‌ضوابط تعیین ارز مورد نیاز مأمورین اعزامی به خارج از کشور [مصوب ۱۳۷۲]

تاریخ انتشار: ۱۳۷۲/۰۵/۰۲

شماره 17356ت136ه – ۱۳۷۲/۴/۲۰

‌هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۲/۴/۱۳ بنا به پیشنهاد شماره .1189ه مورخ 1372.4.13 بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و به استناد اصل یکصد و‌ سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ضوابط تعیین ارز مورد نیاز مأمورین اعزامی به خارج از کشور را به شرح زیر تصویب نمود:

1 – کلیه وزارتخانه‌ها، سازمانها، شرکتهای و مؤسساتی که از بودجه عمومی استفاده می‌نمایند اعم از این که شمول قوانین بر آنها مستلزم ذکر نام باشد یا نباشد‌ مشمول این ضوابط می‌باشند.

‌تبصره – سایر شرکتها و مؤسسات و بنگاه‌هایی که از بودجه عمومی استفاده نمی‌نمایند تابع مقررات آیین‌نامه‌های داخلی خود خواهند بود.

2 – این ضوابط فقط ناظر به مأموریتهای کوتاه مدت (‌کمتر از سه ماه) می‌باشد و مأموریتهای بلندمدت تابع مقررات دیگر خواهد بود.

3 – فوق‌العاده مأموریت مأمورین اعزامی مشمول، طبق جدول پیوست قابل پرداخت است.

‌تبصره – تأمین وجه ریالی فوق‌العاده مأموریت مأمورین به عهده سازمان اعزام‌کننده است. این وجه به رییس هیأت و در صورت مأموریت انفرادی به مأمور‌ اعزامی پرداخت می‌شود و تأمین ارز توسط یکی از بانکهای کشور در قالب ارائه معرفی‌نامه – در صورتی که مجموع ارز مورد نیاز بیش از پانصد (500) دلار باشد- خواهد بود.

‌حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور

>‌جدول: تصویب‌نامه‌ها 1372 – جلد 1 – صفحه 331<