شماره ۶۰۶۱۵ت۸۵ه – ۱۳۷۱.۰۳.۰۳
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۱.۲.۶ بنا به پیشنهاد شماره مشترک سازمان بهزیستی کشور، سازمان برنامه و بودجه و وزارت امور اقتصادی و دارایی، و به استناد بند (۲) تبصره (۵۷) قانون بودجه سال ۱۳۶۳ کل کشور، آییننامه اجرایی چگونگی تشخیص نیاز مددجویان و مصرف اعتبارات برنامه کارآموزی و بازپروری اجتماعی سازمان بهزیستی کشور را به شرح زیر تصویب نمودند:
ماده ۱ – اعتبار موضوع این آییننامه برای پیشگیری از انحراف اخلاقی و حمایت از زنان و دختران آسیبپذیر و حمایت و بازپروری زنانی که به علل ولگردی، انحراف یا تکدی بنا به تشخیص مراجع قضایی به ستاد سرپرستی و ارشاد سازمان بهزیستی کشور یا با هماهنگی ستاد مزبور به مراکز بازپروری معرفی میشوند، یا افرادی که خودشان به منظور پیگیری از ابتلا به مفاسد اجتماعی و اخلاقی و جلب حمایت، به سازمان بهزیستی مراجعه میکنند، در موارد زیر قابل مصرف میباشد:
الف – ارائه آموزشها و برنامههای ارشادی، عقیدتی و حرفهای از طریق امکانات بهزیستی یا مؤسسات خصوصی و دولتی دیگر.
ب – ارائه خدمت به وسیله مراکز روزانه یا شبانهروزی جهت آموزشهای حرفهای و ارشادی و بازپروری مشمولان این آییننامه.
ج – اعطای کمکهای موردی و سرمایهای نقدی و غیر نقدی به مددجویان تحت حمایت.
ماده ۲ – چگونگی مصرف اعتبارات – جز در مواردی که در این آییننامه ترتیب خاصی برای مصرف آن مقرر شده است – تابع مقررات عمومی دولت بوده، و نحوه مصرف اعتبارات درآمد اختصاصی تابع مقررات مذکور در آییننامه مالی واحدهای اجرایی سازمان بهزیستی کشور، مصوب ۱۳۵۹.۷.۲۸ هیأت وزیران است.
ماده ۳ – تعیین مدت دوران بازپروری مددجویان در واحدها یا بعد از ترخیص، بر اساس دستورالعمل خاصی است که به تصویب رییس سازمان میرسد.
ماده ۴ – اعتبار موضوع این آییننامه در موارد ذیل قابل هزینه است:
الف – در دوران بازپروری و تا هنگام زندگی خودکفا و مستقل، به منظور کمک به تأمین زندگی هر مددجو و فرزندان تحت تکفل وی، مبلغی به عنوان کمکهزینه پرداخت میگردد.
ب – بعد از اتمام دوران بازپروری، ترخیص مددجو به صورت خودکفایی و استقلال کامل، هزینههای درمان، ازدواج، کمک هزینه مسکن (اعم از پیشپرداخت، ودیعه، وام و…) ابزار کار، تهیه جهزیه و وسایل زندگی، رفت و آمد، سفر، تفریحات و تهیه امکانات تحصیلی از اعتبار موضوع این آییننامه قابل پرداخت میباشد.
ج – ضوابط و میزان ارقام قابل پرداخت، بابت موارد مندرج در بند “الف” و “ب” این ماده بر اساس دستورالعملی خواهد بود که به تصویب رییس سازمان بهزیستی میرسد.
ماده ۵ – موارد آسیبپذیر خود معرف نیز به عنوان مددجو تلقی شده و با توجه به گزارش مددکاری از حمایتهای مندرج در این آییننامه برخوردار میشوند.
ماده ۶ – کمکهای موضوع ماده (۴) این آییننامه یا اخذ رسید از گیرنده وجه یا گواهی بانک دایر بر واریز وجه به حساب ذینفع، قابل احتساب است و به هزینه قطعی منظور میگردد.
ماده ۷ – در صورتی که از محل اعتبار موضوع این آییننامه در این زمینه برای استانها اعتبار در نظر گرفته شود، بر اساس مفاد این آییننامه با ارائه گزارش مددکاری و تأیید مدیر سازمان بهزیستی استان، قابل پرداخت میباشد.
ماده ۸ – این تصویبنامه جایگزین تصویبنامه شماره ۳۰۴۷۶ مورخ ۱۳۶۳.۵.۱ و اصلاحات بعدی آن میشود.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور