[به موجب ماده ۱۵ آییننامه نحوه استفاده از خدمات اشخاص به صورت خرید خدمت توسط ارتش جمهوری اسلامی ایران و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران، لغو شده است.]
شماره [۴۰۲۵۴؟] ۴۰۳۵۴ت.۴۴۸ه – ۱۳۶۹/۱۱/۹
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۹/۱۰/۳۰ بنا به پیشنهاد وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و به استناد ماده (۳۷) قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۶۶ آییننامه “نحوه استفاده از خدمات اشخاص به صورت خرید خدمت و برای خدمت مشخص، معین، محدود متناسب با تخصص شخص و در شرایطی که استفاده از خدمات مشمولان قانون مزبور امکانپذیر نباشد” را به شرح زیر تصویب نمود:
فصل اول – کلیات
ماده ۱ – استفاده از خدمات اشخاص به صورت خرید خدمت به موجب قراردادی که در چارچوب ضوابط این آییننامه بین “ارتش جمهوری اسلامی ایران، وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و سازمانهای وابسته به آن” و “ اشخاص دارایی تخصص لازم” برای مدت یک سال منعقد میگردد، انجام میشود و دستگاه مربوط هیچگونه تعهدی در مورد تجدید قرارداد ندارد. تمدید قرارداد در هر صورت حداکثر تا دو مرتبه (هر مرتبه حداکثر یک سال) مجاز خواهد بود:
تبصره – فرم نمونه قرارداد توسط وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح تهیه و در اختیار نیرو و سازمانهای مربوط، گذاشته میشود.
ماده ۲ – شخص خرید خدمتی باید دارای شرایط زیر باشد:
1 – تابعیت جمهوری اسلامی ایران.
2 – اعتقاد به نظام “جمهوری اسلامی ایران.”
3 – عدم عضویت یا وابستگی به احزاب و گروهها سیاسی غیر قانونی یا الحادی.
4 – داشتن شرایط تحصیلی و یا تخصصی لازم برای خدمت مورد نظر.
5 – نداشتن محکومیت کیفری موثر.
6 – عدم معروفیت به فساد اخلاقی و عدم اعتیاد به مواد مخدر.
7 – داشتن سلامت جسمی متناسب با خدمت مورد نظر.
8 – دارا بودن برگ خاتمه خدمت نظام وظیفه عمومی یا معافیتهای مذکور در قانون خدمت وظیفه عمومی.
تبصره ۱ – انعقاد قرارداد و اشتغال به کار اشخاص خرید خدمت پس از کسب نظر “گزینش” مجاز خواهد بود.
تبصره ۲ – در صورتی که بنا به تشخیص دستگاه و تأیید سازمانهای عقیدتی سیاسی و حفاظت اطلاعات ایجاب نماید که شخص داوطلب خرید خدمتی سریعاً به کار گرفته شود، مراتب از طریق دستگاه طرف قرارداد به هیأت گزینش مربوط اعلام خواهد شد در این صورت هیأت گزینش موظف است حداکثر ظرف مدت (۱۰) روز از تاریخ وصول اعلام دستگاه، در خصوص آن شخص اعلام نظر نماید.
ماده ۳ – تشخیص ضرورت به کارگیری اشخاص مور نظر و تأیید صلاحیت تخصصی آنان بر عهده کمیتهای مرکب از افراد زیر میباشد:
1 – رییس یا جانشین امور پرسنلی نیرو یا سازمان مربوط.
2 – رییس یا جانشین امور مالی نیرو یا سازمان مربوط.
3 – فرمانده یا رییس یا نماینده تامالاختیار یگان یا قسمت متقاضی (با حضور فرد متخصص یا ارائه صورتجلسه کمیسیون فنی مذکور در ماده (۴۱) قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران).
تبصره – اختیارات کمیته مذکور در این ماده قابل تفویض به کمیته مشابه در یک رده پایینتر خواهد بود.
فصل دوم – حقالزحمه و مزایا
ماده ۴ – حداقل حقالزحمه پرسنل خرید خدمت با حداقل حقوق پرسنل کادر ثابت همطراز (از نظر تحصیل، تخصص و تجربه) برابر است و این حقالزحمه با توجه به شرایط بازار کار، اهمیت وظائف و مسئولیتهای شغل ارجاعی تا دو برابر قابل افزایش میباشد مشروط بر آن که حقالزحمه تعیین شده از حداکثر حقوق قابل پرداخت در سطح کشور موضوع لایحه قانونی مربوط به حداکثر و حداقل حقوق مستخدمین شاغل و بازنشسته و آماده به خدمت مصوب ۱۳۵۸.۲.۴ شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران، تجاوز ننماید.
تبصره ۱ – تعیین حقالزحمه بیش از حداقل مندرج در این ماده (تا میزان دو برابر)، بنا به پیشنهاد کمیته موضوع ماده (۳) این آییننامه و به شرط تأمین اعتبار مورد نیاز در بودجه مصوب نیرو یا سازمان مربوط، امکانپذیر خواهد بود.
تبصره ۲ – تعیین حقالزحمه بیش از رقم حداکثر موضوع لایحه قانونی مصوب شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران، حسب مورد و در موارد بسیار نادر و استثنایی موکول به پیشنهاد وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح یا وزارت کشور، تأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور و تصویب هیأت وزیران خواهد بود.
ماده ۵ – به اشخاص خرید خدمتی شاغل در امور فنی (ساخت و تعمیر) و درمانی که بر حسب ضرورت و موافقت نیرو یا سازمان به کار گیرنده بیش از ساعت مقرر در متن قرارداد انجام وظیفه نماید، بر اساس مقررات ماده (۱۵۰) قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۶۶ و آییننامههای مربوط، اضافه کارساعتی پرداخت میشود.
ماده ۶ – در صورت اعزام پرسنل خرید خدمت به مناطق داخل یا خارج از کشور جهت اجرای وظائف محوله، مبلغی معادل فوقالعاده مأموریت و هزینه سفر پرسنل کادر ثابت همطراز، به حقالزحمه ماهانه آنان اضافه خواهد شد.
ماده ۷ – حقالزحمه و مزایای اشخاص خرید خدمتی موضوع این آییننامه، با رعایت مقررات لایحه قانونی مربوط به حداکثر و حداقل حقوق مستخدمین شاغل و بازنشسته و آماده به خدمت مصوب ۱۳۵۸.۲.۴ شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران و تصویبنامههای مربوط قابل پرداخت میباشد و از لحاظ مالیات نیز مشمول مقررات جاری خواهد بود.
فصل سوم – حقوق و تکالیف
ماده ۸ – اوقافت کار و تعطیل و همچنین مرخصی با استفاده از حقالزحمه پرسنل خرید خدمت مشابه ضوابط مقرر برای مشمولان رسمی قانون ارتش میباشد لیکن هر گاه در قرارداد مربوط به اقتضای نوع کار به ترتیب دیگری توافق شده باشد مطابق توافق به عمل آمده اقدام خواهد شد.
تبصره ۱ – حق استفاده از مرخصی مربوط به هر ماه برای ماههای بعدی محفوظ است و پرسنل خرید خدمت میتوانند قبل از انقضای مدت قرارداد با موافقت قبلی نیرو یا سازمان، از مرخصی استحقاقی ذخیره شده خود استفاده نمایند و در صورتی که از مرخصی مذکور به اختیار استفاده نکنند و قرارداد آنها نیز تمدید نشود، حق مذکور ساقط خواهد شد.
تبصره ۲ – در مورد آن دسته از پرسنل خرید خدمت که کتباً درخواست استفاده از مرخصی استحقاقی خود را ارائه مینمایند ولی به لحاظ نیاز نیرو یا سازمان مربوط امکان استفاده از مرخصی تا پایان قرارداد برای آنان فراهم نمیگردد، حقالزحمه ایام مرخصی درخواستی استفاده نشده در خاتمه مدت قرارداد به آنان پرداخت خواهد شد.
ماده ۹ – به ایام غیبت پرسنل خرید خدمت حقالزحمهای تعلق نمیگیرد به جز در مواردی که مسبوق به اطلاع و مستند به عذر موجه بوده و مراتب نیز به تأیید نیرو یا سازمان ذیربط رسیده باشد در این حالت ایام مذکور جزء مرخصی استحقاقی منظور خواهد شد.
ماده ۱۰ – پرسنل خرید خدمت موضوع این آییننامه از نظر مقررات انضباطی و کیفری در غیر از مواردی که در این آییننامه پیشبینی شده است تابع قوانین و مقررات نیرو و یا سازمانی که در آن انجام وظیفه مینمایند، خواهند بود.
ماده ۱۱ـ [اصلاحی ۱۳۹۲/۴/۹]
کارکنان خرید خدمت از بدو اشتغال به کار از حیث درمان، بازنشستگی و ازکارافتادگی و بیمه عمر و حوادث، مشمول مقررات تأمین اجتماعی نیروهای مسلح خواهند بود و حق بیمه متعلقه برابر مقررات نیروهای مسلح همه ماهه به صندوق ذیربط واریز خواهد شد.
تبصره ـ [اصلاحی ۱۳۹۲/۴/۹]
کارکنان خرید خدمت نیروهای مسلح می توانند به استناد بند «ب» ماده (۲۸) قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران، نسبت به انتقال کسورات قانونی خود وفق قانون نقل و انتقال حق بیمه یا بازنشستگی ـ مصوب ۱۳۶۵ـ به صندوق تأمین اجتماعی نیروهای مسلح اقدام نمایند.
ماده ۱۲ – موارد فسخ قرارداد خرید خدمت قبل از انقضای مدت قرارداد به شرح زیر میباشد:
1 – با تقاضای پرسنل طرف قرارداد در صورت موافقت نیرو یا سازمان مربوط.
2 – در صورت از دست دادن صلاحیت مکتبی و امنیتی (به تشخیص مراجع ذیصلاح) در طول مدت قرارداد.
3 – در صورت عدم نیاز سازمان. در این حالت نرو یا سازمان ملزم است در ازای هر ماه مدت باقیمانده از قرارداد، مبلغی معادل حقالزحمه پنج روز را به پرسنل ذینفع پرداخت نماید.
4 – در صورت غیبت غیر موجه و بودن اطلاع بیش از هفت روز متوالی، با نظر نیرو یا سازمان مربوط.
5 – در صورت نداشتن کارآیی لازم یا عدم انجام وظیفه به نحو مطلوب، بنا به تشخیص کمیته مذکور در ماده (۳) این آییننامه.
ماده ۱۳ – هر گونه تغییر در مفاد این آییننامه بنا به پیشنهاد وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و هماهنگی ستاد مشترک نیروهای سه گانه ارتش جمهوری اسلامی ایران و تصویب هیأت وزیران خواهد بود و از تاریخ تصویب کلیه مقررات مغایر با آن ملغی میباشد.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور