ماده ۱ – جلسات هیأت مرکزی نظارت و هیأتهای نظارت شهرستان با حضور ۴ نفر از اعضاء و هیأتهای نظارت استان با حضور کلیه اعضاء تشکیل و مصوبات آن با رأی اکثریت اعضاء معتبر خواهد بود.
تبصره ۱ – در صورت تساوی آراء در تصمیمگیریها، رأی تصمیمی که رئیس جلسه با آن موافقت دارد معتبر است.
تبصره ۲ – اعضای هیأتهای نظارت استان و شهرستان با پیشنهاد مجمع نمایندگان استان تعیین میشوند. مجمع مکلف است ظرف ده روز پس از ابلاغ هیأت مرکزی نظارت، افراد مورد نظر را معرفی نماید. در غیر این صورت هیأت مرکزی نظارت رأساً اقدام خواهد کرد.
ماده ۲ – هیأت مرکزی نظارت بر انتخابات شوراهای اسلامی کشوری میتواند برای انجام مسئولیت محوله، محل کار خود را در مجلس شورای اسلامی تعیین نماید و هیأت نظارت استان و شهرستان نیز میتوانند محل کار خود را در استانداریها، فرمانداریها و بخشداریها قرار دهند و وزارت کشور مکلف است با هیأتهای مذکور همکاری نماید.
ماده ۳ – هیأت مرکزی نظارت، بر انتخابات شوراهای مرکزی نظارت خواهد کرد.
ماده ۴ – نظارت بر انتخابات شوراهای اسلامی کشوری به طرق زیر صورت میگیرد:
الف – گزارشهای وزارت کشور و بازرسیهای آن.
ب – اعزام بازرسان مستقل در صورت لزوم برای رسیدگی به شکایات مربوط به هیأتهای اجرایی و مباشرین وزارت کشور.
ج – رسیدگی نهایی شکایات و پروندهها و مدارک انتخابات.
د – تعیین ناظر در تمام هیأتهای مربوط به انتخابات.
تبصره – هیأتهای نظارت بر انتخابات شوراهای اسلامی میتوانند از کارمندان دولت در جهت نظارت بر انتخابات کمک بگیرند.
ماده ۵ – هیأتهای اجرایی موظفند هیأتهای نظارت مربوط را در جریان کلیه امور آن استان یا شهرستان قرار دهند.
ماده ۶ – در تمام مدتی که انتخابات برگزار میشود هیأت مرکزی نظارت در سراسر کشور و هیأت نظارت استان و شهرستان در حوزههای انتخابیه خود بر کیفیت انتخابات نظارت کامل خواهند داشت و در هر مورد که سوء جریان یا تخلفی مشاهده کنند آنرا به بخشداران و فرمانداران اعلام و آنان موظفند بنا به نظر هیأتهای مذکور طبق قانون انتخابات در رفع نواقص اقدام کنند و هیأت عالی نظارت استانها مکلفند مسائل مورد اختلاف را در همان استان حل نمایند و در صورتی که مقامات وزارت کشور نظرات آنان را لحاظ ننمایند مراتب را جهت رسیدگی نهایی به هیأت مرکزی نظارت گزارش خواهند کرد.
ماده ۷ – نظر هیأت مرکزی نظارت در مورد ابطال یا توقف انتخابات در صورت وجود اسناد و مدارک مثبته مبتنی بر قانون انتخابات شوراهای اسلامی کشوری قطعی و لازمالاجرا است و جز هیأت مرکزی نظارت مقام و مرجع دیگری حق ابطال یا متوقف کردن انتخابات را ندارد.
ماده ۸ – اعتبار لازم جهت نظارت بر انتخابات شوراهای اسلامی کشوری از محل اعتبارات مجلس شورای اسلامی پرداخت خواهد شد.
ماده ۹ – وزارت کشور موظف است حداقل یک ماه قبل از صدور دستور شروع انتخابات در هر یک از حوزههای انتخابیه مراتب را به اطلاع و تأیید هیأت مرکزی نظارت برساند.
ماده ۱۰ – پس از صدور دستور شروع انتخابات از طرف وزارت کشور چنانچه هیأت مرکزی نظارت در کیفیت انجام مقدمات انتخابات از قبیل تعیین هیأت اجرایی، نحوه تبلیغات و مانند آن تخلفاتی مشاهده کنند که به صحت انتخابات خدشه وارد سازد، انتخابات را متوقف و مراتب را به وزارت کشور اعلام میدارد.
ماده ۱۱ – هیأتهای اجرایی موظفند یک نسخه از صورتجلسه اقدامات خود را به ناظرین تسلیم نمایند. در هر مورد که وجود امضای هیأتهای اجرایی در قانون انتخابات پیشبینی شده است امضای ناظرین نیز لازم است
ماده ۱۲ – آییننامه اجرایی قانون انتخابات شوراهای اسلامی کشوری موضوع ماده ۷۲ قانون مذکور و همچنین آییننامه اجرایی این قانون حداکثر ظرف مدت یک ماه پس از ابلاغ این قانون توسط وزارت کشور تهیه و پس از تصویب وزیر کشور به مورد اجراء گذارده خواهد شد.
ماده ۱۳ – این قانون از تاریخ تصویب لازمالاجرا است و کلیه قوانین و مقررات مغایر با آن ملغی میگردد.
قانون فوق مشتمل بر سیزده ماده و سه تبصره در جلسه علنی روز سهشنبه مورخ سوم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و هفتاد مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۷۰.۲.۱۱ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی – مهدی کروبی