شماره ۲۷۱۱۴ت۹۵ک – ۱۳۷۳.۰۸.۲۲
اکثریت وزرای عضو شورای عالی مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران در جلسه مورخ ۱۳۷۳.۷.۹ با توجه به اختیار تفویضی هیأت وزیران (موضوع تصویب‌نامه شماره ۱۶۶۳۲ت۳۰ ه مورخ ۱۳۷۳.۲.۱۳) به استناد بند (د) ماده (۴) قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران – مصوب ۱۳۷۲ – و با عنایت به تأیید مقام معظم فرماندهی کل قوا، آیین‌نامه چگونگی اداره اماکن عمومی مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران را به شرح زیر تصویب نمودند:
ماده ۱ – اداره اماکن عمومی منطقه ویژه انتظامی منطقه آزاد در اجرای وظایف محول، نظارت و اجرای مقررات مربوط به اماکن عمومی منطقه آزاد را بر اساس این آیین‌نامه بر عهده دارد.
ماده ۲ – اماکن و مؤسسات موضوع این آیین‌نامه به شرح زیر است:
1 – هتل‌ها، ۲ – مسافرخانه‌ها، ۳ – رستوران‌ها، ۴ – پانسیونها، ۵ – سلف سرویس‌ها، ۶ – قهوه‌خانه‌ها، ۷ – اغذیه فروشی‌ها، ۸ – چلوکبابی‌ها، ۹ – بوفه‌سینماها و تئاترها، ۱۰ – کافه تریاها، ۱۱ – کافه قنادیها، ۱۲ – آرایشگاه‌ها، ۱۳-آموزشگاه‌های رانندگی، ۱۴ – فروشگاه‌های جراید و نشریات داخلی و خارجی، ۱۵ – مؤسسات بارکشی شهری، ۱۶ – عکاسی‌ها، ۱۷ – فروشگاه‌های اتومبیل، ۱۸ – مؤسسات تبلیغاتی و تولیدکنندگان فیلم‌های تبلیغاتی، ۱۹ – تعمیرگاه‌های‌اتومبیل و اتوسرویس‌ها، ۲۰ – پارکینگ‌ها، ۲۱ – مؤسسات توریستی و کرایه‌دهی اتومبیل‌ها (آژانس‌ها)، ۲۲ – بنگاه‌های مسافری، ۲۳ – کتاب‌فروشی‌ها، ۲۴ - بنگاه‌های معاملاتی، ۲۵ – کارگاه‌های تعویض روغن و پنچرگیری و لاستیک، ۲۶ – مؤسسات تاکسی‌بار، ۲۷ – کلیشه و گراورسازی‌ها، ۲۸ – فروشگاه‌های لوازم‌یدکی اتومبیل، ۲۹ – چایخانه‌ها، ۳۰ – سمساری و امانت‌فروش‌ها، ۳۱ – تالارهای پذیرایی، ۳۲ – محل فروش اشیای عتیقه و مصنوعات دستی، ۳۳ – سوپر‌مارکت‌ها و محل عرضه مواد پروتئینی، ۳۴ – اوزالید و فتوکپی، ۳۵ – خیاطان و فروشندگان لباس، پوشاک و بوتیک‌ها، ۳۶ – مؤسسات کرایه جراثقال‌های ثابت‌بندری و متحرک، ۳۷ – شرکت‌های خصوصی، ۳۸ – مهدکودک‌ها، ۳۹ – چلوخورشتی‌ها، ۴۰ – طباخی‌ها، ۴۱ – تعمیرگاه‌های موتورسیکلت و دوچرخه، ۴۲- سینماها و تماشاخانه‌ها، ۴۳ – کارگاه‌های اوراق اتومبیل، ۴۴ – کارگاه‌های نقاشی اتومبیل باربری، ۴۵ – استودیوها، ۴۶ – طلا و جواهرفروشی‌ها، ۴۷ -مؤسسات نشر و طبع.
تبصره – هر نوع امکنه یا مؤسسات مشابه دیگر که در آینده دایر شود، بنا به تشخیص سازمان هر منطقه آزاد مشمول مقررات این آیین‌نامه خواهد بود.
ماده ۳ – مرجع صادرکننده پروانه واحدهای صنفی در منطقه آزاد سازمان همان منطقه می‌باشد که پس از تشکیل پرونده نسبت به موارد مندرج در ماده ۲ از اداره اماکن عمومی منطقه ویژه انتظامی استعلام نظر نموده و پس از تعیین صلاحیت نسبت به صدور پروانه اقدام می‌کند.
تبصره – بررسی صلاحیت فردی اتباع خارجی هنگام صدور مجوز، توسط سازمان انجام خواهد شد.
ماده ۴ – اداره اماکن عمومی منطقه موظف است از زمان دریافت تقاضای واحد صنفی ظرف ۱۵ روز امور مربوط به بررسی صلاحیت فردی را انجام و نظریه قطعی را کتباً، به سازمان منطقه آزاد اعلام کند.
ماده ۵ – چنانچه صاحبان پروانه اماکن عمومی مندرج در ماده ۲ بخواهند اداره امور داخلی واحد خود را به دیگری واگذار نمایند بایستی فرد مزبور را با ذکر مشخصات برای تعیین صلاحیت فردی به اداره اماکن منطقه ویژه معرفی کنند.
ماده ۶ – در صورتی که هر یک از صاحبان امتیاز و یا مدیران اماکن عمومی مندرج در ماده ۲ آیین‌نامه در مدت اعتبار پروانه از ضوابط و مقررات اداره اماکن عمومی تخلف کند مراتب به مرجع صدور پروانه اعلام خواهد شد تا سازمان با توجه به نوع عمل و بر اساس سیاست‌ها منطقه آزاد نسبت به لغو موقت یا دایم پروانه اقدام کرده و سایر اقدامات مقتضی را به عمل آورد.
ماده ۷ – صاحبان پروانه‌های اماکن عمومی مندرج در ماده ۲ باید مشخصات کامل کارکنان خود را همراه با مدارک لازم به اداره اماکن عمومی منطقه اعلام کنند.
ماده ۸ – کلیه کارکنان و مستخدمان اماکن عمومی مندرج در ماده ۲ بایستی دارای کارت بهداشت از مرجع ذیصلاح باشند.
ماده ۹ – صاحبان پروانه‌ها هتل‌ها و مسافرخانه‌ها، پانسیونها و سایر اماکن مشابه موظفند در قبال اموالی که از طرف واردین و مسافرین به مکان‌های مزبور، به آنان سپرده می‌شود رسد کتبی بدهند.
ماده ۱۰ – صاحبان پروانه‌های کلیه اماکن عمومی مکلفند آن دسته از مواد این آیین‌نامه و اعلامیه‌های اداره اماکن عمومی منطقه آزاد را که در ارتباط با نوع کار آن‌مکان می‌باشد برای واردین در محل مناسب به زبان فارسی و خارجی نصب کنند.
ماده ۱۱ – در صورتی که مسافری در اماکن فوت کند صاحب امتیاز یا مدیر مؤسسه باید بلافاصله مراتب را کتباً با درک مشخصات شخص متوفی و شماره اتاق به اداره اماکن عمومی منطقه آزاد اعلام کند و تا ورود مأموران ذیصلاح انتقال متوفی باید بسته باشد و کسی وارد آن نشود.
ماده ۱۲ – به منظور تأمین بهداشت محیط منطقه صاحبان پروانه‌های اماکن عمومی مکلفند در صورتی که مسافر یا مستخدمی مشکوک به دارا بودن امراض واگیر و عفونی از قبیل و با، طاعون، جذام، ایدز و امثال آن باشد، مراقبت را با ذکر مشخصات بیمار به نزدیکترین مرکز بهداشتی منطقه آزاد و اماکن منطقه اطلاع دهند.
ماده ۱۳ – صاحبان پروانه‌ها اماکن مسافری و پانسیونها باید دفتری طبق نمونه اداره اماکن عمومی منطقه آزاد برای ورود و خروج مسافران تهیه و نام و نشانی‌کامل آنان را در آن دفتر قید نموده و مشخصات و تاریخ ورود و خروج آن را مطابق نمونه اعلامیه‌ای که از طرف اداره اماکن عمومی منطقه داده می‌شود تنظیم و اول وقت روز بعد به اداره مذکور تسلیم کنند.
ماده ۱۴ – صاحبان پروانه‌های اماکن عمومی و پانسیونها مکلفند تابلوی شماره اتاق‌ها را در محل مناسبی در مدخل امکنه خود نصب نمایند.
ماده ۱۵ – صاحبان امتیاز هتل‌ها و مسافرخانه‌ها و پانسیونها موظفند در صورت مراجعه اطفال و اشخاصی که به سن قانون نرسیده و بدون سرپرست هستند و قصد اقامت در امکنه مزبور را دارند بلافاصله مراتب را به امکان عمومی منطقه آزاد اعلام کنند.
ماده ۱۶ – پروانه کسانی که مرتکب یکی از موارد زیر شده باشد در انجام آن معاونت یا مشارکت داشته باشند اخذ و به مرجع صدور پروانه ارسال می‌شود تا نسبت به ابطال موقت یا دایم آن اقدام شود.
الف – تشکیل جلسات در محل امکنه عمومی برای مقاصد سوء و خلاف قانون علیه دولت و امنیت کشور.
ب – تهیه و فراهم کردن موجبات تسهیل خرید و فورش مواد افیونی و مواد مخدر و استعمال آنها و سایر امور غیر مشروع.
ج – طرح‌ریزی و توطئه برای انجام مقاصد سوء و خلاف قانون مانند سرقت، خرید و فروش و نگهداری اموال مسروقه.
ماده ۱۷ – قبول و اسکان اشخاص شرور و بد سابقه در محل امکنه عمومی ممنوع می‌باشد.
ماده ۱۸ – به منظور آسایش عمومی و رعایت حال دیگران ایجاد صداهای ناهنجار و ادای الفاظ رکیک و انجام اعمال زشت و حرکاتی که موجب سلب آسایش دیگران و یا ضرر به اموال عمومی شود ممنوع است و صاحبان پروانه‌های اماکن عمومی مکلفند متخلف را به مأموران انتظامی معرفی کنند.
ماده ۱۹ – درجه‌بندی و تعریف هر یک از اماکن عمومی به وسیله سازمان هر منطقه انجام و ابلاغ خواهد شد.
ماده ۲۰ – برای امکان عمومی منطقه حتی‌الامکان باید نام یا مضامین مناسب انتخاب و با زبان فارسی و در صورت لزوم با زبان خارجی در زیر آن روی تابلو نوشته شود.
ماده ۲۱ – نگهداری و انبار کردن مواد ناریه در اماکن عمومی ممنوع است.
ماده ۲۲ – در کلیه اماکن عمومی وسایل مقدماتی آتش‌نشانی طبق استاندارد آتش‌نشانی منطقه باید مهیا باشد تا به موقع مورد بهره‌برداری قرار گیرد.
ماده ۲۳ – از تاریخ لازم‌الاجرا شدن این آیین‌نامه، کلیه مقررات و ضوابط مغایر با آن ملغی است.
این تصویب‌نامه در تاریخ ۱۳۷۳.۸.۱۷ به تأیید مقام محترم ریاست جمهوری رسیده است.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور