شماره: .۵۴۰۲۷ت۱۷۱۹۷ه
تاریخ: ۱۳۷۶.۲.۲۱
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۶/۲/۱۰ بنا به پیشنهاد شماره ۶۵۶۵ مورخ ۲/۷/۱۳۷۵ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و به استناد ماده (۶) قانون آموزش مداوم جامعه پزشکی کشورـ مصوب ۱۳۷۵ ـ آیین‌نامه اجرایی قانون یاد شده را به شرح زیر تصویب نمود:
ماده ۱ ـ اهداف کلی اجرای قانون آموزش مداوم جامعه پزشکی کشور ـ مصوب ۱۳۷۵ ـ که دراین آیین‌نامه به اختصار قانون نامیده می‌شود، ارتقای سطح دانش و مهارت‌های شغلی موضوع ماده (۱) قانون، بهینه‌سازی خدمات بهداشتی ـ درمانی کشور و دستیابی به استانداردهای کارآمد و مطلوب خدمات پزشکی و حرفه‌های وابسته منطبق با نیازهای جامعه به روش‌های یاد شده زیر است:
الف ـ افزایش سطح آگاهی‌های علمی، دانش فنی و مهارت‌های حرفه‌ای مشمولان قانون.
ب ـ به هنگام‌کردن دانش پزشکی مشمولان قانون به منظور آشنایی با تازه‌های علمی و عملی حرفه مربوط و انطباق آنها با نیازهای جامعه.
ج ـ آشنا کردن جامعه پزشکی با سیاست‌ها، جهت‌گیری‌ها و اولویت‌های بهداشتی ـ درمانی کشور و جلب مشارکت آنها.
د ـ تقویت و تحکیم آموخته‌های درست قبلی.
هـ ـ آشنایی جامعه پزشکی با استانداردهای کارآمد و مطلوب خدمات پزشکی و حرفه‌های وابسته.
ماده ۲ ـ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با همکاری سازمان امور اداری و استخدامی‌کشور تشکیلات لازم برای تحقق اهداف قانون را پیش‌بینی می‌کند.
ماده ۳ ـ چگونگی کنترل و شرکت افراد مشمول قانون (موضوع ماده ۱ و تبصره ۳ و ۴ آن و ماده ۴) به شرح زیر تعیین می‌شود:
۱ ـ پزشکان، دندانپزشکان، دکترهای داروساز، متخصصان علوم آزمایشگاهی، دکترای حرفه‌ای علوم آزمایشگاهی و دکترای علوم بهداشتی در زمان صدور پروانه اشتغال اعم از پروانه مطب دایم یا موقت، یا پروانه تأسیس و مسؤول فنی مؤسسه از زمان فارغ‌التحصیلی موظف به ارایه گواهی شرکت در برنامه‌های آموزش مداوم تا آن زمان هستند و پس از آن نیز باید هر (۵) سال یک‌بار برای تمدید آن، پس از کسب امتیازهای لازم آموزش مداوم اقدام‌کنند، در غیر این صورت پروانه اشتغال اشخاص یاد شده تا تمدید مجدد و شرکت در دوره‌های آموزشی مطابق ضوابط، اعتبار ندارد.
۲ ـ شاغلان حرف وابسته پزشکی نظیر مامایی، فیزیوتراپی، ساخت اندام مصنوعی، ساخت عینک طبی، لیسانسهای داروسازی توانبخشی، دندانسازان تجربی و کلیه مشمولان قانون مربوط به مقررات امور پزشکی و دارویی و مواد خوردنی و آشامیدنی ـ مصوب ۱۳۳۴ ـ و اصلاحات بعدی آن نیز موظف به ارایه گواهی شرکت در برنامه‌های آموزش مداوم هستند و پس‌از آن نیز باید هر (۵) سال یک‌بار برای تمدید آن، پس از کسب امتیازهای لازم آموزش مداوم اقدام کنند، در غیر این صورت پروانه اشتغال آنها از درجه اعتبار ساقط می‌شود.
۳ ـ کلیه اقشار پرستاری شاغل لیسانس و بالاتر که مشمول قانون هستند، برای ارتقای گروه و ارزشیابی موظف به‌ارایه گواهی شرکت در دوره‌های آموزش مداوم مربوط هستند.
۴ ـ صاحبان پروانه تأسیس و مسؤول فنی مؤسسات پزشکی (بیمارستان، درمانگاه، مرکز جراحی محدود و معین، رادیولوژی، فیزیوتراپی، طب‌هسته‌ای، داروخانه، آزمایشگاه و نظایر آن) که دارای یکی از مدارک دکترای پزشکی، دندانپزشکی، علوم آزمایشگاهی، داروسازی و دکترای حرفه‌ای علوم آزمایشگاهی باشند در هنگام اخذ پروانه یا تمدید پروانه خود ـ هر ۵ سال یک‌بار ـ موظف به ارایه گواهی بازآموزی هستند و تمدید پروانه، منوط به ارایه گواهی بازآموزی می‌باشد.
تبصره ۱ ـ کلیه شاغلان حرف وابسته پزشکی در بخش خصوصی که نیاز به مجوز یا پروانه کار ندارند طبق قانون موظف به شرکت در دوره‌های بازآموزی بوده و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی دستورالعمل مربوط را تنظیم و اجرا می‌کند. برای این گروه کارت اشتغال توسط دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی صادر می‌شود.
تبصره ۲ ـ چگونگی شرکت و کنترل اقشار پرستاری شاغل در بخش خصوصی توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با همکاری سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران تنظیم می‌شود.
ماده ۴ ـ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و دانشگاه‌های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی ـ درمانی مسؤولیت اجرای ماده (۳) این آیین‌نامه را در هنگام صدور یا تمدید پروانه اشتغال، مجوز دفتر کار و پروانه‌های تأسیس و مسؤول فنی بر عهده دارند.
ماده ۵ ـ مصادیق تسهیلات و امتیازهای مندرج در بند (۲) ماده (۴) قانون ـ که افراد مشمول در زمان استفاده از آن موظف به ارایه گواهی شرکت کامل در دوره‌های آموزش مداوم هستند ـ عبارتند از: مأموریت در داخل و خارج کشور، استفاده از سهمیه دارو، لوازم طبی و آزمایشگاهی، امتیازهای نوبت داروخانه و آزمایشگاه، استفاده از تسهیلات بانکی، شرکت در امتحانات تخصصی، استفاده از بورس تحصیلی و فرصت مطالعاتی.
تبصره ـ شورای عالی آموزش مداوم جامعه پزشکی مجاز است هر (۵) سال یک‌بار در راستای سیاست‌های وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی‌مصادیق تسهیلات و امتیازها را تعدیل، اضافه یا کم کند.
ماده ۶ ـ تنها مورد معذوریت از شرکت در برنامه‌های آموزش مداوم، عدم فعالیت حرفه‌ای فرد مشمول قانون است. مرجع تشخیص و تطبیق معذوریت بر اساس دستورالعملی که وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با همکاری سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران تهیه می‌کند،تعیین می‌شود.
ماده ۷ ـ کلیه وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها، مؤسسات و شرکت‌های دولتی و وابسته به دولت، همچنین بخش‌های خصوصی و سایر دستگاه‌ها، موظف به رعایت مفاد این آیین‌نامه و ایجاد امکان شرکت کارکنان مشمول قانون در دوره‌های آموزش مداوم هستند.
ماده ۸ ـ منابع پیش‌بینی شده در بندهای “الف”، “ب” و “ج” ماده (۵) قانون تنها در زمینه اجرای آموزش مداوم هر دانشگاه استفاده می‌شود.
تبصره ـ اعتبارات سالانه مورد نیاز برای اجرای قانون در هر دانشگاه پیش‌بینی می‌شود.
ماده ۹ ـ تعیین مقدار حق ثبت نام شرکت‌کنندگان در برنامه‌های مختلف آموزشی، با دریافت و بررسی نظرات دانشگاه‌ها توسط شورای عالی آموزش مداوم جامعه پزشکی تعیین و ابلاغ می‌شود.
ماده ۱۰ ـ کلیه شرکت‌های دارویی (تولیدی و توزیعی) موظفند معادل یک درصد(۱%) فروش خود را ـ موضوع بند “ الف” ماده (۵) قانون ـ به طور جداگانه در فاکتورهای فروش درج و مبالغ آن را در پایان هر ماه به حساب خزانه ـ که از سوی خزانه‌داری کل بدین منظور تعیین و افتتاح می‌شود ـ واریز کنند. شرکت‌های یاد شده موظفند هنگام تقاضای تسهیلات ارزی، دریافت یارانه و سهمیه‌های دارویی مدارک پرداخت (۱% ) فروش خود را به معاونت درمان و داروی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ارایه کنند.
تبصره ـ وزارت امور اقتصادی و دارایی موظف است هنگام رسیدگی مالیاتی شرکت‌های یاد شده، برگ تسویه حساب یک درصد (۱%) را براساس نمونه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از شرکت مربوط مطالبه یا فیشهای واریزی به حساب خزانه‌داری کل را کنترل کند.
حسن حبیبی
معاون اول رییس جمهور