت ۵ روز از مرخصی (معذوریت) استفاده کند.
ماده ۶۱ – به کارمندانی که برای اولین بار ازدواج می‌کنند برای یک بار به مدت ۱۰
روز علاوه بر مرخصی استحقاقی سالانه مرخصی داده می‌شود.
ماده ۶۲ – با کارمندی که در حل استفاده از مرخصی استحقاقی بیمار شود برابر مقررات
آتی رفتار می‌شود و مرخصی استحقاقی از مرخصی استعلاجی استفاده نمایند.
تبصره: هر گاه گواهی پزشک معالج از لحاظ مدت عدم توانایی کارمند به انجام دادن
خدمت و یا طول مدت درمان مورد قبول پزشک معتمد قرار نگیرد و طول مدت درمان بیش از
10 روز باد در صورت درخواست کرامند موضوع به کمیسیون پزشکی احاله و نظر این
کمیسیون قطعی است.
کمیسیون پزشکی حداقل مرکب از سه نفر پزشک خواهد بود که بر حسب مورد و با توجه به
نوع بیماری از طرف شرکت دعوت می‌شوند.
ماده ۶۴ – حداکثر مدت استفاده از مرخصی استعلاجی ۴ ماه در هر سال خواه بود که در
این مدت تمام حقوق و فوق‌العاده‌های مقرر در ماده ۴۹ به کارمند‌پرداخت می‌شود.
ماده ۶۵ – در صورتی که مرخصی استعلاجی کارمند در یک سال به دلیل ابتلاء به
بیمارهای صعب‌العلاج بیش از حد مقرر در این ماده باشد کارمند می‌تواند از مرخصی
استعلاجی اضافی استفاده نماید که در این مدت فقط ۷۰ درصد حقوق و فوق‌العاده‌های
مقرر در ماده ۴۹ به وی پرداخت می‌شود. مدت استفاده از این مرخصی حداکثر دو سال است
و در صورت ادامه بیماری کارمند ازکارافتاده تلقی خواهد شد.
ماده ۶۶ – ایام مرخصی استعلاجی در مورد حوادث ناشی از کار با تأیید کمیسیون پزشکی
موضوع تبصره ماده ۶۳ از محدودیت زمانی مقرر در ماده ۶۵ مستثنی‌است.
ماده ۶۷ – گواهی‌های پزشکی که در مورد بیماری کارمند در خارج از کشور صادر می‌شود
باید از حیث صدور به تصدیق سفارتخانه یا کنسولگری جمهوری‌اسلامی ایران در ملح برسد
این تصدیق مانع از تأیید یا عدم تأیید پزشک معتمد نیست.
ماده ۶۸ – به بانوان بارداری که وضع حمل می‌نمایند در زای هر نوبت زایمان تا دو
فرزند سه ماه معذوریت زایمان با استفاده از حقوق و فوق‌العاده‌های مذکور در‌ماده
49 داده می‌شود. تشخص تاریخ این معذوریت با پزشک معالج کارمند می‌باشد. این
معذوریت جزو مرخصی استعلاجی منظور نمی‌شود.
تبصره – برای زایمان فرزند سوم به بعد کارمند می‌تواند از مرخصی استعلاجی استفاده کند.
ماده ۶۹ – آن دسته از کارمندان شرکت که از نظر بازنشستگی مشمول مقررات قانون
تأمین اجتماعی هستند از نظر مرخصی استعلاجی تابع مقررات مذکور خواهند بود ولی شرکت
حقوق و فوق‌العاده‌های آنان را در مدت بیماریهایی که کمتر از چهار روز باشد و
همچنین مابه‌التفاوتی را که از صندوق تأمین اجتماعی دریافت نمی‌کنند تا مدت مقرر
در ماده ۶۴ به آنان پرداخت خواهد نمود.
ماده ۷۰ – ایام مرخصی استعلاجی و مرخصی استعلاجی اضافی با پرداخت کسور بازنشستگی جزو سنوات خدمت مستخدم محسوب می‌گردد.
ماده ۷۱ – شرکت می‌تواند در موارد زیر به کارمند مرخصی بدون استفاده از حقوق اعطاء نماید.
الف – کارمند استحقاق مرخصی نداشته باشد و احتیاجش با استفاده از مرخصی از طرف شرکت مسلم شود.
ب – کارمند قصد ادامه تحصیل داشته باشد و مدارک لازم را ارائه کند.
پ – کارمند ناگزیر باشد به اتفاق همسر و فرزندانش و یا برای معالجه آنان به خارج از محل خدمت خود مسافرت کند.
ماده ۷۲ – حداکثر مدت مرخصی بدون حقوق در طول خدمت کارمند در شرکت اعم از متوالی با متناوب سه سال می‌باشد.
تبصره: حداکثر این مرخصی برای ادامه تحصیلات عالی در رشته مربوط به شغل کارمند دو سال علاوه بر مرخصی مذکور در این ماده است.
ماده ۷۳ – حفظ شغل کارمند در ایام مرخصی بدون حقوق بیش از یک ماه متوالی الزامی نیست.
تبصره: در صورتی که پس از پایان دوران مرخصی مذکور، شغل مستمر مناسبی برای ارجاع
به کارمند موجود نباشد آماده به خدمت خواهد شد.
ماده ۷۴ – مدت مرخصی بدون حقوق جزو سابقه خدمت کارمند محسوب نمی‌گردد.
ماده ۷۵ – استفاده از مرخصی بدون حقوق موکول به اختتام و دوره خدمت آزمایشی است.
فصل ششم – حقوق و تکالیف کارمندان و ساعات کار شرکت
ماده ۷۶ – کارمند می‌تواند در صورت نداشتن تعهد خدمت، با اعلام قبلی از خدمت در شرکت استعفا نماید در این صورت شرکت باید حداکثر ظرف مدت سه ماه پس از دریافت استعفا با آن موافقت نماید.
تبصره ۱ – استعفای کارمند موکول به انجام تعهد و تسویه حساب با شرکت می‌باشد.
تبصره ۲ – در مواردی که استعفای کارمند موجب توقف یا رکود وظایف مربوط به شغل
مورد تصدی می‌شود حداکثر مدت زمان موافقت با استعفای کارمند‌شش ماه خواهد بود که
در این صورت باید مراتب به کارمند ابلاغ گردد.
تبصره ۳ – درخواست استعفا از جانب کارمند رافع تعهدات او در برابر شرکت نبوده و مکلف به انجام وظایف مربوط در مدت مقرر می‌باشد.
ماده ۷۷ – استخدام مجدد کارمندی که طبق مقررات این آیین‌نامه از خدمت شرکت مستعفی گردیده، در صورت احتیاج شرکت و تمایل او برای یکبار بلامانع است.
ماده ۷۸ – کارمند می‌تواند در صورت موافقت شرکت سوابق خود را بازخرید نماید.
تبصره – به کارمندی که سوابق خدمت او بازخرید شده است در ازاء هر سال سابقه خدمت
حداکثر معادل یک ماه و نیم آخرین حقوق و مزایای شغل و فوق‌العاده حق مقام پرداخت
می‌گردد. سوابق بیش از شش ماه به یک سال محسوب می‌گردد و کمتر از آن محسوب نمی‌گردد.
ماده ۷۹ – استخدام مجدد کارمندی که بازخرید می‌شود ممنوع است.
ماده ۸۰ – حقوق و فوق‌العاده‌های مذکور در ماده ۴۹ از بابت ایامی مرخصی استحقاقی
ذخیره شده کارمندان مستعفی و بازخرید شده بر اساس آخرین حقوق و مزایای شغل و
فوق‌العاده‌های مربوط محاسبه و به کارمند پرداخت می‌گردد.
ماده ۸۱ – در صورتی که کارمند به مدت دو ماه متوالی و یا چهار ماه متناوب بدون
عذر موجه در محل خدمت خود حاضر نشود از تاریخ ترک خدمت، از خدمت شرکت اخراج
می‌شود. استخدام مجدد کارمند اخراج شده به هر عنوان ممنوع است.
تبصره – هر گاه کارمند مذکور در این ماده ظرف مدت یک ماه پس از ابلاغ حکم اخراج
مدعی می‌شود که عذر او موجه بوده است شرکت مکلف است پرونده وی را جهت رسیدگی به
هیأت رسیدگی به تخلفات اداری مربوط ارجاع کند. رأی هیأت مذکور از تاریخ اخراج
کارمند معتبر و قطعی است.
ماده ۸۲ – کارمند شرکت می‌تواند در مورد تضییع حقوق استخدامی خود به دیوان عدالت اداری شکایت کند.
تبصره – کارمند شرکت لازم است در مورد تضییع حقوق استخدامی خود قبل از شکیات به
دیوان عدالت اداری و سایر مراجع ذیصلاح، شکایت خود را بدواً به مسئولین ذیربط شرکت
تسلیم کند.
شرکت مکلف است به منظور ایجاد محیط حسن تفاهم و بهبود روابط مدیریت و کارمندان،
شرایط لازم برای رفع موجبات اینگونه شکایات را در حدود قوانین و مقررات مربوط فراهم نماید.
ماده ۸۲ – کارمندان شرکت موظف به اجرای وظایف و تکالیفی که از طرف شرکت تعیین می‌شود می‌باشند رئوس این تکالیف به شرح زیر است:
الف – کارمند موظف است وظایف محوله از طرف شرکت را به نحو احسن و در کمال جدیت و
صمیمیت و درستکاری و طبق مقررات و رویه‌های جاری انجام داده.
ب – کارمند مکلف است در حدود قوانین و مقررات احکام و دستورات رؤسای مافوق خود را
اطلاعات کند. هر گاه حکم و یا دستور مقام و مافوق را بر خلاف قوانین مقررات تشخیص
دهد باید کتباً مغایرت دستور را با ذکر دلیل به وی گزارش کند. در صورتی که بعد از
این اطلاع مقام مافوق اجرای دستور خود را کتباً خواستار شود کارمند مکلف به اجرای
دستور صادره خواهد بود.
پ – کارمند شرکت حق ندارد دد معاملات بیمه حق‌العمل دریافت دارد و یا با دلالها و
کارگزاران شرکت شریک شود. اگر کارمندی در معامله‌ای که با شرکت منعقد می‌شود به
نحوی از انحاء شریک با ذینفع باشد باید قبلاً مراتب را به هیأت مدیره گزارش نموده و
برای عقد قرارداد کسب اجازه نماید.
ت – کارمند در صورت مشاهده امور خلاف مقررات موظف به تهیه گزارش مقتضی و تسلیم آن به سرپرست مربوطه می‌باشد.
ث – کارمند موظف به حفظ اسرار اداری و امور محرمانه شرکت بوده و به هیچوجه حق فاش ساختن آنها را ندارد.
ج – کارمند موظف به رعایت سلسله مراتب اداری بوده و قبل از مراجعه به مقامات بالاتر باید به سرپرست بلافصل خود مراجعه نماید.
چ – کارمند موظف به حفظ وسایل، لوازم و اموال شرکت که در اختیار دارد می‌باشد و
نباید از آنها در امور شخصی استفاده نماید (جز در مواردی که شرکت معین می‌کند).
ح – کارمندان شرکت حق ندارند در هیچ دستگاه دولتی و مؤسسه غیر دولتی قبول شغل
نمایند مگر در مورد اشتغال به امور آموزشی. در مورد مشاغل غیر مرتبط با بیمه در
مؤسسات خصوصی، در صورتی که در ساعات غیر اداری انجام شود. قبلاً می‌بایستی مورد
موافقت کتبی شرکت قرار گیرد.
تبصره – تدریس در دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی و قبول سمتهای غیر موظف در مؤسسات خیریه و اجتماعی و آموزش بلامانع است.
ماده ۸۴ – اختیار تعیین محل جغرافیایی خدمت کارمند آب شرکت می‌باشد و کارمند موظف است در هر نقطه‌ای از ایران که شرکت مقتضی بداند انجام وظیفه کند.
ماه ۸۵ – کارمندان شرکت در موقع ورود به خدمت سوگند نامه‌ای را امضاء خواهند نمود که وظایف عمومی آنها در قبال شرکت، رؤسا و همکاران خود و همچنین نسبت به مشتریان و مراجعین شرکت در آن تشریح شده است.
ماده ۸۶ – ایام تعطیل شرکت همانست که در مقررات جاری کشور تعیین شده و یا توسط دولت ابلاغ می‌گردد.
تبصره ۱ – در مورد استثنایی که ضرورت عملیات اقتضاء نماید شرکت می‌تواند کارمندان را در روزهای تعطیل به شرکت فراخواند که در این صورت کارمند مکلف است در محل خدمت حاضر و انجام وظیفه نماید.
تبصره ۲ – کارمندان نوبت کار و کشیک که روز اشتغال آنان با ایام تعطیل مصادف شود از تعطیل استفاده نمی‌کنند.
تبصره ۳ – اقلیت‌های مذهبی می‌توانند با اطلاع قبلی حداکثر به مدت سه روز در روزهای مصادف با اعیاد و مراسم مذهبی در محل کار حاضر نشوند. مدت مازاد بر این سه روز جزو مرخصی استحقاقی منظور خواهد شد.
ماده ۸۷ – ساعات کار شرکت با رعایت قوانین و مقررات جاری کشور بر حسب نوع کار و
اقتضای عملیات برای هر یک از واحدها و نواحی توسط شرکت تعیین و به مورد اجراء گذارده می‌شود.
تبصره – برای عملیاتی که باید بدون وقفه در تمام در تمام ۲۴ ساعت ادامه داشته باشد برنامه کار نوبتی توسط شرکت تعیین می‌شود.
ماده ۸۸ – کارمندان شرکت باید طبق ساعات کار تعیین شده سرکار خود حاضر شوند.
کارمند در صورتی استحقاق دریافت حقوق و مزایای کامل را خواهد داشت که تمام اوقات مقرره را در محل کار حاضر باشد.
نظارت بر امر حضور و غیاب کارمندان از وظائف و مسئولیتهای رؤسای مربوط می‌باشد.
تبصره ۱ – کارمندی که بدون کسب اجازه با دلیل موجه غیبت نماید محقق به دریافت حقوق برای اوقات یا ایام غیبت نبوده و مشمول مقررات انضباطی و‌تخلفاتی می‌گردد.
تبصره ۲ – کارمندی که بدون عذر موجه و یا کسب اجازه تأخیر در ورود و با تعجیل در خروج از شرکت داشته باشد مشمول مقررات انضباطی و تخلفاتی خواهد گردید.
ماده ۸۹ – هر نوع فعل و یا ترک فعل که موجب وقفه، اخلال، کم‌کاری یا بی‌نظمی در
کار شرکت شود و یا بر خلاف اخلاق حسنه و یا شئون ادای باشد و همچنین عدم رعایت
ضوابط و مقررات و تکالیف، تخلف محسوب و یا متخلف برابر مقررات رفتار خواهد شد.
تبصره – ارتکاب جرم و خلاف به عذر عدم اطلاع از مقررات شرکت مسموع نبوده و موجب
معافیت از تنبیهات انضباطی و تخیلات نخواهد شد.
ماده ۹۰ – تقصیرات و تخلفات اداری و نحوه رسیدگی و تعیین مجازات کارمندان مطابق قانون رسیدگی به تخلفات اداری و اصلاحات بعدی آن خواهد بود.
فصل هفتم – رفاه کارمندان
شرکت کوشش می‌نماید تا به منظور جذب افراد شایسته و ذیصلاح به خدمت در صنعت بیمه
و ایجاد انگیزه در استمرار خدمت آنان و همچنین تأمین آتیه کارمندان و تقویت روحیه
آنان تا حد امکان مزایای و طرح‌های رفاهی را پیش‌بینی و به مورد اجرا گذارد.
ماده ۹۱ – شرکت به منظور مساعدت به کارمندان در جهت تهیه مسکن و رفاه سایر حوائج وامهایی به نان اعطا می‌نماید که انواع و میزان و شرایط و ضوابط این وامها به تصویب کمیته امور استخدامی می‌رسد.
ماده ۹۲ – شرکت به طرق مقتضی وسایل بهداشت و درمان کارمندان خود و افراد تحت تکفل آنان را فراهم می‌نماید.
تبصره – کارمندان شاغل، بازنشسته و ازکارافتاده شرکت و افراد تحت تکفل آنان در
صورتی که از مزایای سایر طرحها و کمکهای بهداشتی دولت استفاده نکنند از مزایای
کمکهای بهداشتی و درمانی شرکت برخوردار خواهند شد.
ماده ۹۳ – به منظور اجرای طرح تأمین سلامتی و بهداشت و درمان کارمندان و افراد
تحت تکفل آنان، شرک موظف است همه ماهه مبلغی تحت عنوان حق بیمه از حقوق کارمندان
کسر نموده و با افزودن سهم خود آنان را از این نظر بیمه نماید.
تبصره – کارمندانی که مشمول مقررات تأمین اجتماعی می‌باشند از نظر درمانی و سایر مزایای مربوط، همچنان مشمول مقررات مربوط خواهند بود.
ماده ۹۴ – شرکت مکلف است کارمندان خود را در برابر ضایعات جسمی ناشی از بالای و حوادث و فوت بیمه نماید.
ماده ۹۵ – شرکت کارمندان خود را به تشکل شرکتهای تعاونی و صندوق قرض‌الحسنه
(صندوق تعاون) و یا مشارکت در شرکتهای تعاونی مؤسسات دیگر تشویق نموده و به شرکت
تعاونی و صندوق قرض‌الحسنه کارکنان عنداللزوم در حدود بودجه مصوب کمک می‌نماید.
ماده ۹۶ – به منظور رفاه و تأمین آتیه کارمندان و خانواده آنان صندوقی به نام “صندوق پس‌انداز کارمندان صنعت بیمه” تشکیل می‌گردد.
تبصره – شرکت موظف است همه ماهه سه درصد از حقوق رتبه و پایه کارمندان خود را کسر
و پس از افزودن معادل دو برابر آن از بابت سهم خود، مجموع آن را‌به صندوق مزبور
واریز نماید.
ماده ۹۷ – وجوه پس اندازه اعم از سهم کارمند و شرکت و منافع حاصله در هنگام
بازنشستگی، ازکارافتادگی، فوت و یا انتقال به طور یکجا به کارمند و یا
وزارت قانونی وی پرداخت خواهد شد.
تبصره ۱ – در صورت استعفاء، بازخرید خدمت، اخراج و یا انفصال فقط موجودی سهم
کارمند به علاوه منافع حاصله از سهم وی پرداخت می‌شود.
تبصره ۲ – کارمندان مستعفی می‌تواند در صورت استخدام مجدد، وجوه دریافتی از صندوق
پس‌انداز را حداکثر ظرف شش ماه پس از استخدام، یکجا صندوق‌مزبور واریز نماید.
ماده ۹۸ – شرکت موظف است با توجه به مفاد ماده ۵۰ نسبت به ایجاد امکانات و
تسهیلات رفاهی برای کارمندان از قبیل استراحتگاه‌ها و با زائرسراها و نظایر آنها
اقدام نماید.
ماده ۹۹ – در صورتی که کارمند شرکت در خصوص انجام عملیات بیمه‌ای خویش در مقام
بیمه‌گزار باشد از تخفیف‌های متناسب بهره‌مند خواهد گردید.
ماده ۱۰۰ – شرکت موظف است به کارمندانی که ازدواج دائم می‌نمایند و از سازمان
تأمین اجتماعی از این بابت وجهی دریافت نمی‌دارند برای یک بار در طول خدمت، کمک
هزینه ازدواج پرداخت نماید.
ماده ۱۰۱ – شرکت موظف است به کارمند در صورت فوت همسر و یا اولاد او و به خانواده
کارمند متوفی به منظور جبران هزینه‌های انجام مراسم تدفین و ترحیم و سایر
هزینه‌های مربوط وجهی تحت عنوان کمک هزینه کفن و دفن پرداخت نماید.
ماده ۱۰۲ – [اصلاحی ۱۳۸۰/۵/۲۱]
شرکت می‌تواند به منظور قدردانی و تقدیر از زحمات کارکنانی که از تاریخ ۱۳۷۹/۱/۱ به افتخار بازنشستگی نایل می‌شوند، در مقابل کلیه سوابق خدمات دولتی، به ازای هر سال خدمت، تا حداکثر سی سال سوابق خدمت دولتی، معادل یک ماه آخرین حقوق و فوق‌العاده‌های دریافتی (حداکثر تا سی ماه) را که ملاک کسور بازنشستگی است به عنوان پاداش پایان خدمت پرداخت نماید.
ماده ۱۰۳ – آیین‌نامه و ضوابط اجرایی مواد ۹۳، ۹۴، ۹۵، ۹۹، ۱۰۰، ۱۰۱ و ۱۰۵ و
همچنین طرز تشکیل و نحوه و چگونگی اداره و بهره‌برداری از وجه صندوق پس‌انداز
کارمندان صنعت بیمه به تصویب کمیته امور استخدامی می‌رسد.
فصل هشتم – بازنشستگی و ازکارافتادگی
ماده ۱۰۴ – حقوق بازنشستگی، وظیفه و مستمری عبارت از وجوهی است که ماهانه به بازنشستگان، ازکارافتادگان (معلولین) و وارث قانونی شهدا یا کارمندان متوفی بر اساس مقررات این آیین‌نامه از صندوق بازنشستگی پرداخت می‌گردد.
ماده ۱۰۵ – به منظور اجرای ماده ۱۰۴″ صندوق بازنشستگی کارمندان صنعت بیمه” که بعد از این صندوق نامیده می‌شود با شرایط مقرر در این فصل تشکیل می‌گردد.
تبصره: نظامنامه صندوق شامل نحوه اداره و چگونگی بهره‌برداری و استفاده از وجوه آن ظرف سه ماه پس از تصویب این آیین‌نامه به پیشنهاد کمیت امور استخدامی به تصویب مجمع عمومی خواهد رسید.
ماده ۱۰۶ – صندوق دارای شخصیت حقوقی مستقل و استقلال مالی بوده و دارایی‌ها و وجوه آن منحصر برای پرداخت حقوق بازنشستگی، وظیفه و مستمری و همچنین استرداد کسور بازنشستگی طبق مقررات این آیین‌نامه می‌باشد.
تبصره ۱: کلیه هزینه‌های مربوط به اداره صندوق طبق نظامنامه به عهده شرکتهای مذکور در بند الف ماده ۲ می‌باشد.
تبصره ۲: صندوق موظف است گزارش کالم عملکرد وضع موجود خود را سالی یک بار به شرکت تسلیم نماید.
ماده ۱۰۷ – حقوق بازنشستگی، وظیفه ازکارافتادگی و مستمری آن دسته از مستخدمین و کارمندانی که تا قبل از تصویب این آیین‌نامه بر اساس مقررات استخدامی بیمه مرکزی ایران و شرکت سهامی بیمه ایران به این صندوق منتقل می‌شود.
ماده ۱۰۸ – حقوق بازنشستگی، وظیفه ازکارافتادگی و مستمری آن دسته از مستخدمین و
کارمندانی که تا قبل از تصویب این آیین‌نامه بر اساس مقررات استخدامی بیمه مرکزی
ایران و شرکت سهامی بیمه ایران بازنشسته، ازکارافتاده، شهید یا فوت شده‌اند همچنان
بر طبق آن مقررات از محل صندوق پرداخت‌خواهد شد.
ماده ۱۰۹ – کارکنان مشمول قانون تأمین اجتماعی شرکتهای بیمه آسیا، البرز و دانا
که با مقررات مذکور در این آیین‌نامه تطبیق وضع استخدامی می‌یابند در‌صورت تمایل
می‌توانند با درخواست کتبی مشمول مقررات این فصل باشند که در این صورت موظفند ظرف
سه ماه از تاریخ تصویب این آیین‌نامه تمایل خود را مبنی بر تغییر وضع بازنشستگی به
اطلاع شرکت برسانند. در غیر این صورت مشمول مقررات این فصل نخواهند شد.
تبصره: صندوق تأمین اجتماعی موظف است بر اساس قانون نقل و انتقال حق بیمه یا
بازنشستگی مصوب ۱۳۶۵.۳.۲۷ و آیین‌نامه اجرایی آن با درخواست شرکت، حق بیمه پرداختی
از بابت بازنشستگی و ازکارافتادگی این کارمندان را عیناً به صندوق منتقل نماید.
ماده ۱۱۰ـ [اصلاحی ۱۳۷۸/۷/۲۵]
شرکت موظف است هر ماه نه در صد (۹%) از جمع حقوق و مزایای مستقر و فوق العاده جذب هر یک از کارمندان رسمی خود را بابت کسور بازنشستگی سهم کارمند کسر و پس از افزودن معادل دو برابر آن بابت سهم شرکت، مجموع آن را ظرف یک ماه به صندوق واریز کند
تبصره: علاوه بر وجوه مندرج در این ماده درآمد صندوق به ترتیب زیر می‌باشد:
الف – منافع حاصل از عملیات اقتصادی متعلقه بر وجوه صندوق.
ب – کمکها و هدایایی که به صندوق واریز می‌گردد.
ماده ۱۱۱ – شرکت می‌تواند کارمندانی را که سی سال سابقه خدمت دارند بازنشسته نماید.
ماده ۱۱۲ – شرکت مکلف است کارمندانی را که به سن شصت و پنج سالگی می‌رسند بدون در
نر گرفتن سابقه خدمت آنان بازنشسته نماید. در صورتی که سوابق خدمت این کارمندان
کمتر از پانزده سال باشد سنوات خدمت آنان پانزده سال محسوب می‌شود.
ماده ۱۱۳ – کارمند می‌تواند در صورت دارا بودن سی سال سابقه خدمت و یا با داشتن
حداقل شصت سال سن و بیست سال سابقه خدمت تقاضای بازنشستگی نماید و شرکت مکلف به قبول آن است.
تبصره: حداقل سن مقرر در این ماده برای بانوان کارمند پنجاه و پنج سال می‌باشد.
ماده ۱۱۴ – کارمند می‌تواند در صورت داشتن حداقل پنجاه سال سن و بیست سال سابقه
خدمت یا موافقت شرکت بازنشسته شود.
تبصره: حداقل سن مقرر در این ماده برای بانوان کارمند چهل و پنج سال می‌باشد.
ماده ۱۱۵ – منظور از “سابقه خدمت” مقرر در این فصل سابقه خدمت تمام وقت در
دستگاه‌های دولتی و نهادهای انقلاب اسلامی و سوابق پذیرفته شده شرکتهای بیمه است
که کارمند کسور بازنشستگی با حق بیمه آن را برابر مقررات مربوط پرداخت نموده و این
کسور به صندوق منتقل شده باشد.
تبصره ۱: سوابق خدمت غیر رسمی کارمند در شرکتهای مذکور در بند الف ماده دو و
همچنین مدت خدمت وظیفه عمومی (دوره ضرورت و احتیاط) با قبول پرداخت کسور
بازنشستگی از جانب وی بر مبنای اولین حقوق رتبه و پایه و مزایای شغل خدمت رسمی جزء
مدت خدمت رسمی او محسوب خواهد شد در‌این صورت شرکت مکلف به پرداخت سهم خود به صندوق خواهد بود.
تبصره ۲: سوابق خدمت غیر رسمی کارمند در دستگاه‌های دولتی و نهادهای انقلاب
اسلامی مشروط به قبول پرداخت کسور بازنشستگی این مدت از بابت سهم خود و شرکت بر
اساس این مقررات و بر مبنای اولین حقوق و رتبه و مزایای شغل خدمت رسمی جزء مدت
خدمت رسمی او محسوب می‌شود.
ماده ۱۱۶ – کسور بازنشستگی ایام آمادگی به خدمت و غیبت موجه بر مبنای تمام حقوق
رتبه و پایه احتساب خواهد شد.
ماده ۱۱۷ – در صورتی که کارمند شرکت به یکی از مقامات موضوع ماده ۳۲ قانون
استخدام کشوری و یا نمایندگی مجلس شورای اسلامی و مدیر عالم و عضو هیأت مدیره شرکت
منصوب و انتخاب شود مدتی را که در این سمتها خدمت می‌کند مشروط مزایای شغل جزء
سوابق خدمت وی محسوب می‌شود.
ماده ۱۱۸ – کارمند مجاز است کسور بازنشستگی ایام خدمت غیر رسمی و وظیفه عمومی خود
را به طور یکجا و یا به اقساط مساوی حداکثر ظرف پنج سال به صندوق واریز نماید.
تبصره: هر گاه کارمند موضوع این ماده فوت شود مستمری‌بگیران او از پرداخت بقیه
اقساط مربوط معاف خواهند بود.
ماده ۱۱۹ – ملاک تشخیص سن کارمندانی که در تاریخ تصویب این آیین‌نامه در خدمت
شرکت هستند شناسنامه‌ای است که در تاریخ مذکور در دست دارند و در مورد کارمندانی
که بعد از تصویب این آیین‌نامه به استخدام شرکت پذیرفته می‌شوند شناسنامه‌ای است
که در بدو استخدام ارائه خواهند داد. در صورتی که ماه و‌روز تولد در شناسنامه مشخص
نباشد اول مهر ما سال تولد ملاک محاسبه خواهد بود.
ماده ۱۲۰ – حقوق بازنشستگی عبارتست از ۱.۳۰ متوسط حقوق کارمند ضربدر سوابق خدمت، مشروط بر آن که از آخریم حقوق جدول حقوق تجاوز ننماید.
تبصره ۱ـ
[اصلاحی ۱۳۷۸/۷/۲۵]
[اصلاحی ۱۳۸۰/۵/۲۱]
متوسط حقوق عبارت است از معدل تمامی حقوق و مزایای دریافتی کارمند که ملاک کسور بازنشستگی است در دو سال آخر خدمت با اعمال آخرین ضریب حقوق سال بازنشستگی.
تبصره ۲- خدمت زائد بررسی سال در تعیین حقوق بازنشستگی ملاک محاسبه قرار نخواهد گرفت. نسبت به مدت مذکور کسوری دریافت نخواهد شد.
ماده ۱۲۱ – ترک تابعیت موجب قطع حقوق بازنشستگی، وظیفه و مستمری خواهد شد.
ماده ۱۲۲ – دریافت هر گونه وجه در قبال خدمت مستمر از دستگاه‌های دولتی و نهادهای
انقلاب اسلامی و مؤسسات وابسته به دولت موجب قطع حقوق بازنشستگی، وظیفه و مستمری
در آن مدت خواهد شد.
ماده ۱۲۴ – هر گاه به لحاظ افزایش هزینه‌های زندگی ضریب حقوق کارمندان افزایش
یابد حقوق بازنشستگان، وظیفه و مستمری‌بگیران نیز به همان نسبت ترمیم خواهد شد.
تبصره: حکم این ماده در مورد مستخدمین و کارمندان موضوع ماده ۱۰۸ نیز مجری است.
ماده ۱۲۵ – در صورتی که کارمند به علت حادثه غیر ناشی از کار یا بیماری
ازکارافتاده شناخته شود ۱.۳۰ متوسط حقوق او ضربدر سوابق خدمت را به عنوان‌حقوق
وظیفه ازکارافتادگی دریافت خواهد داشت.
ماده ۱۲۶ – هر گاه، کارمند به علت حادثه ناشی از کار یا به سبب انجام وظیفه
ازکارافتاده شود بدون رعایت سوابق خدمت آخرین حقوق رتبه و پایه و مزایای شغل او به
عنوان حقوق وظیفه ازکارافتادگی درباره وی برقرار خواهد شد.
ماده ۱۲۷ – چنانچه کارمند شاغل فوت شود مستمری بازماندگان وی بر مبنای ۴.۵ حقوق
بازنشستگی استحقاقی برقرار می‌شود.
ماده ۱۲۸ – در صورتی که سنوات خدمت کارمندان موضوع مواد ۱۲۵ و ۱۲۷ کمتر از پانزده سال باشد مدت خدمت آنان پانزده سال محسوب خواهد شد.
ماده ۱۲۹ – در صورتی که کارمند بازنشسته و یا ازکارافتاده فوت شود ۴.۵ حقوق بازنشستگی و یا وظیفه ازکارافتادگی تحت عنوان مستمری به بازماندگان او پرداخت می‌شود.
ماده ۱۳۰ – هر گاه کارمند به علت حادث ناشی از کار یا به سبب انجام وظیفه فوت شود
بدون رعایت سنوات خدمت ۴.۵ آخرین حقوق رتبه و پایه و مزایای شغل او به عنوان
مستمری به بازماندگان او پرداخت می‌شود.
ماده ۱۳۱ – کارمندی که برای حفظ دستاوردهای انقلاب اسلامی و یا به سبب شرکت یا
همکاری در عملیات دفاع از تمامیت استقلال جمهوری اسلامی ایران به درجه رفیع شهادت
نائل گردد به بازماندگان او مستمری معادل حقوق وظیفه‌ای برابر ماده ۱۳۰ به علاوه
پنجاه درصد پایین‌ترین حقوق جدول حقوق پرداخت‌خواهد شد.
ماده ۱۳۲ – کارمندی که برای حفظ دستاوردهای انقلاب اسلامی یا به سبب شرکت یا
همکاری در عملیات دفاع از تمامیت استقلال جمهوری اسلامی ایران جانباز گردد حقوق
وظیفه او برابر ماده ۱۲۶ به علاوه پنجاه درصد پایین‌ترین حقوق جدول حقوق تعیین و
پرداخت خواهد شد.
تبصره: هر گاه کارمند موضوع این ماده فوت شود ۴.۵ حقوق وظیفه‌ای که رافت می‌گردد
به عنوان مستمری به بازماندگان او پرداخت می‌شود.
ماده ۱۳۳ – ازکارافتادگی موضوع مقررات این فصل عدم توانایی کامل و دائمی کارمند
به انجام دادن اموری که به طور متعارف به آن اشتغال داشته می‌باشد و تشخیص
ازکارافتادگی علت آن و همچنین تشخیص این که فوت کارمند به علت حادثه ناشی از کار و
یا به سبب انجام وظیفه بوده است با کمیسیونی مرکب از مدیر صندوق، نماینده شرکت و
پزشک معتمد شرکت خواهد بود.
ماده ۱۳۴ – اشتغال کارمندانی که طبق مواد ۱۲۵ و ۱۲۶ از حقوق وظیفه ازکارافتادگی
استفاده می‌کند در صورتی که به تشخیص کمیسیون پزشکی و تأیید کمیسیون موضع ماده ۱۳۳
بهبودی حاصل نموده باشد فقط برای یک بار دیگر تا زمان رسید به شرایط بازنشستگی
بلامانع است. شرکت می‌تواند کارمند را در‌حداکثر آخرین رتبه و پایه‌ای که قبل
ازکارافتادگی داشته است مستقر نماید و مدتی را که کارمند از حقوق وظیفه
ازکارافتادگی استفاده نموده است جزء سنوات خدمت وی محسوب نخواهد شد.
ماده ۱۳۵ – حقوق بازنشستگی، وظیفه و مستمری بازماندگان که طبق مقررات این
آیین‌نامه برقرار می‌شود مانع از پرداخت سرمایه‌های بیمه عمومی حوادث نخواهد بود.
ماده ۱۳۶ – بازماندگانی که به موجب این آیین‌نامه استحقاق دریافت مستمری را دارند عبارتند از:
الف – همسر یا همسران دائمی و فرزندان و نوادگان انثا متوفی تا زمانی که شوهر
اختیار نکرده و پایه استخدام یکی از دستگاه‌های دولتی و وابسته به دولت در‌نامیده
باند.
ب – شوهر در صورتی که علیل و ازکارافتاده و تحت فالت همسر متوفی خود بوده باشد.
پ – فرزندان و نوادگان ذکور تا زمانی که به سن بیست سال تمام نرسیده‌اند مگر آن که
به موجب مدار لازم در یک از دانشگاه‌ها مؤسسات رسمی عالی آموزشی‌مشمول تحصیل باشند
که در این صورت در پایان بیست و پنجمین سال عمر مستمری آنان قطع خواهد شد.
ت – پدر و مادری که تحت کفالت کارمند متوفی بوده باشند.
ث – فرزندان و نوادگان علیل و ناقص‌العضو کارمند متوفی که قادر به کار نباشد.
تبصره: نوادگان کارمند متوفی در صورتی می‌توانند از مستمری استفاده کنند که قبل
از فوت کرامند قانون تحت کفالت او بوده باشند.
ماده ۱۳۷ – مستمری به تساوی بین بازماندگان تقسیم می‌شود و در صورت قطع سهم هر یک
از بازماندگان سهم قطع شده به تساوی به سهم سایر بازماندگان اضافه خواهد شد ولی هر
گاه بازمانده واجد شرایط کارمند فرزند یا نواده اناث منحصربفردی باشد که با داشتن
بیست سال سن به علت عدم داشتن شغل با شوهر‌از مستمری استفاده می‌کند مستمر او ۱.۲
حقوق بازنشستگی یا وظیفه ازکارافتادگی کارمند متوفی خواهد بود مشروط بر آن که از
سی هزار ریال کمتر نباشد.
ماده ۱۳۸ – کارمندان بازنشسته، ازکارافتاده و بازماندگان آنان که مطابق مقررات
این فصل از حقوق بازنشستگی، وظیفه یا مستمری استفاده می‌کنند از مزایای‌طرح‌های
تسهیلات درمانی، تعاونی و رفاهی شرکت برخوردار خواهند شد.
ماده ۱۳۹ – حداکثر حقوق بازنشستگی، وظیفه و مستمری از آخرین حقوق جدول حقوق تجاوز
نخواهد کرد و حداقل آن در هر سال از ۱.۴ حداکثر کمتر نخواهد بود.
ماده ۱۴۰ – دریافت بیش از یک حقوق بازنشستگی یا وظیفه برای ایام واحد خدمت دولتی
و همچنین دریافت بیش از یک مستمر از صندوق بازنشستگی دستگاه‌های دولتی و نهادهای
انقلاب اسلامی و شرکت ممنوع است. کارمند یا مستمری‌بگیری که مستحق بی از یک حقوق
بازنشستگی یا وظیفه یا مستمری باشد در استفاده از هر یک از آنها مخیر است.
ماده ۱۴۱ – توقیف حقوق بازنشستگی، وظیفه و مستمری در قابل مطالبات دولت یا
محکومیت حقوقی یا عناوین دیگر از این قبیل فقط تا میزان یک چهار حقوق بازنشستگی،
وظیفه یا مستمری بر اساس حکم محاکم صالحه مجاز است.
ماده ۱۴۲ – هر گاه کارمندی که طبق مقررات از حقوق بازنشستگی یا حقوق وظیفه
استفاده می‌کند مفقودالاثر شود و مدت یک سال حقوق بازنشستگی یا وظیفه استفاده
می‌کند مفقودالاثر شود و مدت یک سال حقوق بازنشستگی یا وظیفه خود را مطالبه نکند
بازماندگان او می‌توانند موقتاً مستمری خود را مطالبه کنند. اگر بعداً معلوم شود
کارمند مذکور فوت شده مستمری موقت از تاریخ فوت به طور دائم برقرار می‌شود و در
صورتی که معلوم گردد او در قید حیات است وضع‌حقوقی او به حال اول بر می‌گردد و
مابه‌التفاوت حقوق بازنشستگی این مدت به وی پرداخت خواهد شد.
ماده ۱۴۳ – هر گاه کارمندی که از حقوق بازنشستگی یا از حقوق وظیفه استفاده می‌کند
به موجب حکم قطعی مراجع ذیصلاح اصالتاً یا تبعاً به محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم
شود در مدت محرومیت از حقوق اجتماعی شخصاً از دریافت حقوق بازنشستگی محروم خواهد
بود. در صورتی که محرومیت مربوط به دوره خدمت او باشد با افراد تحت تکفل او همان
رفتاری خواهد شد که با بازماندگان کارمند بازنشسته متوفی می‌شود و اگر جرم و
محکومیت مربوط به دوره بازنشستگی باشد در مدت حسابت کارمند تمام حقوق بازنشستگی به
افراد تحت تکفل او پرداخت خواهد شد.
ماده ۱۴۴ – هر گاه کارمندی به موجب حکم قطعی دادگاه صلاحیتدار به انفصال ابد از
خدمات دولتی محکوم و تبعاً از حقوق اجتماعی محروم گردد، در صورتی‌که در تاریخ
محرومت از حقوق اجتماعی شرایط بازنشسته شدن را مطابق این آیین‌نامه داشته باشد
بازنشسته خواهد شد و تا زمانی که از حقوق اجتماعی محروم است ۴.۵ حقوق بازنشستگی او
به بازماندگان او پرداخت می‌گردد و پس از اعاده حیثیت یا رفع محرومیت شخصاً از تمام
حقوق بازنشستگی خود برخوردار خواهد شد.
ماد ۱۴۵ – شرکتهای مشمول این آیین‌نامه مکلفند در بدو تشکیل صندوق نسبت به واریز
تفاوت کسور بازنشستگی کارمندان خود به مأخذ ۲۷ درصد مطابق ضوابط که در نظامنامه
صندوق پیش‌بینی خواهد شد اقدام نمایند.
ماده ۱۴۶ – در صورت عدم کفایت وجوه صندوق برای پرداخت حقوق بازنشستگی، وظیفه و
مستمری، شرکتهای مشمول این آیین‌نامه مکلفند کمبود آن را به تناسب در بودجه سالانه
خود پیش‌بینی و تأمین نمایند.
ماده ۱۴۷ – ترتیب و تشریفات مربوط به تقاضای بازنشستگی و صدور احکام و برقراری
حقوق بازنشستگی، وظیفه و مستمری و ترتیب وصول و پرداخت‌وجوه بازنشستگی و وظیفه
کارمندان مطابق دستورالعملی است که به تصویب کمیته امور استخدامی می‌رسد.
فصل نهم – تطبیق وضع استخدامی
ماده ۱۴۸ – کارمندان رسمی که در تاریخ تصویب این آیین‌نامه در شرکتهای مذکور در بند الف ماده دو خدمت می‌نمایند با مقررات این آیین‌نامه تطبیق وضع می‌یابند.
تبصره: کارکنان شرکت (اعم از مستخدمین ثابت، مستخدمین دائم، کارمندان رسمی و
امثال آن) که به طور دائم استخدام شده و در تاریخ تصویب این آیین‌نامه مشمول
پرداخت کسور بازنشستگی یا حق بیمه می‌باشند کارمند رسمی محسوب می‌شوند.
ماده ۱۴۹ – شرکت مکلف است رتبه و پایه کارمندان رسمی خود را با توجه به مدرک
تحصیلی و سوابق خدمت در دستگاه‌های دولتی و نهادهای انقلاب اسلامی و خدمت وظیفه
مومی (دوره ضرورت و احتیاط) و همچنین خدمت پذیرفته شده در شرکتهای بیمه و بیمه
مرکزی ایران بر اساس مواد ۳۱ و ۳۲ تعیین‌نمایند.
تبصره ۱: با کارمندانی که در تاریخ تصویب این آیین‌نامه به طور مام وقت در خدمت
شرکت بوده‌اند و فاقد حداقل مدرک تحصیلی ورود به خدمت می‌باشند همانند دارندگان
مدرک تحصیلی پایان دوره ابتدایی رفتار خواهد شد.
تبصره ۲: پایه یا پایه‌هایی کارمندان بر اساس مقررات و یا مصوبات هیأت وزیران
علاوه بر پایه‌های سنواتی دریافت داشته اند به پایه‌هایی به موجب این ماده به‌آنان
داده می‌شود افزوده خواهد شد.
ماده ۱۵۰ – در صورتی که مجموع حقوق رتبه و پایه و مزایا شغل و فوق‌العاده حق مقام
کارمند پس از تطبیق وضع با مقررات این آیین‌نامه از جمع حقوق و مزایای شغل و با
فوق‌العادهایی که به اقتصادی شغل خود به طور مستمر دریافت می‌داشته کمتر شود
مابه‌التفاوت تحت عنوان تطبیق حقوق و مزایا به وی‌پرداخت خواهد شد.
ماده ۱۵۱ – مستخدمین رسمی مشمول قانون استخدام کشوری بنا به درخواست آنان با
مقررات این آیین‌نامه تطبیق وضع می‌یابند و رتبه و پایه آنان به شرح مذکور در ماده
149 و تبصره‌های آن تعیین خواهد شد.
ماده ۱۵۲ – شرکت می‌تواند پس از تطبیق وضع استخدامی کارمندان رسمی در صورت وجود
شغل مستمر بلاتصدی کارکنان غیر رسمی (پیمانی، قراردادی، خرید خدمت و روزمزد) خود
را که برای انجام خدمت تمام وقت در تاریخ تصویب این آیین‌نامه در خدمت داشته است
بنا به درخواست آنان با مقررات این‌آیین‌نامه تبدیل وضع نماید. رتبه و پایه این
کارمندان با توجه به مدرک تحصیلی و سوابق خدمت آنان در دستگاه‌های دولتی و نهادهای
انقلاب اسلامی و شرکتهای بیمه و خدمت وظیفه عمومی (دوره ضرورت و احتیاط) تعیین
خواهد شد. این کارمند از تاریخ تصویب دستورالعمل اجرای این فصل سه ماه مهلت خواهد
داشت تا درخواست تبدیل وضع استخدامی خود را به شرکت تسلیم نماید.
ماده ۱۵۳ – عدم اشتغال کارمند در تاریخ تصویب این آیین‌نامه در شرکت در موارد زیر مانع از تطبیق و یا تبدیل وضع استخدامی او نخواهد بود.
الف – بیماری
ب – خدمت زیر پرچم
پ – مواردی که کارمند از طرف مرجع صلاحیتدار تحت تعقیب قرار گرفته و با جهت ادای توضیحات احضار شده باشد. در صورت صدور حکم برائت یا قرار موقوفی تعقیب.
ماده ۱۵۴ – دستورالعمل اجرای مقررات این فصل به تصویب کمیته امور استخدامی می‌رسد.
فصل دهم – مقررات مختلف
ماده ۱۵۵ – در صورتی که فعالیت شرکت تقلیل یابد و با استفاده از تکنیکهای جدید
انجام کار ایجاب نماید که مشاغل مستمر شرکت محدود گردد و این محدودیت منجر به حذف
مشاغل مستمر شود و شغلی برای ارجاع به متصدیان این قبیل مشاغل موجود نباشد
کارمندان شاغل مذکور به حال ماده به خدمت‌درآمده و در اختیار امور اداری با
واحدهای نظیر قرار خواهند گرفت تا پس از پیدا شدن شغل مستمر مناسبی که واجد شرایط
احراز آن باشند به آن منصوب گردند.
ماده ۱۵۶ – حداکثر مدت آمادگی به خدمت یک سال می‌باشد و در صورتی که ظرف این مدت
کارمند آماده به خدمت به شغل مستمر مناسبی منصوب نگردد، در صورت داشتن شروط
بازنشستگی طبق مقررات بازنشسته شده و در غیر این صورت خدمات او بازخرید خواهد شد.
تبصره ۱: شرکت موظف است به طرق مقتضی جهت انتقال کارمند آماده به خدمت خود اقدام
کند و موافقت با انتقال کارمند آماده به خدمت الزامی است.
تبصره ۲: وجوه بازخریدی و پرداخت حقوق و فوق‌العاده‌های ایام مرخصی استحقاقی
ذخیره شده به کارمند آماده به خدمت مطابق مواد ۷۸ و ۸۰ می‌باشد.
ماده ۱۵۷ – به کارمندی که به حال آماده به خدمت در می‌آید، در طول این مدت تمام حقوق رتبه و پایه مربوط پرداخت خواهد شد.
ماده ۱۵۸ – شرکت نمی‌تواند جز در موارد مصرحه در این آیین‌نامه کارمند را از شغل مستمر مورد تصدی بر کنار کند مگر آن که بلافاصله او را به شغل مستمر دیگری منصوب نماید.
ماده ۱۵۹ – کارمندی که به خدمت زیر پرچم احضار می‌شود هر گاه ظرف دو ماه پس از پایان خدمت زیر پرچم خود را برای خدمت در شرکت معرفی نماید شرکت مکلف است کارمند مذکور را به کار گمارد. ولی در صورتی که شغل مستمری برای ارجاع به وی موجود نباشد آماده به خدمت خواهد شد.
ماده ۱۶۰ – تغییر شاغل کارمندی که در شغل مستمر صاحب جمعی انجام وظیفه می‌کند تا زمانی که حساب دوره عملیات او تسویه نشده است ممنوع می‌باشد.
ماده ۱۶۱- [الحاقی ۱۳۷۰/۱۰/۱۵]
کلیه تصمیمات و مصوبات کمیته امور استخدامی موضوع این آیین‌نامه غیر از مواردی که نیازمند تصویب مجمع عمومی است، پس از تأیید وزیر امور اقتصادی و دارایی معتبر و لازم‌الاجرا می‌باشد.
میرحسین موسوی – نخست‌وزیر
۱۵۹۹ ۱۵۵۵ ۱۵۱۱ ۱۴۶۷ ۱۴۲۳ ۱۳۷۹ شش
1293 ۱۲۵۵ ۱۲۱۷ ۱۱۷۹ ۱۱۴۱ ۱۱۰۳ پنج
942 ۹۱۲ ۸۸۱ ۸۵۰ ۸۱۹ ۷۸۸ چهار
688 ۶۶۳ ۶۳۸ ۶۱۳ ۵۸۸ ۵۶۳ سه
270 ۴۵۱ ۴۳۲ ۴۱۳ ۳۹۴ ۳۷۵ دو
330 ۳۱۴ ۲۹۸ ۲۸۲ ۲۶۶ ۲۵۰ یک
6 ۵ ۴ ۳ ۲ ۱ پایه .رتبه