کمیسیون مشترک آموزش و پرورش و امور اداری و استخدامی مجلس شورای اسلامی بر اساس فرمان مورخ ۱۳۶۱.۱۰.۱۵ حضرت امام خمینی (ره) و به استناد ماده (۱۸) قانون گزینش معلمان مصوب ۱۳۷۴.۶.۱۴ و قانون تسری قانون مذکور [قانون تسری قانون گزینش معلمان و کارکنان آموزش و پرورش به کارکنان سایر وزارتخانه‌ها و سازمانها و مؤسسات و شرکتهای دولتی] مصوب ۱۳۷۵.۲.۹ آئین‌نامه اجرایی را بنا به پیشنهاد هیأت عالی گزینش، به شرح ذیل تصویب نمود:
فصل اول – کلیات
ماده ۱ – در این آیین‌نامه عبارات اختصاری زیر جایگزین عناوین کامل آنها می‌گردد:
الف -“هیأت عالی” به جای هیأت عالی گزینش
ب – “هیأت” به جای هیأت مرکزی گزینش
ج – “هسته” به جای هسته گزینش
د – “نهاد” به جای نهاد ریاست جمهوری
هـ – “سازمان” به جای سازمان امور اداری و استخدامی کشور
و – “قانون گزینش” به جای قانون گزینش معلمان و کارکنان آموزش و پرورش مصوب ۱۳۷۴.۶.۱۴ مجلس شورای اسلامی.
ز – “قانون تسری” به جای قانون تسری قانون گزینش معلمان و کارکنان آموزش و پرورش به کارکنان سایر وزارتخانه‌ها، سازمانها، مؤسسات و شرکتهای دولتی و نهادهای انقلاب اسلامی مصوب ۱۳۷۵.۲.۹ مجلس شورای اسلامی.
ماده ۲ – امر گزینش و اجرای ضوابط و مقررات مربوط به آن درباره داوطلبان ورود به خدمت اعم از رسمی، غیر رسمی (پیمانی – قراردادی -روزمزد و عناوین مشابه) و
مشمولین قانون کار در کلیه دستگاههای مذکور در ماده واحده قانون تسری و ماده (۲)
قانون گزینش تابع احکام مقرر در‌قانون گزینش و این آیین‌نامه خواهد بود.
تبصره ۱ – هرگونه جذب و بکارگیری منوط به رعایت ماده فوق می‌باشد و پرداخت هرگونه وجه بدون رعایت ماده فوق غیر قانونی است.
تبصره ۲ – اعزام به مأموریت ثابت خارج از کشور، مأموریت یا انتقال به دستگاه دیگر در مشاغل حساس، بورسیه شدن (دوره‌های بلندمدت) و همچنین پذیرش داوطلبان مراکز آموزش عالی وابسته به دستگاهها منوط به تایید گزینش است.
تبصره ۳ – گزینش کارکنان وزارت اطلاعات از شمول این آئین‌نامه مستثنی بوده و تابع مقررات مربوطه خواهد بود.
فصل دوم – ضوابط عمومی و ضوابط انتخاب اصلح
ماده ۳ – ضوابط عمومی گزینش اعتقادی، اخلاقی و سیاسی کارکنان موضوع این آئین‌نامه ضوابط مقرر در ماده (۲) قانون گزینش است و التزام عملی به احکام اسلام مندرج در ماده مذکور عبارتست از:
۱ – عمل به واجبات از قبیل نماز، روزه و…
۲ – اجتناب از محرمات (عدم ارتکاب به معاصی کبیره)
ماده ۴ – جزئیات مصادیق ضوابط عمومی و انتخاب اصلح (ضوابط عمومی و ملاکهای تقدم)، ضوابط و معیارهای حاکم بر گزینش کشور و دستورالعملهای مورد نیاز توسط هیأت عالی تنظیم و ابلاغ خواهد شد. در تعیین موازین شرعی و تطبیق کلیه امور گزینش با مبانی فقهی، هیأت عالی‌حسب آراء فقهی حضرت امام خمینی (رض) و ولی فقیه اقدام خواهد کرد.
تبصره ۱ – امر گزینش در مشاغل حساس و همچنین موارد خاص بر اساس ضوابط انتخاب اصلح انجام خواهد شد.
تبصره ۲ – اعزام به مأموریت ثابت خارج از کشور از مصادیق موارد خاص و مشاغل آموزشی، امنیتی از مصادیق مشاغل حساس محسوب گردد. تشخیص سایر موارد خاص با هیأت عالی خواهد بود و موارد حساس به ترتیب مقرر در ماده (۴۱) تعیین خواهد شد.
فصل سوم ـ تشکیلات، حدود وظایف و صلاحیتها
الف – هیات عالی
ماده ۵ – دبیر هیات عالی گزینش که به پیشنهاد اعضاء هیات عالی و حکم رئیس جمهور منصوب می‌شود همتراز مقامات موضوع بند (ب) تبصره (۲) ماده یک قانون نظام هماهنگ پرداخت (استانداران، سفرا) می‌باشد.
تبصره – در صورتی که رئیس جمهور به استناد ماده (۶) قانون گزینش، اجرای قانون را به دیگری واگذار نماید حکم دبیر هیات عالی به ترتیب فوق توسط وی به عنوان ریاست هیات عالی گزینش صادر خواهد شد.
ماده ۶ – هیات عالی با همکاری هیاتها و دستگاههای ذیربط نسبت به ایجاد و توسعه بانک اطلاعاتی گزینش کشور اقدام می‌نماید.
تبصره – هیاتها و مراکز اطلاعاتی، دستگاههای اجرایی و قضایی و نیروی انتظامی، سازمانهای حفاظت و اطلاعات و عقیدتی – سیاسی نیروهای مسلح مکلفند همکاری‌های لازم را در این زمینه حسب نظر هیات عالی معمول دارند.
ماده ۷ – هیات عالی موظف است نسبت به تدوین نظام جامع آموزش گزینش کشور با استفاده از تجارب عملی و پژوهشهای بنیادی و کاربردی در متون فقهی و دستاوردهای علمی اقدام نماید و با توسعه پژوهشها نسبت به دستیابی به روشهای بهینه انجام کار مبادرت ورزد. هیات عالی می‌تواند دوره‌های مزبور را رأسا اجرا و یا اجرای آن را به هیاتها تفویض نماید.
تبصره ۱ – استفاده از مزایای استخدامی دوره‌های آموزشی مزبور با کسب مجوز از سازمان صورت خواهد گرفت.
تبصره ۲ – اشتغال کارگزاران در امر گزینش کشور در صورت تایید صلاحیت به ترتیب مقرر در قانون گزینش و قانون تسری، منوط به طی دوره‌های آموزشی مقرر خواهد بود.
ماده ۸ – وزیر یا بالاترین مقام اجرایی دستگاه می‌تواند در جلسات هیات عالی در موارد ذیل شرکت نماید:
۱ – تصویب دستورالعمل یا رویه خاص دستگاه ذیربط.
۲ – ایجاد هیات جدید، ادغام یا انحلال هیات مرکزی دستگاه ذیربط.
۳ – اعلام نظر نهایی نسبت به موارد خاص و مورد اختلاف در مورد نمایندگان وزراء در هیاتها، اعضای هسته‌ها شکایات و گزارش بازرسی حسب تشخیص هیات عالی.
۴ – درخواست وزیر جهت شرکت در جلسه.
ب – هیات مرکزی گزینش
ماده ۹ – جلسات هیات با حضور اکثریت اعضاء رسمیت می‌یابد و تصمیمات آنان با حداقل دو رای معتبر خواهد بود.
ماده ۱۰ – هیات موظف است بر اساس دستورالعمل هیات عالی نسبت به استعلام سوابق پذیرفته شدگان در کلیه آزمونها و یا معرفی شدگان موضوع ماده (۲) قانون گزینش و مشمولین ماده واحده قانون تسری از بانک اطلاعاتی موضوع ماده (۵) این آئین‌نامه و سایر مراجع ذیربط اقدام نماید.
ماده ۱۱ – هیات می‌تواند با توجه به حجم فعالیتها، توسعه یا کاهش فعالیتهای موجود، پراکندگی جغرافیایی واحدهای وابسته و تابعه در مرکز و استانها و سایر ضرورتهای مرتبط با امر گزینش، نسبت به ایجاد، ادغام و یا تفکیک هسته‌ها با رعایت مقررات مربوط اقدام نماید.
تبصره ۱ – در جهت تسریع جذب نیرو و احتراز از ایجاد تشکیلات غیر ضرور در واحدهای تابعه و استانی دستگاهها هیات می‌تواند عنداللزوم یکی از واحدهای هسته را تشکیل داده و سایر امور مربوطه را توسط یکی از هسته‌های مرکزی و استانی، منطقه‌ای و یا سیار با رعایت قانون گزینش و این آئین‌نامه انجام دهد.
تبصره ۲ – در صورتی که اقدامات موضوع این ماده با تایید هیات عالی مستلزم افزایش پستهای سازمانی باشد مراجع قانونی ذیربط نسبت به تایید آن عمل خواهند نمود.
ماده ۱۲ – هیات موظف است نسبت به انجام امور گزینش خواهران متقاضی، توسط خواهران با رعایت مقررات قانون تسری و قانون گزینش بر‌اساس دستورالعملی که به تصویب هیات عالی می‌رسد اقدام نماید.
تبصره ۱ – هیات عالی موظف است به تناسب حجم فعالیت گزینش خواهران کشور و به منظور پشتیبانی‌های علمی، فنی، اجرایی، آموزشی، نظارت و بازرسی آنها نسبت به پیش‌بینی سازمان کار مناسب اقدام نماید.
تبصره ۲ – هیات و هسته موظفند متناسب با جذب نیروهای مورد نیاز دستگاه بر حسب جنسیت، نسبت به ارائه سازمان کار و همکاری نیروهای خواهر یا برادر واجد شرایط مقرر در ماده (۱۳) قانون گزینش اقدام نمایند.
ماده ۱۳ – هیات موظف است پس از انتخاب نیروهای مقرر در بند (۴) ماده (۵) قانون گزینش (غیر از اعضاء هیات) نسبت به تشکیل پرونده و بررسی سوابق آنان اقدام و پس از احراز شرایط مقرر در ماده (۱۳) قانون گزینش موارد را جهت تایید نهایی به هیات عالی ارسال نماید.
ماده ۱۴ – هر گونه جابجایی و نقل و انتقال اعضاء هسته‌ها و کارکنان دبیرخانه هیات با هماهنگی هیات و سایر کارکنان هسته با هماهنگی هسته انجام می‌گیرد.
تبصره – بکارگیری نیروهای مورد نیاز دبیرخانه هیات، به پیشنهاد مسئول دبیرخانه و تایید هیات خواهد بود.
ج – هسته گزینش
ماده ۱۵ – انجام مراحل اجرائی گزینش متقاضیان و داوطلبان موضوع قانون گزینش به عهده هسته است که مرجع ابتدایی صدور آراء گزینش می‌باشد.
تبصره – آراء صادر شده توسط هسته‌ها در رابطه با مشاغل حساس در صورت تنفیذ هیات مربوطه قابل اجرا خواهد بود و هیات می‌تواند اختیارات موضوع این تبصره را به هسته تفویض نماید.
ماده ۱۶ – صدور رای در گزینش افراد با حضور سه عضو که با حکم دبیر هیات منصوب می‌شوند انجام می‌گیرد و تصمیمات آنها با اکثریت آراء معتبر است.
تبصره – مرحله اول تجدید نظر با حضور دو عضو دیگر هسته و یکی از اعضاء قبلی و با رعایت اکثریت آراء در اخذ تصمیمات انجام می‌گیرد.
ماده ۱۷ – مدیر هسته که از بین اعضا و با حکم دبیر هیات منصوب می‌گردد مستقیما مسئولیت واحد امور اجرائی هسته را بر عهده خواهد داشت.
ماده ۱۸ – افرادی که در پستهای سازمانی گزینش با رعایت کلیه مقررات مربوطه منصوب می‌شوند در صورتی که مجموع وجوه دریافتی آنان نسبت به حقوق و مزایای شغل قبلی کاهش پیدا نماید، از تفاوت تطبیق بهره‌مند خواهند شد.
د – دستگاهها
ماده ۱۹ – به منظور اجرای امور گزینش در موعد مقرر، نهاد و دستگاه موظفند حسب مورد کلیه امکانات مورد نیاز هیات عالی، هیاتها و هسته‌های تابعه اعم از فضا، وسیله نقلیه، نیروی انسانی مورد نیاز، منابع مالی (با بهره‌مندی از تمامی مزایای مشابه کارکنان آن نهاد یا دستگاه) و سایر خدمات پشتیبانی را تامین نمایند.
تبصره – هیات موظف است در موارد استثنایی و پیش‌بینی نشده فهرست نیازهای خود و هسته‌های تابعه را به امکانات و نیروی انسانی یک ماه قبل از شروع انجام امور گزینش به وزیر یا بالاترین مقام دستگاه اعلام نماید.
ماده ۲۰ – سازمان و سایر مراجع ذیربط مکلفند قبل از تصویب تشکیلات هیات و هسته و همچنین در تهیه و تدوین طرح‌های طبقه‌بندی مشاغل دستگاههای اجرایی، نظر هیات عالی را اخذ و با رعایت آن اقدام نمایند.
تبصره ۱ – طراحی و تنظیم تشکیلات سازمانی هسته‌های گزینش و دبیرخانه هیاتها بر اساس دستورالعملی خواهد بود که توسط هیات عالی تهیه و ابلاغ می‌گردد.
تبصره ۲ – واحد سازمانی هسته زیر نظر بالاترین مقام دستگاهی که هسته در آن ایجادشده در تشکیلات سازمانی تعیین می‌گردد سازمان و سایر مراجع ذیربط مکلفند در طراحی تشکیلاتی دستگاهها این امر را رعایت نمایند.
تبصره ۳ – هر گونه پیشنهاد تغییر در تشکیلات و پستهای سازمانی هسته با تایید هیات و رعایت مقررات مربوطه خواهد بود.
تبصره ۴ – پستهای سازمانی اعضاء هسته در امتداد پستهای دبیرخانه هیات پیش‌بینی می‌گردد.
ماده ۲۱ – سازمان برنامه و بودجه موظف است همه ساله با کسب نظر هیات عالی گزینش ضمن اختصاص ردیف مستقل بودجه‌ای برای هر یک از هیاتها در زیر ردیف دستگاه مربوطه، اعتبار مورد نیاز هیات و هسته‌های ذیربط را تامین نماید.
تبصره – به منظور تامین بودجه مورد نیاز هیاتها و هسته‌ها در سال ۱۳۷۷، دستگاه موظف است بر اساس پیشنهاد هیات، اصلاحات لازم را در متن موافقتنامه متبادله با سازمان برنامه و بودجه به عمل آورده و سازمان مزبور نیز موظف به تامین اعتبار مورد نیاز هیات ذیربط خواهد بود.
ماده ۲۲ – دستگاه پس از اخذ مجوز استخدامی، در اجرای ماده (۱۶) قانون مراتب را جهت طی مراحل گزینش کتبا به هیات اعلام می‌نماید و همچنین دستگاه مکلف است داوطلبان موضوع ماده (۲) قانون گزینش را با رعایت سایر مواد این آئین‌نامه قبل از انتصاب یا بکارگیری و یا اتخاذ تصمیم در رابطه با سایر موارد مقرر در ماده مزبور جهت طی مراحل گزینش معرفی نماید.
تبصره – در صورت نیاز به انجام مصاحبه‌های تخصصی و علمی با داوطلبان، حضور یک صاحبنظر به نمایندگی از هیات یا هسته ضروری می‌باشد. دستورالعمل این تبصره توسط هیات عالی تهیه و ابلاغ خواهد شد.
ماده ۲۳ – واحد کارگزینی یا عناوین مشابه اداری در دستگاه مکلف است به محض دریافت نظر گزینش مبنی بر عدم موافقت با ادامه خدمت داوطلب، نسبت به قطع رابطه استخدامی وی (و در مورد استخدام رسمی قبل از تبدیل وضع به رسمی قطعی) اقدام نماید.
تبصره ۱ – در موارد تمدید قرارداد و تبدیل وضع تا قطعی رسمی، در صورتی که کارمند نسبت به نظر گزینش در مهلت مقرر اعتراض نماید انتصاب افراد دیگر در پستهای مربوط به آنان تا رسیدگی به اعتراض در هیات (مرحله دوم تجدید نظر حداکثر سه ماه) مجاز نخواهد بود و در موارد لغو تعهد خدمت، نیاز به اخذ مجوز استخدامی جدید نمی‌باشد.
تبصره ۲ – در موارد استثناء مدت مزبور طبق نظر هیات عالی تعیین خواهد شد.
تبصره ۳ – در مواردی که پس از تجدید نظر اول یا دوم، داوطلب محق تشخیص داده شود بابت ایام عدم اشتغال از حقوق آمادگی به خدمت بهره‌مند خواهد شد و در صورتی که حکم تداوم خدمت با رعایت غمض عین از بعض شرایط صادر بشود حقوقی بابت ایام مزبور، تعلق نگرفته ولیکن ایام مذکور به عنوان سابقه خدمت تلقی خواهد شد. تشخیص غمض عین طبق دستورالعمل هیات عالی، با هیات خواهد بود.
ماده ۲۴ – در مواردی که نظر گزینش در مقطع رسمی آزمایشی تا قبل از انقضای مدت خدمت آزمایشی بر عدم پذیرش باشد و مستخدم تقاضای تجدید نظر نماید، صدور حکم قطعی رسمی منوط به اخذ نظر گزینش مبنی بر پذیرش مستخدم مذکور می‌باشد و زمان رسیدگی در تجدید نظر اول و دوم به زمان مدت خدمت آزمایشی افزوده خواهد شد.
ماده ۲۵ – واحدهای کارگزینی یا عناوین مشابه اداری در دستگاه موظفند در صورتی که نظریه مثبت هیات یا هسته نسبت به صدور حکم استخدام قطعی کارمندان آزمایشی اعلام نشده باشد، حداقل (۶) ماه قبل از انقضای خدمت آزمایشی نظر هسته یا هیات را راجع به صدور حکم استخدام قطعی‌آنان استعلام نمایند. در غیر این صورت متخلف به مراجع ذیربط معرفی می‌شود.
تبصره ۱ – هیات یا هسته (در صورت تفویض اختیار از سوی هیات به هسته) حسب مورد موظف است قبل از پایان مدت مقرر خدمت آزمایشی مستخدم نظر خود را به واحد کارگزینی یا واحد امور اداری دستگاه اعلام نماید، در غیر این صورت واحدهای مذکور در موعد قانونی اقدام خواهند نمود.
تبصره ۲ – واحدهای کارگزینی یا عناوین مشابه اداری در دستگاه موظفند یک نسخه از احکام صادره در هر مقطع از استخدام را به هیات یا هسته مربوطه ارسال نمایند.
تبصره ۳ – در مواردی که در زمان ابلاغ این آئین‌نامه کمتر از (۶) ماه به زمان انقضای مدت خدمت آزمایشی مستخدم مانده باشد، کارگزینی و عناوین مشابه اداری موظفند به منظور صدور حکم قطعی سریعا نظر گزینش را اخذ نمایند.
ماده ۲۶ – تاریخ صدور رای مبنی بر عدم پذیرش توسط هسته، هیات و هیات عالی مبنای عدم اشتغال و یا قطع رابطه استخدامی توسط کارگزینی‌ها یا واحدهای اداری مشابه در دستگاه می‌باشد در این صورت پرداخت وجه بابت کارکرد مستخدم از زمان صدور رای هسته تا زمان صدور حکم کارگزینی حداکثر تا مدت یک ماه بلامانع می‌باشد.
ماده ۲۷ – دبیرخانه هیات که زیر نظر هیات و در حوزه ستادی دستگاه مستقر می‌باشد به عنوان واحد ستادی و اجرایی هیات جهت تحقق وظایف محوله از جمله موارد ذیل اقدام می‌نماید:
– تهیه پیش‌نویس بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌ها و فرم‌های لازم داخلی
– انجام امور بررسی صلاحیت اعضاء هسته‌ها و کارکنان دبیرخانه و تهیه گزارشات لازم جهت طرح در هیات.
– بررسی نمودار تشکیلات، تشکیلات تفصیلی و بودجه مورد نیاز هیات و هسته‌های تابعه و پیشنهاد به هیات.
– انجام کلیه امور پشتیبانی، اداری، روابط عمومی، تدارکات و… هیات مرکزی.
– انجام اقدامات لازم جهت اجرای برنامه‌های آموزشی کارکنان در چارچوب مصوبات هیات عالی.
– پیگیری اجراء کلیه مصوبات و تصمیمات متخذه توسط هیات عالی و هیات مرکزی در هسته‌های تابعه.
– برنامه‌ریزی و نظارت بر اجرای امور رایانه‌ای.
فصل چهارم – نظارت و بازرسی و رسیدگی به شکایات
ماده ۲۸ – هیات موظف است با توجه به ضوابط و معیارهای مقرر در قانون گزینش و نیز بر اساس دستورالعمل هیات عالی نسبت به اجرای ضوابط و مصوبات و بررسی عملکرد هسته‌ها و سیر مراحل گزینش متقاضیان نظارت دقیق نماید و عنداللزوم در آراء صادره تجدید نظر نماید.
تبصره – دبیر هیات و مدیر هسته با رعایت مقررات گزینش، پاسخگوی مراجع رسمی مقرر در قانون گزینش و این آئین‌نامه می‌باشند.
ماده ۲۹ – هیچیک از اعضای هیات، هسته، محققین و مصاحبه‌گران گزینش را نمی‌توان در ارتباط با وظایفی که طبق قانون گزینش برای جمع‌آوری اطلاعات، مدارک و همچنین صدور رای دارند تحت تعقیب قضایی قرار داد.
تبصره – در صورتی که هر یک از افراد فوق مرتکب جرائم عمومی و یا تخلفات اداری گردند پرونده آنان حسب مورد توسط هیات عالی یا هیات مربوطه به مراجع قضائی، هیاتهای رسیدگی به تخلفات اداری و یا سایر مراجع ذیربط ارجاع خواهد شد.
ماده ۳۰ – دیوان عدالت اداری در زمان رسیدگی به شکایات مقرر در تبصره (۳) ماده (۱۴) قانون گزینش از حیث نقض قوانین و مقررات در هر مرحله نسبت به استعلام نظر هیات یا هیات عالی اقدام و پس از بررسی و استماع نظرات، رای خود را صادر می‌نماید.
ماده ۳۱ – هیات عالی می‌تواند برای رسیدگی به هر گونه پرونده و سوابق گزینشی، نسبت به تشکیل کمیته یا کمیته‌های بررسی مرکب از ۳ تا ۵ نفر از افراد ذیصلاح در امور گزینش با رعایت شرایط مقرر در ماده ۱۳ قانون گزینش اقدام نماید.
تبصره – کلیه اقدامات اجرایی گزینش موضوع ماده فوق از قبیل انجام تحقیقات، مصاحبه، نظردهی توسط دبیرخانه هیات عالی انجام می‌شود.
ماده ۳۲ – هیات و هسته (با نظر هیات) می‌توانند در مواقع کثرت کار نسبت به تشکیل کمیته‌های بررسی مرکب از ۳ تا ۵ عضو واجد شرایط مقرر در ماده (۱۳) قانون گزینش پس از تایید اعضاء توسط هیات عالی به منظور بررسی مقدماتی و ارائه نظریه به هیات یا هسته اقدام نمایند.
ماده ۳۳ – هرگونه رسیدگی به تخلفات گزینشی (عدم رعایت مقررات گزینش) کارکنان گزینش کشور بر اساس تبصره (۲) ماده (۱۴) قانون گزینش توسط هیات مربوطه و هیات عالی خواهد بود.
ماده ۳۴ – هر یک از مراجع تجدید نظر اول و دوم و همچنین دیوان عدالت اداری فقط یکبار می‌توانند نسبت به یک شکایت رسیدگی و اقدام به صدور رای نمایند.
ماده ۳۵ – افرادی که بعد از ابلاغ قانون گزینش واجد شرایط عمومی یا انتخاب اصلح تشخیص داده نشده و قبلا اعتراض ننموده‌اند می‌توانند حداکثر تا دو ماه پس از ابلاغ این آئین‌نامه اعتراضیه خود را تحویل نمایند که در این صورت هیات، مسئول رسیدگی به آن خواهد بود.
ماده ۳۶ – ماموران تحقیق و مصاحبه‌گران مراحل اول و دوم تجدید نظر یک پرونده، مستقل از یکدیگر خواهند بود.
فصل پنجم – سایر مقررات
ماده ۳۷ – شروع به طی مراحل گزینش در ورود به خدمت منوط به اعلام کتبی واحد کارگزینی یا عناوین مشابه اداری دستگاه می‌باشد.
ماده ۳۸ – آراء و نظرات هیات و هسته تنها برای احراز صلاحیت شغلی داوطلبان در محدوده قانون گزینش مناط اعتبار است.
ماده ۳۹ – در صورتی که داوطلب کلیه مراحل گزینشی را قبلا طی کرده باشد (اخذ نظر موافق)، بهنگام تمدید قرارداد یا تبدیل وضع استخدامی و موارد انتقال یا ماموریت به دستگاههای دیگر و همچنین بورسیه‌های داخل و خارج کشور، فاصله زمانی آخرین بررسی تا زمان طرح موضوع در هیات یا‌هسته برای احراز حال فعلی وی با رعایت ضوابط عمومی یا انتخاب اصلح ملاک عمل در گزینش خواهد بود. در موارد استثناء طبق نظر هیات و یا هیات عالی عمل خواهد شد.
تبصره – هر گونه استفاده از کارکنان شرکتهایی که جهت انجام امور خدماتی طرف قرارداد دستگاههای اجرایی می‌باشند در مشاغل اداری و کارشناسی، آموزشی و حساس منوط به تایید گزینش خواهد بود. نحوه بررسی گزینش در مورد اینگونه نیروها بر اساس دستورالعملی خواهد بود که توسط هیات عالی تنظیم و ابلاغ می‌گردد.
ماده ۴۰ – تاریخ دریافت لیستهای درخواستی و مورد نیاز هیات و هسته و مدارک شناسایی متقاضیان از کلیه مراجع و واحدهای مسئول مقرر در ماده (۲) قانون گزینش اعم از سازمان سنجش و سایر مراجع برگزار کننده آزمونهای علمی، استخدامی و کارگزینی‌ها، ملاک شروع امر گزینش موضوع‌زمان مقرر در ماده ۱۶ “قانون گزینش” می‌باشند.
تبصره – مراجع مقرر در این ماده موظفند هماهنگی‌های لازم را به منظور زمانبندی انجام امر گزینش با هیات یا هسته معمول دارند.
ماده ۴۱ – نحوه طبقه‌بندی اسناد و پرونده‌های گزینشی، نگهداری و نقل و انتقال آنها و چگونگی انجام مکاتبات طبقه‌بندی شده در هیاتها و هسته‌ها و همچنین احصاء مشاغل حساس (علاوه بر موارد مذکور در تبصره (۲) ماده (۴) این آئین‌نامه) حسب ضوابطی خواهد بود که توسط هیات‌عالی و با همکاری “سازمان” و وزارت اطلاعات تهیه و ابلاغ می‌گردد.
ماده ۴۲ – بکارگیری مستخدمین رسمی و ثابت که رابطه استخدامی آنان به هر علت قطع شده باشد مستلزم طی مراحل گزینش خواهد بود.
ماده ۴۳ – کلیه اطلاعات به دست آمده در مراحل مختلف گزینش به صورت محرمانه در پرونده گزینش داوطلبان ثبت و ضبط می‌گردد، و افشای آن مجاز نمی‌باشد و با متخلفین طبق مقررات مربوطه برخورد خواهد شد.
تبصره – در صورت درخواست داوطلبان، موارد به صورت کلی، محرمانه و کتبی به وی اعلام شود.
ماده ۴۴ – ارزشیابی سالانه مسئول و معاونین دبیرخانه هیات و اعضای هسته‌های گزینش کشور توسط هیات و سایر کارکنان دبیرخانه توسط مسئول دبیرخانه با رعایت سلسله مراتب مربوطه و طبق ضوابط حاکم بر ارزشیابی کارکنان دولت، صورت خواهد گرفت.
تبصره – ارزشیابی سایر کارکنان هسته گزینش طبق ضوابط مزبور بر اساس دستورالعملی خواهد بود که به تایید سازمان خواهد رسید.
ماده ۴۵ – فرایند بررسی نیاز و صدور مجوز استخدام و برگزاری آزمون عمومی، آزمون علمی و گزینش از یکدیگر منفک بوده و دستگاه حسب قوانین و مقررات موضوعه وظایف خود را انجام داده و هماهنگی لازم با هیات یا هسته (در غیر موارد بررسی نیاز و صدور مجوز) را طبق دستورالعمل صادره از هیات عالی بعمل خواهد آورد.
ماده ۴۶ – ملاک زمان مقرر در ماده (۱۴) قانون برای رسیدگی به شکایات داوطلبان یکی از زمانهای ذیل خواهد بود:
الف – آگهی در جراید کثیرالانتشار (حداقل یکبار) برای پذیرفته‌شدگان علمی و نهایی توسط مراجع برگزار کننده آزمون (با شرط اعلام قبلی زمان نتیجه به کلیه داوطلبان)
ب – دریافت کارنامه مبنی بر عدم پذیرش داوطلب از مراجع برگزار کننده آزمون و همچنین دریافت حکم توسط شخص متقاضی از طریق پست سفارشی.
ج – تاریخ ابلاغ حکم توسط اداره کارگزینی یا عناوین مشابه در دستگاه (طبق تبصره (۱) ماده (۹۰) آئین دادرسی مدنی).
د ـ تاریخ ابلاغ رای توسط هیات یا هسته به فرد ذینفع
تبصره – کلیه مراجع برگزار کننده آزمون، بخشهای اداری ذیربط، هیات و هسته‌ها مکلفند حسب یکی از موارد فوق نسبت به مطلع نمودن داوطلبان اقدام و از اصول آن اطمینان حاصل نمایند.
ماده ۴۷ – در مواردی که تبدیل وضع استخدامی مستخدم رسمی آزمایشی بر اساس نظر گزینش ذیربط به استخدام رسمی قطعی میسر نمی‌گردد ادامه اشتغال وی به صورت پیمانی یا قراردادی در صورت تایید گزینش و نیاز دستگاه مربوط مجاز خواهد بود.
تبصره – تبدیل وضع افراد موضوع ماده فوق از قراردادی یا پیمانی به رسمی آزمایشی پس از اعلام نظر گزینش بلامانع خواهد بود.
ماده ۴۸ – مؤسسات خارج از شمول قانون گزینش و قانون تسری بدون اخذ مجوز رسمی از هیات عالی و رعایت کلیه قوانین و مقررات مربوط به گزینش نمی‌توانند از نام هیات یا هسته استفاده نمایند.
ماده ۴۹ – هر گونه به کارگیری افراد غیر واجد شرایط مقرر در ماده (۱۳) قانون گزینش و موارد مندرج در این آئین‌نامه توسط دستگاه، نهاد، هیات و هسته در امر گزینش کشور مطلقا ممنوع است و در صورت بکارگیری، هیات عالی رأسا نسبت به عزل آنها و تعیین جانشین اقدام می‌نماید.
ماده ۵۰ – هیاتها موظفند نسبت به استعلام از سوابق سیاسی (تبصره ۳ ماده ۲) مشمولین ماده (۲) قانون گزینش از وزارت اطلاعات و سایر مراجع ذیربط حسب مورد اقدام نمایند و وزارت اطلاعات و سایر مراجع مقرر در ماده (۱۷) قانون گزینش نیز موظفند حداکثر ظرف مدت دو ماه در خصوص موارد درخواستی، کتبا به همراه مدارک (در حد مقدور) اعلام نظر نمایند در غیر این صورت هیات یا هسته می‌توانند اقدام نمایند.
بدیهی است در‌صورت دریافت نظر مراجع مذکور تا قبل از انقضای مدت خدمت آزمایشی، مراتب توسط هیات یا هسته ترتیب اثر داده خواهد شد.
تبصره ۱ – در مواردی که نظر مراجع فوق‌الذکر پس از انقضای مدت خدمت آزمایشی واصل گردد و حکم قطعی رسمی صادر شده باشد، مورد جهت رسیدگی به هیاتهای رسیدگی به تخلفات اداری دستگاه ذیربط ابلاغ می‌گردد.
تبصره ۲ – مکاتبه با وزارت اطلاعات از طریق هیات و سایر مراجع مقرر توسط هسته نیز می‌تواند انجام گیرد.
ماده ۵۱ – عدم پذیرش در گزینش و در یک مقطع زمانی و یا یک آزمون، مانع از شرکت در آزمونهای بعدی و انجام گزینش مجدد نخواهد بود.
ماده ۵۲ – دبیر هیات و مدیر هسته با هماهنگی بالاترین مقام دستگاه ذیربط حسب مورد در جلسات شورای معاونین و یا مدیران شرکت خواهند کرد.
آئین‌نامه فوق مشتمل بر پنجاه و دو ماده و چهل تبصره در مورخ بیست و پنجم مردادماه یکهزار و سیصد و هفتاد و هفت در جلسه مشترک کمیسیون آموزش و پرورش و امور اداری و استخدامی مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی – علی‌اکبر ناطق‌نوری