آیین‌نامه اجرایی بند “‌و” تبصره (۱۳) قانون بودجه سال ۱۳۷۶

تاریخ انتشار: ۱۳۷۵/۱۲/۲۵

۱۳۷۵.۱۲.۰۸ – .۱۲۶۵۷۱ت۱۷۷۶۴ه – ۱۳۷۵.۱۲.۱۲ – ۴۱۲
&‌استخدام کشوری – بودجه – تقسیمات کشوری – جرایم و مجازاتهای اداری کارکنان – سازمانهای دولتی – شهرداری
&‌سازمان امور اداری و استخدامی کشور

‌هیأت ویران در جلسه مورخ ۱۳۷۵.۱۲.۸ بنا به پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی
کشور و به استناد بند (‌ و) تبصره (۱۳) قانون بودجه سال ۱۳۷۶ کل‌کشور، آیین‌نامه
اجرایی بند یادشده را به شرح زیر تصویب نمود:


‌ماده ۱ – کلیه وزارتخانه‌ها، مؤسسات و شرکتهای دولتی شامل سازمانها و شرکتهایی که
مشمول قوانین و مقررات عمومی بر آنها مستلزم ذکر نام است، (‌مانند‌شرکت ملی نفت
ایران، شرکت ملی گاز ایران، شرکت ملی صنایع پتروشیمی، سازمان گسترش و نوسازی صنایع
ایران، سازمان صنایع ملی ایران و…) و نهادهای‌انقلابی و مؤسسات عمومی غیر دولتی،
دستگاه‌های قضایی، نظامی و انتظامی، مشمول این آیین‌نامه هستند.
‌ماده ۲ – خودروهای سواری موضوع این آیین‌نامه وسایل نقلیه‌ای هستند که برای انجام
امور اداری و خدماتی در اختیار دستگاه‌های موضوع ماده (۱) این‌آیین‌نامه قرار
دارند و به ترتیب زیر طبقه‌بندی می‌شوند:
‌الف – خودروهای خدمات عمومی که نصب نمره دولتی و نوشتن عبارت "‌خودرو خدمت" و نام
دستگاه در اختیار دارنده، در دو طرف آن الزامی است، نصب‌نمره دولتی و درج عبارت
"‌خودرو خدمت" و نام دستگاه در اختیار دارند، در دو طرف آن الزامی است. نصب نمره
دولتی و درجه عبارت "‌خودرو خدمت" و نام‌دستگاه در اختیار دارنده، برای خودروهای
وزارت اطلاعات الزامی نیستم.
ب – خودروهای خدمات اختصاصی که داری نمره شخصی هستند و در اختیار دستگاه‌های موضوع
ماده (۱) این آیین‌نامه قرار دارند.
‌ماده ۳ – استفاده از کلیه خودروهای دستگاه‌های موضوع ماده (۱) این آیین‌نامه به
استثنای خودروهای خدمات اختصاصی و تشریفاتی، در خارج از ساعات‌اداری (‌با راننده
یا بدون راننده) ممنوع است.
‌تبصره – استفاده از خودروهای موضوع این آیین‌نامه در خارج از ساعات اداری فقط
برای انجام مأموریتهای اداری و با حکم مأموریت مجاز است.
‌ماده ۴ – مقامات و رده‌های زیر، در صورت وجود امکانات لازم در دستگاه ذیربط
می‌توانند خودرو سواری در اختیار داشته باشند:
– معاونان رؤسای سه قوه.
‌اعضای هیأت دولت و معاونان آنها، سفرا و رؤسای نمایندگی‌های خارج از کشور،
استانداران، معاونان استانداران، فرمانداران و معاونان آنان، بخشداران، مدیران‌کل،
رؤسای سازمانهای مستقل دولتی، مدیران عامل و اعضای موظف هیأت مدیره شرکتهای دولتی،
رؤسا و معاونان و دبیران فرهنگستانها، رؤسای دانشگاه‌ها و‌پژوهشگاه‌ها و معاونان
آنها، رؤسای دانشکده‌ها و پژوهشکده‌ها، شهرداران، مدیران مناطق شهرداری شهرهای
بزرگ و مراکز استانها، مشاوران مقامات تا سطح‌معاونان وزرا، رییس دیوان عالی کشور،
دادستان کل کشور، رؤسای دیوان عدالت اداری، بازرسی کل کشور، دیوان محاسبات کشور و
معاونان آنها، رؤسای‌دادگستری‌ها شهرستانها و دادگاه‌ها، رؤسای شعب دادگاه انتظامی
قضات، قضات دیوان عالی کشور، اعضای شورای نگهبان، مجمع تشخیص مصلحت نظام،‌اعضای
شوراهای عالی که دارای پست سازمانی ثابت باشند، نمایندگان مجلس شورای اسلامی،
رؤسای بنیادها و نهادهای انقلاب اسلامی و معاونان آنها،‌رؤسای سازمانها و مدیران
عامل شرکتهای وابسته به بنیادها و نهادهای انقلاب اسلامی، مسئولان نهادهای انقلاب
اسلامی در استانها، مشاوران رؤسای کل‌نهادهای انقلاب اسلامی، فرماندهان نیروهای
سه‌گانه ارتش
و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، فرمانده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران،
جانشین و معاونان‌آنها، رؤسا و معاونان بازرسی کل نیروهای نظامی و انتظامی، رییس و
معاونان ستاد کل نیروهای مسلح و ستادهای مشترک ارتش و سپاه، فرماندهان
لشکر،‌فرماندهان نواحی نظامی و انتظامی (‌استانها)، جانشین و معاونان آنها،
فرماندهان مناطق نظامی و انتظامی (‌شهرستانها)، مدیر کل و رؤسای سازمان‌های
وابسته‌به نیروهای نظامی و انتظامی و ادارات مرکزی، فرماندهان مراکز آموزش مستقل
نظامی و انتظامی، رؤسای سازمان‌های عقیدتی – سیاسی و حفاظت و اطلاعات‌نیروهای
نظامی و انتظامی و معاونان آنان.
‌تبصره ۱ – خودروهای خدمات اختصاصی (‌با راننده یا بدون راننده) صرفاً در اختیار
مقامات موضوع تبصره (۲) ماده (۱) قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان‌دولت – مصوب
۱۳۷۰ – و همترازان آنها قرار می‌گیرد. مقامات موضوع بندهای "‌الف" و "ب" تبصره یاد
شده، فقط از یک دستگاه خودرو استفاده می‌کنند.
‌تبصره ۲ – دادستان کل کشور، رؤسای دیوان عالی کشور، دادگاه عالی انتظامی قضات،
سازمان قضایی نیروهای مسلح سازمان بازرسی کل کشور و دیوان عدالت‌اداری و معاونان
دادستان کل کشور و دیوان عالی کشور نیز می‌توانند صرفاً از یک دستگاه خودروی خدمات
اختصاصی (‌با راننده یا بدون راننده) استفاده کنند.
‌ماده ۵ – عدم اجرای مفاد این آیین‌نامه از سوی دستگاه‌های موضوع ماده (۱) این
آیین‌نامه تخلف محسوب و دستگاه‌های متبوع استفاده کننده از خودرو در‌صورت دریافت
گزارش از مراجع ذیربط یا مشاهده هر گونه تخلف از مفاد این آیین‌نامه مکلفند برخورد
اداری لازم را با متخلف به عمل آورند.
‌تبصره – مأموران نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران مکلفند در صورت مشاهده تخلف
یا استفاده غیر مجاز از خودروهای موضوع این آیین‌نامه، مراتب را به‌سازمان مربوط
جهت اقدامات قانونی گزارش کنند.
‌ماده ۶ – کسانی که در سالهای ۱۳۷۳ و ۱۳۷۴ از ناحیه دستگاه‌های دولتی – موضوع
تبصره (۱۳) قانون بودجه سال ۱۳۷۳ – خودرو به آنان فروخته شده است،‌به هیچ عنوان حق
استفاده از تسهیلات این آیین‌نامه را ندارند. متخلف اعم از واگذارکننده و
استفاده‌کننده، به مجازات تصرف غیر قانونی اموال دولتی محکوم‌خواهد شد.
‌ماده ۷ – آن دسته از مستخدمان دستگاه‌های موضوع ماده (۱) این آیین‌نامه که خودروی
دولتی خریداری کرده‌اند، تا پنج سال پس از تاریخ خرید، حق استفاده از‌خدمات حمل و
نقل اداری از محل سکونت به محل کار و بالعکس – به استثنای اتوبوس و مینی بوس –
همچنین استفاده از خدمات حلم و نقل اداری از محل‌سکونت به محل کار و بالعکس – به
استثنای اتوبوس و مینی‌بوس – همچنین استفاده از حق ایاب و ذهاب را ندارند. هزینه
ایاب و ذهاب فقط به آن دسته از‌مقامات موضوع ماده (۴) این آیین‌نامه که خودرو
دولتی خریداری نکرده‌اند و از خدمات حمل و نقل اداری از محل سکونت به محل کار و
بالعکس استفاده‌نمی‌کنند، به شرح زیر پرداخت می‌شود:
‌الف – در شهر تهران، تا یکصد و پنجاه هزار (۱۵۰.۰۰۰) ریال
ب – در شهرهای مشهد، اصفهان، تبریز و شیراز، تا یکصد هزار (۱۰۰.۰۰۰) ریال
ج – در سایر شهرها، تا هشتاد هزار (۸۰.۰۰۰) ریال
‌حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور