‌آیین‌نامه مرخصیهای اعضای ثابت نهضت سوادآموزی

تاریخ تصویب: ۱۳۷۱/۰۵/۱۱
تاریخ انتشار: ۱۳۷۱/۰۶/۱۵

۴۰۵۶۴ت۲۳۸ه – ۱۳۷۱.۰۶.۰۱

‌هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۱.۵.۱۱ بنا به پیشنهاد شماره ۱۱.۱۷۳۳۵ مورخ ۱۳۷۰.۹.۱۸ نهضت سوادآموزی، و به استناد ماده (۲۳) قانون “‌مقررات‌ استخدامی نهضت سوادآموزی” – مصوب ۱۳۶۷ – آیین‌نامه مرخصیهای اعضای ثابت نهضت سوادآموزی را به شرح زیر تصویب نمودند:

‌فصل اول – مرخصی استحقاقی

‌ماده ۱ – مرخصی استحقاقی اعضای ثابت نهضت سوادآموزی که در این آیین‌نامه به
اختصار، نهضت نامیده می‌شود، از نخستین ماه خدمت به نسبت به مدت‌ خدمت به آنان تعلق
می‌گیرد و طبق مقررات این آیین‌نامه به صورت جزئی یا کلی قابل استفاده است.

‌تبصره – منظور از کلمه‌های عضو یا اعضا در این آیین‌نامه، عضو یا اعضای ثابت نهضت می‌باشد.

‌ماده ۲ – مسئول از لحاظ این آیین‌نامه، مدیر هر واحد سازمانی است که بدون در نظر
گرفتن موقع و عنوان آن واحد، اختیار تصمیم‌گیری در خصوص مرخصیهای‌اعضای حوزه
مدیریت خود را از طرف رییس نهضت، دارا باشد.

‌ماده ۳ – مرخصی کمتر از یک روز، جزو مرخصی استحقاقی منظور می‌شود.
حداکثر مدت مرخصی موضوع این ماده، از دوازده روز در یک سال تجاوز نمی‌کند.

‌تبصره – بانوانی که فرزند شیرخوار داشته باشند و فرزند آنها از شیر ما در استفاده
می‌نماید، می‌توانند تا هنگام دو سالگی فرزند شیرخوار خود از مرخصی ساعتی‌ تا سقف
مرخصی استحقاقی – شامل مرخصی استحقاقی سالانه با اضافه مرخصی ذخیره شده – استفاده نمایند.

‌ماده ۴ – جز در مورد مرخصی موضوع ماده (۳)، در اعطای دو مرخصی استحقاقی باید دست کم یک روز غیر تعطیل فاصله باشد.

‌ماده ۵ – کارگزینیها مکلفند در فروردین هر سال، جدول اسامی اعضا را که در بردارنده مدت مرخصی استحقاقی آنان می‌باشد، تنظیم نمایند و در اختیار مسئول‌ مربوط قرار دهند.

‌ماده ۶ – استفاده از مرخصی استحقاقی موکول به تقاضای کتبی عضو و موافقت مسئول مربوط، و در غیاب او معاون وی می‌باشد.

‌ماده ۷ – هر گاه مسئول مربوط بنا به مصالح اداری با تقاضای مرخصی عضو از نظر مدت
یا موقع استفاده، موافقت نکند، اعطای آن را با توافق عوض به وقت‌ دیگری که از تاریخ
مورد تقاضای اولیه وی بیش از شش ماه فاصله نداشته باشد، موکول می‌کند. در صوتی که
عوض نتواند ضمن مدت شش ماه یاد شده از این‌ مرخصی استفاده کند، مرخصی مزبور ذخیره می‌شود.

‌ماده ۸ – عضوی که تحصیل مرخصی نموده، باید از تمام آن مرخصی استفاده نمایند، مگر
آن که بنا بر ضرورت، مسئول مربوط او را دعوت به کار نماید که در این‌صورت نسبت به
مرخصی استفاده نشده باید طبق ماده (۷) عمل شود.

‌ماده ۹ – هیچ عضوی به اختیار نمی‌تواند در سال بیش از پانزده روز از مرخصی
استحقاقی سالانه خود را ذخیره نماید. هر گاه از بقیه مرخصی یاد شده به
اختیار‌ استفاده نکند، مدت زاید بر پانزده روز، ذخیره نمی‌شود.

‌ماده ۱۰ – بیشترین مدتی که عضو در یک سال می‌تواند از مرخصی استحقاقی همان سال و
مرخصی استحقاقی ذخیره شده استفاده نماید، در مجموع از چهار‌ماه تجاوز نمی‌کند.
‌چنین عضوی هر گاه بخواهد از باقیمانده مرخصی ذخیره شده خود نیز استفاده نماید، باید دست کم یک سال تمام خدمت کرده باشد.

‌ماده ۱۱ – عوضی که در حال مرخصی استحقاقی است می‌تواند تقاضا کند مرخصی او تمدید شود. در این صورت، تاریخ شروع مرخصی اخیر، بی‌درنگ بعد از‌ انقضای مرخصی قبلی می‌باشد.

‌ماده ۱۲ – در صورتی که تصمیم مسئول مربوط در مورد تمدید مرخصی به عضو ابلاغ نشده باشد، عضو مکلف است در پایان مدت مرخصی، دائر پست خود‌ حاضر شود.

‌ماده ۱۳ – حفظ شغل مستمر عضوی که در حال استفاده از مرخصی استحقاقی است، الزامی
می‌باشد. در این مدت مسئول، وظایف او را به عضو یا اعضای‌ دیگری واگذار می‌نماید.

‌ماده ۱۴ – با عضوی که در حال استفاده از مرخصی استحقاقی بیمار شود، مطابق مقررات فصل دوم رفتار می‌شود و مرخصی استحقاقی استفاده نشده وی ذخیره‌ می‌گردد.

‌ماده ۱۵ – موافقت با تقاضای مرخصی استحقاقی استفاده نشده عضوی که طبق ماده (۲۶) قانون “‌مقررات استخدامی نهضت” تقاضای معذوریت از کار کرده،‌ الزامی است.

‌ماده ۱۶ – عضوی می‌تواند هنگام تقاضای معذوریت، حقوق و فوق‌العاده‌های مربوط به
ایام مرخصی استحقاقی استفاده نشده خود را مطالبه کند یا تقاضا نماید‌ایام یاد شده
در احتساب سابقه خدمت “‌جهت تعیین حق تأمین معذوریت یا ازکارافتادگی” به جمع خدمت
وی اضافه شود. در صورتی که مستخدم فوت شود و‌ استحقاق مرخصی داشته باشد، تمام حقوق
و فوق‌العاده‌های مربوط بابت مرخصی استحقاقی به وراث قانونی وی پرداخت می‌شود.

‌ماده ۱۷ – بیشترین مدت مرخصی موضوع ماده (۱۵) این آیین‌نامه از چهار ماه تجاوز
نمی‌کند. و محدودیت “‌یک سال” مندرج در ماده (۱۰) این آیین‌نامه شامل‌ اعضای موضوع
ماده (۱۵) نیست، ولی در این مورد، حفظ پست ثابت سازمانی این قبیل اعضا، ضروری نمی‌باشد.

‌تبصره – در صورتی که به دلیل حساسیت شغلی با رعایت سایر مواد این آیین‌نامه و به
تشخیص نهضت، موافقت با مرخصی عضو امکان‌پذیر نبوده و میزان‌ ذخیره مرخصی عضو بیش از
چهار ماه شده باشد، صرفاً آن میزان از مرخصی یاد شده که از تاریخ ابلاغ این
آیین‌نامه به بعد، مازاد بر چهار ماه شده است، از‌ محدودیت چهار ماه مندرج در این ماده مستثنا می‌باشد.

‌ماده ۱۸ – تعطیلات فصلی اعضای آموزشی تا میزان دو ماه در سال به حساب مرخصی
استحقاقی آنان در همان سال منظور می‌شود. این گونه اعضا، چنانچه در‌طول سال به
علتهایی، به میزان کمتر از تعطیلات اصلی. استفاده نمایند، ملزم می‌باشند با
درخواست مرخصی، مازاد مدت دو ماه را در طول سال تحصیلی از‌مرخصی استحقاقی با رعایت
مقررات این آیین‌نامه – استفاده نمایند. چنانچه رییس اداره یا معاون اداری و مالی
وی بنا به مصالح اداری با درخواست مرخصی‌ مزبور موافقت ننماید و به این وسیله امکان
استفاده از این مرخصی تا پایان سال تحصیل برای فرد فراهم نگردد، این مرخصی برای
سال بعد ذخیره می‌شود.‌اجرای مفاد این ماده از تاریخ ابلاغ می‌باشد.

‌ماده ۱۹ – حقوق و فوق‌العاده‌های ایام مرخصی استحقاقی عضو که به مدت خدمت خارج از
کشوری تعلق می‌گیرد، در صورتی که آن مرخصی در خارج از کشور‌ مورد استفاده واقع شود،
به ارز قابل پرداخت است.

‌ماده ۲۰ – به مرخصی استعلاجی که از چهار ماه تجاوز نماید – نسبت به مدت زاید بر
چهار ماه – و به دوران مرخصی بدون حقوق، آمادگی به خدمت، تعلیق،‌ برکناری از خدمت،
انفصال، خدمت زیر پرچم و غیبت غیر موجه، مرخصی استحقاقی تعلق نمی‌گیرد.

‌ماده ۲۱ – مرخصی استحقاقی که اعضا تا تاریخ تصویب این آیین‌نامه ذخیره کرده‌اند
محفوظ است، ولی ترتیب استفاده از آن، تابع مقررات این آیین‌نامه می‌باشد.

‌فصل دوم – مرخصی استعلاجی

‌ماده ۲۲ – چگونگی استفاده اعضای نهضت از مرخصی استعلاجی تابع ضوابط و مقررات قانون استخدام کشوری می‌باشد.

‌فصل سوم – مرخصی بدون حقوق و سایر موارد

‌ماده ۲۳ – استفاده از مرخصی بدون حقوق فقط در موارد زیر ممکن می‌باشد:
1 – عضو، ذخیره مرخصی استحقاقی نداشته باشد و احتیاجش به استفاده از مرخصی مسلم شود.
2 – عضو، قصد ادامه تحصیل داشته باشد و مدارک لازم را ارائه نماید.
3 – عضو ناگزیر باشد به اتفاق همسرش به خارج از محل خدمت خود مسافرت کند.
4 – عضو، پس از استفاده چهار ماه مرخصی استعلاجی سالانه به سبب ادامه همان بیماری یا ابتلا به بیماری دیگر قادر به خدمت نباشد و بیماری او هم‌ صعب‌العلاج تشخیص داده نشود.

‌تبصره – اعطای مرخصی بدون حقوق به عضوی که در طول خدمت آزمایشی با ارائه مدارک و
به تشخیص سازمان محل خدمت خود نیاز به استفاده از مرخصی‌ بدون حقوق داشته باشد تا
دو ماه متوالی با رعایت سایر مقررات این فصل، امکان پذیرش می‌باشد.

‌ماده ۲۴ – عضو باید تقاضانامه استفاده از مرخصی بدون حقوق را با ذکر علت و مدت آن
توسط مسئول اداره خود به نهضت ارسال نماید. نهضت تصمیم لازم را‌در این باره اتخاذ
و در صورت موافقت، حق مرخصی بدون حقوق را با رعایت تبصره (‌یک) ماده (۲۲) قانون
“‌مقررات استخدامی نهضت” صادر می‌نماید.

‌تبصره – در مورد اعضای موضوع بند (۴) ماده (۲۳) این آیین‌نامه چنانچه بیماری به تأیید پزشک معتمد برسد، موافقت با مرخصی بدون حقوق الزامی می‌باشد.

‌ماده ۲۵ – در احتساب مرخصی، روز و ماه و سال مطابق تقویم رسمی کشور است. در مرخصی
استحقاقی روزانه، ماه سی روز حساب می‌شود. مرخصیهای‌ استحقاقی کمتر از یک روز با
توجه به ساعتهای کار روزانه نهضت، محاسبه می‌شود.

‌ماده ۲۶ – روزهای تعطیل که طی مدت مرخصی واقع است، جزو مدت مرخصی محسوب می‌شود.

‌ماده ۲۷ – پرداخت حقوق و فوق‌العاده‌های مدت مرخصی استحقاقی و استعلاجی، قبل از صدور حکم مرخصی به استثنای مواردی که در قوانین عام مشخص‌شده، ممنوع است.

‌تبصره ۱ – فوق‌العاده‌هایی که در ایام مرخصی استعلاجی که از چهار ماه در یک سال تجاوز نکند، همچنین در ایام مرخصی استحقاقی – حسب مورد – قابل‌ پرداخت است به شرح زیر می‌باشد:
1 – حق مسئولیت
2 – فوق‌العاده‌های بدی آب و هوا، محل خدمت و محرومیت از تسهیلات زندگی.
3 – فوق‌العاده اشتغال خارج از کشور.
4 – فوق‌العاده تضمین.
5 – تفاوت حداقل دریافتی.

‌تبصره ۲ – استفاده از فوق‌العاده‌های یاد شده مشروط بر آن است که عضو بر اساس آخرین شغل مستمر در زمان اشتغال از آنها استفاده نماید.

‌تبصره ۳ – در مورد اعضای مبتلا به بیماری سل، مقررات قانون “‌حمایت کارمندان مسلول و پیشگیری سل” – مصوب ۱۳۳۳۱.۱۱.۱۸ – از لحاظ پرداخت‌ حقوق و فوق‌العاده‌ها و مزایای مستر یاد شده در تبصره (‌یک) این ماده، لازم‌الاجراست.

‌ماده ۲۸ – حاضر نشدن عضو در پست خود که مدت آن از سه روز تجاوز ننماید و مستند به علتهایی از جمله آنچه در زیر می‌آید باشد، موجه شناخته می‌شود:
1 – بیماری او
2 – صدمه‌های ناشی از حوادث که به او یا پدر یا مادر یا همسر یا فرزندان او وارد آمده باشد.
3 – بیماری شدید پدر یا همسر یا مادر یا فرزندان.
4 – فوت همسر یا اقربای نسبی و سببی تا طبق سوم.
5 – دارا شدن فرزند.
6 – ازدواج او و فرزندانش.
7 – احضار عضو توسط مراجع قضایی برای ادای شهادت و انجام تحقیقات.

‌تشخیص درستی و نادرستی جهات ادعایی عضو، به عهده مسئول مربوط است.
‌در صورتی که ادعا تصدیق شد، غیبت عضو بر حسب علت، جزو مرخصی استحقاقی یا استعلاجی وی محسوب و حکم لازم در این مورد صادر می‌شود.

‌ماده ۲۹ – چگونگی درخواست مرخصی، همچنین چگونگی استفاده از مرخصی کمتر از یک روز بر اساس فرمها و دستورالعملهای صادر شده از سازمان امور‌ اداری و استخدامی کشور می‌باشد.

‌ماده ۳۰ – هر گونه تغییر در مفاد آیین‌نامه مرخصی دستگاه‌های مشمول قانون استخدامی کشور – حسب مورد – با هماهنگی سازمان امور اداری و استخدامی‌کشور و بر اساس قانون “‌مقررات استخدامی نهضت سوادآموزی جمهوری اسلامی ایران” – مصوب ۱۳۶۷.۶.۱۳ – به مفاد این آیین‌نامه نیز تسری دارد.

‌حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور