‌قانون معافیت بهداشتکاران دهان و دندان و بهداران (‌تکنیسین‌های بهداشت و مبارزه با بیماریها) از انجام خدمت وظیفه‌ عمومی

تاریخ تصویب: ۱۳۶۹/۰۲/۱۶
تاریخ انتشار: ۱۳۶۹/۰۳/۱۰

‌ماده واحده – به منظور تعمیم بهداشت در سطح کشور و ارائه خدمات بهداشتی و درمانی اولیه در بخشها و روستاهای کشور از تاریخ تصویب این‌ قانون کلیه بهداشتکاران دهان و دندان و تکنیسین‌های بهداشت و مبارزه با بیماریها پس از گذراندن آموزش نظامی اولیه که متعهد انجام حداقل 5 سال‌ خدمت در مراکز بهداشتی درمانی بخشها و روستاهای کشور می‌گردند، پس از ایفاء تعهد مذکور از انجام خدمت وظیفه عمومی معاف می‌باشند.

‌تبصره 1 – وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی موظف است چنانچه مشمولان این قانون از انجام خدمت مورد تعهد امتناع نمایند و یا در‌ طی مدت انجام خدمت مورد تعهد به عللی از خدمت در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برکنار شوند بلافاصله آنها را جهت رسیدگی به‌ وضع مشمولیتشان به نزدیکترین اداره وظیفه عمومی معرفی نمایند.

‌تبصره 2 – مشمولین این قانون که هم اکنون در حال گذراندن دوره نظام وظیفه هستند پس از آموزش نظامی اولیه بلافاصله ترخیص و مدت خدمت‌ سربازی در مورد این گونه افراد و متعهدینی که خدمت نظام وظیفه را به انجام رسانده‌اند جزء تعهد پنج‌ساله آنان محاسبه و منظور خواهد شد.

‌تبصره 3 – این قانون از تاریخ تصویب لازم‌الاجرا است.


‌قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و سه تبصره در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ شانزدهم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و شصت و نه مجلس‌ شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 1369.2.19 به تأیید شورای نگهبان رسیده است.

‌رئیس مجلس شورای اسلامی – مهدی کروبی