ماده واحده – موافقت‌نامه حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای مسافر و کالا میان دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری مجارستان مشتمل بر یک مقدمه و چهارده ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
موافقت‌نامه حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای مسافر و کالا
میان دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری مجارستان
مقدمه:
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری مجارستان که از این پس “طرفین متعاهد” نامیده می‌شوند با تمایل به تسهیل و تشویق حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای کالا و مسافر میان دو کشور و به صورت عبوری از سرزمین‌های خود، در موارد زیر توافق کردند:
ماده ۱ – تعاریف
از نظر این موافقت‌نامه:
1 – اصطلاح “متصدی حمل و نقل” عبارت است از هر شخص حقیقی یا حقوقی مقیم و تبعه جمهوری اسلامی ایران یا جمهوری مجارستان که بر طبق قوانین و مقررات ملی کشور خود مجاز به انجام حمل و نقل بین‌المللی مسافر و . یا کالا از طریق جاده می‌باشد.
2 – اصطلاح “وسیله نقلیه” عبارت است از هر وسیله نقلیه جاده‌ای، دارای نیروی محرکه مکانیکی که:
الف – برای حمل بیش از ۹ نفر با در نظر گرفتن راننده (وسیله نقلیه مسافربری)، یا برای حمل و نقل کالا (وسیله نقلیه باربری) ساخته شده باشد.
ب – در سرزمین هر یک از طرفین متعاهد به ثبت رسیده باشد.
در مورد وسیله نقلیه باربری، اصطلاح “وسیله نقلیه” عبارت است از هر وسیله نقلیه واحد یا ترکیبی از یک وسیله نقلیه و نیمه یدک یا یدک.
ماده ۲ – حوزه اجرا
بر طبق مقررات این موافقت‌نامه متصدیان حمل و نقل مجاز به انجام حمل و نقل جاده‌ای مسافر و کالا میان سرزمین‌های طرفین متعاهد یا به صورت عبوری و از طریق قلمرو آنان یا از. به کشورهای ثالث می‌باشند.
ماده ۳ – حمل و نقل مسافر
عملیات حمل و نقل مسافر توسط متصدی حمل و نقل یک طرف متعاهد در قلمرو طرف متعاهد دیگر منوط به اجازه‌نامه‌ای خواهد بود که باید مطابق با قوانین و مقررات طرف اخیرالذکر تحصیل شود.
ماده ۴ – حمل و نقل کالا
متصدی حمل و نقل یک طرف متعاهد، وسیله نقلیه با بار یا بدون بار را باید با استفاده از پروانه تردد به سرزمین طرف متعاهد دیگر به منظور حمل و‌نقل کالا به شرح زیر وارد نماید:
الف – بین سرزمین‌های طرفین متعاهد،
ب – به صورت عبوری از طریق سرزمین طرف متعاهد دیگر،
ج – از . به کشورهای ثالث.
ماده ۵ – پروانه‌ها
1 – طرفین متعاهد سالانه تعداد ۳۰۰۰ برگ پروانه حمل و نقل دوجانبه . عبوری معاف از مالیات وسایل نقلیه موتوری را به عنوان سهمیه پایه مبادله خواهند نمود، مگر آن که طرفین متعاهد به توافق دیگری دست یابند.
2 – در صورت عدم تکافوی پروانه‌های مندرج در بند (۱) فوق، سهمیه اضافه‌ای از پروانه‌های مشمول مالیات وسایل نقلیه موتوری می‌تواند مورد توافق قرار گیرد.
کمیسیون مشترک سهمیه اضافه پروانه‌های مشمول مالیات وسایل نقلیه موتوری و نیز اعتبار آن‌ها را تعیین خواهد نمود.
3 – یک پروانه برای یک سفر رفت و برگشت معتبر بوده و غیر قابل انتقال است.
ماده ۶ – معافیت‌ها
حمل و نقل‌های زیر مشمول مفاد ماده ۵ این موافقت‌نامه نبوده و می‌تواند بدون پروانه و بدون پرداخت مالیات وسایل نقلیه موتوری انجام شود:
الف – حمل و نقل اتفاقی کالا از . به فرودگاه‌ها در موارد تغییر مسیر سرویس‌های هوایی.
ب – حمل توشه در یدک‌هایی که توسط وسایل نقلیه مسافربری کشیده می‌شوند، حمل توشه
به . از فرودگاه‌ها با هر نوع وسیله نقلیه،
ج – حمل محمولات پستی،
د – حمل وسایل نقلیه آسیب دیده و تردد یک وسیله نقلیه کمکی بدون بار برای حمل کالای وسیله نقلیه ازکارافتاده و ادامه حمل و نقل توسط وسیله نقلیه کمکی تحت پوشش پروانه صادره برای وسیله نقلیه آسیب دیده.
ه – – حمل اشیاء و کارهای هنری و کالاهای نمایشگاهی برای استفاده در نمایشگاه‌ها یا بازار مکاره.
و – حمل اشیاء و وسایلی که منحصراً برای تبلیغات و اطلاعات مورد نظر می‌باشد،
ز – حمل اثاثیه منزل توسط متصدیان حمل و نقل با استفاده از پرسنل و تجهیزات ویژه،
ح – حمل و نقل کالا در وسایل نقلیه‌ای که وزن مجاز با بار آن‌ها شامل یدک‌ها از ۶ تن یا ظرفیت بارگیری مجاز آن‌ها شامل یدک‌ها، از ۳.۵ تن تجاوز ننماید،
ط – حمل و نقل تجهیزات و لوازم پزشکی برای فوریت‌ها به ویژه در مواقع بروز حوادث طبیعی،
ی – حمل اجساد توسط وسایل نقلیه ویژه،
ک – جابجایی (خود کششی) کامیون، تریلر، اتوبوس و وسایل نقلیه مفصل‌دار نو (بدون بار در یک مسیر) خریداری و یا فروخته شده در چهارچوب مبادلات تجارت خارجی از محل تولید به کشور تحویل گیرنده و یا خریدار و به عکس.
ماده ۷ – وزن و ابعاد وسایل نقلیه
1 – در مورد وزن و ابعاد وسایل نقلیه جاده‌ای، هر یک از طرفین متعاهد قبول می‌نماید که وسایل نقلیه‌ای را که در سرزمین طرف متعاهد دیگر به ثبت رسیده است مشمول شرایط محدودکننده‌تری نسبت به وسایل نقلیه ثبت شده در سرزمین خود قرار ندهد.
2 – چنانچه وزن یا ابعاد وسیله نقلیه از حدود مجاز در قلمرو هر یک از طرفین متعاهد تجاوز نماید، لازم است برای وسیله نقلیه، اجازه نامه مخصوصی از مقامات صلاحیتدار طرف متعاهد مربوط تحصیل شود. هنگامی که این اجازه‌نامه مقرر می‌دارد که وسیله نقلیه باید در یک مسیر معین مورد استفاده قرار گیرد، انجام حمل و نقل تنها در آن مسیر مجاز خواهد بود.
ماده ۸ – ممنوعیت حمل و نقل داخلی
مقررات این موافقت‌نامه به متصدیان حمل و نقل طرفین متعاهد این حق را نمی‌دهد که در داخل سرزمین طرف متعاهد دیگر به حمل و نقل مسافر یا کالا، از نقطه‌ای به نقطه دیگر مبادرت ورزند.
ماده ۹ – تشریفات گمرکی
1 – ورود وسایل نقلیه به سرزمین طرف متعاهد دیگر مشمول قوانین و مقررات ملی طرف متعاهد یاد شده خواهد بود.
2 – مواد سوختی موجود در مخازن سوخت استاندارد وسیله نقلیه یکی از طرفین متعاهد که به طور موقت به سرزمین طرف متعاهد دیگر وارد می‌شود از پرداخت مالیات و عوارض ورودی معاف بوده و مشمول ممنوعیت و محدودیت‌های وارداتی نخواهد بود مشروط بر آن که این مخازن بدواً توسط کارخانه سازنده وسیله نقلیه بر روی آن نصب شده باشد.
3 – قطعات یدکی وارد شده به منظور تعمیر یک وسیله نقلیه معین که قبلا” به صورت موقت وارد گردیده است موقتاً از پرداخت مالیات، عوارض ورودی و همچنین ممنوعیت و محدودیت وارداتی معاف خواهند بود.
طرفین متعاهد ممکن است لازم بدانند که برای این گونه قطعات پروانه ورود موقت صادر شود. قطعات یدکی تعویض شده را باید مطابق با قوانین و مقررات ملی طرف متعاهدی که این قطعات به سرزمین آن وارد شده ترخیص قطعی نموده و یا عودت داد یا تحت نظارت مقامات گمرکی ذیربط از حیز انتفاع ساقط نمود (منظور از ساقط نمودن از حیز انتفاع اعراض می‌باشد) و یا به طور مجانی در اختیار مقامات گمرکی طرف اخیرالذکر قرار داد.
4 – خدمه وسایل نقلیه مجاز خواهند بود لوازم شخصی مستعمل و وسایل و ابزار تعمیر را که عرفاً در وسیله نقلیه با خود دارند و در طول سفر مورد نیاز می‌باشد، به طور موقت با خود حمل نمایند.
ماده ۱۰ – اجرای قوانین ملی
متصدیان حمل و نقل و رانندگان وسایل نقلیه یک طرف متعاهد در کلیه مواردی که در این موافقت‌نامه یا موافقت‌نامه‌های بین‌المللی دیگر که هر دو کشور در آن عضویت دارند مورد پیش‌بینی قرار نگرفته است، موظفند قوانین و مقررات ملی طرف متعاهد دیگر را در طول اقامت خود در قلمرو طرف اخیرالذکر رعایت نمایند.
ماده ۱۱ – تخلفات
1 – مقامات صلاحیتدار طرفین متعاهد نظارت خواهند کرد که متصدیان حمل و نقل مقررات موافقت‌نامه حاضر را رعایت نمایند.
2 – مقامات طرف متعاهدی که وسیله نقلیه در آنجا به ثبت رسیده است، موظفند بنا بر درخواست مقامات صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر در مورد متصدیان حمل و نقل با رانندگان وسایل نقلیه‌ای که در سرزمین طرف متعاهد اخیرالذکر از مقررات این موافقت‌نامه و نیز از قوانین و مقررات لازم‌الاجرای مربوط به عبور و مربوط حمل و نقل در آن سرزمین تخطی نموده‌اند، اقدامات زیر را معمول دارند:
الف – اخطار.
ب – سلب اجازه حمل و نقل در سرزمین طرف متعاهدی که تخلف در آنجا وقوع یافته است، به طور موقت، جزیی یا کلی.
3 – مقامات صلاحیتدار طرف متعاهدی که چنین تدابیری را طبق بند (۲) این ماده اتخاذ نموده‌اند، مقامات صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر را از اقدامات به عمل آمده مطلع خواهند کرد.
4 – این ماده بدون تعارض با هر گونه اقدامات جاری توسط دادگاه‌ها یا مقامات اجرایی طرف متعاهدی که تخلف در سرزمین آن صورت گرفته است، اجرا خواهد شد.
ماده ۱۲ – مقامات صلاحیتدار
مقامات صلاحیت دار تعیین شده برای اجرای این موافقت‌نامه به شرح زیر می‌باشند:
– در مورد دولت جمهوری اسلامی ایران: وزارت راه و ترابری.
– در مورد دولت جمهوری مجارستان: وزارت حمل و نقل، ارتباطات ومدیریت آب.
ماده ۱۳ – کمیسیون مشترک
1 – مقامات صلاحیتدار طرفین متعاهد، کمیسیون مشترکی مرکب از نمایندگان خود را به منظور بررسی کلیه مسایل و موارد مربوط به اجرای این موافقت‌نامه تشکیل خواهند داد.
2 – کمیسیون مشترک بنا به درخواست هر یک از طرفین متعاهد برگزار خواهد شد.
ماده ۱۴ – لازم‌الاجرا شدن و مدت اعتبار
1 – این موافقت‌نامه سی‌روز بعد از آن که طرفین متعاهد به صورت کتبی یکدیگر را از طریق مجاری دیپلماتیک مطلع نمودند که طبق مقررات قانون اساسی خود درباره لازم‌الاجرا شدن موافقت نامه حاضر عمل نموده‌اند، به مورد اجرا گذارده خواهد شد.
2 – این موافقت‌نامه برای یک دوره سه ساله منعقد می‌شود و پس از این دوره معتبر خواهد ماند مگر آن که هر یک از طرفین متعاهد در هر هنگام با یک پیش‌آگهی شش ماهه فسخ آن را به طرف دیگر اعلام دارد.
این موافقت‌نامه به تاریخ پنجم فروردین ۱۳۷۳ هجری شمسی برابر با ۱۹۹۴.۳.۲۵ میلادی، در یک مقدمه و چهارده ماده در دو نسخه اصلی به زبان‌های فارسی، مجاری و انگلیسی در بوداپست به امضاء رسید. کلیه متون دارای اعتبار یکسان می‌باشد و در صورت بروز اختلاف در تفسیر، متن انگلیسی معتبر خواهد بود.
از طرف – از طرف
دولت جمهوری اسلامی ایران – دولت جمهوری مجارستان
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و متن موافت‌نامه ضمیمه شامل مقدمه و چهارده ماده در جلسه روز چهارشنبه بیست و دوم شهریورماه یک هزار و سیصد و هفتاد و چهار مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۷۴.۷.۵ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی – علی‌اکبر ناطق نوری