‌آیین‌نامه حقوق و دستمزد کارکنان سازمانهای مناطق آزاد تجاری صنعتی جمهوری اسلامی ایران [مصوب ۱۳۷۶]

تاریخ تصویب: ۱۳۷۶/۰۴/۳۰
تاریخ انتشار: ۱۳۷۶/۰۵/۲۵

[لغو آیین‌نامه حقوق و دستمزد کارکنان سازمانهای مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران و اصلاحیه آن]

[به موجب بند ۱ تصویبنامه شماره ۱۰۳۸ت‌۲۸۳۹۳ه – ۱۳۸۲/۱/۱۶ لغو شده است.]

‌شماره: ۶۱۲۵۴ت۱۸۴۳۲ک
‌تاریخ: ۱۳۷۶/۵/۱۱


‌اکثریت وزرای عضو شورای ‌عالی مناطق آزاد تجاری-‌صنعتی جمهوری اسلامی ایران در جلسه مورخ ۱۳۷۶.۴.۳۰ با توجه به اختیار تفویضی‌ هیأت وزیران (‌موضوع تصویبنامه شماره ۱۶۶۳۲ت۳۰‌ه‍ مورخ ۱۳۷۳/۲/۱۳) و به استناد بند «‌الف» ماده (۴) قانون چگونگی اداره مناطق آزاد‌ تجاری-‌صنعتی جمهوری اسلامی ایران -‌مصوب ۱۳۷۲- آیین‌نامه حقوق و دستمزد کارکنان سازمانهای مناطق آزاد تجاری-‌صنعتی را به شرح زیر‌تصویب نمودند:

‌فصل اول – تعاریف و مفاهیم

‌ماده ۱ – واژه ‌ها و اصطلاحات به کار رفته در این آیین‌نامه دارای تعاریف زیر است:
‌الف- سازمان: عبارت از سه سازمان منطقه آزاد تجاری-‌صنعتی جمهوری اسلامی ایران در قشم، کیش، چابهار و دبیرخانه شورای ‌عالی است.
ب – منطقه: عبارت از هریک از سه منطقه آزاد تجاری-‌صنعتی جمهوری اسلامی ایران است.
پ – وظیفه: عبارت از تلاشی انسانی است که برای رسیدن به هدفی معین در سازمان انجام می‌شود. این تلاش می‌تواند ذهنی یا جسمی باشد.
ت – شغل: عبارت از مجموعه وظایف و مسوًً‌ولیتهای مرتبط و مستمر و مشخصی است که از طرف سازمان به عنوان کار واحد شناخته شده‌است.
ث – پست: عبارت از مجموعه ‌ای از وظایف و مسوًً‌ولیتهای مرتبط است که انجام خدمات یک فرد را ایجاب می‌کند.
ج – مشاغل تخصصی: عبارت از مشاغلی است که به اعتبار ماهیت وظایف و هدفهای سازمانی، طبع کار آنها مستلزم داشتن پاره ‌ای اطلاعات‌و دانشهای از پیش کسب شده است.
چ – شرایط احراز شغل: عبارت از مجموعه تواناییها، قابلیتها، اطلاعات و مهارتهایی است که داشتن آنها برای انجام وظایف و قبول‌ مسوًً‌ولیتهای شغل ضروری است.
ح – ارزشیابی شغل: عبارت از مقایسه مهارتها، مسوًً‌ولیتها، کوششها و شرایط محیط ‌کار هریک از مشاغل سازمان به منظور تعیین ارزش و‌ اهمیت نسبی آنها با استفاده از معیارها و ضوابط مورد سنجش است.
خ – تجربه: عبارت از شناسایی و راهبری اکتسابی است که در انجام کاری به مرور زمان و حین انجام خدمت به دست می‌آید.
‌د – شرح وظایف: عبارت از شرح منظم و مدونی است که وظایف، مسوًً‌ولیتها و اختیارات مشاغل سازمان را مشخص می‌سازد.
‌ذ – تطبیق: عبارت است از وفق دادن وضع کارکنان سازمان با ضوابط آیین‌نامه حقوق و دستمزد.
‌ر – حقوق مبنا: عبارت است از مجموع عوامل ارزیابی ضربدر ضریب جدول (‌ارزش ریالی عوامل ارزیابی).
‌ز – حداقل مزد: عبارت از حداقل دستمزد یا حقوقی است که به منظور حمایت از نیروی کار، براساس ماده (۲۶) آیین‌نامه مقررات اشتغال‌ نیروی انسانی، بیمه و تأ‌مین اجتماعی در مناطق آزاد تجاری-‌صنعتی جمهوری اسلامی ایران تعیین و اعلام می‌شود.
‌ژ – حقوق پایه: عبارت است از مجموع حقوق مبنا به علاوه حداقل مزد به اضافه افزایش سنواتی.
س – حق جذب: عبارت است از درصدی از حقوق پایه که براساس نیاز سازمان به نیروهای متخصص و با توجه به فراوانی و یا کمبود آنها در‌ بازار کار، براساس جدول شماره (۱۶) این آیین‌نامه پرداخت می‌گردد.
ش – حقوق: عبارت از دریافت مقرری ثابت، براساس آیین‌نامه حقوق و دستمزد سازمان بابت انجام وظایف طی روزهای ماه است.
ص – فوق ‌العاده اشتغال در منطقه: عبارت است از درصد از حقوق مبنا که به منظور جذب نیروی انسانی برای اشتغال در منطقه براساس‌ جدول شماره (۱۷) پرداخت می‌شود.
ض – ابتکار: عبارت از آفرینش روشهای تازه برای پیشبرد کارها (‌نوآوری) است.
ط – مهارت: عبارت از دارا بودن قابلیت و توانایی کافی برای انجام وظایف به نحو دقیق و مطلوب است.
ظ – کوشش فکری: عبارت از تلاش ذهنی است که در جهت کشف یا استقرار ارتباطهای کاملتر بین پدیده‌ها صورت می‌گیرد.
ع – کمیته ارزیابی و تطبیق: به منظور ارزیابی مشاغل کارکنان هر سازمان و تعیین شرایط احراز شغل در سازمان و تطبیق وضع کارکنان شاغل با‌ ضوابط و مقررات ذی ‌ربط در هر سازمان کمیته ‌ای مرکب از سه نفر شامل مدیر عامل یا نماینده ایشان، معاون اداری و مالی و مدیر امور اداری تشکیل‌ می‌شود.
غ – کمیته نظارت و هماهنگی: به منظور ایجاد هماهنگی و نظارت بر اجرای این آیین‌نامه، کمیته ‌ای مرکب از سه نفر تحت ریاست یکی از‌ معاونان دبیرخانه به انتخاب دبیر تشکیل می‌گردد.

‌فصل دوم – روش تعیین حقوق و دستمزد کارکنان

‌ماده ۲ – کلیه کارکنان سازمانها و دبیرخانه شورای ‌عالی مناطق آزاد تجاری-‌صنعتی جمهوری اسلامی ایران مشمول این آیین‌نامه هستند.

‌ماده ۳ – حقوق پایه کارکنان از مجموع ارزش ریالی عوامل ارزیابی -‌موضوع ماده (۴)- به علاوه حداقل مزد -‌موضوع بند «ش» ماده (۱) این‌ آیین‌نامه- و با افزایش اضافات سنواتی تشکیل می‌شود.

‌ماده ۴ – عوامل ارزیابی:
‌به منظور تعیین حقوق کارکنان سازمان، از روش امتیازی شخص -‌شغل استفاده می‌شود.
بر این اساس خصوصیات فردی قابل اندازه ‌گیری‌کارکنان تحت عنوان مشخصه ‌های فردی (‌مهارتها)، همچنین عوامل تشکیل ‌دهنده مشاغل سازمان تحت عنوان عوامل شغلی مشخص می‌شود.

‌تبصره ۱ – مشخصه ‌های فردی (‌مهارتها) شامل تحصیلات کلاسیک، تجربه و دوره ‌های آموزشی و عوامل شغلی شامل مسوًً‌ولیتها و‌ کوششهای فکری و جسمانی و شرایط محیط کار است.

‌تبصره ۲ – تخصیص امتیازات شغل مستلزم رعایت حداقل و حداکثر شرایط احراز هر شغل بوده و به تحصیلات و تجربه مازاد بر حداکثر‌شرایط احراز شغل امتیازی تعلق نخواهد گرفت. در موارد استثنا که سازمان به دلیل وجود تواناییها و سوابق، علاقمند به گماردن فردی خارج از ضوابط و‌شرایط احراز باشد، مورد صرفاً با تأیید مدیر عامل سازمان عملی خواهد بود. در این صورت با توجه به میزان مغایرت سوابق و تحصیلات فرد با حداقل‌شرایط احراز، طبق نظر کمیته ارزیابی حقوق و دستمزد سازمان درصدی بین ۵۰% تا ۹۰% از امتیازات شغل به وی تعلق می‌گیرد و امتیازات فردی عیناً‌محاسبه می‌شود.
میزان امتیاز هر عامل و درصد آن نسبت به کل امتیازات در جدول شماره (۱) آمده است.

‌جدول شماره (۱) – میزان امتیاز هر عامل و درصد آن نسبت کل امتیازات عوامل اصلی ‌عوامل فرعی ‌امتیاز ‌درصد امتیاز عامل نسبت به کل امتیازهای سیستم
‌مشخصه‌های فردی ‌تحصیلات ۲۷۰۰ ۲۷%
(‌مهارتها) ‌تجربه ۱۸۰۰ ۱۸%
‌دوره ‌های آموزشی ۴۰۰ ۴%
‌مسوًً‌ولیت سرپرستی ۱۶۰۰ ۱۶%
‌تماس و ارتباط ۴۵۰ ۴.۵%
‌فرمها و گزارشها ۴۰۰ ۴%
عوامل شغلی ‌مشاغل تخصصی و مسوًً‌ولیت
‌مالی ۱۲۰۰ ۱۲%
‌کوششهای فکری ۹۰۰ ۹%
‌کوششهای جسمانی ۳۰۰ ۳%
‌شرایط محیط کار ۲۵۰ ۲.۵%
‌جمع امتیازها ۱۰۰۰۰ ۱۰۰%

‌ماده ۵ – مشخصه ‌های فردی تعیین حقوق کارکنان (‌مهارتها):
‌عبارت از مجموعه تواناییهای اکتسابی است که در اثر آموختن عملی، نظری یا فراگیری علمی برای فرد حاصل می‌شود.
(۴۹۰۰) امتیاز معادل چهل و نه ‌درصد (۴۹%) کل امتیازها به مشخصه ‌های فردی (‌مهارتها) اختصاص داده می‌شود.
‌الف- تحصیلات کلاسیک: تحصیلات کلاسیک عبارت است از مجموعه معلومات لازم برای تصدی و انجام وظایف هر شغل که از طریق‌ دوره ‌های دبستانی، راهنمایی، دبیرستانی و دانشگاهی به دست می‌آید. ملاک تخصیص امتیاز و تعیین درجات این عامل بستگی به میزان و محل‌تحصیل و ارتباط رشته تحصیلی مورد نیاز با شغل دارد.
(۲۷۰۰) امتیاز معادل بیست و هفت ‌درصد (۲۷%) از کل امتیازها به عامل تحصیلات کلاسیک اختصاص می‌یابد.
(۲۲۰۰) امتیاز معادل بیست و دودرصد (۲۲%) از کل امتیازها به عامل سطوح تحصیلی اختصاص می‌یابد.
‌چگونگی تقسیم ‌بندی امتیازهای سطوح تحصیلی به شرح جدول شماره (۲) تعیین می‌شود.

‌جدول شماره (۲) – جدول امتیازات و سطوح تحصیلی
مقاطع تحصیلی ‌دوره ‌پایان ‌پایان ‌پایان ‌فوق ‌لیسانس ‌فوق ‌دکترا ‌کلاس ‌کلاس
‌کلاس ‌کلاس
‌نهضت ‌دوره ‌دوره ‌دوره ‌دیپلم ‌لیسانس ‌اول ‌دوم ‌سوم ‌چهارم
‌سواد ‌ابتدایی ‌راهنمایی ‌دبیرستان
‌دوره‌های تحصیلی ‌آموزی
‌دوره مقدماتی نهضت ۸۰
‌سواد آموزی
‌دوره تکمیلی نهضت ۱۶۰
‌سواد آموزی
‌دوره ابتدایی ۲۰۰ ۴۰ ۸۰ ۱۲۰ ۱۶۰
‌دوره راهنمایی ۴۰۰ ۲۵۰ ۳۰۰
‌دوره دبیرستان ۸۰۰ ۴۵۰ ۵۵۰ ۶۵۰
‌دوره دانشگاهی ۱۱۰۰ ۱۶۰۰ ۱۹۰۰ ۲۲۰۰
‌تبصره – مدرک تحصیلی معادل از هشتاددرصد (۸۰%) امتیاز مدرک تحصیلی مربوط برخوردار
است.
‌امتیاز دانشگاه و ارتباط رشته تحصیلی
(۵۰۰) امتیاز معادل پنج ‌درصد (۵%) کل امتیازها به شرح جدول شماره (۳) به دانشگاه
و ارتباط رشته تحصیلی اختصاص می‌یابد.

‌تبصره ۱ – (۳۰۰) امتیاز از امتیازات فوق ‌الذکر به دانشگاه محل تحصیل و (۲۰۰)
امتیاز به ارتباط رشته تحصیلی با شغل اختصاص می‌یابد.

‌جدول شماره (۳) – جدول امتیاز دانشگاه و ارتباط تحصیلی
‌امتیاز دانشگاه ‌امتیاز ارتباط
‌رشته تحصیلی با شغل
‌ردیف ‌سطوح تحصیلی ‌دانشگاههای ‌دانشگاههای ‌دانشگاههای ‌کاملاً ‌نیمه
‌گروه الف ‌گروه ب ‌گروه ج ‌مرتبط ‌مرتبط
۱ ‌دکترا ۳۰۰ ۲۷۵ ۲۵۰ ۲۰۰ ۱۰۰
۲ ‌فوق لیسانس ۲۵۰ ۲۲۵ ۲۰۰ ۱۸۰ ۹۰
۳ ‌لیسانس ۲۰۰ ۱۷۵ ۱۵۰ ۱۴۰ ۷۰
۴ ‌فوق دیپلم ۱۵۰ ۱۲۵ ۱۰۰ ۸۰ ۴۰

‌تبصره ۲ – گروه ‌بندی دانشگاهها(‌اعم از داخل و خارج) براساس تقسیم ‌بندی وزارت فرهنگ و آموزش ‌عالی می‌باشد.

ب – تجربه:
‌تجربه عبارت از مدت زمانی است که برای آشنایی با روشهای کار از طریق انجام امور
مربوط به وظایف هر شغل به دست می‌آید. ملاک‌تخصیص امتیاز و تعیین درجات عامل تجربه
بستگی به مدت زمانی دارد که تجربه ‌ها در آن زمان به دست آمده است.
(۱۸۰۰) امتیاز معادل هجده درصد (۱۸%) از کل امتیازها به عامل تجربه اختصاص
می‌یابد.

‌تبصره ۱ – در نظام حقوق و دستمزد کارکنان سازمانهای مناطق آزاد، سوابق خدمتی
افراد به دو دوره ده ‌ساله تقسیم می‌شود و امتیاز متعلقه با‌در نظر گرفتن میزان
تحصیلات در هر زمان و رعایت مفاد تبصره (۲) ماده (۴) به شرح جدول شماره (۴) محاسبه
می‌شود.

‌تبصره ۲ – استخراج امتیازها از بالاترین مدرک تحصیلی به پایین صورت می‌پذیرد.

‌تبصره ۳ – در تطبیق با شرایط احراز پست، هر دو سال تجربه مرتبط معادل یک ‌سال
تحصیل و حداکثر تا یک درجه افزایش مدرک محاسبه‌می‌شود. در صورت گذراندن حداقل
(۲۰۰) ساعت دوره آموزشی در فاصله بین دیپلم تا لیسانس تا دو درجه افزایش مدرک
تحصیلی قابل قبول خواهد‌بود.

‌تبصره ۴ – در تخصیص امتیازات تجربه با درنظر گرفتن تجارب منطبق، مرتبط و غیر
مرتبط به ترتیب معادل ۱۰۰%، ۷۵% و ۲۵% اعداد جدول‌تجربه محاسبه می‌شود.

‌جدول شماره (۴) – جدول امتیازهای تجربه
‌مدت و زمان ‌کل امتیازها ۱۰ سال اول ۱۰ سال دوم
دوره‌های تحصیلی ‌امتیاز هر سال ‌جمع ‌امتیاز هر سال ‌جمع
‌دکترا ۱۸۰۰ ۱۰۸ ۱۰۸۰ ۷۲ ۷۲۰
‌فوق لیسانس ۱۵۵۰ ۹۳ ۹۳۰ ۶۲ ۶۲۰
‌لیسانس ۱۲۸۰ ۷۷ ۷۷۰ ۵۱ ۵۱۰
‌فوق دیپلم ۱۰۴۰ ۶۶ ۶۶۰ ۳۸ ۳۸۰
‌دیپلم ۸۰۰ ۵۰ ۵۰۰ ۳۰ ۳۰۰
‌سیکل ۶۰۰ ۳۵ ۳۵۰ ۲۵ ۲۵۰
‌پنجم ابتدایی و پایین ‌تر ۳۵۰ ۲۰ ۲۰۰ ۱۵ ۱۵۰

ج – دوره ‌های آموزشی:
‌دوره ‌های آموزشی به آن دسته از دوره ‌هایی اطلاق می‌شود که کارکنان به منظور
فراگرفتن مهارتهای مورد نیاز سازمان و ارتقای سطح آگاهیهای‌تخصصی و آشنایی با
روشهای جدید انجام کار در مراکز آموزشی مورد تأیید سازمان شرکت نموده و گواهینامه
رسمی پایان دوره دریافت کرده باشند.
(۴۰۰) امتیاز معادل چهاردرصد (۴%) کل امتیازها به عامل دوره ‌های آموزشی اختصاص
می‌یابد. ملاک تخصیص امتیاز به این عامل بستگی به‌نوع و ساعات طی دوره ‌های آموزشی
به شرح جدول شماره (۵) دارد.

‌جدول شماره (۵) – جدول امتیازهای دوره‌های آموزشی
‌نوع دوره ‌امتیاز (‌هر۱۰ ساعت) ‌حداکثر امتیاز
‌عمومی ۱ ۲۰۰
‌نیمه ‌تخصصی ۱.۵ ۳۰۰
‌تخصصی ۲ ۴۰۰

‌تبصره ۱ – شرایط استفاده از امتیاز دوره ‌های نیمه ‌تخصصی داشتن حداقل مدرک دیپلم
و دوره ‌های تخصصی داشتن حداقل مدرک لیسانس‌ است.

‌تبصره ۲ – اگر فردی شرایط تحصیلی لازم برای کسب امتیاز دوره‌ای را نداشته باشد و
دوره مربوط را بگذراند، از امتیاز مربوط به دوره یک رده‌پایین ‌تر برخوردار می‌شود.

‌ماده ۶ – عوامل شغلی:
‌عبارت از عواملی هستند که به ماهیت وضعیت شغل بستگی دارد و شامل خصوصیات فردی
شاغل نمی‌شود. مشاغل سازمان براساس میزان‌ کوششهای فکری و جسمانی مورد نیاز و میزان
و نوع مسوًً‌ولیتهای مربوط مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.
(۵۱۰۰) امتیاز معادل پنجاه و یک ‌درصد (۵۱%) از کل امتیازها به عوامل شغلی تعلق می‌گیرد.

‌ماده ۷ – عوامل اساسی ارزیابی مشاغل سازمان عبارت است از:
‌الف- عامل مسوًً‌ولیتها و تخصص:
‌عامل مسوًً‌ولیتها به وظایفی گفته می‌شود که شاغل در قبال افراد یا ضوابط یا یک
مجموعه سازمانی دارد.
(۳۶۵۰) امتیاز معادل سی و شش و نیم ‌درصد (۳۶.۵%) کل امتیازها به عامل مسوًً‌ولیتها
و تخصص تعلق می‌گیرد. عامل مسوًً‌ولیتها و تخصص‌با توجه به مشاغل سازمان به عوامل
فرعی زیر تقسیم می‌شود:
‌الف- ۱ – عامل مسوًً‌ولیت سرپرستی:
‌سرپرستی عبارت از نظارت و رسیدگی، کمک و ارشاد، تعلیم، هماهنگی و تقسیم کار بین
افراد تحت سرپرستی به منظور انجام صحیح کار‌است.
(۱۶۰۰) امتیاز معادل شانزده ‌درصد (۱۶%) از کل امتیازها به عامل مسوًً‌ولیت سرپرستی
اختصاص می‌یابد.
‌ملاک تخصیص امتیاز و تعیین درجات این عامل بستگی به تعداد افراد تحت سرپرستی،
کیفیت کار و ماهیت پست سازمانی به شرح زیر دارد:
‌الف۱- ۱- سرپرستی افراد:
‌سرپرستی افراد عبارت از نظارت، رسیدگی، کمک، ارشاد، تعلیم، آموزش، هماهنگی و
تقسیم کار بین افراد تحت سرپرستی به منظور انجام‌ صحیح کار است و شامل دو نوع
سرپرستی مستقیم و سرپرستی غیرمستقیم می‌شود.
(۴۰۰) امتیاز معادل چهاردرصد (۴%) از کل امتیازها به عامل سرپرستی افراد اختصاص می‌یابد.
‌الف۱-۱-۱- سرپرستی مستقیم:
‌سرپرستی مستقیم آن است که فرد مستقیماً در ارتباط با کار سایر کارکنان تحت نظارت
خود قرار گیرد. ملاک تعیین درجات و امتیازهای متعلقه‌به شرح زیر است:
‌درجه ۱- به ازای هر نفر از کارکنان ساده اداری، مالی، فنی، بازرگانی و مشابه (۴)
امتیاز، حداکثر (۸۰) امتیاز.
‌درجه ۲ – به ازای هر نفر از کارکنان ارشد اداری، مالی، فنی، بازرگانی و مشابه
(۱۲) امتیاز، حداکثر (۹۶) امتیاز.
‌درجه ۳ – به ازای هر نفر از کارشناسان و سرپرستان اداری، مالی، فنی، بازرگانی و
مشابه (۲۶) امتیاز، حداکثر (۱۳۰) امتیاز.
‌درجه ۴ – به ازای هر نفر از روًً‌سای بخش واحدهای اداری، مالی، فنی، بازرگانی و
مشابه (۳۶) امتیاز، حداکثر (۱۸۰) امتیاز.
‌درجه ۵ – به ازای هر نفر از مدیران امور واحدهای مختلف سازمان (۴۸) امتیاز،
حداکثر (۲۴۰) امتیاز.
‌الف-۱-۱-۲ – سرپرستی غیرمستقیم:
‌سرپرستی غیرمستقیم آن است که فرد به واسطه افراد دیگر با کار سایر کارکنان در
واحد تحت نظارت خود مرتبط باشد. تعداد نفرات سرپرستی‌غیرمستقیم با همان درجات مشخص
‌شده در سرپرستی مستقیم، طبق جدول شماره (۶) ارزیابی می‌شود.

‌جدول شماره (۶) – جدول امتیازهای عامل سرپرستی افراد
‌مسوًً‌ولیت سرپرستی ‌سرپرستی غیرمستقیم
‌درجات ‌سرپرستی مستقیم
‌سرپرستی ‌امتیاز هر نفر ‌حداکثر ‌تعداد نفرات ‌امتیازات نفرات ‌حداکثر
‌سرپرستی مستقیم ‌امتیاز ‌سرپرستی غیرمستقیم ‌سرپرستی غیرمستقیم ‌امتیاز
۱ ۴ ۸۰ ۱۲ ۴ ۴۸
۲ ۱۲ ۹۶ ۸ ۱۰ ۸۰
۳ ۲۶ ۱۳۰ ۴ ۲۵ ۱۰۰
۴ ۳۶ ۱۸۰ ۴ ۴۰ ۱۶۰
۵ ۴۸ ۲۴۰ – – –
‌الف-۱-۲ – سرپرستی سطوح و واحدهای سازمانی
‌سرپرستی سطوح و واحدهای سازمانی عبارت از اختصاص امتیاز برای ارزیابی کمیت و
کیفیت حیطه نظارت و ضرورت مهارت در اداره و‌هماهنگی فعالیتهای تحت نظارت در نظام
تشکیلاتی سازمان است.
(۱۲۰۰) امتیاز معادل دوازده ‌درصد (۱۲%) از کل امتیازها به عامل سرپرستی سطوح و
واحدهای سازمانی اختصاص می‌یابد.
‌ملاک تخصیص امتیاز به این عامل بستگی به سطح سازمانی و کمیت و کیفیت انجام وظایف
به شرح جدول شماره (۷) دارد.

‌جدول شماره (۷) – جدول امتیازهای سطوح سرپرستی
‌ردیف ‌سطوح سرپرستی ‌امتیاز
۱ ‌قائم ‌مقام سازمانها ۱۲۰۰
۲ ‌معاونان سازمانها ۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰
۳ ‌مدیران عامل شرکتهای تابعه ۷۰۰ تا ۱۰۰۰
۴ ‌مدیران امور سازمانها ۵۰۰ تا ۸۰۰
۵ ‌روًً‌سا ۳۰۰ تا ۶۰۰
۶ ‌سرپرستان ۱۰۰ تا ۴۰۰
۷ ‌مسوًً‌ولین ۰ تا ۲۰۰

‌تبصره – به جانشینان و سرپرستان هر سطح مدیریت یا معاون مدیر ۸۰% امتیازات عامل سرپرستی مربوط به مدیر مربوط تعلق خواهد گرفت.

‌الف-۲ – عامل تماس و ارتباط:
‌عامل تماس و ارتباط عبارت است از ارتباط با دیگران برحسب الزامات شغلی به منظور
انجام و رفع مشکلات کار و ایجاد حسن ‌تفاهم و‌هماهنگی در جهت پیشبرد اهداف سازمان.
ملاک تخصیص امتیاز و تعیین درجات این عامل بستگی به نوع و اهمیت ارتباط دارد.
‌در تخصیص امتیاز مسوًً‌ولیت تماس و ارتباط، حدود و وسعت ارزیابی به گونه ‌ای تنظیم
می‌شود که در صورت عدم تماس و ارتباط لازم،‌بخشی از امور واحد یا سازمان مختل شده
و شاغل باید در مقابل اثرات آن پاسخگو باشد. ارزیابی مسوًً‌ولیت تماس و ارتباط
شاغلان و ملاک تعیین‌درجات مختلف، بستگی مستقیم به اهمیت و اثرات برقراری تماس و
ارتباط در داخل و خارج سازمانها دارد.
(۴۵۰) امتیاز معادل چهار و نیم ‌درصد (۴.۵%) از کل امتیازها به عامل تماس و ارتباط
تعلق می‌گیرد.
‌الف-۲-۱ – عامل تماس و ارتباط داخلی سازمان:
(۲۰۰) امتیاز معادل دودرصد (۲%) از کل امتیازها به عامل مسوًً‌ولیت تماس و ارتباط
داخلی سازمان تعلق می‌گیرد.
‌ملاک تعیین درجات مختلف این عامل بستگی به اهمیت و اثرات برقراری تماس و ارتباط
در داخل سازمان به ترتیب زیر دارد:
‌درجه ۱ – شاغل به منظور انجام وظایف شغلی موظف است در سطح همکاران در واحد
سازمانی، تماس و ارتباط موًً‌ثر کاری برقرار کند. (۴۰‌امتیاز)
‌درجه ۲ – شاغل به منظور انجام وظایف جاری علاوه بر همکاران، موظف است با ارباب
‌رجوع داخل سازمان، تماس و ارتباط موًً‌ثر کاری‌برقرار کند.(۸۰ امتیاز)
‌درجه ۳ – شاغل به منظور انجام وظایف شغلی علاوه بر تماس موًً‌ثر کاری با همکاران و
ارباب رجوع، با سایر واحدهای سازمانی در تهران و‌منطقه در تماس بوده و ضمن کسب یا
ارائه اطلاعات لازم ایجاد هماهنگی می‌کند.(۲۰ امتیاز)
‌درجه ۴ – شاغل به منظور انجام وظایف شغلی، علاوه بر تماس و ارتباط موًً‌ثر کاری با
کلیه واحدهای سازمان در تهران و منطقه با مدیران‌واحدهای مختلف سازمانی در تماس
بوده و ضمن کسب یا ارائه اطلاعات و ایجاد هماهنگی، با تشکیل جلسات موجب تأ‌مین
اهداف معین می‌شود.(۱۶۰ امتیاز)
‌درجه ۵ – شاغل به منظور انجام وظایف شغلی، علاوه بر تماس موًً‌ثر کاری با کلیه
مدیران واحدها در تهران و منطقه، به منظور تأ‌مین هدفهای‌معین و اصولی واحدهای
مختلف سازمانی، با مدیر عامل در تماس و ارتباط مستقیم است.(۲۰۰ امتیاز)
‌الف-۲-۲ – عامل تماس و ارتباط با خارج از سازمان:
(۲۵۰) امتیاز معادل دو و نیم ‌درصد (۲.۵%) از کل امتیازها به عامل مسوًً‌ولیت تماس و
ارتباط با خارج از سازمان اختصاص می‌یابد.
‌ملاک تعیین درجات مختلف این عامل بستگی به اهمیت و اثرات این ‌گونه تماسها به ترتیب زیر دارد:
‌درجه ۱ – شاغل به منظور انجام وظایف شغلی ملزم به تماس و ارتباط کاری با خارج از
سازمان در سطح همردیفان مانند فروشندگان، کارکنان‌اداری، کارکنان فنی و نظایر آن
است.(۵۰ امتیاز)
‌درجه ۲ – شاغل به منظور انجام وظایف شغلی ملزم به تماس و ارتباط نسبتاً مهم با
خارج از سازمان در سطح کارشناسان و مسوًً‌ولان دوایر‌برای پیگیری مسائل فنی، مالی،
اداری و بازرگانی است. (۱۰۰ امتیاز)
‌درجه ۳ – شاغل به منظور انجام وظایف شغلی ملزم به تماس و ارتباط موًً‌ثر و مهم با
خارج از سازمان در سطح روًً‌سای ادارات دولتی و بخش‌خصوصی برای حل و فصل مسائل فنی،
مالی، اداری و بازرگانی است. (۱۵۰ امتیاز)
‌درجه ۴ – شاغل به منظور انجام وظایف شغلی ملزم به تماس و ارتباط موًً‌ثر و بسیار
مهم با خارج از سازمان در سطح مدیران کل و مدیران‌عامل بوده و برای تأ‌مین هدفهای
معین و اصولی سازمان و عقد قراردادهای تجاری، مذاکرات لازم را انجام می‌دهد. (۲۰۰ امتیاز)
‌درجه ۵ – شاغل به منظور انجام وظایف شغلی علاوه بر تماس و ارتباط موًً‌ثر و مهم با
مدیران عامل و مدیران کل شرکتها و ادارات دولتی، با‌مقامات بالای وزارتخانه ‌ها
مانند معاونان وزرا، همچنین با خارج از کشور به منظور تأ‌مین هدفهای اساسی سازمان در ارتباط است. (۲۵۰ امتیاز)
‌اعطای امتیاز به درجات مختلف عامل تماس و ارتباط براساس جدول شماره (۸) می‌باشد.

‌جدول شماره (۸) – جدول امتیاز عامل تماس و ارتباط
‌نوع تماس ‌درجات ‌امتیاز ‌نوع تماس ‌درجات ‌امتیاز
۱ ۴۰ ۱ ۵۰
۲ ۸۰ ۲ ۱۰۰
‌داخل سازمان ۳ ۱۲۰ ‌خارج از سازمان ۳ ۱۵۰
۴ ۱۶۰ ۴ ۲۰۰
۵ ۲۰۰ ۵ ۲۵۰
‌الف-۳ – عامل فرمها و گزارشها:
‌عامل فرمها و گزارشها عبارت از تهیه، ثبت و ضبط اطلاعات و سوابق طرحها، نقشه ‌ها،
کروکیها و آمارهای مختلف و تجزیه و تحلیل فرمها به‌منظور ارائه گزارشهای لازم است.
(۴۰۰) امتیاز معادل چهاردرصد (۴%) از کل امتیازها به عامل فرمها و گزارشها اختصاص
می‌یابد.
‌ملاک تخصیص امتیاز و تعیین درجات این عامل بستگی به نوع و اهمیت فرمها و گزارشها به ترتیب زیر دارد:
‌درجه ۱ – شاغل فرمهای ساده را تکمیل و آمارهایی از قبیل حضور و غیاب و خرید و
فروش را ثبت، جمع ‌آوری یا نگهداری می‌کند و‌گزارشهای ساده را -‌در حد ثبت یا
استخراج وقایع- تعیین می‌کند. (۵۰ تا ۱۵۰ امتیاز)
‌درجه ۲ – شاغل فرمهای مشکل و پیچیده را تنظیم کرده و نوع وقایع را مشخص و تفکیک
می‌کند. (۱۰۰ تا ۲۰۰ امتیاز)
‌درجه ۳ – شاغل فرمهای مشکل و پیچیده را بررسی کرده و گزارشهای نسبتاً مهم یا
طرح‌های معمولی را تهیه می‌کند.(۱۵۰ تا ۲۵۰ امتیاز)
‌درجه ۴ – شاغل مسوًً‌ولیت بررسی، تجزیه و تحلیل فرمها، تهیه و تنظیم گزارشهای
تحلیلی مهم حقوقی، اقتصادی،‌مالی،‌فنی و اداری را به‌منظور اخذ تصمیمهای نهایی در
یک واحد سازمانی بر عهده دارد.(۲۰۰ تا ۳۰۰ امتیاز)
‌درجه ۵ – شاغل مسوًً‌ولیت بررسی، تجزیه و تحلیل فرمها، تهیه و تنظیم گزارشهای
تحلیلی مهم حقوقی، اقتصادی،‌مالی،‌فنی و اداری را به‌منظور اخذ تصمیمهای نهایی در
چند واحد سازمانی بر عهده دارد. (۲۵۰ تا ۴۰۰ امتیاز)
‌تبصره – متخصصان و کارشناسان مورد نیاز با تشخیص سازمان هر منطقه می‌توانند از
امتیاز یک درجه بالاتر بهره ‌مند شوند. اعطای امتیاز به‌درجات مختلف عامل فرمها و
گزارشها به شرح جدول شماره (۹) صورت می‌گیرد.

‌جدول شماره (۹) – جدول امتیازهای عامل فرمها و گزارشها
‌درجات ۱ ۲ ۳ ۴ ۵
‌امتیاز ۵۰ تا ۱۵۰ ۱۰۰ تا ۲۰۰ ۱۵۰ تا ۲۵۰ ۲۰۰ تا ۳۰۰ ۲۵۰ تا ۴۰۰
‌الف-۴ – عامل مسوًً‌ولیت مالی، داراییها و مشاغل تخصصی:
‌مسوًً‌ولیت مالی و داراییها عبارت از حدود مسوًً‌ولیت در مورد نگهداری، کنترل،
دریافت، پرداخت و استفاده از وجوه نقد و اوراق بهادار و انجام‌کنترل عملیات مالی،
نگهداری اموال و دارایی و اختیار تصویب هزینه ‌های جاری و سرمایه ‌ای، سفارشها و
نگهداری اموال و داراییهاست. ملاک‌تخصیص امتیاز و تعیین درجات این عامل بستگی به
میزان ارزش و اهمیت وجوه، اوراق و اسناد بهادار و میزان مسوًً‌ولیت نگهداری اموال و
داراییها در‌انجام عملیات مالی دارد.
(۱۲۰۰) امتیاز معادل دوازده ‌درصد (۱۲%) از کل امتیازها به عامل مسوًً‌ولیت مالی،
داراییها و مشاغل تخصصی اختصاص می‌یابد.
‌عامل مسوًً‌ولیت مالی و دارایی به دو نوع مسوًً‌ولیت به شرح زیر تقسیم ‌بندی می‌شود:
‌الف-۴-۱ – عامل مسوًً‌ولیت مالی نقدی
‌این امتیاز به مشاغلی داده می‌شود که شاغل، مسوًً‌ولیت مستقیم وجوه نقدی را دارا
باشد و با اندازه و میزان وجوه و حجم عملیات نقدی تحت‌اختیار به عنوان دریافت
‌کننده یا پرداخت ‌کننده یا تنخواه ‌دار بستگی مستقیم داشته باشد. (۲۰۰ امتیاز)
‌امتیاز مسوًً‌ولیت مالی نقدی با توجه به حجم عملیات و میزان وجوه نقد به هفت درجه
به شرح جدول شماره (۱۰) تقسیم ‌بندی می‌شود.
‌الف-۴-۲ – عامل مسوًً‌ولیت مالی اوراق بهادار و نگهداری اموال و داراییها
‌این امتیاز به مشاغلی داده می‌شود که فقط با اوراق بهادار و نگهداری اموال و
داراییها سرو کار داشته باشند. (۲۰۰ امتیاز)
‌امتیاز مسوًً‌ولیت مالی اوراق بهادار و نگهداری اموال و داراییها به هفت درجه به
شرح جدول شماره (۱۰) تقسیم ‌بندی می‌شود.

‌جدول شماره (۱۰) – جدول امتیازهای عامل مسوًً‌ولیت مالی و داراییها
‌نوع مسوًً‌ولیت
‌درجه ‌مسوًً‌ولیت مالی نقدی ‌امتیاز ‌مسوًً‌ولیت مالی اوراق بهادار و ‌امتیاز
‌نگهداری اموال و داراییها
۱ ‌تا مبلغ ۱.۰۰۰.۰۰۰ ریال ۴۰ ‌تا مبلغ ۱۰.۰۰۰.۰۰۰ ریال ۵۰
۲ ‌تا مبلغ ۳.۰۰۰.۰۰۰ ریال ۷۰ ‌تا مبلغ ۳۰.۰۰۰.۰۰۰ ریال ۷۵
۳ ‌تا مبلغ ۶.۰۰۰.۰۰۰ ریال ۹۰ ‌تا مبلغ ۶۰.۰۰۰.۰۰۰ ریال ۱۰۰
۴ ‌تا مبلغ ۱۰.۰۰۰.۰۰۰ ریال ۱۲۰ ‌تا مبلغ ۱۰۰.۰۰۰.۰۰۰ ریال ۱۲۵
۵ ‌تا مبلغ ۲۰.۰۰۰.۰۰۰ ریال ۱۴۰ ۲۰۰.۰۰۰.۰۰۰ ریال ۱۵۰
۶ ‌تا مبلغ ۵۰.۰۰۰.۰۰۰ ریال ۱۶۰ ‌تا مبلغ ۵۰۰.۰۰۰.۰۰۰ ریال ۱۷۵
۷ ‌تا مبلغ ۲۰۰.۰۰۰.۰۰۰ ریال ۲۰۰ ‌تا مبلغ ۲.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰ ریال ۲۰۰
۸ ‌بالاتر از ۲۰۰.۰۰۰.۰۰۰ ریال ۲۵۰ ‌بالاتر از ۲.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰ ریال ۲۵۰

‌تبصره – مشاغلی که با وجوه نقدی سر و کار دارند از امتیاز ستون مسوًً‌ولیت مالی
نقدی و مشاغلی که با اسناد و اوراق بهادار، کنترل عملیات و‌ نگهداری اموال و
داراییها سر و کار دارند از امتیاز ستون اوراق بهادار و کنترل عملیات و نگهداری
اموال و داراییها استفاده می‌کنند و مشاغلی که با هر دو‌عامل یاد شده توأ‌ماً سر و
کار دارند، بنا به مورد از مجموع امتیازهای درجات مربوط در هر ستون استفاده می‌کنند.
‌الف۴-۳- عامل مسوًً‌ولیت مشاغل تخصصی
‌امتیاز مسوًً‌ولیت مشاغل تخصصی طبق جدول شماره(۱۱) به شاغلان متخصص تعلق می‌گیرد.
(۱۲۰۰ امتیاز)

‌جدول شماره (۱۱) – جدول مشاغل تخصصی
رشته تحصیلی مورد نیاز شغل
‌فنی – مهندسی ‌مالی-‌حقوقی ‌سایر رشته ‌ها
‌شغل ‌اداری- بازرگانی
‌قائم مقام و معاونین یا سازمان و مدیران ۱۲۰۰-۱۰۰۰ ۱۱۰۰-۹۰۰ ۱۰۰۰-۸۰۰
‌عامل شرکتهای تابعه
‌مدیران امور سازمان و شرکتها ۱۰۰۰-۸۰۰ ۹۰۰-۷۰۰ ۸۰۰-۶۰۰
‌روًً‌سا و کارشناسان ارشد ۸۰۰-۶۰۰ ۷۰۰-۵۰۰ ۶۰۰-۴۰۰
‌سرپرستان و کارشناسان و تکنسینهای ارشد ۶۰۰-۴۰۰ ۵۰۰-۳۰۰ ۴۰۰-۲۰۰
‌مسوًً‌ولین و تکنسینها ۴۰۰-۲۰۰ ۳۰۰-۱۰۰ ۲۰۰-۵۰
‌متصدیان ۲۰۰-۵۰ ۱۰۰-۵۰ ۵۰-۰

‌تبصره ۱ – امتیازهای جدول عامل مسوًً‌ولیت مالی و داراییها و جدول عامل مسوًً‌ولیت
مشاغل تخصصی، مشروط به اینکه مجموع امتیازهای‌آنها از (۱۲۰۰) تجاوز نکند، با
یکدیگر قابل جمع است.

‌تبصره ۲ – تعلق امتیاز مشاغل تخصصی موکول به دارا بودن تحصیلات و تجربه منطبق یا
مرتبط با شرایط احراز پست محوله بوده و توسط‌کمیته ارزیابی تعیین می‌شود.
ب – عامل کوششها
(۱۲۰۰) امتیاز معادل دوازده ‌درصد (۱۲%) از کل امتیازها به عامل کوششها اختصاص
می‌یابد. عامل کوششها عبارت از بکارگیری متعارف‌ تلاش فکری و جسمانی توسط شاغل به
منظور انجام وظایف شغلی محوله است و به دو نوع عامل کوشش فکری و کوشش جسمانی به شرح زیر‌ تقسیم ‌بندی می‌شود:
ب-۱ – عامل کوشش فکری
(۹۰۰) امتیاز معادل نه ‌درصد (۹%) از کل امتیازها به عامل کوشش فکری اختصاص
می‌یابد. کوشش فکری عبارت از تلاش فکری با دقت،‌درجه تمرکز ذهنی، میزان قدرت تصمیم
‌گیری، تجزیه و تحلیل مسائل، طراحی، برنامه ‌ریزی، تجسم، قضاوت، سرعت انتقال،
ابتکار و تدوین‌خط ‌مشی و مقررات فکری معروفه و نتایج حاصل به شرح درجات زیر است:
‌درجه ۱ – شغل مستلزم کاربرد مهارتها و روشهای ساده و تکراری بوده و نیاز به دقت
تمرکز حواس داشته، یا با ابزار اندازه ‌گیری ساده سر و کار‌دارد. (۷۵ تا ۱۵۰ امتیاز)
‌درجه ۲ – شغل مستلزم تجزیه و تحلیل مسائل و روشهای مختلف بوده و نیاز به اتخاذ
تصمیم برای تغییر یا تطبیق بعضی از موارد مهم روشها‌برای انجام کار دارد. (۱۵۰ تا ۳۰۰ امتیاز)
‌درجه ۳ – شغل مستلزم طراحی یا تهیه و تدوین روشهای مختلف بوده و با مسائل و
مشکلاتی مواجه می‌شود که نیاز به ابتکار، خلاقیت و در‌بعضی موارد قضاوت و تصمیم‌گیری دارد. (۳۰۰ تا ۵۰۰ امتیاز)
‌درجه ۴ – شغل مستلزم اتخاذ تصمیم در موارد مختلف و تغییر برنامه و خط ‌مشی برای
واحد سازمانی است. (۵۰۰ تا ۷۰۰ امتیاز)
‌درجه ۵ – شغل مستلزم اتخاذ تصمیم و تغییر خط ‌مشی برای واحدهای مختلف سازمان و
شرکتهای تابعه است (۷۰۰ تا ۹۰۰ امتیاز)
‌تبصره – متخصصان و کارشناسان مورد نیاز، به تشخیص سازمان می‌توانند از امتیاز یک
درجه بالاتر و محققان از امتیاز تا دو درجه بالاتر‌بهره ‌مند شوند.
‌اعطای امتیاز به درجات مختلف عامل کوشش فکری به شرح جدول شماره (۱۲) است.

‌جدول شماره (۱۲) – جدول امتیازهای عامل کوشش فکری
‌درجات ۱ ۲ ۳ ۴ ۵
‌امتیاز ۷۵ تا۱۵۰ ۱۵۰‌تا۳۰۰ ۳۰۰‌تا۵۰۰ ۵۰۰‌تا۷۰۰ ۷۰۰‌تا۹۰۰

ب-۲ – عامل کوشش جسمانی
(۳۰۰) امتیاز معادل سه ‌درصد (۳%) از کل امتیازها به عامل کوشش جسمانی اختصاص
می‌یابد. کوشش جسمانی عبارت از نوع، میزان و تکرار‌کوششهای جسمانی و حد سختی و
صعوبت حرکات مورد نیاز برای انجام وظایف است.
‌ملاک تخصیص امتیاز و تعیین درجات این عامل بستگی به میزان نیروی جسمانی مصرف ‌شده و نتایج حاصل از آن دارد.
‌اعطای امتیاز کوشش جسمانی به مشاغل مطابق جدول شماره (۱۳) صورت می‌گیرد.

‌جدول شماره (۱۳) – جدول امتیازهای عامل کوشش جسمانی
‌تا۱ ‌تا۲ ‌تا۳ ‌تا۴ ‌تا۵ ‌تا۶ ‌تا۷ ‌از۷
‌ردیف اجزای عامل کوشش جسمانی ‌ساعت ‌ساعت ‌ساعت ‌ساعت ‌ساعت ‌ساعت ‌ساعت ‌ساعت ‌به بالا
۱ ‌بالا رفتن یا خم و راست ‌شدن – – ۲۰ ۴۰ ۶۰ ۸۵ ۱۳۰ ۱۵۰
۲ ‌ایستادن – – ۴۰ ۶۰ ۸۵ ۱۳۰ ۱۷۰ ۲۳۰
۳ ‌تمرکز قوای سمعی و بصری – ۲۰ ۴۰ ۶۰ ۸۵ ۱۳۰ ۱۷۰ ۲۳۰
۴ ‌نشستن مداوم جهت کار با ماشین – – ۲۰ ۴۰ ۶۰ ۸۵ ۱۰۵ ۱۹۰
۵ ‌حرکات بدنی مستلزم صرف نیروی جسمانی – ـ ۶۰ ۸۵ ۱۰۵ ۱۳۰ ۱۵۰ ۱۹۰
۶ ‌جابجا کردن یا حمل اشیا بدون ۱۰‌تا۲۰‌کیلو – ۴۰ ۶۰ ۸۵ ۱۰۵ ۱۳۰ ۱۵۰ ۲۳۰
‌وسایط نقلیه یا وسیله دستی ۲۱‌تا۳۰‌کیلو ۴۰ ۶۰ ۸۵ ۱۰۵ ۱۳۰ ۱۹۰ ۲۳۰ ۲۷۰
‌از۳۱‌کیلوبه بالا ۶۰ ۸۵ ۱۳۰ ۱۹۰ ۲۱۰ ۲۴۰ ۲۶۰ ۳۰۰
۷ ‌کشیدن یا حمل و نقل اشیا با ۱۰۰‌تا۲۰۰‌کیلو – ـ ۲۰ ۴۰ ۶۰ ۸۵ ۱۰۵ ۱۳۰
‌وسیله دستی ۲۰۱‌تا۳۰۰‌کیلو – ۲۰ ۴۰ ۶۰ ۸۵ ۱۰۵ ۱۳۰ ۱۹۰
‌از۳۰۱‌کیلو به بالا ۲۰ ۴۰ ۶۰ ۸۵ ۱۰۵ ۱۳۰ ۱۹۰ ۱۳۰

‌تبصره- در اعطای امتیاز عامل شرایط کار، فقط جزء موًً‌ثر عامل مورد توجه قرار
می‌گیرد و به هریک از مشاغل فقط امتیاز یک ردیف از ردیفهای‌ جدول بالا اختصاص داده می‌شود.
پ – عامل شرایط کار (۲۵۰) امتیاز معادل دو و نیم ‌درصد (۲.۵%) از کل امتیازها به
عامل شرایط کار اختصاص می‌یابد.
‌این عامل عبارت از میزان نامطبوع بودن محیط کار به دلیل وجود عوامل ناراحت ‌کننده
فیزیکی و شیمیایی است. ملاک تخصیص امتیاز و تعیین‌ درجات این عامل بستگی به مدت و
درصد شدت شرایط نامساعد محیط به شرح جدول شماره (۱۴) دارد.

‌جدول شماره (۱۴) – جدول امتیازهای عامل شرایط کار
‌ردیف ‌اجزای عامل شرایط نامساعد محیط کار ‌تا۲‌ساعت ۲‌تا۴‌ساعت ۴‌تا۶‌ساعت
‌از۶‌ساعت به بالا
۱ ‌دود، بخار، گاز ۱۰ ۱۵ ۲۰ ۲۵
۲ ‌محیط کثیف ۱۰ ۱۵ ۲۰ ۲۵
۳ ‌گرد و غبار ۱۰ ۱۵ ۲۰ ۲۵
۴ ‌سر و صدا ۱۰ ۱۵ ۲۰ ۲۵
۵ ‌رطوبت ۱۰ ۱۵ ۲۰ ۲۵
۶ ‌گرما و سرما ۱۰ ۱۵ ۲۰ ۲۵
۷ ‌نور(‌کم یا شدید) ۱۰ ۱۵ ۲۰ ۲۵
۸ ‌بوی نامطبوع ۱۰ ۱۵ ۲۰ ۲۵
۹ ‌لرزش و ارتعاش ۱۰ ۱۵ ۲۰ ۲۵
۱۰ ‌تنهایی ۱۰ ۱۵ ۲۰ ۲۵

‌ماده ۸ – کارکنان پاره ‌وقت – ساعتی و بازنشسته
۱-۸ – حق ‌الزحمه کارکنانی که به صورت پاره ‌وقت و ساعتی با سازمان همکاری دارند
با درنظر گرفتن هزینه ‌های بالاسری کارکنان تمام ‌وقت‌ شامل بیمه، تعطیلات و مرخصی
و غیره با توجه به ساعات و نوع همکاری آنان با سازمان بین ۳۰% تا ۶۰% علاوه بر حق
‌الزحمه تعیین ‌شده براساس این‌آیین‌نامه می‌باشد.
۲-۸ – سازمان می‌تواند در صورت نیاز، از کارکنان بازنشسته دستگاهها به صورت حق
‌الزحمه ‌ای اعم از پاره ‌وقت، ساعتی یا تمام وقت در‌ مشاغل کارشناسی استفاده نماید.
‌در صورت ضرورت واگذاری اداره واحدی به کارمند بازنشسته، سمت سرپرستی اداره واگذار
خواهدشد که در این صورت ۸۰% از مزایای‌پست ریاست یا مسوًً‌ولیت ذی ‌ربط به وی تعلق می‌گیرد.
‌سنوات خدمت بازنشسته ‌ها تا حداکثر (۵) سال علاوه بر حداقل تجربه شرایط احراز شغل
قابل محاسبه است.

‌تبصره – این قبیل کارکنان از مزایای رفاهی این آیین‌نامه و پاداش پایان خدمت به میزان ساعات کارکرد با فرمول زیر استفاده خواهند نمود.
۱۵۰‌ساعات کارکرد× مزایای رفاهی مرتبط=‌مزایای رفاهی فرد

‌ماده ۹ – ضریب ریالی امتیازهای موضوع این آیین‌نامه (۱۵۵) ریال است.

‌ماده ۱۰ – به کارکنان شاغل در سازمانها و دبیرخانه شورای ‌عالی مناطق آزاد تجاری- صنعتی، فوق ‌العاده ‌هایی به شرح زیر پرداخت می‌شود:
۱ – فوق ‌العاده جذب
‌به منظور امکان بهره ‌گیری از تخصصهای ویژه مورد نیاز سازمانها و دبیرخانه شورای
‌عالی مناطق آزاد تجاری-‌ صنعتی و تأ‌مین نیروی یاد شده از‌بازار کار نیروی انسانی
کشور، فوق ‌العاده‌ای به عنوان فوق ‌العاده جذب به شرح جدول شماره (۱۵) پرداخت می‌شود.

‌تبصره ۱ – میزان فوق ‌العاده جذب بستگی به میزان نیاز سازمانها و فراوانی یا
کمیابی تخصص مورد نیاز در بازار کار نیروی انسانی داشته و از‌ طریق شناخت و ارزیابی
دو عامل موًً‌ثر یاد شده تعیین می‌شود.
– فوق ‌العاده جذب توسط کمیته ارزیابی حقوق تعیین و با تصویب مدیر عامل قابل اجراست.
– میزان فوق ‌العاده جذب در پایان هر سال با توجه به میزبان کارآیی فرد، مورد
ارزیابی مجدد قرار خواهد گرفت.
– فوق ‌العاده مذکور با توجه به میزان ارتباط مدرک تحصیلی و تجربه فرد، با شرایط
احراز شغل مورد تصدی توسط کمیته تطبیق تعیین می‌شود.

‌تبصره ۲ – فوق ‌العاده جذب برمبنای درصدی از حقوق پایه افراد محاسبه و پرداخت می‌شود.

‌جدول شماره (۱۵) – جدول فوق ‌العاده جذب
‌رشته تحصیلی و تجربه ‌فنی و مهندسی ‌مالی-‌حقوقی ‌سایر رشته ‌ها
‌مدرک ‌اداری و بازرگانی
‌مرتبط ‌نیمه ‌مرتبط ‌غیر‌مرتبط ‌مرتبط ‌نیمه ‌مرتبط ‌غیر‌مرتبط ‌مرتبط ‌نیمه ‌مرتبط ‌غیر‌مرتبط
‌لیسانس به‌بالا ۱۵%‌تا۷۰% ۷.۵‌تا۳۵% ‌تا۳۰% ۱۰%‌تا۶۰% ۵%‌تا۳۰% ‌تا۲۰% ۷.۵%‌تا۵۰% ۴%‌تا۲۵% ‌تا۸%
‌فوق ‌دیپلم ‌تا۳۰% ‌تا۱۵% – ‌تا۲۰% ‌تا۱۰% – ‌تا۱۵% ‌تا۸% – ‌دیپلم ‌تا۲۰% ‌تا۱۰% – ‌تا۱۵% ‌تا۸% – ‌تا۱۰% ‌تا۵% –
‌زیر دیپلم ‌تا۱۵% ‌تا۸% – ‌تا۱۰% ‌تا۵% – ‌تا۱۰% ‌تا۵% –
۲ – فوق ‌العاده اشتغال در منطقه
‌به پرسنل شاغل در منطقه، برمبنای درصدی از حقوق پایه و فوق ‌العاده جذب، فوق العاده اشتغال طبق جدول شماره (۱۶) پرداخت می‌شود.

‌جدول شماره (۱۶)-‌
جدول فوق ‌العاده اشتغال در منطقه
‌مقطع تحصیلی ‌لیسانس به بالا ‌دیپلم تا لیسانس ‌زیردیپلم
‌درصد فوق ‌العاده اشتغال ۵۰%‌تا۷۰% ۳۰%‌تا۶۰% ‌تا۴۰%
‌تبصره – میزان فوق ‌العاده اشتغال در منطقه طبق جدول فوق و با درنظر گرفتن
پارامترهایی چون محل تولد، محل سکونت، نیاز استخدامی،‌محل اشتغال قبلی و غیره (‌به
نسبت) طبق نظر کمیته ارزیابی و تصویب مدیر عامل به کارکنان قراردادی (‌غیر روزمزد)
قابل پرداخت است.

۳ – فوق ‌العاده اضافه کار
‌فوق ‌العاده اضافه‌کار کارکنان سازمان طبق فرمول زیر محاسبه و پرداخت می‌شود:
۱۹۲‌ساعات اضافه ‌کار× ۱.۴×‌حقوق ماهانه = فوق ‌العاده اضافه‌کار
‌تبصره – حقوق ماهانه شامل حقوق پایه به اضافه فوق ‌العاده‌های جذب و اشتغال در
منطقه است.

۴ – عیدی و پاداش پایان سال
‌عیدی کارکنان براساس مصوبات مربوط به عیدی کارکنان مشمول قانون کار و پاداش پایان
سال به میزان یک ماه حقوق پایه و حق جذب‌پرداخت می‌شود.

۵ – کارانه
‌به کارکنانی که در طول سال منشأ خدمات موًً‌ثری بوده ‌اند در چهارچوب بودجه مصوب
براساس دستورالعملی که به تصویب هیأت مدیره هر‌سازمان (‌در مورد دبیرخانه به تصویب
دبیر شورا) می‌رسد، هر سه ماه یک بار پاداش کارآیی (‌کارانه) پرداخت خواهد شد.
‌ماده ۱۱ – رفاه کارکنان شاغل در سازمان و دبیرخانه شورای ‌عالی مناطق آزاد تجاری- صنعتی
۱ – کمک هزینه مسکن
‌به کارکنان سازمانهای مناطق آزاد شاغل در منطقه با درنظر گرفتن وضعیت تأ‌هل و
تجرد مشروط بر اینکه از امتیازات مربوط به واگذاری زمین و‌مسکن یا خانه سازمانی
استفاده نکرده باشند، کمک هزینه مسکن به شرح زیر پرداخت می‌شود:
‌الف- کمک هزینه مسکن افراد مجرد ماهانه به میزان ۲۵% حقوق ماهانه به نحوی که
حداقل از مبلغ ۲۰۰.۰۰۰ ریال کمتر نباشد.
ب – کمک هزینه مسکن افراد متأ‌هل ماهانه به میزان ۵۰% حقوق ماهانه به نحوی که
حداقل از مبلغ ۴۰۰.۰۰۰‌ ریال کمتر نباشد.
ج – به کمک هزینه مسکن افراد متأ‌هل دارای فرزند به ازای هر فرزند (‌حداکثر تا دو
فرزند) به میزان ۵% حقوق ماهانه (‌حداقل برای هر فرزند۵۰.۰۰۰ ریال) افزوده می‌شود.

‌تبصره ۱ – مبالغ حداقل مندرج در بندهای «‌الف»، «ب» و «ج» فوق ‌الذکر همه ‌ساله
به میزان افزایش ضریب حقوق و مزایا اضافه خواهد شد.

‌تبصره ۲ – به پرسنل مأمور شاغل در تهران با توجه به میزان و نوع استفاده از
امتیاز زمین و مسکن آماده فروش با قیمت ترجیحی می‌توان تا‌پنجاه ‌درصد (۵۰%) کمک
‌هزینه مسکن پرداخت نمود.

‌تبصره ۳ – در صورتی که زن و شوهر هر دو در سازمان شاغل باشند، کمک هزینه مسکن
همسر معادل افراد مجرد و کمک هزینه اولاد منحصراً‌به یک نفر آنان پرداخت می‌شود.

‌تبصره ۴ – در صورتی که زن و شوهر هر دو در سازمان شاغل باشند، تسهیلات مسکن
واگذاری زمین و مسکن فقط به یک نفر از آنها تعلق‌خواهد گرفت.

‌تبصره ۵ – کارکنان زن شاغل در سازمانهای مذکور در صورتی که افراد تحت تکفل نداشته
باشند از نظر پرداخت هزینه مسکن به عنوان مجرد‌تلقی می‌شوند.

۲ – تأ‌مین مسکن
‌سازمان می‌تواند پس از ارزیابی میزان اجاره ‌بهای منازل سازمانی، نسبت به اجاره
موقت منازل مذکور به کارکنان خود اقدام نماید. در این‌صورت میزان مابه ‌التفاوت
مبلغ اجاره و کمک هزینه مسکن متعلقه – موضوع بند (۱) این ماده تسوط هریک از طرفین
به دیگری پرداخت می‌شود.

‌تبصره – حداکثر مدت استفاده از خانه سازمانی فوق اعم از اینکه از مزایای واگذاری
زمین و یا مسکن استفاده شده یا نشده باشد سه سال است.

۳ – واگذاری زمین
‌سازمان می‌تواند طبق دستورالعمل مربوط نسبت به فروش زمین با قیمت ترجیحی برای
احداث واحد مسکونی به کارکنان خود اقدام کند. در‌این صورت کارکنان حداکثر تا پایان
مهلت مقرر در تبصره موضوع بند ز۲) حق استفاده از منزل سازمانی را خواهند داشت.

۴ – واگذاری مسکن
‌سازمان می‌تواند طبق دستورالعمل مربوط نسبت به فروش مسکن آماده با شرایط خاص به
کارکنان خود اقدام نماید. در این صورت از تاریخ‌فروش و تحویل مسکن هیچ ‌یک از
مزایای ردیفهای (۱)، (۲) و (۳) فوق ‌الذکر به آنان تعلق نمی‌گیرد.

۵ – وام تهیه یا تأ‌مین مسکن
‌سازمان و دبیرخانه می‌توانند به کارکنان خود تا بیست ‌میلیون ریال وام خرید یا
تعمیر یا تبدیل به احسن برای منزل مسکونی در قالب اعتبار‌ مصوب در بودجه سالانه
براساس ضوابطی که به تأیید دبیرخانه خواهد رسید پرداخت و در اقساط پنج ‌ساله
مستهلک کنند.

۶ – واگذاری زمین یا مسکن
‌سازمان می‌تواند طبق دستورالعمل مربوط زمین مناسب برای احداث واحد مسکونی یا مسکن
آماده با قیمت ترجیحی در اختیار کارکنان خود‌ قرار دهد. در صورت واگذاری مسکن،
کارکنان حق استفاده از مسکن سازمان یا کمک ‌هزینه مسکن را ندارند و در صورت
واگذاری زمین با قیمت‌ترجیحی، حداکثر تا پایان مهلت موضوع تبصره (۴) بند (۱) حق
استفاده از امتیازات موضوع بند (۱) را خواهند داشت.

۷ – هزینه آب و برق
‌با توجه به هزینه سنگین آب و برق در منطقه پنجاه ‌درصد (۵۰%) هزینه آب و برق
کارکنان شاغل در منطقه تا سقفی که هرساله توسط هیأت‌مدیره سازمان هر منطقه تصویب
می‌شود توسط سازمان قابل پرداخت است.

۸ – کمک هزینه ایاب و ذهاب
‌سازمانهای مناطق آزاد در صورت امکان وسیله ایاب و ذهاب برای تردد کارکنان به محل
کار را فراهم می‌کنند. در غیر این صورت کمک ‌هزینه‌ایاب و ذهاب برابر ۱۵% حقوق
پایه به علاوه حق جذب مشروط به اینکه حداقل از ۷۵.۰۰۰ ریال در ماه کمتر و از
حداکثر ۱۷۵.۰۰۰‌ریال در ماه بیشتر‌نباشد، پرداخت می‌شود. حداقل و حداکثر مذکور همه
‌ساله به میزان ضریب افزایش حقوق و مزایا اضافه می‌شود.

۹ – بلیط رفت و برگشت به منطقه
‌الف- به کارکنان ساکن منطقه ۵۰% هزینه رفت و برگشت خود و خانواده تحت تکفل
(‌حداکثر ۵ نفر) از منطقه در صورت مسافرت تا چهار بار‌در سال پرداخت می‌شود.
ب – به آن دسته از کارکنان ساکن در منطقه که براساس قرارداد مربوط می‌توانند ۱۹۲
ساعت کار ماهانه را در ایام کمتری انجام دهند و بقیه ماه را‌از تعطیلی استفاده
کنند، ۶۵% هزینه بلیط رفت و برگشت ماهانه فرد قابل پرداخت است.
ج – خانواده درجه یک کارکنان ردیفهای «‌الف» و «ب» (‌حداکثر ۴ نفر) می‌توانند یک
بار در سال با استفاده از پنجاه ‌درصد (۵۰%) تخفیف بلیط‌رفت و برگشت به منطقه سفر
کنند.
‌د – کارکنان مأ‌مور یا شاغل در دفاتر تهران می‌توانند برای خود و اعضای خانواده
درجه یک (‌حداکثر ۵ نفر) در هرسال یک بار برای حداکثر (۴)‌روز از پنجاه ‌درصد
(۵۰%) تخفیف بلیط و هزینه اقامت در منطقه استفاده کنند.
‌ه‍ – کارکنان دبیرخانه و خانواده درجه یک آنان حداکثر (۵) نفر می‌توانند سالانه
یک بار (‌حداکثر به مدت ۵ روز) از صددرصد تخفیف بلیط و‌محل اقامت که توسط منطقه
پرداخت خواهد شد به یکی از مناطق مسافرت نمایند.

۱۰ – عائله ‌مندی
‌به کارکنان سازمان و دبیرخانه اعم از زن و مرد به ازای هر فرزند تحت تکفل ماهیانه
مبلغ ۴.۰۰۰‌ریال (‌حداکثر دو فرزند علاوه بر کمک‌عائله ‌مندی قانون تأ‌مین
اجتماعی) به عنوان حق عائله ‌مندی پرداخت می‌شود. این مبلغ همه ‌ساله به نسبت ضریب
افزایش حقوق و مزایا اضافه‌می‌شود.

۱۱ – هدایا
‌به هریک از کارکنان سازمان و دبیرخانه برای اعیاد و مراسم رسمی از جمله نیمه
‌شعبان، دهه مبارک فجر، روز زن و غیره سالانه معادل مبلغ۵۰۰.۰۰۰‌ریال هدیه پرداخت
می‌شود. مبلغ مذکور همه ‌ساله به نسبت ضریب افزایش حقوق و مزایا اضافه خواهد شد.

۱۲ – کمکهای غیرنقدی
‌به هریک از کارکنان سازمان و دبیرخانه سالانه معادل هفتصد و پنجاه هزار (۷۵۰.۰۰۰)
‌ریال خواربار و سایر مایحتاج ضروری تهیه و تحویل‌داده می‌شود. این مبلغ همه ‌ساله
به نسبت افزایش ضریب حقوق و مزایا اضافه می‌شود.

۱۳ – غذای کارکنان
‌به ازای هر روز کار در منطقه دو وعده و در تهران یک وعده غذای گرم داده می‌شود یا
معادل ریالی آن به کارکنان پرداخت می‌شود.

۱۴ – هزینه بیمه و درمان
‌سازمان و دبیرخانه می‌توانند پس از توافق با سازمان تأ‌مین اجتماعی سهم درمان
کارکنان خود (۲۹۷ حق بیمه) را براساس دستورالعملی که تهیه‌خواهد شد صرف هزینه
درمان آزاد کارکنان کند.

۱۵ – بیمه عمر و حوادث
‌سازمان و دبیرخانه می‌توانند کارکنان و مدعوین خود را نزد یکی از شرکتهای بیمه
داخلی در قالب اعتبار پیش ‌بینی شده در بودجه سنواتی بیمه‌عمر و حوادث کنند.

۱۶ – شرکتهای تعاونی و صندوق پس ‌انداز:
‌سازمانهای مناطق آزاد تجاری-‌صنعتی و دبیرخانه شورای ‌عالی مناطق آزاد می‌توانند
برای رفاه حال کارکنان خود مبادرت به تأ‌سیس صندوق‌ پس ‌انداز و شرکتهای تعاونی
کارمندی(‌مسکن، مصرف و اعتبار) به صورت مشترک یا مستقل نموده و همه ساله به میزان
پیش ‌بینی شده در بودجه به‌این واحدها کمک کنند.

‌تبصره – دستورالعمل صندوق پس ‌انداز فوق ‌الذکر به تصویب دبیرخانه شورای ‌عالی مناطق آزاد خواهد رسید.

۱۷ – وام ضروری
‌سازمان و دبیرخانه می‌توانند برای رفع حوائج ضروری به کارکنان خود مبلغی به عنوان
وام ضروری پرداخت و ظرف دو سال مستهلک نمایند.‌میزان این وام براساس دستورالعملی
که به تأیید دبیرخانه خواهد رسید تعیین می‌شود.

‌ماده ۱۲ – اضافات سالانه
‌اضافات سالانه براساس مصوبات شورای ‌عالی مناطق آزاد محاسبه و پرداخت می‌شود.
بدیهی است این اضافات از میزان مصوبات‌شورای ‌عالی کار کمتر نخواهد بود.

‌ماده ۱۳ – اضافات سنواتی
‌در قبال هرسال خدمت در سازمان و دبیرخانه مبلغی به عنوان حق سنوات خدمت پرداخت
می‌شود. مبلغ اضافات سنواتی همه ‌ساله بین سه تا‌پنج ‌درصد حقوق پایه و حق جذب
(‌با توجه به میزان کارآیی) توسط بالاترین رده مدیریت قسمتها تعیین و تحت عنوان
اضافه سنواتی به ‌طور جداگانه‌در ذیل حقوق پایه قرار می‌گیرد.

‌ماده ۱۴ – ترفیعات و تغییر شغل
‌ترفیعات و تغییر شغل با درنظر گرفتن شرایط احراز شغل جدید و ارزشیابی مجدد شغل و
شاغل به ‌عمل خواهد آمد.

‌ماده ۱۵ – سایر موارد
۱ – مزایایی که طبق قوانین و مقررات مربوط به جانبازان، آزادگان و ایثارگران تعلق
می‌گیرد در مورد کارکنان جانباز و آزاده و ایثارگر سازمان و‌ دبیرخانه نیز اجرا می‌شود.
۲ – امتیازات مربوط به تعیین حقوق و مزایای مدیران عامل هریک از سازمانها و دبیر
شورای ‌عالی مناطق آزاد براساس جمع امتیازهای فردی‌هریک و حداکثر امتیازهای شغلی
مندرج در این آیین‌نامه محاسبه می‌شود.
۳ – مرخصی سالانه کارکنان سازمانهای مناطق آزاد تجاری و دبیرخانه سی روز می‌باشد
که در صورت عدم امکان استفاده به علت نیاز سازمان‌تا (۱۵) روز آن در سال قابل
ذخیره و یا بازخرید می‌شود در هر صورت کلاً بیش از (۶۰) روز مرخصی قابل ذخیره نیست.

‌ماده ۱۶ – فوق ‌العاده مأ‌موریت و هزینه سفر
– فوق ‌العاده مأ‌موریت روزانه کارکنان تمام ‌وقت معادل ۳۰۱.۴ حقوق پایه و حق جذب
و فوق ‌العاده مأ‌موریت روزانه کارکنان ساعتی معادل‌هشت ساعت نرخ هر ساعت کار
محاسبه و پرداخت می‌شود. حق ‌الزحمه عادی کارکنان ساعتی در ایام مأ‌موریت معادل
هشت ساعت محاسبه و قابل‌پرداخت است.
– فوق ‌العاده مأ‌موریت روزانه اعضای غیرموظف هیأت مدیره سازمان و هریک از شرکتها
معادل فوق ‌العاده روزانه مأ‌موریت جذب بالاترین‌عضو موظف هیأت مدیره و نهایتاً
مدیر عامل قابل محاسبه و پرداخت است.
– در اعزام به مأ‌موریت وسیله ایاب و ذهاب تا مبدأ خروجی و بالعکس، بلیط وسیله
نقلیه و همچنین محل اقامت و غذا توسط سازمان تأ‌مین‌ می‌شود. در غیر این صورت هزینه
‌های مربوط به ارائه اسناد مثبته قابل پرداخت خواهد بود. فوق ‌العاده مأ‌موریت و
هزینه سفر خارج از کشور طبق‌جدول شماره (۱۷) قابل پرداخت است.

‌جدول شماره (۱۷) – فوق ‌العاده مأ‌موریت و هزینه سفر خارج از کشور
‌ردیف ‌رده شغلی ‌همترازی با جدول ‌هزینه هتل ‌هزینه غذا ‌فوق‌العاده ‌مصوب دولت
۱ ‌مدیران عامل سازمانها و دبیر شورای ‌عالی ‌همتراز معاونان وزرا ۱۵۰‌دلار ۵۰‌ دلار ۹۰‌دلار
۲ ‌قائم ‌مقام و معاونان سازمانها و قائم ‌مقام و معاونان دبیرخانه ‌همتراز مشاورین وزرا ۱۵۰‌دلار ۵۰‌ دلار ۷۰‌دلار
۳ ‌مدیران همتراز مدیر کل ۱۵۰‌دلار ۵۰‌دلار ۶۵‌دلار
۴ ‌کارشناسان و دیگر کارکنان همتراز کارشناسان و… ۱۰۰‌دلار ۵۰‌دلار ۵۰‌دلار

‌تبصره – مبالغ مندرج در جدول فوق با تصویبنامه هیأت دولت در خصوص تعیین ارز مورد نیاز مأ‌مورین اعزامی به خارج از کشور با توجه به‌ رده ‌های همترازی افزایش خواهد یافت.

ماده ۱۷ – با توجه به تفاوتهای سازمانهای هریک از مناطق آزاد و نقشهای متفاوت آنها در رسیدن به اهداف مورد نظر، تعیین شرایط احراز‌ هر یک از مشاغل با تصویب هیأت مدیره سازمان قابل اجراست.

‌ماده ۱۸ – شرکتهای تابعه سازمانهای مناطق آزاد تابع آیین‌نامه ‌های مصوب مجامع خود خواهند بود.

‌ماده ۱۹ – این متن جایگزین تصویبنامه شماره ۴۲۱۵۴ت۱۶۴۹۷ک مورخ ۱۳۷۵/۴/۶ می‌شود.

‌این تصویبنامه در تاریخ ۱۳۷۶.۵.۱۱ به تأیید مقام محترم ریاست ‌جمهوری رسیده است.
‌حسن حبیبی
‌معاون اول رییس جمهور