ماده واحده – از تاریخ لازم الاجراء شدن این قانون، ماده واحده لایحه قانونی تعیین تعطیلات رسمی کشور – مصوب ۱۳۵۹/۴/۸ – به ماده (۱) و تبصره آن به تبصره ذیل ماده (۱) اصلاح می گردد و دو بند زیر به عنوان ماده (۲) و (۳) و تبصره های ماده (۲) به لایحه قانونی مذکور افزوده می‌‌شود:
۱ – ماده ۲ – هیأت وزیران با کسب نظر موافق روسای قوه مقننه و قوه قضائیه می تواند به مناسبت بروز بعضی حوادث و وقایع بسیار مهم، بعضی نقاط یا سراسر کشور را تعطیل رسمی (عمومی) اعلام کند.
تبصره ۱ – کلیه مراجع قضائی و اجرائی در این گونه موارد مکلفند برای حفظ حقوق مردم، اقدامهای قضائی و اجرائی مقرر در روزی را که تعطیل اعلام شده است در وقت مناسب دیگری که از یک ماه تجاوز نکند معمول دارند.
تبصره ۲ – هیأت دولت مجاز می باشد تدابیر لازم را برای ارائه خدمات ضروری توسط دستگاههای مربوط در روزهائی که تعطیل اعلام می کند اتخاذ و اعمال نماید.
تبصره ۳ – کلیه مصوبات هیأت وزیران در مورد اعلام تعطیل رسمی (عمومی) تعدادی از روزها در سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی تنفیذ می گردد.
۲ – ماده ۳ – روز سوم جمادی الثانی به عنوان روز شهادت حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) تعطیل رسمی (عمومی) اعلام می شود و تعطیلی روز بیست و نهم اسفند ماه لغو می‌‌گردد.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و دو بند در جلسه علنی روز دوشنبه مورخ بیست و پنجم مردادماه یکهزار و سیصد و هفتاد و هشت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۲۷/ ۵/ ۱۳۷۸ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی – علی اکبر ناطق نوری