شماره ۶۵۱۱ت۱۳۰ه – ۱۳۷۲.۰۴.۲۶
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۲.۳.۳۰ بنا به پیشنهاد شماره ۵۰۰۲۱ مورخ ۱۳۷۱.۱.۲۰ وزارت کار و امور اجتماعی و به استناد تبصره ماده (۱۳۵) قانون کار جمهوری اسلامی ایران آیین‌نامه نحوه تشکیل، حدود وظایف و اختیارات و عملکرد کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان کانون عالی هماهنگی شوراهای اسلامی سراسر کشور را به شرح زیر تصویب نمود:
فصل اول – کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان
ماده ۱ – کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار هر استان بنا به درخواست شوراهای اسلامی کار همان استان و بر اساس مقررات این آیین‌نامه تشکیل می‌شود.
تبصره ۱ – برای تشکیل کانون استان، وجود حداقل ده شورا در هر استان الزامی است.
تبصره ۲ – در هر استان بیش از یک کانون نمی‌تواند تشکیل شود.
ماده ۲ – ارکان کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان عبارتند از:
الف – مجمع عمومی
ب – هیأت مدیره
ج – بازرسان
ماده ۳ – مجمع عمومی عالی‌ترین رکن کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان است که از اجتماع اعضای اصلی به نمایندگی شوراهای اسلامی کار به‌ترتیب زیر تشکیل می‌شود.
الف – شوراهای اسلامی کار ۳ و ۵ نفر نماینده
ب – شوراهای اسلامی کار ۷ و ۹ نفره دو نفر نماینده
ج – شوراهای اسلامی کار ۱۱ نفره سه نفر نماینده
تبصره – جلسات مجمع عمومی با حضور حداقل (۳).(۲) اعضا رسمیت می‌یابد. در صورت عدم تشکیل جلسه با نصاب یاد شده، جلسه بعدی با حضور حداقل (۲).(۱) اعضا تشکیل می‌شود.
در هر صورت تصمیمات آن با آرای نصف به علاوه یک اعضای حاضر معتبر است.
ماده ۴ – تعداد اعضای اصلی و علی‌البدل هیأت مدیره و بازرسان کانون شوراهای اسلامی کار استان به شرح جدول زیر می‌باشد:
>جدول: تصویب‌نامه‌ها ۱۳۷۲ – جلد ۱ – صفحه ۲۷۴<
تبصره ۱ – مجمع عمومی شوراهای اسلامی کار استان از بین خود، اعضای هیأت مدیره را برای مدت دو سال و بازرسان را برای مدت یک سال انتخاب می‌کند.انتخاب مجدد آنان بلامانع است.
تبصره ۲ – انتخاب بیش از یک نفر از هر شورا برای عضویت در هیأت مدیره کانون استان مجاز نیست و در مواردی که بازرسان متعدد هستند بیش از یک بازرس از هر شور انتخاب نخواهد شد.
ماده ۵ – وظایف و اختیارات کانونهای هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان به شرح زیر است:
الف – ایجاد هماهنگی بین شوراهای اسلامی کار استان
ب – همکاری با دستگاه‌های اجرایی و مراجع ذیربط به منظور حسن اجرای قوانین و مقررات مربوط به شوراهای اسلامی کار استان.
ج – جمع‌بندی نظرات شوراهای اسلامی کار استان در خصوص مسائل و امور کار و کارگری و ارائه نظرات به صورت پیشنهاد در امور مذکور به کانون عالی هماهنگی شوراهای اسلامی کار سراسر کشور و یا مراجع ذیربط استان.
د – کوشش در جهت استیفای حقوق صنفی و خواسته‌های مشروع و قانون کارگران استان.
ه – انعقاد پیمانهای دسته‌جمعی با سازمانهای کارفرمایی مربوط و همچنین همکاری متقابل با سایر سازمانها و راهنمایی اعضا در عقد قراردادها.
و – انتخاب نمایندگان قانونی کارگران در مراجع و مجامع قانونی مربوط در استان با توجه به مواد (۱۵۸)، (۱۶۰) و (۱۶۴) قانون کار.
فصل دوم- کانون عالی هماهنگی شوراهای اسلامی کار سراسر کشور
ماده ۶ – کانونهای هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان در صورتی که به حد نصاب *کانون برسند می‌توانند نسبت به تشکیل کانون عالی هماهنگی شوراهای‌اسلامی کار سراسر کشور اقدام نمایند.
>>*پاورقی: به موجب نامه شماره ۱۰۶۹۱ مورخ ۷۲.۸.۱۰ دبیر هیأت دولت عبارت “(۳).(۱) مجموع کانونهای استان” بعد از عبارت “به حد نصاب” از قلم‌افتاده و کلمه “کانون” بعد از عبارت مذکور تحریر شده است.<<
ماده ۷ – ارکان کانون عالی هماهنگی شوراهای اسلامی کار سراسر کشور عبارتند از:
الف – مجمع عمومی
ب – هیأت مدیره
د – بازرسان
ماده ۸ – مجمع عمومی عالی‌ترین رکن کانون عالی هماهنگی شوراهای اسلامی کار سراسر کشور است که از اجتماع کلیه اعضای اصلی هیأت مدیره کانونهای‌هماهنگی شوراهای اسلامی کار استانها تشکیل می‌شود.
تبصره ۱ – علاوه بر هیأت مدیره مذکور در ماده فوق به ازای هر ۱۵ شورای اسلامی کار یک نفر اعضای شوراها به انتخاب مجمع عمومی کانون استان، در مجمع‌عمومی کانون سراسر کشور شرکت می‌نماید. در استانهایی که حد نصاب موضوع ماده (۱) حاصل نشده و یا کانون تشکیل نشده باشد، تا ده شورا سه نفر و مازاد‌بر آن به ازای هر پانزده شورا یک نفر به انتخاب آنان جهت شرکت در مجمع عمومی کانون سراسری معرفی می‌شود.
تبصره ۲ – جلسات مجمع عمومی با حضور حداقل (۲).(۱) اعضا رسمیت می‌یابد و تصمیمات آن با نصف به علاوه یک آرای حاضرین معتبر خواهد بود.
ماده ۹ – هیأت مدیره کانون عالی هماهنگی شوراهای اسلامی کار سراسر کشور دارای ۱۱ نفر عضو اصلی و ۴ نفر عضو علی‌البدل می‌باشد که برای مدت ۲ سال توسط مجمع عمومی از بین اعضای مجمع انتخاب می‌شوند و انتخاب مجدد آنان برای دوره‌های بعد بلامانع است.
ماده ۱۰ – مجمع عمومی از بین اعضا دو نفر را به عنوان بازرس اصلی و یک نفر را به عنوان بازرس علی‌البدل برای مدت یک سال انتخاب می‌کند و انتخاب مجدد آنان برای دوره‌های بعد بلامانع است.
ماده ۱۱ – وظایف و اختیارات کانون عالی هماهنگی شوراهای اسلامی کار سراسر کشور عبارت است از:
الف – ایجاد ارتباط و هماهنگی بین کانونهای هماهنگی شوراهای اسلامی کار استانها و فعالیتهای آنها.
ب – همکاری با دستگاه‌های اجرایی و مراجع ذیربط به منظور حسن اجرای قوانین و مقررات کانونها.
ج – بررسی و جمع‌بندی نظرات کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استانها در خصوص مسایل و امور کار و کارگری و ارائه پیشنهادات و نظرات به وزارت‌کار و امور اجتماعی یا دستگاه‌های ذیربط.
د – انتخاب نمایندگان قانونی کارگران در مراجع و مجامع قانونی داخلی و بین‌المللی با توجه به قوانین و مقررات مربوط.
ه – کوشش در جهت استیفای حقوق صنفی و خواسته‌های مشروع و قانونی کارگران سراسر کشور از طریق مراجع ذیربط.
و – انعقاد پیمانهای دسته‌جمعی با سازمانهای کارفرمایی مشابه و همچنین همکاری متقابل با سایر سازمانها و راهنمایی اعضا در عقد قراردادها.
فصل سوم- مقررات مشترک و نحوه ثبت و انحلال کانونهای هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان و کانون عالی هماهنگی شوراهای اسلامی کار سراسر کشور
ماده ۱۲ – به منظور تأسیس کانونهای هماهنگی شوراهای اسلامی کار هر استان، هیأت مؤسسی مرکب از حداقل سه شورا درخواست تأسیس کانون را به اداره کل کار استان مربوط ارائه خواهد نمود.
همچنین به منظور تأسیس کانون عالی هماهنگی شوراهای اسلامی کشور، هیأت مؤسسی مرکب از حداقل سه کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان تأسیس کانون عالی را از وزارت کار و امور اجتماعی درخواست می‌نماید.
ماده ۱۳ – وظایف هیأت مؤسس به شرح زیر می‌باشد:
الف – تهیه پیش‌نویس اساسنامه.
ب – دعوت از کلیه شوراهای اسلامی کار استان یا کلیه کانونهای شوراهای اسلامی کار استانها حسب مورد جهت شرکت در مجمع عمومی به منظور تصویب اساسنامه و انجام انتخابات.
ج – تهیه لیست داوطلبان عضویت.
ماده ۱۴ – هیأت مؤسس کانونهای هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان و کانون عالی هماهنگی شوراهای اسلامی کار سراسر کشور موظف به تنظیم اساسنامه با رعایت مقررات قانون و این آیین‌نامه و طرح و تصویب آن در مجمع عمومی موضوع ماده (۱۳) و ثبت در وزارت کار و امور اجتماعی می‌باشند.
تبصره ـ [الحاقی ۱۳۸۵/۸/۱۷]
چنانچه پس از ثبت اساسنامه، وزیر کار و امور اجتماعی تشخیص دهد مورد یا مواردی از اساسنامه منطبق با مقررات قانون و این آیین‌نامه نباشد، ثبت اساسنامه کان‌لم‌یکن تلقی و باطل اعلام می‌گردد.
ماده ۱۵ – ثبت اساسنامه کانونهای مذکور و هر گونه تغییر یا اصلاح اساسنامه و همچنین انتخاب یا تغییر مسئولان مستلزم تسلیم مدارک ذیل به وزارت کار و‌امور اجتماعی خواهد بود.
1 – دو نسخه تقاضانامه تأسیس کانون در مرحله اولیه.
2 – دو نسخه اساسنامه.
3 – یک نسخه صورتجلسه مجمع عمومی در خصوص تصویب یا اصلاح اساسنامه یا انتخاب یا تجدید انتخاب مسئولین.
4 – آگهی منتشر شده به وسیله هیأت مؤسس (در یکی از روزنامه‌های کثیرالانتشار یا روزنامه محلی) به منظور تأسیس کانون مربوط.
5 – یک نسخه از امضای کلیه شرکت‌کنندگان با اسامی خوانا.
6 – یک نسخه فرم مشخصات اعضای هیأت مدیره و بازرسان کانونها.
ماده ۱۶ – هیأت مدیره کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان و نیز هیأت مدیره کانون عالی هماهنگی شوراهای اسلامی کار سراسر کشور مکلفند حداقل سه ماه قبل از پایان دوره، اعضای مجمع عمومی را برای تجدید انتخابات دعوت نمایند. به طوری که انتخابات مورد نظر حداقل یک ماه قبل از انقضای دوره قبل به پایان رسیده باشد.
تبصره – تعیین هیأت مدیره کانونهای مذکور قبل از اتمام اعتبار قانونی به عهده مجمع عمومی است.
در صورتی که بنا به علل موجهی که از سوی وزارت کار و امور اجتماعی تأیید می‌شود انتخابات صورت نگیرد هیأت مدیره موجود انجام وظیفه نموده و موظف است حداکثر ظرف مدت سه ماه نسبت به برگزاری انتخابات اقدام نماید و پس از این مدت پایان کار کانون قبلی اعلام و وزارت کار و امور اجتماعی تصمیم مقتضی اتخاذ می‌نماید.
ماده ۱۷ – کانونهای مذکور مکلفند تاریخ تشکیل مجامع خود را حداقل (۱۵) روز قبل از تشکیل به طور کتبی به وزارت کار و امور اجتماعی تسلیم نمایند.
ماده ۱۸ – کانونهای مذکور در موارد زیر منحل می‌شوند:
الف – بنا به تصویب مجمع عمومی با توجه به مقررات پیش بینی شده در اساسنامه
ب – در صورت صدور رأی قطعی از طرف مراجع قضایی کشور
تبصره – انحلال کانونهای مذکور تأثیری در رسمیت و اعتبار پیمانهای دسته‌جمعی منعقد شده قبل از انحلال نخواهد داشت.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور