صنعت بزرگ و مادر محسوب نشدن بعضی از واحدهای صنعتی و سرمایه‌گذاری بخش‌های عمومی تعاونی و خصوص در آنها

تاریخ تصویب: ۱۳۶۹/۱۱/۰۳
تاریخ انتشار: ۱۳۶۹/۱۲/۱۱

۱۲۷۹۳۲ت.۴۴۹ه – ۱۳۶۹.۱۱.۰۹

‌هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۹.۱۱.۳ بنا به پیشنهاد شماره ۷۴۵۸۵ – ۰۱ مورخ ۱۳۶۹.۱۰.۳۰ وزارت صنایع سنگین و به استناد اصل یکصد و سی و‌ هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، به منظور تأمین اجرای مفاد بند (۳۷ – ۴) بخش “ب” قسمت یکم قانون برنامه اول توسعه اقتصادی، اجتماعی و‌ فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۶۸.۱۱.۱۱ تصویب نمودند:

[اصلاحی ۱۳۷۰/۷/‍۱۰]

[اصلاحی ۱۳۷۰/۷/‍۱۴]

در واحدهای صنعتی که دارای خصوصیات مشروحه ذیل می‌باشند علاوه بر بخش دولتی، بخش‌های عمومی، تعاونی و خصوصی نیز می‌توانند سرمایه‌گذاری‌ کنند.

۱ – ساخت و مونتاژ کشتی‌های دارای حداکثر (۵۰۰۰) تن ظرفیت.
2 – ساخت و مونتاژ اتوبوس با ظرفیت تولید (۱۰۰۰) دستگاه در سال در یک شیفت.
3 – ساخت و مونتاژ کامیون با ظرفیت تولید (۲۰۰۰) دستگاه در سال در یک شیفت.
4 – ساخت و مونتاژ مینی‌بوس با ظرفیت تولید (۴۰۰۰) دستگاه در سال در یک شیفت.
5 – ساخت و مونتاژ خودرو وانت با ظرفیت تولید (۲۵۰۰۰) دستگاه در سال در یک شیفت.
6 – نورد گرم فولاد، مس و آلومینیوم با ظرفیت تولید (۲۰۰۰۰۰) تن در سال در یک شیفت.

‌حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور