‌قانون آموزش مداوم جامعه پزشکی کشور

تاریخ تصویب: ۱۳۷۵/۰۲/۱۲
تاریخ انتشار: ۱۳۷۵/۰۳/۱۷

‌ماده ۱- به منظور ارتقای سطح دانش و مهارت‌های شغلی جامعه پزشکی کشور، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی موظف است از تاریخ‌لازم‌الاجرا شدن این قانون نسبت به آموزش مداوم جامعه پزشکی کشور (‌ پزشک، دندانپزشک، دکتر داروساز، دکترای حرفه‌ای و متخصصان علوم‌ آزمایشگاهی تشخیص طبی و دکترای علوم بهداشتی) با همکاری سازمان نظام‌ پزشکی جمهوری اسلامی ایران و برگزاری و ارزشیابی آموزش مداوم‌ جامعه پزشکی، در طول هر پنج سال اقدام نماید.

‌تبصره ۱- مدت شرکت مشمولان موضوع این ماده در دوره‌های نظری و عملی بازآموزی و نوآموزی علوم پزشکی، جزو سوابق خدمتی آن‌ها‌ محسوب می‌شود.

تبصره ۲ – [اصلاحی ۱۳۷۹/۸/۸]
دفتر آموزش مداوم پزشکی، دانشگاهها، سازمان نظام پزشکی و انجمنهای علمی تخصصی می‌توانند با نظارت وزارت بهداشت، درمان‌ و آموزش پزشکی و بطور ادواری، تازه‌های علوم پزشکی را از طریق نشریه‌ای که با دریافت هزینه‌های مربوط در اختیار حرفه‌های پزشکی و پیراپزشکی‌ و حرف وابسته موضوع این ماده قرار می‌دهد، به اطلاع جامعه پزشکی کشور برساند.

‌تبصره ۳- کلیه شاغلان حرفه‌های وابسته پزشکی که به نحوی دارای مؤسسه یا دفتر کار هستند و خدماتی مانند مامایی، توانبخشی، فیزیوتراپی،‌ ساخت اندام مصنوعی و ساخت عینک طبی ارایه می‌نمایند و کلیه مشمولان قانون مربوط به مقررات امور پزشکی و دارویی و مواد خوردنی و‌ آشامیدنی – مصوب ۱۳۳۴ – موظف به شرکت در دوره‌های خاص آموزش مداوم هستند و صدور و تجدید مجوز یا پروانه کار آن‌ها منوط به ارایه‌ گواهی شرکت در این دوره‌ها است.

[رأی وحدت رویه شماره ۶۹۲ ـ ۱۳۸۵/۷/۱۸ هیأت عمومی دیوان عالی کشور]

‌تبصره ۴- کلیه اقشار پرستاری بالاتر از فوق دیپلم برای ارتقاء و ارزشیابی موظف به شرکت در دوره‌های خاص آموزش مداوم هستند و شرط ارتقاء‌ و ارزشیابی آنان، منوط به ارائه گواهی شرکت در این دوره‌ها است.


‌ماده ۲ – به منظور برنامه‌ریزی و هماهنگی در امر آموزش مداوم جامعه پزشکی تحت پوشش هر دانشگاه یا دانشکده علوم پزشکی مستقل،‌ شورایی به نام شورای هماهنگی و برنامه‌ریزی آموزش مداوم جامعه پزشکی با ترکیب زیر تشکیل می‌شود:
1 – رییس دانشگاه یا دانشکده علوم پزشکی که ریاست شورا را بر عهده دارد.
2 – رییس سازمان نظام پزشکی در مرکز استان یا شهرستان مربوطه یا نماینده وی.
3 – معاون آموزشی دانشگاه یا دانشکده علوم پزشکی.
4 – معاون درمان و داروی دانشگاه یا دانشکده علوم پزشکی.
5 – معاون بهداشتی دانشگاه یا دانشکده علوم پزشکی.
6 – رییس مرکز توسعه آموزش دانشگاه یا دانشکده علوم پزشکی.
7 – دو نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه یا دانشکده علوم پزشکی به انتخاب رییس دانشگاه یا دانشکده علوم پزشکی.
8 – رییس دانشکده رشته مربوط در دانشگاه یا دانشکده علوم پزشکی حسب مورد.

تبصره – شوراهای هماهنگی و برنامه‌ریزی آموزش مداوم جامعه پزشکی دانشگاه‌ها و دانشکده‌های علوم پزشکی مستقل می‌توانند به منظور‌ برنامه‌ریزی دقیق، گروه‌های تخصصی برنامه‌ریزی آموزش مداوم جامعه پزشکی را حسب مورد تشکیل دهند.


‌ماده ۳ – به منظور ایجاد هماهنگی لازم در امر برنامه‌ریزی آموزش مداوم جامعه پزشکی کشور و نظارت بر حسن اجرای برنامه‌های آن شورایی به‌نام شورای عالی آموزش مداوم جامعه پزشکی در وزارت بهداشت، درمان آموزش پزشکی با ترکیب زیر تشکیل می‌شود:
1 – وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی که ریاست شورای عالی را بر عهده دارد.
2 – رییس کل سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران.
3 – معاون آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی که سمت دبیری شورا را بر عهده دارد.
4 – معاون پژوهشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.
5 – رییس اداره بهداشت و درمان ستاد کل نیروهای مسلح.
6 – سه نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه‌های علوم پزشکی به انتخاب وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.
7 – دو نفر از کادر پزشکی با معرفی کمیسیون بهداری و بهزیستی و انتخاب مجلس شورای اسلامی.
8 – مدیر کل آموزش مداوم جامعه پزشکی کشور.
9 – معاون درمان و داروی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.

‌تبصره ۱ – در آن تعداد از استان‌های کشور که بیش از یک دانشگاه علوم پزشکی وجود دارد، شورای عالی می‌تواند مسئولیت اجرای آموزش مداوم‌ جامعه پزشکی آن استان را بین دانشگاه‌های یاد شده تقسیم نماید.

‌تبصره ۲ – شورای عالی آموزش مداوم جامعه پزشکی موضوع این ماده موظف است دستورالعمل‌های اجرایی لازم را در چهارچوب این قانون‌ تهیه و به شوراهای هماهنگی و برنامه‌ریزی دانشگاه‌ها و دانشکده‌های علوم پزشکی مربوط ابلاغ نماید.
دستورالعمل‌های یاد شده، برای شوراهای‌ دانشگاه‌ها و دانشکده‌های سراسر کشور و مشمولین این قانون لازم‌الاجرا است.


‌ماده ۴ – کلیه افراد مشمول این قانون موظف‌اند:

۱ – در زمان صدور یا تمدید اجازه فعالیت در رشته‌های گروه پزشکی و حرف وابسته مانند پروانه تأسیس مطب، پلی‌کلینیک، بیمارستان،‌ آزمایشگاه، رادیولوژی و داروخانه و دفتر کار ارزشیابی و ارتقاء اقشار پرستاری، گواهی شرکت در دوره‌های آموزش مداوم جامعه پزشکی مربوط را که تا‌ آن زمان شامل فرد می‌شود، ارائه نمایند.

۲ – در زمان استفاده از خدمات و تسهیلات پیش‌بینی شده برای رشته‌های گروه پزشکی و شاغلان آن‌ها گواهی شرکت در دوره‌های فوق را ارایه‌ نمایند. مصادیق این تسهیلات و امتیازات مربوط بر اساس آیین‌نامه اجرایی این قانون خواهد بود.

‌تبصره ۱ – وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مجاز است هر پنج سال یک بار نسبت به تمدید پروانه اجازه فعالیت موضوع بند (۱) این ماده‌ اقدام نماید و از تمدید پروانه فعالیت آن عده از مشمولان موضوع این قانون که بدون عذر موجه در این گونه فعالیت‌ها شرکت ننموده‌اند، خودداری کند.

‌تبصره ۲ – وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مجاز است در مورد تسهیلات و امتیازات مندرج در بند (۲) این ماده برای آن عده از‌ مشمولان موضوع این قانون که با عذر موجه در دوره‌های مربوط. شرکت ننموده‌اند، مقرراتی را در آیین‌نامه اجرایی پیش‌بینی نماید.

‌تبصره ۳ – موجه بودن عذر عدم شرکت هر فرد، با نظر مراجع تشخیص و تطبیق عذر موجه است. مصادیق عذر موجه در آیین‌نامه اجرایی‌ پیش‌بینی می‌شود.


‌ماده ۵ – اعتبارات مورد نیاز جهت اجرای این قانون هر سال توسط شورای عالی آموزش مداوم جامعه پزشکی برآورد و در لایحه بودجه سالانه‌ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی پیشنهاد می‌گردد. منابع تأمین این اعتبارات به شرح زیر است:

‌الف – یک درصد (۱%) فروش شرکت‌های دارویی (‌تولیدی و توزیعی) کشور.
ب – حق ثبت نام شرکت‌کنندگان در فعالیت‌های آموزش مداوم جامعه پزشکی که جزو درآمدهای اختصاصی دانشگاه می‌باشد، پس از واریز به‌ خزانه حداکثر ظرف یک ماه در اختیار دانشگاه یا دانشکده ذیربط قرار می‌گیرد.
ج – [اصلاحی ۱۳۷۹/۸/۸]
سایر منابع مانند کمک‌های اشخاص حقیقی و حقوقی و فروش کتب و نشریات ادواری.

‌تبصره ۱ – میزان حداکثر حق ثبت نام در هر سال توسط شورای عالی آموزش مداوم جامعه پزشکی برای کلیه فعالیت‌های آموزش مداوم جامعه‌ پزشکی با در نظر گرفتن جمعی جهات تعیین می‌شود و برای کلیه مراکز لازم‌الاجرا است.

‌تبصره ۲ – سازمان برنامه و بودجه موظف است هر سال معادل درآمدی که از منابع مقرر در بند (‌الف) این ماده به دست می‌آید، به صورت کمک،‌ تحت ردیف جداگانه‌ای در لایحه بودجه سال مربوط جهت اجرای برنامه، پیش‌بینی و منظور نماید.


‌ماده ۶- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مسئول اجرای این قانون است.
وزارت یاد شده موظف است حداکثر ظرف دو ماه، آیین‌نامه اجرایی این قانون را با همکاری سازمان نظام پزشکی تهیه و برای تصویب به هیأت وزیران‌ پیشنهاد کند.

[‌آیین‌نامه اجرایی قانون آموزش مداوم جامعه پزشکی کشور]


‌ماده ۷ – کلیه قوانین مغایر با این قانون لغو می‌گردد.


‌قانون فوق مشتمل بر هفت ماده و دوازده تبصره در جلسه روز چهارشنبه دوازدهم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و هفتاد و پنج مجلس شورای‌ اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۷۵.۳.۱ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.

‌رییس مجلس شورای اسلامی – علی‌اکبر ناطق نوری