‌تعیین رقم حداکثر مندرج در ماده ۱ لایحه قانونی مربوط به حداکثر و حداقل حقوق مستخدمین شاغل و بازنشسته و آماده به‌ خدمت

تاریخ تصویب: ۱۳۷۱/۰۲/۳۰
تاریخ انتشار: ۱۳۷۱/۰۳/۲۰

۸۳۷۴ت۹۶ه – ۱۳۷۱.۰۳.۱۱

‌هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۱.۲.۳۰ بنا به پیشنهاد شماره ۴۱۵‌د مورخ ۱۳۷۱.۲.۱ سازمان امور اداری و استخدامی کشور، و به استناد ماده (۸) لایحه‌ قانونی مربوط به حداکثر و حداقل حقوق مستخدمین شاغل و بازنشسته و آماده به خدمت مصوب ۱۳۵۸.۲.۴ شورای انقلاب اسلامی ایران تصویب نمودند:

‌رقم حداکثر مندرج در ماده (۱) لایحه قانونی مربوط به حداکثر و حداقل حقوق مستخدمین شاغل و بازنشسته و آماده به خدمت مصوب ۱۳۵۸.۲.۴ شورای‌ انقلاب اسلامی ایران از تاریخ ۱۳۷۱.۱.۱ مبلغ ششصد هزار (۶۰۰.۰۰۰) ریال تعیین می‌شود.

‌تبصره ۱ – منظور از حداکثر حقوق و مزایای قابل پرداخت، جمع حقوق و مزایای مستمر و غیر مستمر مستخدمین، قبل از وضع کسور قانونی مذکور می‌باشد.

‌تبصره ۲ – کمک هزینه عائله‌مندی و اولاد موضوع ماده ۹ قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت علاوه بر ارقام حداکثر و حداقل، قابل پرداخت می‌باشد.

‌تبصره ۳ – مفاد این تصویب‌نامه علاوه بر دستگاه‌های مشمول قانون مزبور در مورد کارکنان و مدیران منصوب از طرف دولت نیز مجری است.

‌حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور